Το ρομποτικό διαστημικό όχημα Cassini, το οποίο πήρε το όνομα του από το διάσημο αστρονόμο, μαθηματικό, τοπογράφο και σεληνογράφο Τζιοβάνι-Ντομένικο Κασίνι, προέκυψε ως αποτέλεσμα δύο δεκαετιών έρευνας και κοινής, συνισταμένης προσπάθειας της αμερικανικής NASA, της ευρωπαϊκής ESA και της ιταλικής ASI για τη μελέτη του δεύτερου μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, του Κρόνου. Ο Κρόνος έχει όγκο 760 φορές μεγαλύτερο της γης και είναι ο πιο μακρινός πλανήτης που μπορούμε να διακρίνουμε δια γυμνού οφθαλμού. Περισσότερα interesting facts θα βρείτε εδώ.
Το σκάφος εκτοξεύθηκε το έτος 1997 από το ακρωτήριο Κανάβεραλ και τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο το 2004. Βασικοί στόχοι της αποστολής ήταν η μελέτη της επιφάνειας, της ατμόσφαιρας και της μαγνητόσφαιρας του Κρόνου, της τρισδιάστατης δομής των δακτυλίων του και η ανάλυση της γεωλογικής σύνθεσης των φυσικών δορυφόρων του (Τιτάνας, Εγκέλαδος, Ιαπετός κ.α.).
To Cassini άξιζε και με το παραπάνω τα λεφτά του -περί τα 3 δισεκατομμύρια δολάρια για έρευνα, ανάπτυξη και αποστολή του οχήματος- καθώς έχει χαρίσει στους επίγειους μελετητές και επιστήμονες μια πληθώρα δεδομένων, ικανών να απαντήσουν σε σημαντικά ερωτήματα για το ηλιακό μας σύστημα και τη διαστημική μας γειτονιά και να γεννήσουν πολλά νέα, επίσης. Για όσους, ωστόσο, δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν "τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί", το Cassini μπορεί να τους ανταμείψει γενναιόδωρα με τις εντυπωσιακές φωτογραφίες που έχει στείλει πίσω στη Γη, απαθανατίζοντας περίπου 200.000 στιγμές από τον πλανήτη Κρόνο, τους δακτυλίους και τα φεγγάρια του (62 επιβεβαιωμένα).
Έπειτα από αυτή τη μικρή (αλλά απαραίτητη) εισαγωγή, ήρθε η στιγμή να εξηγηθώ και να αναφέρω το λόγο συγγραφής αυτού του σύντομου "διαστημικού" post. Χθες ανακάλυψα στον παγκόσμιο ιστό ένα βίντεο αριστουργηματικό. Ενθουσιάστηκα τόσο πολύ, που δεν έχασα στιγμή να το μοιραστώ μαζί σας στη LiFO. Το συνέθεσε ο Fabio di Donato, ένας φιλμογράφος, και αποτελεί μια εξαιρετική χρονολίσθηση (ή time lapse) επιλεγμένων στατικών φωτογραφιών του Κρόνου από το Cassini. Το αποτέλεσμα είναι σαγηνευτικό. Θυμίζει σιωπηλές, μυστηριώδεις ταινίες των 16 καρέ/sec, της δεκαετίας του 1920, και ιδίως την αισθητική των ταινιών του πρωτοπόρου κινηματογραφιστή Georges Méliès.
Δεν περιγράφω άλλο. Τα λόγια είναι μικρά και η μαγεία του σύμπαντος μεγάλη!
σχόλια