☛Ένα από τα πιο πολυσυζητημένα άρθρα του περασμένου μας τεύχους ήταν το «Σενάριο-εφιάλτης (και πόσο κοντά βρισκόμαστε)» του Δημήτρη Ρηγόπουλου για το ενδεχόμενο να περάσει στον β' γύρο των δημοτικών εκλογών ο Κασιδιάρης και την πόλωση που κάτι τέτοιο θα επέφερε.
Ο Δον Ιδιώτης σημείωσε ότι τα σχετικά υψηλά ποσοστά του Κασιδιάρη είναι «ένας λόγος παραπάνω για να ψηφίσουμε σε αυτές τις εκλογές όλοι όσοι πιστεύουμε σε βασικές δημοκρατικές αρχές. Και αντιπολίτευση να βγει στον Δήμο Αθηναίων ο Κασιδιάρης, μετακομίζω σε άλλο δήμο».
«Αυτό ακριβώς» συμφώνησε ο byronwilliams. «Και μόνο που η Χ.Α. πάει για 2ο κόμμα είναι τεράστια ήττα για τη δημοκρατία. Αλλά η "εμπειρία" ενός υποψηφίου δεν λαμβάνεται πλέον υπ' όψιν από το εκλογικό σώμα διότι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Ο Κασιδιάρης είναι νέος ηλικιακά υποψήφιος. Τα άλλα κόμματα (εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ, που μάλλον ήταν το μόνο κόμμα που φαίνεται πως τουλάχιστον σκέφτηκε ποιον να κατεβάσει απέναντι στη Χ.Α.) τι ακριβώς έχουν να προτείνουν; Για χρόνια (και πριν από την κρίση) γκρινιάζαμε που δεν υπήρχαν νέα πρόσωπα στην πολιτική – ορίστε που πλέον τα έχουμε: το ένα λέγεται Ηλίας Κασιδιάρης. Αλήθεια, οι "και Α και ΟΥ" τώρα πού βρίσκονται;».
«Θλιβερές οι συνθήκες που διαμορφώνονται για 2 λόγους, νομίζω» έγραψε η walking on thin ice: «α) Γιατί, δυστυχώς όπως αναμενόταν και παρά τις διακηρύξεις τους, τα κόμματα δίνουν χρίσμα σε υποψηφίους από τους μηχανισμούς τους και οποιαδήποτε διαφοροποίηση από την πρακτική του χρίσματος έρχεται από εγωκεντρικούς κομματικούς αντάρτες, και β) προτρέπουμε σε συνασπισμό όλων των κομμάτων ενάντια στο ναζιστικό τερατο-μόρφωμα της Χρυσής/Λευκής –ορθότερα Μαύρης– Αυγής. Εφιάλτης!».
Ο sardon έγραψε: «Η πικρή αλήθεια είναι ότι ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας έχει ακροδεξιές και φασιστικές τάσεις. Το φαινόμενο δεν είναι χθεσινό, πάντα έτσι ήταν, απλώς το κομμάτι αυτό χθες εκφραζόταν μέσα από το κόμμα του Καρατζαφέρη, ενώ σήμερα –λόγω και της οικονομικής κρίσης– από τη Χρυσή Αυγή. Κατά τη γνώμη μου, ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί το τέρας του φασισμού είναι η παιδεία (με την ευρεία έννοια του όρου φυσικά). Εννοείται, βέβαια, ότι τέτοια φαινόμενα φασιστικής συμπεριφοράς συναντάμε και στη λεγόμενη άκρα αριστερά».
Τέλος, η walking on thin ice επανήλθε: «Προ δεκαετίας έμενα στην Κυψέλη και θυμάμαι συνενοίκους να μιλούν για παλιο-Αλβανούς που έμεναν στο τάδε διαμέρισμα. Φυσικά, ήταν οι ίδιοι συνένοικοι που λάμβαναν γράμματα από τον ΛΑΟΣ στο γραμματοκιβώτιο. Άντε τώρα να αναπτύξεις αντιστάσεις στα παιδιά μέσω της παιδείας, στην κατάσταση που είναι σήμερα. Αυτό θα ήταν το ιδανικό, αν ήταν εφικτό. Έχω την εντύπωση, όμως, ότι η παιδεία-εκπαίδευση, όπως λειτούργησε από καταβολής κράτους, ουδέποτε υπήρξε προοδευτική με την ευρεία έννοια ή ανθρωπιστική. Ήταν πάντοτε δέσμια μιας χοντροκομμένης εθνικοφροσύνης και επιρροής από την Εκκλησία. Πώς να βοηθήσει κανείς να δημιουργηθούν ελεύθερα πνεύματα σε μια χώρα όπου το πρώτο εκλογικά κόμμα ζητά από τον πρόεδρο του δεύτερου πιστοποιητικό θρησκευτικών φρονημάτων; Γι' αυτό, όσοι έχουν παιδιά, ας αφιερώσουν λίγο χρόνο για να συζητήσουν μαζί τους. Η παιδεία δημιουργείται και στο σπίτι, ίσως κυρίως στο σπίτι. Και δεν χρειάζεται κρατικούς πόρους, ευτυχώς!».
☛Ο ωραίος κύριος Ντίνος Χριστιανόπουλος. Στο εντιτόριάλ του ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος αναδημοσίευσε ένα κείμενο από τεύχος του «Symbol» του 2002 για μια συνάντηση με τον ποιητή Ντίνο Χριστιανόπουλο στη Θεσσαλονίκη.
Ο diavolakos σχολίασε: «Μόνο να τον ακούς, φτάνει. Χείμαρρος ο λόγος του. Κάθε φορά μου δίνει την αίσθηση ότι μπορεί να μιλάει για πάντα και να έχουν νόημα οι λέξεις και πραγματική διάσταση».
Ο χρήστης με το ευφάνταστο ψευδώνυμο «τα λόγια σου με καιν γιατί είσαι μανικέν» εντυπωσιάστηκε (και σχολιάζει: «Δόξα σοι!») απ' το ότι «(Ο Χριστιανόπουλος) επιτιμά την Κική Δημουλά που έκανε αίτηση να γίνει αθάνατη στην Ακαδημία και χαρακτηρίζει τα ποιήματά της "γατοξεράσματα και ήξεις αφήξεις"».
Ο Βασίλης Μακρής, αντί άλλου σχολίου, έγραψε ένα γνωστό, αυτοβιογραφικό δίστιχο του ίδιου του Χριστιανόπουλου: «Και τι δεν κάνατε για να με θάψετε / όμως ξεχάσατε πως ήμουν σπόρος».
«Αναμφισβήτητα, είναι ένας από τους σημαντικούς και αξιόλογους ποιητές μας» γράφει ο Νοών... νοείτω. «Για κάποιο αδιευκρίνιστο, όμως, λόγο τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μόδα. Ξαφνικά, μάθανε τον Ντίνο Χριστιανόπουλο ακόμα και όσοι όχι μόνο δεν διαβάζουν ποίηση αλλά ούτε καν την ετικέτα οδηγιών του σαμπουάν τους...». Σ.Σ.: «Η συγκεκριμένη συνέντευξη έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, εφόσον είναι του 2002. Δηλαδή, πριν ο Ν.Χ. γίνει media-persona...! Δεν το επιδίωξε ο ίδιος. Ευτυχώς για εκείνον και πρωτίστως για τους πραγματικούς αναγνώστες και γνώστες του παραμένει ακέραιος και δογματικός».
«Μήπως πρέπει να αναρτήσεις και τη συνέντευξη που του είχες πάρει σε κάποιο από τα πρώτα τεύχη του "01";» έγραψε ο/η tsiroso απευθυνόμενος/η στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο. «Νομίζω ότι εκείνη η συνέντευξη ήταν καθοριστική για τη μετέπειτα ευρύτερη αναγνώρισή του».
σχόλια