Phoneutria, ή wandering spider, ή banana spider (επειδή κρύβεται συχνά στις μπανανοφυτείες, αλλά και... σε κιβώτια με μπανάνες). Συναντιέται κυρίως στην Κεντρική και Νότια Αμερική, και το είδος της θεωρείται το πιο δηλητηριώδες ανάμεσα στις αράχνες, ειδικά η Phoneutria fera και η Phoneutria nigriventer. Στη φωτογραφία, μία Phoneutria nigriventer από την πόλη Cauca της Κολομβίας. Βλ. kenkito.flickr.
Phoneutria σε ενυδρείο. Βλ. arachnoboards.com.
Phoneutria nigriventer τεσσάρων εκατοστών. São Paulo, Βραζιλία. Βλ. mcvmjr1971.flickr.
Phoneutria nigriventer από τη Βραζιλία. Βλ. staktosvoras.lt.
Κοσμήματα σε σχήμα αράχνης από τον προ-Κολομβιανό και προ-'Ινκα πολιτισμό των Μότσε (Moche ή Mochica) που άκμασε κυρίως στο Βόρειο Περού (μεταξύ 100 και 700 μ.Χ). Βλ. arqueologiadeantiguasculturas.blogspot.
Χρυσό κόσμημα για τη μύτη (1ος - 2ο αιώνας μ.Χ.). Βλ. branco.flickr.
Αριστ., δείγμα κεραμικής των Μότσε με σχέδιο αράχνης. Museo Larco. Lima, Περού. Βλ. Wikimedia Commons. Δεξ., το "πιάτο με τις αράχνες", χαρακτηριστικό δείγμα μοτίβων Tuza (Nariño, Κολομβία). Φωτ. Arte de la Tierra. Βλ. monografias.com.
"Spider Decapitator", Περού, προ-'Ινκα εποχή. Βλ. mace.me.uk.
Αράχνη από μέταλλο της προ-Κολομβιανής εποχής. Museo Chileno de Arte Precolombino, Santiago, Χιλή. Βλ. mchap.
Δεν αποκλείεται να είχαν ανακαλύψει και οι Μότσε τις ευεγερτικές ιδιότητες του δηλητηρίου της
Phoneutria. Η τέχνη τους, πάντως, εκτός από αράχνες, βρίθει από πάσης φύσης ερωτικές σκηνές. Cultures Mochica & Tlatilco - Musée de la Fondación Antonio Núñez Jiménez de la Natureleza y el Hombre, Miramar, La Habana, Cuba. Βλ. archaeometry.org.
Βλ. cadenaser.com limacallao.olx.com, conociendolahistoriadelperu.blogspot.com και
archaeometry.org.
Cultures Mochica & Tlatilco - Musée de la Fondación Antonio Núñez Jiménez de la Natureleza y el Hombre, Miramar, La Habana, Cuba. Βλ. archaeometry.org.
The Spiders (1919-1920), γερμανική ταινία περιπέτειας σε σκηνοθεσία και σενάριο του Fritz Lang, με δύο επεισόδια, τη Χρυσή Λίμνη (1919) και το Διαμαντένιο Πλοίο (1920). Οι αράχνες ήταν η "υπογραφή" μιας συμμορίας στον τόπο των εγκλημάτων της.
Βλ. mythicalmonkey.blog, dvdbeaver.com και Wikimedia Commons.
Υπό διερεύνηση ακόμη...
Τοξίνη αράχνης ίσως θεραπεύει την στυτική δυσλειτουργία
(αναδημοσίευση από το health.in.gr)
Η τοξίνη, με την προσωρινή ονομασία PnTx2-6, προέρχεται από το δάγκωμα της αράχνης Phoneutria nigriventer που ενδημεί στην Βραζιλία. Στους ανθρώπους, το δάγκωμα της συγκεκριμένης αράχνης προκαλεί οξύ πόνο, ενώ στους άνδρες μπορεί να προκαλέσει πριαπισμό (επώδυνη ακούσια στύση). Αυτό ακριβώς το σύμπτωμα, που καταγράφεται συχνά στα τμήματα επειγόντων περιστατικών νοσοκομείων της Βραζιλίας, είναι που κινητοποίησε τους ερευνητές του Πανεπιστημίου των Επιστημών Υγείας της Τζόρτζια να μελετήσουν την πιθανότητα χρήσης της PnTx2-6 στην θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας.
Η τοξίνη έχει αποδειχθεί αποτελεσματική στην βελτίωση της στύσης αρουραίων με υπέρταση και διαβήτη και οι επιστήμονες τώρα διενεργούν πειράματα σε ηλικιωμένα ποντίκια, απ’ τα οποία επίσης προκύπτει πως η τοξίνη είναι αποτελεσματική στην αναστροφή της σχετιζόμενης με την γήρανση στυτικής δυσλειτουργίας.
Τα φάρμακα για την στυτική δυσλειτουργία που είναι διαθέσιμα λειτουργούν αναστέλλοντας την λειτουργία ενός ενζύμου, του PDE5. Για να επιτευχθεί η στύση, ο ανδρικός οργανισμός εκκρίνει νιτρικό οξείδιο, που χαλαρώνει τους μαλακούς μύες πέριξ των αρτηριών του πέους, επιτρέποντας την διαστολή των αιμοφόρων αγγείων. Το νιτρικό οξείδιο είναι το πρώτο βήμα σε μια σειρά χημικών αντιδράσεων που επιτρέπουν την μυϊκή χαλάρωση.
Στις χημικές αντιδράσεις καθοριστικό ρόλο παίζει το μόριο cGMP που διατηρεί χαλαρούς τους μύες. Το PDE5 εκφυλίζει το cGMP, ώστε η στύση να μην διαρκεί για πάντα. Αλλά η υπερπαραγωγή PDE5 ενδεχομένως να αναστέλλει την στύση. Η εμπλοκή του ενζύμου, επιλύει το πρόβλημα.
Η τοξίνη της αράχνης λειτουργεί διαφορετικά. Αντί να επηρεάζει το ένζυμο PDE5, προκαλεί την έκκριση νιτρικού οξειδίου, επιδρώντας απευθείας στην χαλάρωση των μαλακών μυών. Επειδή το 30% των ασθενών συνήθως δεν ανταποκρίνεται στους αναστολείς PDE5, η τοξίνη μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική θεραπευτική λύση για την στυτική δυσλειτουργία.
Η Δρ Κένια Νουνες και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια χορήγησαν την τοξίνη σε νεαρά και ηλικιωμένα τρωκτικά και παρατήρησαν ότι αντέστρεφε την σχετιζόμενη με την ηλικία στυτική δυσλειτουργία. Το θετικό αυτό αποτέλεσμα δημιουργεί τη βάση για περαιτέρω πειραματικό έλεγχο αλλά και σχεδιασμό κλινικών μελετών σε ασθενείς.
Το επόμενο βήμα των επιστημόνων είναι να διασφαλίσουν ότι οι η συνθετική εκδοχή της τοξίνης δεν έχει διάρκεια πέραν του στόχου, αφού οι παρενέργειες είναι πάντα ένα μείζον ζήτημα στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων.
health.in.gr
σχόλια