Βασίλης Παπακωνσταντίνου: "Πολύ το χάρηκα, γιατί επί Μεταξά δεν ζούσα»

Ρε συ Ιαπετός τι κάνουμε τώρα παίζουμε την κολοκυθιά? Πότε είναι δόκιμο να χρησιμοποιούμε τον όρο χούντα κυριολεκτικά και πότε μεταφορικά? Αντε ωραία η κυβέρνηση δεν είναι χούντα είναι αντισυνταγματική. Και τι έγινε? Συμφωνώ και εγώ ότι είναι ένας φθαρμένος όρος τον οποίο ατομικά ποτέ δεν χρησιμοποιώ αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Οι αστικές κυβερνήσεις δεν σε εκτελούν και δεν σε στέλνουν σε ξερονήσια γιατί δεν χρειάζεται και γιατί επικοινωνιακά δεν μπορούν να το στηρίξουν. Εχουν εξελιχθεί οι μέθοδοι τους στην καταστολή, την συκοφάντηση, την ποινικοποίηση. Παρόλαυτα όπου χρειάζεται συνεχίζουν να το κάνουν π.χ. Γκουαντανάμο ή Πούτιν ή καταγγελίες για βασανιστήρια ΕΛ.ΑΣ. Η όπου χρειάζεται λογοκρίνουν π.χ. Αρβανίτης, Βαξεβάνης, κατ' επιλογή χρηματοδότηση καναλαρχών. Δεν χρειάζεται να σε εξοντώσει ως οργανισμό σήμερα η εξουσία. Σε εξοντώνει ηθικά, οικονομικά και κοινωνικά ως πολιτική φωνή και χώρο και χαλαρώνει. Το να χαιδεύουμε με τις λέξεις δεν αλλάζει κάτι. Κόλλησες τώρα εσύ στην ορολογία. Μην συντηρητικοποιείσαι ρε.

Το να επιμένω στην κοινή λογική, δε με κάνει συντηρητικό. Κάνεις κι εσύ το ίδιο λάθος. Αυθαιρετεί η κυβέρνηση, κι όλο το πολίτευμα αυτομάτως γίνεται δικτατορικό (αν και για εσένα με άλλο τρόπο). Όχι. Υπάρχουν θεσμοί που δεν επιτρέπουν να ισχυριστούμε κάτι τέτοιο. Και οι κυβερνήσεις, αύριο μπορούν να αλλάξουν, πράγμα που από μόνο του καταρρίπτει κάθε ισχυρισμό για δικτατορία. Κακή "δημοκρατία" έχουμε, όπου η κυβέρνηση που και που, γράφει στα @@ της άρθρα του Συντάγματος. Αυτό κάνει συγκεκριμένες ενέργειες της κυβέρνησης αντισυνταγματικές ( κι είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο αυτό), κι όχι όλο το πολίτευμα δικτατορία. Είναι οξύμωρο μέσα απ' τη Βουλή η αντιπολίτευση να ωρύεται, και να μιλάμε για χούντες. Εσύ όμως το πας πιο βαθιά. Μιλάς για τις αστικές δημοκρατίες καθ΄ αυτές. Ναι, υπάρχουν μέσα που δε χρειάζεται να καταφύγεις στη βία για να εξυπηρετήσεις τους σκοπούς σου. Είπα πως είναι πραγματική αδιάφθορη δημοκρατία; Είναι αμελητέοι όμως οι Συνταγματικοί θεσμοί; ( Το Σύνταγμα ακόμη υπάρχει, όσο κι αν παραβιάστηκαν άρθρα του για συγκεκριμένα ζητήματα). Δε δίνουν κανένα φιλελεύθερο δημοκρατικό τόνο στο πολίτευμα; Πραγματικά, αύριο μπορούμε να κάνουμε και τον Ανταρσυα αυτοδύναμη κυβέρνηση αν θέλουμε. Είναι γελοιότητες αυτά περί χούντας. Δεν τίθεται θέμα σύγκρισης. Η άποψη πως τα αστικά πολιτεύματα είναι, να το πω, διακριτικές χούντες, είναι λόγια αριστερίστικου εντυπωσιασμού. Ζήσε σε μια κοινωνία, με πραγματική δικτατορία, και θα δεις τις διαφορές. Αυτό σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει πως πρέπει να λέμε και ευχαριστώ αφήνοντας τα πράγματα απείραχτα. Είναι θέμα ένστασης απλά της κοινής λογικής. Η έμμεση λογοκρισία για πολύ συγκεκριμένα ζητήματα πολιτικών προεκτάσεων, που στην ουσία είναι παιχνίδια με τους νόμους, πόρρω απέχει από τις επιτροπές λογοκρισίας ενός μονολιθικού καθεστώτος για φιλτράρισμα του καθετί.

Μα δεν έχει σημασία αν είναι χούντα των συνταγματαρχών με πηλήκια. Σημασία έχει ότι δίχως να χρησιμοποιεί τα ίδια μέσα (ναι ωραία δεν σε εκτελεί, μόνο σε καταστέλλει) πετυχαίνει όμοιους στόχους. Η δημιουργία των πόλων της πολιτικής στη χώρα μας είναι ρυθμιζόμενη, δεν έχει σημασία αν υπάρχει αντιπολίτευση την στιγμή που απορρόφησε μέρος του Πασόκ και θα κυβερνήσει με τις ευλογίες των Αμερικάνων. Δεν έχει σημασία το τι ψηφίζουν συνειδητά οι μειοψηφίες την στιγμή που οι πλειοψηφίες άγονται και φέρονται από τα μίντια και ψηφίζουν διαδοχικά το ένα μετά το άλλο "τα κόμματα που πλασσάρει η τιβί" ή ύπο καλλιεργούμενο καθεστώς φόβου, από Πασόκ σε Δημάρ και Σύριζα και από ΝΔ σε Χα και Τζήμερο. Γιατί να σε σκοτώσουν ως κομμουνιστή ή ως πολιτική φωνή εφόσον δεν χρειάζεται, αφού έχουν πλήρως κλειδωμένα τα πράγματα. Σε ποινικοποιούν λίγο, σε καταστέλλουν λίγο, σε θάβουν πολιτικά, σε αφήνουν να μιλάς ελεύθερα όμως έχουν 1000πλάσια μιντιακή δύναμη, και δεν χρειάζεται προς στιγμήν να σε σκοτώσουν. Αν όμως εκτραχύνονταν τα πράγματα τότε είμαι σίγουρος ότι δεν θα δίσταζαν ούτε δευτερόλεπτο να κατεβάσουν τον στρατό στις πόλεις ή ακόμη πιο ρεαλιστικά, να σου κατεβάσουν τον πομπό ή το σάιτ ή την κατάληψη. Η το σύνταγμα που υπάρχει. Ε και τι έγινε που υπάρχει, τι από όλα τα αντισυνταγματικά μέτρα ανέκοψε η ύπαρξη του συντάγματος, την στιγμή μάλιστα που οι ίδιοι που ψηφίζουν τους νόμους ψηφίζουν και την αναθεώρηση του συντάγματος. Το ότι το σύνταγμα αναθεωρείται κατά το δοκούν χωρίς δημοψήφισμα είναι για μένα ένα σημείο κλειδί της αντιδημοκρατικότητας του υπάρχοντος πολιτεύματος.Τέλοσπάντων το πολίτευμα αυτό είναι γηρασμένο. Αποδείχθηκε ανίσχυρο στο να επηρεάζεται από διεθνείς κύκλους και επιχειρηματίες, αποδείχθηκε ανίσχυρο να φέρει τον πολίτη από τα κάτω στην εξουσία και όχι απλά 10 οικογένειες, είναι νωθρό και επιτρέπει να νομοθετούνται πράγματα τα οποία οι άμεσα ενδιαφερόμενοι άνθρωποι ατομικά δεν θα ψήφιζαν. Π.χ. αν γίνονταν στον νομό χαλκιδικής δημοψήφισμα για τα μεταλλεία δεν θα περνούσαν. Αυτό είναι ακόμη ένα σημάδι δομικής αντιδημοκρατικότητας του πολιτεύματος. Τέλος να κλείσω με αυτό που είπε και ο Παπακωνσταντίνου πρίν λίγες μέρες ότι τα μοντέρνα πολιτικά κινήματα τύπου μάης 68, Σιάτλ, Occupy, Αραβική Ανοιξη, αναταραχές με πολιτικά αιτήματα στην Ευρώπη του 2000, ποτέ δεν ήρθαν μέσα από τα έδρανα αλλά από τον δρόμο, γεγονός που δείχνει άλλη μια φορά πόσο εκτός τόπου και χρόνου είναι τα πολιτεύματα συγκριτικά με τον παλμό του πολίτη.

Το αν ο κόσμος είναι χαϊβάνι και χειραγωγείται απ' τα μίντια, είναι πρόβλημά του. Οι θεσμικές δυνατότητες αντικειμενικά υπάρχουν, κι έδειξαν την πλαστικότητά τους με την είσοδο στη Βουλή των ανεκδιήγητων βλαχαδερών της Χ. Αυγής. Το ότι δεν υπάρχει πραγματική λαϊκή κυριαρχία τώρα -πρόβλημα του κοινοβουλευτισμού καθ' αυτού, πόσο μάλλον στις εκφυλισμένες εκφάνσεις του-, δε σημαίνει πως πρόκειται περί δικτατορίας. Επιμένετε εσύ και ο νοών, πως όσοι έχουμε ενστάσεις, έχουμε στο μυαλό μας τη γραφική εικόνα της δικτατορίας, αυτή με τους βλάχους καραβανάδες στην εξουσία και τις καφρίλες. Όχι. Δικτατορία, αυστηρά, κοινωνιολογικά, συνεπάγεται κατάργηση του κοινοβουλευτισμού και με ό,τι αυτό συνεπάγεται θεσμικά. Ένα διεφθαρμένο αστικοδημοκρατικό πολίτευμα, αντιμετωπίζει μια εκ των έσω αντιδημοκρατική διαστροφή. Δικτατορία είναι μία κατάσταση "άνευ Βουλής κι εκλογών". Είναι ξεκάθαρα τα πράγματα. Υπάρχει ειδοποιός διαφορά, ακόμη κι αν υπάρχει στο φιλελεύθερο πολίτευμα αυτή η αντιδημοκρατική διαστροφή.

Ναι ωραία υπάρχει διαφορά συμφωνώ. Και εγώ σου είπα ότι δεν τον χρησιμοποιώ τον όρο. Απλά σου πρόσθεσα ότι δεν είναι ανάγκη να υπάρχει γιατί την ίδια ατζέντα (εκτός από τις εκτελέσεις και την "φυσική" καταστολη) με τον Πινοσέτ την περνάει σε οικονομικά,εργασιακά και διεθνείς σχέσεις και ο Σαμαράς ή π.χ. η αγγλική κυβέρνηση, και δεν τρέχει τίποτα. Από εκεί και πέρα, προφανώς και τα αστικά πολιτεύματα και οι φορείς επιρροής τους έχουν εδώ και χρόνια στρατιές πολιτικών επιτελείων κοντά τους. Γνωρίζουν πλέον μετά από πολλά πειράματα ότι μια δικτατορία δν μπορούν να την περάσουν επικοινωνιολογικά και χάνουν αμέσως την στήριξη των πολιτών. Ετσι πλέον αυτό το εξουσιαστικό εργαλείο καταργήθηκε, και οι ολιγάρχες ρυθμίζουν το εκλογικό αποτέλεσμα, κρύβονται πίσω από αυτό και απο εκεί και πέρα χρησιμοποιούν την αντιδημοκρατικότητα επιλεκτικά, όσο τους παίρνει σε κάθε χώρα αλλά και όσο χρειάζεται. Αμφιβάλλεις ότι π.χ. στην Ελλάδα αν γίνουν αντιδράσεις μαζικές θα ασκηθεί βίαιη καταστολή? Αμφιβάλλεις ότι αν κάποιο "αντιπολιτευτικό μέσο δικτύωσης" αρχίσει να απολαμβάνει μεγάλη απήχηση θα σπεύσουν να το κατεβάσουν, όπως πολλές φορές έκαναν μέχρι τώρα. Αμφιβάλλεις ότι αν αρχίσει να έχει απήχηση ένας νέος ανεξάρτητος πολιτικός χώρος θα θαφτεί κάτω από την λάσπη σύσσωμων καναλιών και σάιτ? Κτλ κτλ. Αυτό που ζούμε είναι μια επικοινωνιακή εξέλιξη της φεουδαρχίας/ολιγαρχίας όπου ο λαός κάθε 4 χρόνια επιλέγει διαχειριστή της ατζέντας των "αγορών" και εγχώριων κεφαλαιοκρατών, μεταξύ λύσεων που δεν επιθυμεί. Π.χ. οι μισοί ψηφοφόροι σύριζα απεχθάνονται την φαιδρότητα του σύριζα, ενώ οι μισοί ψηφοφόροι ΝΔ απεχθάνονται τον δικομματισμό αλλά ζουν σε καθεστώς φόβου. Ε αυτό. Ολα τα υπόλοιπα είναι αυταπάτες. Επίσης κλασσικά όπλα των δικτατοριών έχουν αντικατασταθεί με εξελιγμένα πιο ευέλικτα ευρήματα. Π.χ. αντι να σε λογοκρίνει εμφανώς, α) σε θάφει κάτω από σπαμ γιατί έχει χιλιαπλάσιες εφημερίδες,δημοσιογράφους,κανάλια σάιτβ) σε λογοκρίνει επιλεκτικά με στοχευμένα "κατεβάσματα" χώρων που ξεστρατίζουν και ταυτόχρονα έχουν απήχηση.Ομοίως: επιλεκτική ποινικοποίηση επιλεκτική καταστολή

Είναι γνωστός ο ρόλος των ιδιωτικών ΜΜΕ. Τώρα, νομίζω πως είναι υπερβολή ότι υπάρχουν κάποια σατανικά μυαλά στην κυβέρνηση, που αν δεν τους έβγαινε το επικοινωνιακό κομμάτι, θα το γύρναγαν στην δικτατορία. Ότι λόγω της ιστορικής πείρας, η δικτατορία είναι περιττή και ριψοκίνδυνη να το πω, κι ότι τελείως επιφανειακά, επειδή τους συμφέρει, έχουμε το κοινοβουλευτικό "δημοκρατικό" πολίτευμα. Ο Καστοριάδης, δίνει πολύ εύστοχα την εικόνα της κατάστασης, όταν μιλά για φιλελεύθερες ολιγαρχίες. Η σφαίρα της εξουσίας, είναι στα χέρια μερικών. Κεφάλαιο και κυβερνήσεις. Δεν υπάρχει λαϊκή κυριαρχία, παρά κάθε 4 χρόνια εκλέγουν αυτούς που θα ασκήσουν την εξουσία. Αυτό δεν το υποτιμάει όμως. Εξ ου και το φιλελεύθερη. Όπως λέει σε μια ομιλία του στην Κρήτη, "στην αίθουσα υπάρχουν και εκλεγμένοι βουλευτές, όπου τους αφορά η κριτική μου, αλλά δεν έρχεται η αστυνομία να με συλλάβει" (από μνήμης γράφω). Επίσης αλλού, αναφέρει πως ο λαός έχει τη δυνατότητα να επιβάλλει κυρώσεις στην εξουσία, απλά μην ψηφίζοντάς την στις επόμενες εκλογές. Δεν πρέπει να αγνοήσουμε κανέναν από τους δύο όρους. Ούτε να πούμε πως έχουμε Δημοκρατία, πως ο λαός διαμορφώνει τα πράγματα, ούτε πως έχουμε δικτατορία. Επίσης, αναγνωρίζει τους κινδύνους πως μπορεί να χαθεί το φιλελεύθερο προσωπείο... Πραγματικά, σαν πολίτες, πέρα απ' το ποιοι κώλοι θα κάτσουν στα βουλευτικά έδρανα ανά 4 χρόνια, δεν έχουμε καμιά άλλη συμμετοχή στη σφαίρα της εξουσίας. Όμως, η εξουσία δεν είναι αχαλίνωτη. Παίζει μέσα στα όρια του κοινοβουλευτισμού και του Συντάγματος. Κι όταν υπάρχει αντισυνταγματική διαστροφή σε πολύ συγκεκριμένα θέματα, αυτά τα όρια δεν καταργούνται, εκτός κι αν γίνει πραξικόπημα. Και εδώ βρίσκεται η ειδοποιός διαφορά. Πραγματικά, με τόση προπαγάνδα, η πτώση των ποσοστών Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ είναι ιστορική. Αύριο μπορεί να γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, και η Ν.Δ να πέσει στα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ. Υπάρχει αυτή η πλαστικότητα του πολιτεύματος. Μπορεί να μπει οποιοδήποτε κόμμα στη Βουλή. Φυσικά τα ΜΜΕ δε στρώνουν με ροδοπέταλα το δρόμο. Δεν μπορούμε να τα αγνοήσουμε όλα αυτά...