Από το 902.gr
«…Εκπέμψατε παρανόμως και από ιδιωτικό στούντιο ένα πειρατικό σήμα, που εκθέτει τη χώρα διεθνώς, με αισθητική που παραπέμπει στα κανάλια της Σοβιετικής Ένωσης της δεκαετίας του 1970 και στα κινούμενα σχέδια του Μπόλεκ και Λόλεκ». (ομιλία Τσίπρα στη Βουλή στο ν/σ για ΝΕΡΙΤ).
Άμα θέλεις να κυβερνήσεις, να διαχειριστείς δηλαδή το σύστημα και την κρίση του, δεν σε σταματάει τίποτα. Λογικό και επόμενο είναι να καταφεύγεις κι εσύ στον αντικομμουνισμό και τη συκοφάντηση του σοσιαλισμού. Πώς αλλιώς θα πείσεις το σύστημα πως είσαι ικανός να πάρεις το χρίσμα;
Αλλά τον Μπόλεκ και Λόλεκ τι τον πιάνεις στο στόμα σου; Δεν σου κόβει; Και καλά δεν ήξερες, δεν ρώταγες; Γιατί θα ‘πρεπε να ξέρεις, και αν δεν το ξέρεις να το μάθεις, ότι τα πολωνικής καταγωγής σκανταλιάρικα αγοράκια, ο Μπόλεκ και ο Λόλεκ, είναι από τα καλύτερα στον τομέα της ψυχαγωγίας των μικρών παιδιών. Κινούμενα σχέδια πολύ ανώτερα από κάθε παιδαγωγική άποψη, με προβολή ιδανικών και αξιών ιδιαίτερα επωφελή σε μικρά παιδιά που χτίζουν την προσωπικότητα τους.
Κινούμενα σχέδια παραγωγής της δεκαετίας του ’70, κι όμως τόσο σύγχρονα που για δεκαετίες ολόκληρες έχουν ψυχαγωγήσει και ενθουσιάσει γενιές και γενιές παιδιών, με τα καμώματά τους. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο γιατί περιγράφουν τις καθημερινές σκανταλιές και «περιπέτειες» δύο μικρών αγοριών που παίζουν ανέμελα, χωρίς έγνοιες και σκοτούρες. Έτσι δεν θα ‘πρεπε να είναι τα μικρά παιδιά; Και έτσι ήταν τα παιδιά που ζούσαν στις χώρες του σοσιαλισμού, όπου στο λεξιλόγιο το δικό τους και των γονιών τους δεν υπήρχε ούτε η ανεργία, ούτε η φτώχεια, ούτε η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα.
ΥΓ. Μήπως ο κ. Τσίπρας προτιμάει τις σημερινές σαβούρες της σύγχρονης καπιταλιστικής βιομηχανίας κινούμενων σχεδίων που προβάλλουν τον ανταγωνισμό, τη βία, το «ο θάνατός σου η ζωή μου»; Μήπως ο Μπομπ Σφουγγαράκης, που υποκλίνεται στο αφεντικό του τον κ. Καβούρη που τον καταπιέζει και εκμεταλλεύεται, είναι το πρότυπό του;
σχόλια