________________
1.
Γειά σου Α,μπα?. Όλα καλά? Το εύχομαι! Προειδοποιώ εκ των προτέρων οτι το μηνυμά μου θα περιέχει γκρίνια. Και μπαίνω στο θέμα. Δεν αντέχω τους ανθρώπους που αναφέρονται στον εαυτό τους με υποκοριστικα. Δεν το μπορώ! Συστήνεται η άλλη ως Βασούλα, 30 χρόνων γυναίκα. Η άλλη έχει μειλ annoyla-beboula κλπ. και δεν είναι 15 ετών. Χτυπησες κάπου? Αδιαθέτησες? Κοιμήθηκες στραβα? "Μωρέ πονάω η κακομοιρούλα απο το πρωί, η κοιλίτσα μου με πεθαίνει" . "Εγώ το καημενάκι.." .'Η "τι ήθελα κι εγω η φτωχούλα λίγη σημασία" "Η καρδούλα μου έσπασε και δεν ξανακολλάει" .Αυτα τα έχω ακούσει δεν τα βγάζω απο το μυαλό μου. Πες, πονάει το ποδι μου το χτύπησα χθες και με εχει πεθάνει στον πόνο, τι τα θες τα άλλα.. Τέλος πάντων. Μάλλον είμαι ξινή ανάλγητη κλπ και προφανώς δεν είναι αυτό το μεγαλο πρόβλημα της ζωής μου απλά ήθελα κάπου να γκρινιάξω κι εγώ ..η "καημενούλα". Κουβέντα να γίνεται :) Καλή συνέχεια Α,μπα!- γκρινιαρουλα-κουτσουνίτσα (εμετούλης)
Όχι, δεν είναι γκρίνια. Γκρίνια είναι οι προτάσεις που ξεκινούν με «γιατί» και κάπου μετά περιέχουν τις λέξεις «ενώ εγώ» ή «ενώ τα δικά μου» ή «ενώ σ' εμένα» και τέτοια παρόμοια. Παράδειγμα: «γιατί οι φίλες μου δε μου λένε όταν βγαίνουν έξω, ενώ εγώ πάντα τις σκέφτομαι πρώτες;»
________________
2.
όχι πάντα..τώρα μου' ρθε.. πήρα ένα παραμύθι στα αγγλικά και θέλω να το μεταφράσω στα ελληνικά -όχι για επαγγελματικούς λόγους!- . Τη φράση "On Monday he ate through one apple...But he was still hungry" (αναφέρεται σε caterpillar) πώς θα τη μετέφραζες για να ακούγεται το ίδιο παιχνιδιάρικη με την αγγλική; Λοιπόν; Είμαι όλη αυτιά..- londoner
Είναι παραπάνω από βέβαιο ότι θα σε βοηθήσουν οι αναγνώστες.
________________
3.
Αγαπητό Λενάκι (μετά από τόσο καιρό που σε διαβάζω νιώθω σχεδόν σαν να σε ξέρω),
πρόσφατα κατάλαβα ότι είμαι drama queen, ότι αρέσκομαι στο να νιώθω πάντα θύμα και όλοι οι άλλοι είναι οι "κακοί" που με ρίχνουν. Πιστεύω ότι έχω πάντα δίκιο και πως όλοι κάτι μου χρωστάνε. Μάλλον με είχε βολέψει τόσα χρόνια αυτή η κατάσταση, να ρίχνω δηλαδή πάντα το φταίξιμο αλλού, το θέμα είναι όμως ότι τώρα που το κατάλαβα τι κάνω? Προσπαθώ να το αλλάξω, όμως συνεχώς "πιάνω" τον εαυτό μου να συνεχίζει κάποιες από αυτές τις συμπεριφορές και αυτοτιμωρούμαι ασκώντας απίστευτη κριτική στον εαυτό μου. Κατανοώ ότι δεν γίνεται να αλλάξω από τη μια στιγμή στην άλλη, απλώς αναρωτιέμαι θα αλλάξω ποτέ? Έχει νόημα να προσπαθήσω ή θα συνεχίσω να είμαι έτσι όλη μου τη ζωή? Βασικά τώρα που σου γράφω νιώθω ήδη ότι δίνω στο θέμα περισσότερη βαρύτητα απ' όση του αναλογεί. Πφφφ μπλέξιμο!
P.S. Μπορείς να απαντήσεις όσο ωμά θέλεις.- "συνειδητοποιημένη"
Πρώτη φορά ακούω κάποιον να παραδέχεται κάτι τέτοιο, είσαι ο μονόκερος της συνειδητοποίησης! Μπράβο σου.
Το ότι το λες σημαίνει ότι ήδη έχεις αλλάξει. Το ότι τις «πιάνεις» και μετά έχεις τύψεις είναι τεράστια αλλαγή. Μην σταματάς. Το θέμα χρειάζεται εξάσκηση και υπομονή, όπως στις σωματικές ασκήσεις. Μην προσπαθείς να γίνεις τέλεια, δεν υπάρχει τέλειος άνθρωπος, προσπάθησε να βρίσκεσαι στο σωστό δρόμο προς το τέλειο.
________________
4.
Αφού βάζω τα ίδια υλικά και ακολουθώ κατά γράμμα τις συνταγές της (τις έχω γραμμένες σε σπιράλ τετράδιο με 3-4 λαδιές σε κάθε σελίδα), γιατί τα φαγητά που φτιάχνω εγώ δεν έχουν ποτέ τη γεύση που έχουν τα φαγητά που έφτιαχνε η μαμά μου?- Ratatouille
Η γεύση συνδέεται με και εμπλουτίζεται από τη μνήμη.
________________
5.
Γιατί αντί να γιορτάζουμε την απελευθέρωση της χώρας από τους Γερμανούς (όπως όλη η Ευρώπη) εμείς γιορτάζουμε το ΟΧΙ;
Έχει να κάνει με το ότι κυβέρνησαν μόνο δεξιές κυβερνήσεις, ή μήπως γιορτάζουμε το ΟΧΙ επειδή ήταν ηρωικό, ενώ η απελευθέρωση απλά έγινε λόγω και άλλων συγκυριών;
Έχεις κάποια άλλη άποψη επ' αυτού;- ppp
Βρήκα την άποψη κάποιου άλλου, με την οποία συμφωνώ:
Ο Πολυμέρης Βόγλης, στο από άρθρο που έγραψε στα Νέα 25/10/2012, λέει ότι γιορτάζουμε την έναρξη και όχι τη λήξη του πολέμου, γιατί κατά τη λήξη το κλίμα που επικρατούσε στην Ελλάδα ήταν διαφορετικό από το κλίμα της υπόλοιπης Ευρώπης. Μερικούς μήνες μετά ξεκίνησε εμφύλιος, και αυτή η σκιά κάνει τους Έλληνες να αποφεύγουν να γιορτάζουν τα γεγονότα εκείνης της περιόδου.
Λέει όμως και έναν άλλο λόγο:
«Οι επέτειοι στην Ελλάδα απηχούν και συνεχίζουν να καλλιεργούν την αντίληψη της «εθνικής ιδιαιτερότητας», ακόμη και όταν πρόκειται για γεγονότα που αφορούν την Ιστορία που μοιραζόμαστε με άλλους λαούς της Ευρώπης. η 28η Οκτωβρίου 1940 αφορά αυτή την κοινή Ιστορία. Εντάσσεται σε μια ευρύτερη ιστορική περίοδο που ξεκίνησε το 1939 και τελείωσε το 1945 και αποτελεί την κοινή κληρονομιά όλων εκείνων που αγωνίστηκαν κατά του φασισμού και του ναζισμού. Είναι καιρό σαν δούμε το παρελθόν μας ως κομμάτι της ευρύτερης ευρωπαϊκής Ιστορίας πέρα από τα διχοτομικά σχήματα «εμείς» και οι «άλλοι», και είναι αναγκαίο πλέον να δούμε την επέτειο όχι ως ευκαιρία εθνικής αυτοεπιβεβαίωσης, αλλά ως αφορμή να ξανασκεφτούμε τι προκάλεσαν ο φασισμός και ο ναζισμός στη χώρα μας αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη».
________________
6.
Ο πόνος στο στομάχι/ελαφριά αναγούλα αφού κάνω έρωτα, συχνά αλλά όχι πάντα -παρεμπιπτόντως πρώτη μου σχέση- είναι θέμα γυναικολόγου ή ψυχολόγου;0-fio
Πήγαινε πρώτα σε γυναικολόγο και αυτός θα σου πει.
________________
7.
Ποιος λες να είναι ο λόγος που αντί να σε ρωτάνε για τον τρόπο ζωής στο Λ.Α.- μπας και "ανοίξει" λίγο το μυαλό μας-, κάθονται και αναρωτιούνται για το αν θα πρέπει να δώσουν το τηλέφωνό τους σ' αυτόν που τους αρέσει;
Λοιπόν, ποια υλικά μαγειρικής, συνηθισμένα στην Ελλάδα είναι δύσκολο να βρεις εκεί;
(Ξέρω, είναι δύο οι ερωτήσεις, αλλά συμπληρώνονται κάπως.)
ΥΓ: Μ' έχεις βοηθήσει να βλέπω τα πράγματα αλλιώς. Σ' ευχαριστώ <3-Α
Μωρέ, ο καθένας το προσωπικό του δράμα ζει. Δεν είναι παράξενο.
Για την ερώτηση σου: στην παραθαλάσσια Καλιφόρνια υπάρχουν πάνω κάτω τα πάντα. Όλα τα μεσογειακά εμπλουτισμένα με πολλά μεξικάνικα και τροπικά προϊόντα. Κρητικό παξιμάδι δεν βρίσκεις, ούτε τουλουμοτύρι, αλλά καταλαβαίνεις (ίσως και να βρίσκεις, δεν έχω ψάξει). Το φαγητό εδώ όχι μόνο δεν είναι πρόβλημα αλλά είναι και τεράστιο πεδίο εξερεύνησης. Δύσκολα θα γινόταν καλύτερο το πράγμα.
Κάτι που θα ήταν δύσκολο να φτιάξει κανείς είναι μάλλον η μαγειρίτσα και το σουβλιστό αρνί, αλλά φαντάζομαι ότι στα ιρανικά μπακάλικα/χασάπικα και αυτά θα υπάρχουν.
[<3]
________________
8.
Αγαπητή Α, μπα
Είμαστε 4 συνάδελφοι και φίλοι, τρώμε μαζί σχεδόν κάθε μεσημέρι στη δουλειά, καμιά φορά βγαίνουμε και μαζί. Συνήθως όμως είμαστε τρεις. Και όταν λείπει ο τέταρτος, τον/την σχολιάζουμε. Εγώ αισθάνομαι ότι αυτό δεν είναι σωστό, αλλά το κάνω και το κάνουν και οι άλλοι. Μεγάλη γαϊδουριά ή φυσιολογικό ως ένα βαθμό;- καλός φίλος
Και τα δύο.
________________
9.
Λένα μου,
θέλω την αποψή σου για κάτι. Εδώ και αρκετό καιρό είχα να μιλήσω με την πρώην κολλητή μου. Δεν είχαμε τσακωθεί αλλά ξεκόψαμε ,σταματήσαμε να παίρνουμε τηλέφωνο η μία την άλλη, με έβλεπε στο δρόμο και έκανε ότι δεν με ήξερε και άλλα τέτοια. Δεν ξέρω αν την ενοχλούσε κάτι πάνω μου. Αλλά μπορούσε να μου το εξηγησει αν είχε συμβεί κάτι. Παράλληλα είχα μάθει απο τρίτους ότι έλεγε για έμενα πίσω απο την πλάτη μου. Μετά απο έναμιση χρόνο που έχουμε να μιλήσουμε με παίρνει τηλέφωνο και λέει χαθήκαμε, να βγούμε καμια μέρα κλπ. Η μία πλευρά μου ,η ορθολογιστικη λέει ΄Τωρα ξεμεινε και σε θυμήθηκε΄ η άλλη ότι 'όλοι αξίζουν μία 2η ευκαιρία΄. Εσύ τι λές;- Melina
Αν δεν τη ξαναδείς, δεν ξέρεις αν αξίζει δεύτερη ευκαιρία. Από την άλλη, αν βαριέσαι να την ξαναδείς, δεν πειράζει.
Κολλητές δεν θα ξαναγίνετε. Αν σε ενδιαφέρει να εξερευνήσεις μια νέα σχέση έχει να κάνει περισσότερο με σένα και το χαρακτήρα σου παρά με τον άλλον.
________________
10.
Μιλάω και στέλνω μια στο τόσο μηνυματάκια με τον πρώην μου που ζει σε άλλη περιοχή, ενώ ξέρω ότι έχει σχέση. Εγώ είμαι μόνη μου και ουσιαστικά "σαχλαμαρίζω" και μάλλον κάπως έτσι το έχει δει κι αυτός- σα διάλειμμα από τη σχέση του. Ξέρω ότι δεν έχω αισθήματα πλέον για αυτόν τον άνθρωπο, απλά κολακεύομαι από την επαφή και όλο αυτό δεν προχωράει πέραν του επικοινωνιακού.. Πρέπει να νιώθω άσχημα για την κοπέλα του που το συνεχίζω αυτό; Η συμπεριφορά μου είναι αναξιοπρεπής;
Επίσης, για πρώτη φορά μετά από δύο χρόνια που έχουμε χωρίσει (λόγω απόστασης) μου προτείνει να βρεθούμε, γιατί από Σεπτέμβρη μεταναστεύει. Θυμώνω με τον εαυτό μου που το σκέφτομαι να πάω, αλλά νομίζω ότι το κάνω μια που δεν υπάρχει κάτι άλλο στη ζωή μου και μαζί του συνήθως περνούσα καλά. Θέλω τη γνώμη σου.. Αυτά που σου περιέγραψα τι σου λένε για μένα;
ΥΓ. Σε ευχαριστώ για την καθημερινή βοήθεια που παίρνω διαβάζοντας τη στήλη σου:)- Λαμπατέρ
Αυτά που έγραψες αυτό που λένε για σένα είναι ότι είσαι άνθρωπος.
Για την επαφή που κρατάτε είναι υπεύθυνος κι αυτός, και γενικώς αποφεύγω να κάνω κρίσεις σε θέματα που παίρνουν την κατεύθυνση της ηθικής. Έχεις καταλάβει ότι τρώγεσαι επειδή δεν έχεις άλλο ερωτικό ενδιαφέρον, αισθάνεσαι και κάπως άσχημα, τι άλλο να πει κανείς;
Για τη συνάντηση λόγω μετανάστευσης όμως, τι μεμπτό υπάρχει; Φεύγει και θέλει να σε αποχαιρετήσει. Γιατί όχι;
________________
11.
Α μπα γιατί λες την Paris Hilton "προϊστορικό πουλί"? τι να κάνει το πουλάκι μου άραγε; καιρό έχω να ακούσω γι αυτή. Λες να έχει γυρίσει από τις θερμές χώρες; (απορώ πως θα αντιδρούσε όταν της έλεγε η μάνας της "πετάξου να πάρεις ψωμί").-πετάει η Πάρις;
Γκούγκλαρε το "Paris Hilton feet" και θα δεις.
________________
12.
Αγαπητη A μπα καταρχας να σου πω οτι σε διαβαζω συνεχεια και εισαι απολαυστικη. Θα ηθελα να ρωτησω την γνωμη σου για κατι λογω ενος προβληματος δεν μπορω να κανω παιδια (αντρας) πιστευεις οτι πρεπει να το αναφερω σε καθε σχεση μου¨?,, μονο στις σοβαρες και αν ναι ποτε? Πως θα αντιδρουσες αν το αγορι σου σου ελεγε κατι τετοιο? Ευχαριστω εκ των προτερων
ΥΓ Λατρευω το χιουμορ σου αλλα θα ηθελα μια σοβαρη απαντηση –desperate
Μόνο στις γυναίκες που βλέπεις ότι σκέφτονται το ενδεχόμενο να κάνουν παιδί μαζί σου.
ΥΓ. Ό,τι λέγεται σοβαρά, λέγεται και με χιούμορ. Το χιούμορ όχι μόνο δεν υποβιβάζει το νόημα, αλλά αν είναι πετυχημένο, μάλλον το εξυψώνει. Επίσης, αν κάποιος αποφεύγει την ερώτηση, και πάλι σου απαντάει.
Αποχρώσεις, πολλές αποχρώσεις! Υπάρχουν πολλές, άλλο αν διακρίνονται δύσκολα.
σχόλια