Νίκος Δήμου: 13 θέσεις για τον φασισμό.

Νίκος Δήμου: 13 θέσεις για τον φασισμό. Facebook Twitter
57
null

2. Δεν είναι η φτώχεια και η κρίση που οδηγούν τον άνθρωπο στον φασισμό – αλλά η δίψα για ισχύ. Του δίνει μια απλή εξήγηση για όλα και μια ακόμα απλούστερη λύση.

3. Η θεωρία της δύναμης δεν απευθύνεται μόνο στους απλοϊκούς και τους αμόρφωτους. Γοητεύει διανοούμενους και καλλιτέχνες όπως ο Χάιντεγκερ, ο Σελίν, ο Χάμσουν.

4. Υπάρχει και μία μαύρη αισθητική στον φασισμό. Δείτε τις ταινίες της Λένι Ρίφενσταλ.

5. Ο φασίστας είναι αναγκαστικά ρατσιστής. Οι κάθε λογής αδύναμοι είναι κατώτεροι.

6. Η πειθαρχία και η άσκηση αποκοιμίζουν τη νόηση. (Παράδειγμα: ο στρατός.)

7. Ο φασισμός, όπως και ο ρατσισμός, φωλιάζει μέσα σε κάθε άνθρωπο. Τα πειράματα έχουν δείξει πόσο εύκολα το πρόβατο γίνεται λύκος και ο καθένας βασανιστής.

8. Ο φασίστας δεν έχει παράταξη – είναι όποιος ασκεί βία. Η βία είναι η ενσάρκωση της δύναμης στην οποία πιστεύει ο φασίστας.

9. Φασισμός υπάρχει παντού: στην οικογένεια, στο σχολείο, ακόμα και στο οδήγημα. Αυτός που σε κόβει μπαίνοντας μπροστά σου με σκληρή σφήνα τι είναι;

10. Οι διανοούμενοι σνομπάρουν την αστική ευγένεια. Όμως η ευγένεια δεν είναι τίποτα λιγότερο από τον σεβασμό του άλλου. Που τον σπρώχνεις για να μπεις την ώρα που βγαίνει από το μετρό ή το ασανσέρ. Που καπνίζεις μέσα στη μούρη του.

11. Οι πολλοί μικροί φασισμοί οδηγούν στον μεγάλο. Φαίνεται αστείο να μιλάμε για κώδικες ευγένειας – όταν γίνονται δολοφονίες. Αλλά ο άνθρωπος που σκοτώνει τον ύπνο σου βάζοντας τη μουσική του στη διαπασών – θα χτυπήσει κι εσένα όταν θα διαμαρτυρηθείς.

12. Και πριν από τη Χρυσή Αυγή ήμασταν μια δυνάμει φασιστική κοινωνία. Εθνικιστική, βίαια, πολεμοχαρής, με ρητορική μίσους και φθόνου. Το δίκιο του ισχυρότερου επικρατούσε. Εκείνου με τα λεφτά, με τα μέσα, με την πολιτική επιρροή, με τον μεγαλύτερο τσαμπουκά. Ο καθένας, όπου τον έπαιρνε, πατούσε τον νόμο και καταπατούσε τον άλλο.

13. Οι ποινικοποιήσεις και απαγορεύσεις είναι χρήσιμες σαν ασπιρίνες. Η ριζική όμως θεραπεία έχει να κάνει με τη νοοτροπία, τη στάση, τον πολιτισμό μας. Μπορούμε να περιορίσουμε τον φασίστα μέσα μας; Μπορούμε να αντισταθούμε σε κάθε ανομία και βία; Μπορούμε να στρατευθούμε με τη μεριά της αληθινής δημοκρατίας και της δικαιοσύνης; Να είμαστε άνθρωποι ανθρώπινοι;

57

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

7 σχόλια
Κύριε Δήμου, μεγάλος και σοβαρός άνθρωπος είστε, τα βιβλία σας τα έχω διαβάσει, μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεστε αλλά δε μπορεί να βαφτιζουμε φασισμό όλες τις πράξεις φτηνής μαγκιάς γιατι θα επιστρέψουμε στη γραφικότητα της δεκαετίας του '70 και οι λέξεις θα χάσουν το νόημά τους. Αυτό που λέει ο patsis είναι το σωστό, ο φασισμός είναι ένα συγκεκριμένο ιδεολόγημα και η πρακτική του εφαρμογή ήταν η Ιταλία του Μουσσολινι. Φασιστικές μέθοδοι χρησιμοποιούνται ακόμα, κυρίως σε ότι αφορά την προπαγάνδα, και από αστικοδημοκρατικά κόμματα παντού στον κόσμο, αλλά αυτό δεν τους κάνει απαραίτητα και φασίστες.Η φτηνή μαγκιά, ή αλλιώς καγκουριά, παραμένει μια απλή φτηνή μαγκιά χωρίς ιδεολογικό υπόβαθρο.
Αυτός που σου κλείνει τον δρόμο ή το λιμάνι ή την είσοδο στον χώρο εργασίας σου επίσης δεν είναι φασίστας κ.Δήμου "αυτός που σε κόβει μπαίνοντας μπροστά σου με σκληρή σφήνα";
Ϊρις,Η πειθαρχία και η άσκηση αποκοιμίζουν τη νόηση(παραγρ.6) άρα όποιος ΔΕΝ πειθαρχεί στους νόμους, έχει ξύπνια νόηση σύμφωνα με τον κύριο Δήμου. Εγώ απλά μεταφράζω αυτά που διάβασα στο κείμενο, και σχολίασα, οτι η παράγρ 6 αντιφάσκει με τις υπόλοιπες.
εμ ελα που δεν είναι μόνο αυτό... ειναι σαν να εξορκίζουμε, εν μορφή ιαματικου μάντρα, το ρόλο της βίας στις κοινωνίες. και αν και η βια ειναι σημείο κατάπτωσης ωστόσο απο μόνη της δεν ειναι σημειο φασισμου.
Νομίζω δεν νοείται έτσι, ούτε για τον Δήμου, ούτε για τον Steppenwolf. Δίκιο του τσαμπουκά είναι να επικρατώ επιτιθέμενος πρώτος λόγω φυσικής υπεροχής ή να χρησιμοποιώ αυτήν την απειλή για να φοβίσω και οπότε να επικρατήσω και όλα αυτά μόνο και μόνο επειδή το μπορώ. Είναι δηλαδή η δικαιοσύνη του bulling, ας πούμε.
O bully,ο τσαμπουκας, απλα τρομοκρατει,ισως και βασανιζει, τα θυματα του,πολλες φορες ακομη και χωρις πρακτικο λογο.Ο φασιστας προχωρει πολυ περαν αυτων.Στην ψυχικη και βιολογικη εξοντωση του ,οποιου,αντιθετου προς αυτον.Και εχει παντοτε στοχο.Παντοτε.Την ολοκληρωτικη επικρατηση του,ως ομαδα,επι ολων των αλλων.Τους δε ανθρωπους,ακομη και τους 'πιστους"του τους αντιμετωπιζει ως "αριθμους",και μονον.Οι οποιοι οφειλουν να αυξανονται,αν τον υπηρετουν,και να λιγοστευουν ραγδαια στην αντιθετη περιπτωση.
Νομίζω πως η τόσο μεγάλη διεύρυνση της έννοιας του φασισμού, ενώ φυσικά δεν "απαγορεύεται", περισσότερο συσκοτίζει το ζήτημα παρά το φωτίζει. Ο φασισμός εξακολουθεί να έχει μια σημαντική ιστορική αφετηρία, τον ιταλικό φασισμό, ο οποίος κατά τη γνώμη μου ακόμα καθορίζει σημαντικό μέρος του φαινομένου.Για παράδειγμα, φασισμό χωρίς αναφορά σε ολοκληρωτικό κράτος δύσκολα μπορώ να φανταστώ, οπότε την εγωιστική και αντικοινωνική στάση του τυχαίου οδηγού που κάνει τη σφήνα θα την χαρακτήριζα χοντροκοπιά και καγκουριά. Αν όμως ήταν ένα πρωτοπαλίκαρο του φασιστικού κόμματος που θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο πολίτη, τότε ναι, θα ήταν μια έκφανση του φασιστικού τραμπουκισμού.Ο φασισμός είναι εξαιρετικά επικίνδυνο φαινόμενο για να το επικαλούμαστε τόσο συχνά - αυτή τέλος πάντων είναι η προσωπική μου άποψη.
κάπου δεν με πείθει και μενα η ανάλυση οτι όλα ειναι ζήτημα καλής συμπεριφοράς και σεβασμού...σεβασμου σε τί και καλής συμπεριφοράς σε τι;;;δεν μας δινει ενα μέτρο πως κινεισαι και δραστηριοποιείσαι σε ένα κοσμο που δεν ειναι πεδιο ουτε καλης συμπεριφοράς είτε δικαιοσύνης αλλα πεδιο αντικρουομενων ταξικων κοινωνικων προσωπικων περιφερειακων και καθε αλλο είδους συμφεροντων.τα 13 σημεία που αναφέρονται είναι ίσως αναγκαία συνθήκη αλλά όχι και ικανή.
Ακριβώς.Και οι γενικεύσεις,τα τσιτάτα και τα ισοπεδωτικά ευφυολογήματα δεν βοηθάνε στην πλήρη κατανόηση,ούτε στην εύρεση αποτελεσματικών λύσεων για την καταπολέμηση του.Μην ξεχνάμε,ο φασισμός,έχει πολλάεπίπεδα.Κοινωνικά,πολιτικά,ατομικά,οργανωτικά,συνειδησιακά κ.ο.κ..
Μπορεί ιδεολογικά να συμπηκνώθηκε γύρω από τον Μουσολίνι, αλλά αυτό που σήμερα ονομάζουμε φασιστική νοοτροπία και πρακτική, είναι η ηθικολογική αποκρυστάλλωση της ιδεολογίας αυτής και συμβαίνει παντού στην κοινωνία, και συνέβαινε σίγουρα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Σε εθνικό επίπεδο δε, όπου κατά την ακρίβεια της ορολογίας ενέχει εθνικιστικό χαρακτήρα και άρα και διακρισιακό, προηγήθηκε το παράδειγμα των Νεότουρκων και των Γερμανών φίλων τους πριν και κατά τον Α' ΠΠ, και ας μην είχε ακόμη επινοηθεί ο όρος φασισμός.
Πάτσι, ομίζω ότι έγραψες τη φράση κλειδί. "φασιμό χωρίς αναφορά σε ολοκληρωτικό καθεστός....."Ολοκληρωτικό καθεστώς είναι αυτό ελέγχει και κατευθύνει άμεσα ή έμμεσα τις ατομικές και κοινωνικές δραστηριότητες των ατόμων (τουλάχιστον έτσι εγώ εννοώ τα ολοκληρωτικά καθεστώτα).Οπότε νομίζω ότι έφτασε η ώρα να μιλήσουμε και για το φασισμό του κομμουνισμού (Στάλιν, Λένιν, Ceauşescu ......).