ΚΙΝΗΣΗ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ποιοι είναι οι πραγματικοί φίλοι;

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ποιοι είναι οι πραγματικοί φίλοι; Facebook Twitter
60


________________
1.

γειαα...ειπα και γω να στειλω το προβλημα μου που μεταξυ μας σιγα το προβλημα ...πριν 2 βδομαδες πηρα αυτοκινητο yeahhh..αλλα το διπλωμα το πηρα πριν 2 χρονια κ τωρα ειμαι λιγο κοτα...οι φιλες μ ενω ξερουν οτι θελω λιγη βοηθεια ολο δεν μπορουν ...τι στο καλο εχουμε παθει
οι ανθρωποι? ενα τοσο μικρο γεγονος κ δεν βρισκουμε λιγο χρονο...φοβαμαι κ μονο στην σκεψη αν ειχα ενα σοβαρο προβλημα που θα ηταν...ευτυχως για μενα εχω ανθρωπους που με απολυτη χαρα κ
ευτυχια μπορω να τουσ αποκαλω ΦΙΛΟΥΣ με καθε ουσιαστικη σημασια ΑΣ ΒΡΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΥΣ-tepi


Μαζί σου, αμήν. Μόνο που:


Ίσως αν είχες ένα σοβαρό πρόβλημα να είχαν αντιδράσει αλλιώς οι φίλες σου. Δεν είναι σίγουρο ότι αφού δε σε βοηθάνε τώρα, αν σου συνέβαινε κάτι σοβαρό θα ήταν ακόμη χειρότερα. Νομίζω ότι είναι αδύνατον να προβλέψεις με ακρίβεια πώς θα αντιδράσει ο καθένας αν σου συμβεί κάτι σοβαρό, αλλά καλύτερα να μη σου συμβεί ποτέ κάτι σοβαρό και να μην το μάθεις ποτέ.


Αφού όμως λες ότι έχεις ανθρώπους που μπορείς να αποκαλέσεις ΦΙΛΟΥΣ γιατί περιγράφεις αυτές τις κοπέλες ως φίλες; Έχεις ΦΙΛΟΥΣ με κάθε ουσιαστική σημασία, φαίνεται ότι έχεις και κάποιες γνωστές, πήρες και αυτοκίνητο, μια χαρά σε βρίσκω. Τώρα που θα πάρεις και τον αέρα της οδήγησης, μην ξεχάσεις να βρεις λίγο χρόνο να πας τους φίλους σου βόλτα στη θάλασσα, για να τους κάνεις ευτυχισμένους.

________________
2.


Γεια σου αγαπητή α,μπα !
Θα εκτιμούσα πολύ αν μου απαντούσες σε μια ερώτηση που με βασανίζει τον τελευταίο καιρό. Ισως και τα τελευταία χρόνια αλλά τώρα έχει παρά γίνει το κακό. Κάθε φορά που κάποιος φίλος μου ,φίλη μου ,μου λέει κάτι πολύ καλό για αυτόν και ευχάριστο ,κάτι για το οποίο είναι περήφανος για τον εαυτό του ,εγώ χαίρομαι πολύ και είμαι περήφανη για αυτόν/η. Αλλά μετά από λίγο σκέφτομαι ότι εγώ πότε δεν θα κάνω κάτι σημαντικό και κάτι για το οποίο θα χαίρονται οι φίλοι μου, και στεναχωριέμαι . Και στην τελική ελπίζω να μην είχα μάθει για την επιτυχία του/της. Ολο λέω ότι θα προσπαθήσω να κάνω πεταπτυχιακό , να βρω μια δουλειά να κάνω κάτι που θα είμαι περήφανη για εμένα αλλά δεν βρίσκω την ευκαιρία. και απογοητεύομαι. Και αισθάνομαι πολύ άσχημα που δεν χαίρομαι πραγματικά για τους φίλους μου.
ουφ


Για το πρώτο μέρος της ερώτησης: η αντίδραση σου είναι, αν όχι «φυσιολογική», τουλάχιστον σίγουρα, ανθρώπινη. Έτσι κάνουμε όλοι, εκτός από τους φτασμένους γιόγκι ή τίποτα μοναχούς. Είμαστε πλάσματα που ταλανίζονται από θετικές και αρνητικές σκέψεις, που βιώνουν ό,τι και να συμβεί με εγωιστικό τρόπο, μετατρέποντας το ξένο σε προσωπικό (αυτός έκανε αυτό, εγώ γιατί όχι), τα αποτελέσματα τις περισσότερες φορές δεν είναι υπέρ μας και βασανιζόμαστε ακόμη χειρότερα, και μετά ντρεπόμαστε που δεν παραμείναμε στην αρχική χαρά για τους φίλους μας.


Όλα αυτά είναι σκέψεις που κάνουμε όλοι μας. Οι διαφορές μας είναι στο πώς τις αντιμετωπίζουμε. Άλλοι εκφράζουν τη ζήλια τους ανοιχτά, άλλοι με αξιοθρήνητες μπηχτές, σε άλλους βγαίνει αυτοκαταστροφικά, άλλοι καταφέρνουν να το κρατήσουν για τον εαυτό τους, οι περισσότεροι κάνουν όλα αυτά μαζί, σε διάφορες αναλογίες.


Για το δεύτερο μέρος της ερώτησης: δεν θα σου τύχει «μια ευκαιρία» να κάνεις μεταπτυχιακό. Γενικά, δεν θα σου τύχουν οι ευκαιρίες. Αν περιμένεις να σου τύχει κάτι, το μόνο σίγουρο που θα σου συμβεί, όπως λένε κι εδώ, είναι οι φόροι και ο θάνατος. Μην περιμένεις να βρεις ευκαιρία. Τις ευκαιρίες τις δημιουργείς, δεν τις περιμένεις.

________________
3.


Αναρωτιεμαι τι σημαινει η φραση 'Σαγαπω με τον τροπο μου". Ειναι "θεμιτη"? Δν ξερω αν υπαρχουν συγκεκριμενοι τροποι για να δειξει κανεις την αγαπη του αλλα η Αγαπη μια δν ειναι?Μου ειπε πως με αγαπαει.Η αγαπη οταν δν την δειχνεις με απλους τροπους μπορει να ειναι αληθινη?Μηπως απλα με εκτιμα???Ευχαριστω.- Anxius

Η φράση είναι θεμιτή, ναι. Όχι, η αγάπη δεν είναι μια. Δεν είναι μια ουσία που κυκλοφορεί στον αέρα και την παίρνουμε όταν τη χρειαζόμαστε. Ο καθένας μας αγαπάει αλλιώς γιατί έχει διαφορετικά ψυχικά εργαλεία για να τη νιώσει και να επικοινωνήσει, και ο τρόπος μας αλλάζει όσο μεγαλώνουμε.


Αν κάποιος όμως λέει «σε αγαπώ με τον τρόπο μου» υποθέτω ότι εσύ αμφισβητείς αν σε αγαπάει. Το ότι σου το είπε δε σημαίνει κάτι, συμφωνώ, είναι κάτι που θα έπρεπε να καταλαβαίνεις. Έτσι, όπως είναι θεμιτό γι' αυτόν να λέει «σε αγαπώ με τον τρόπο μου», έτσι είναι θεμιτό για σένα να λες «μπορεί, αλλά ο τρόπος σου δε μου είναι αρκετός». Δεν είναι τόσο σημαντικό να το πεις, όσο να το πάρεις απόφαση, και να πράξεις αναλόγως.

________________
4.


Υπάρχουν φορές που να βρεθείς σε παρέα όπου οι συμμετέχοντες στη συζήτηση βρίσκονται εμφανώς κάμποσα κλικ παραπάνω από την αντιληπτική σου ικανότητα των πραγμάτων;; Δεν τα πιάνεις όλα βρε αδερφέ, στροφάρουν και μετά το πάνε από αλλού διανθίζοντας με στοιχεία και γνώσεις που προϋποθέτουν πολύ χρόνο και μελέτη που εσύ δεν έχεις κάνει. Και αισθάνεσαι, βλάκας, χάπατο και τα συναφή. Δεν εννοώ ότι είσαι μηχανικός και βρέθηκες σε παρέα καρδιοχειρουργών που μιλάνε για τοποθέτηση σταντ, αυτό οκ, αλλά για ευρεία μη εξειδικευμένη θεματολογία. Ουφ,,, Κι αν μάλιστα αυτή η παρέα είναι η παρέα του έτερου ήμισυ σου, ε βγαίνει και το κομπλεξάκι...Δεν γίνεται να τα γράφουμε όλα και να τα αποδεχόμαστε αμάσητα (τα δύσκολα τα συναισθήματα λέω), τι λες κι εσύ;; -Lilly

Βρε Λίλη, βρε Λίλη. Πώς κατάφερες και μεταμόρφωσες μια ευκαιρία σε πρόβλημα; Με στενοχωρείς.


Η ζωή σε έφερε σε ένα καταπληκτικό μονοπάτι, με θέα από ψηλά, με τη βοήθεια του συντρόφου σου. Αντί να απολαύσεις τη θέα, αντί να αρχίζεις να την εκτιμάς, παρακολουθώντας και απορροφώντας, ενεργοποιείς κόμπλεξ επειδή τη βλέπεις πρώτη φορά. Πού είναι οι απαιτήσεις που έχεις από τον εαυτό σου, από τη ζωή; Το ιδανικό για σένα είναι να βρίσκεσαι πάντα με ίσους ή με κατώτερους, για να μην ανακαλύψεις ποτέ ότι υπάρχουν άνθρωποι που είναι πιο διαβασμένοι από εσένα; Δηλαδή, πριν τους δεις με τα μάτια σου, δεν σε πείραζε που υπάρχουν; Ας υπάρχουν διαβασμένοι, αρκεί να μην τους βλέπω;


Είδες το δρόμο τον αληθινό κι εσύ ασχολείσαι πώς θα γίνει να βαδίσεις στο χωματόδρομο με τα τακούνια. Εστιάζεις σε εντελώς μα εντελώς λάθος σημείο. Τα δύσκολα συναισθήματα είναι ασήμαντα σε σχέση με την ευκαιρία που σου δίνεται. Άλλοι θα χάριζαν μισό νεφρό για να βρεθούν σε διαβασμένη παρέα. ΚΑΤΣΕ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΕ ΚΙ ΕΣΥ.

________________
5.


Α μπα μου, έχω ένα θεματάκι με την υγεία μου (μάλλον σοβαρό, αν κρίνω από παλιότερες εξετάσεις), αλλά δεν θέλω να πάω σε γιατρό.

Δεν είναι ότι δεν πιστεύω στους γιατρούς και στα φάρμακα, αλλά με το ζόρι τα βγάζω πέρα και δε νομίζω ότι θα μπορώ να καλύψω τα έξοδα. Και δεν θα ήθελα να βάλω τους γονείς μου σε τέτοια οικονομική πίεση. Τι να κάνω;


Να το πεις στους γονείς σου αμέσως. Επίσης, μην κάνεις υποθέσεις ούτε για την κατάσταση σου, ούτε για τα έξοδα. Είναι πολύ πιθανό να κάνεις λάθος σε όλα. Πήγαινε σε έναν γιατρό μόνο για μια επίσκεψη, για να ξέρεις που βρίσκεσαι. Αν δεν θέλεις να το πεις στους γονείς σου, να το πεις σε κάποιον που εμπιστεύεσαι, για να πάτε μαζί.

________________
6.


Α,μπα μου, ως ορθολογικό ον που είσαι πώς αντιμετωπίζεις φίλους σου, ανθρώπους που αγαπάς και πιθανώς έχουν άλλη κοσμοαντίληψη από σένα; Ας πούμε new age θεωρίες, ομοιοποπαθητική και τέτοια. Κατάλαβες... Ή θα μου πεις ότι οι φίλοι σου δεν πιστεύουν τέτοια πράγματα; Πες για τους δικούς μου τότε, γιατί εγώ όταν προκυπτει καμια τέτοια συζήτηση νομίζω πια ότι την προσπερνάω γιατί την θεωρώ καταδικασμένη.- "οι φίλοι κάνουν το φιλόσοφο"

Σε αυτά τα συγκεκριμένα ίσως όχι (ίσως και ναι) αλλά σίγουρα έχω φίλους που πιστεύουν σε πράγματα στα οποία εγώ δεν πιστεύω καθόλου. Ναι, κι εγώ καταδικασμένη τη θεωρώ, και μάλλον είναι. Πρόσφατα έμαθα και το γιατί.
 

________________
7.


Α, μπα...πρώτη φορά γράφω σε στήλη απαντήσεων, γι'αυτό το καλό που σου θέλω, να με βοηθήσεις για να συνεχίσω να στέλνω τις απορίες μου....
Χώρισα μετά από μεγάλη σχέση και αντί να με πειράξει και να πέσω στα πατώματα, ερωτεύτηκα έναν φίλο του, τον οποίο γούσταρα από πριν αλλά ντρεπόμουν να το ομολογήσω και να το αφήσω να εξελιχθεί σε κάτι περισσότερο από μία τρομερά μεγάλη συμπάθεια....
Νομίζω ίσως και να γίνει κάτι γιατί πιάνω τα βαίμπς στον αέρα και αρνητικά δε τα λες....
Δε τολμώ να κάνω ή να πω τίποτα, υποφέρω σιωπηλά,και όποτε τον βλέπω μόνο εγώ ξέρω τι τραβάω...Όταν δεν τον βλέπω, τον σκέφτομαι συνέχεια.....
Ξέρω, ξέρω, "με τον φίλο του μωρή?", αλλά δε το επέλεξα, ούτε να τον εκδικηθώ θέλω....Αφού δε με θέλει πια ο πρώην (κ τον τελευταίο καιρό ήμασταν σε άσχημη φάση κ από τις δύο πλευρές) που είναι το κακό???
Υ.Γ. Ναι, είμαι προετοιμασμένη για τη χυλόπιτα και το βρίσιμο του αιώνα...- Μαριλού

Δεν είναι ιδανική περίπτωση, αλλά δεν είναι για βρίσιμο, ούτε για χυλόπιτα. Θα στενοχωρηθεί κάποιος, κάποιοι θα πιστέψουν ότι έχουν την υποχρέωση να πάρουν θέση, ακόμη περισσότεροι θα κουτσομπολέψουν, ίσως κάποια φιλία να διαλυθεί, αλλά... τέτοια γίνονται συνέχεια. Στην κλίμακα του δράματος παίρνει λίγο πάνω από τη βάση - εκτός από το παρακάτω δράμα που παίρνει 10/10

Πάντως, προχώρησε με προσοχή. Μην διαλύσεις το σύμπαν αν δεν βλέπεις ανταπόκριση.

________________
8. Έκτακτα

εισαι φοβερη πραγματικα πανεξυπνη και αυθεντικοτατη.δε ξερω ακριβως τι θελω να ρωτησω,,μαλλον απο που να αντλησω δυναμη μιας και μου εχουν συμβει παρα πολλα τελευταια ..(χωρισμος ψυχολογικοι πολεμοι ναι πιο πολυ ερωτικα ειναι το θεμα οχι μονο αλλα δυσκολευομαι οσο δε παει )που δε χωρανε σε μερικες γραμμες..το θεμα ειναι οτι ξυπναω και μεσα σε λιγα λεπτα δεν εχω ορεξη για τιποτα δεν εχω ελπιδα για ζωη..ποτε δεν ημουν ετσι ολοι μου λενε οτι εχω αλλαξει..παντα ειχα χιουμορ αυτοσαρκαζομουν(το λατρευα) ξεπερνουσα δυσκολιες αλλα πλεον δεν εχω δυναμη για ζωη!..δεν ξερω τι να κανω και πιστευω οτι εχω προσπαθησει πολυ με διαβασμα με πολυ εξω με φιλους με πολυ μεσα ανα διαστηματα να βρω τον εαυτο μου μονη μου...τιποτα δεν αντεχω αλλο ...εδω και καιρο υποψιαζομαι για καταθλιψη αλλα ουτε χρηματα εχω ουτε καποιον καλο ξερω=-κι ομως


Αυτό που υποψιάζεσαι είναι πολύ σοβαρό. Τα χρήματα δεν είναι δικαιολογία – δεν θα περάσει από μόνο του, αν δε κάνεις κάτι.


Διάβασε αυτό και θα βρεις γραμμές επικοινωνίας για να σε βοηθήσουν.

60

ΚΙΝΗΣΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#4 Ποτέ μην παραιτείσαι από την ευκαιρία μιας ενδιαφέρουσας συζήτησης και των γνώσεων που αυτή συνεπάγεται. Κανείς δε γεννήθηκε γνωρίζοντας όλα όσα ξέρει. Είναι μια διαρκής προσπάθεια και το διάβασμα είναι ο κύριος αρωγός της.#5 Ποτέ μην παίζεις με θέματα υγείας!Μπορεί να μετανιώσεις γι' αυτή σου την ολιγωρία.
Επειδή ξέρουμε ότι τα σχόλια είναι σημαντικά,πετάω εδώ ένα σχόλιο από το άρθρο του λινκ από το Νο 6 :(επιμένει να γράφει το then ως than,αλλά διαβάζεται) (lol)Following the political playbook 1. have some pandemic situation happen than have people write that people who don't follow the playbook are crazy someone or some agency released measles on the U.S. populace; people are suffering, result write about how stupid people are for not vaccinating their children for very real concerns that vaccines cause autism or let's get it right the preservative of vaccines thermerisol causes autism. This follows the thinking of some cia person who unleashed a manchurian candidate to be a mass shooter; it kills, than there is a flurry of activity directly correlated to gun control, not maybe medicating and than the shooter stops taking medicine which is a problem, not the unconscious psychological power of gaming and violent films and tv but get rid of guns.Now with vaccines we have the added problem that our CIA used the vaccines to get DNA to find Bin-Laden, and you have the nerve to call us crazy............... No you are crazy for thinking this dumb article is going to make any parent more likely to trust the government. Furthermore it makes Dartmouth not look so IVY to think we the public would drink poisoned Kool Aid....
Ο_ο Μιλάς με μάγους, γρίφε... (Αλήθεια μπόρεσες να βγάλεις άκρη; Εγώ πάλι όχι, παρόλο που έχω δει εκεί πέρα κι ένα Conspiracy Theory με τον Gibson. Χαρά στο κουράγιο σου, το than είναι πταίσμα μπροστά στο υπόλοιπο συντακτικό...)
Ομολογώ,το διάβασα τουλάχιστον τρεις φορές μέχρι να καταλάβω.Οταν κατάλαβα πλέον τί εννοεί και ότι δεν τρολλάρει,πέθανα στο γέλιο και ήθελα να το μοιραστώ.Ενας θεός ξέρει γιατί με καταψήφησαν.
Μάλλον πίστεψαν ότι υποστηρίζεις όσα λέει το σχόλιο, δεν υπάρχει άλλη εξήγηση. Πραγματκά όμως, διαβάζοντας αυτό τον θλιβερό κυκεώνα λέξεων και νοημάτων, είναι δυνατόν να φαντάζεται κανείς ότι το προβάλεις ως επιχείρημα, και όχι ως ένδειξη του επιπέδου των οπαδών του... μακαρθισμού (τζενιμακαρθισμού εν προκειμένω);
Αγαπητή #4, οπώς ακριβώς στα είπε η Λένα. Κάποιοι θα σκότωναν να είναι στη θέση σου, να έχουν σχέση με κάποιον που να μπορούν να θαυμάζουν και να έχουν την ευκαιρία να συναναστρέφονται τους καλύτερους. Κι αντί να το χαίρεσαι και να το εκμεταλλεύεσαι, χάνεις το χρόνο σου με μιζέριες και ανασφάλειες. Δικαιολογημένη να νιώθεις έτσι θα ήσουν μόνο αν ήταν καλύτεροί σου σε πράγματα που δεν μπορείς ν΄αλλάξεις- αν ήσουν η κοντή ανάμεσα σε θηρία ή το τέρας σε μια παρέα με τοπ μόντελ ή η φτωχούλα με τους εφοπλιστές. Σε κάθε άλλη περίπτωση κοίτα πώς θα κερδίσεις τους έξτρα πόντους σε IQ και μη νιώθεις κολακευμένη όταν είσαι η μονόφθαλμη ανάμεσα σε τυφλούς.
Αγαπητοι μου Anonymous Liberty και Iris Prismatica, το σχολιο μου αναφεροταν στο ποσο δυσκολα αλλαζουν οι παγιωμενες αντιληψεις κ μαλιστα σε νεοτατους ανθρωπους, μετα απο προσπαθεια αλλαγης. Η διευκρινιση μεταξυ αιτιας κ αφορμης ειναι απαραιτητη και εγινε φυσικα κ εχεις δικιο στο οτι δεν τη συνειδητοποιουν τα παιδια αρχικα Iris. Δεν νομιζω πως προσπαθησαμε να επιβαλλουμε στα παιδια τις αποψεις μας, Liberty. Απλα, ηθελα να πω πως οσο κι αν βλεπουμε κι ακουμε πραγματα αντιθετα με αυτα που εχουμε γαλουχηθει, δυσκολευομαστε να τα αφησουμε πισω μας. Το θεμα εδω δεν ηταν το τι ισχυει πραγματικα για τις εξαρτησεις. Ηταν αυτο που λεμε στην εκπαιδευση "αλλαγη στασης" και το ποσο ευκολα ή δυσκολα
Έχεις δίκιο, είναι σαφές ότι εδώ η κουβέντα αφορούσε την αλλαγή εντιλήψεων και όχι την εξάρτηση. Εμμέσως πάντως, ήθελα μάλλον να ρίξω ένα ελπιδοφόρο φως όσον αφορά ακριβώς το θέμα της αλλαγής. Δηλαδή, δεν αποκλείεται τα παιδιά (κάποια, έστω) να κατανόησαν σε ένα βαθμό τους λόγους που οδηγούν στην εξάρτηση. Απλώς γνωρίζοντας, βλέποντας, ακούγοντας για ανθρώπους που "παρασύρθηκαν από κακές παρέες", η αφορμή συνεχίζει να είναι το πρώτο που έρχεται στο μυαλό τους. Δεν αποκλείεται όμως να έχουν μάθει πώς, ό,τι και να μας προτείνει μια παρέα, εξαρτάται από εμάς και μόνο το αν θα τους ακολουθήσουμε τυφλά ή θα διαχωρίσουμε τη θέση μας.Σε κάθε περίπτωση, το ότι τείνουμε να ερμηνέυουμε τις πληροφορίες έτσι ώστε να συμφωνούν με τις υπάρχουσες αντιλήψεις μας είναι μια αλήθεια που δύσκολα θα αμφισβητούσα.
@IrisΣαν αντιστάθμισμα όμως του τελευταίου που είπες και συμφωνώ,σαν είδος είμαστε ιδαίτερα προσαρμοστικοί κι αυτό μαλακώνει κάπως την ακαμψία.
Ναι έχεις δίκιο darwin. Είναι δύσκολο να αλλάξεις την αντίληψη κάποιου σε κάτι όταν δεν έχετε κοινά σημεία αναφοράς. Οι αντιλήψεις αυτές στέριωσαν μετά από πολύ εσωτερικό αγώνα, χρόνο και κόπο. Η δυσκολία για αλλαγή είναι συνδυασμός του τρόπου μάθησης και αποθήκευσης στην μνήμη για αποφάσεις αυτοπροσδιορισμού του Εγώ και του Εμείς, αλλά και γρήγορες αποφάσεις επιβίωσης. Επίσης ότι σαν έξυπνα όντα βασιζόμαστε σε γρήγορους κανόνες της λογικής. Σε περίπτωση μιας νέας αμφιλεγόμενης εκλογής η βιασύνη σε αναζήτηση στα παλιά και δοκιμασμένα μπορεί να αποβεί αναποτελεσματική. Για να "επιβιώσει" ένας έφηβος ή νέος όταν δεν έχει σχηματίσει την δική του προσωπικότητα ή δεν έχει τις ικανότητες ακολουθεί την ασφάλεια που παρέχει η παρέα, η ομάδα, η κλίκα.Αυτό δεν είναι μόνο ανθρώπινο χαρακτηριστικό αλλά πολλών ζώων και ψαριών που κινούνται και αλλάζουν πορεία ομαδικά σαν ένα ον για να έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα επιβίωσης.Υπάρχουν ορισμένα στοιχεία μύησης στην ομάδα, μικρή ή μεγάλη. Ορισμένα πράγματα που πρέπει να αποδεχτεί το νέο μέλος, έστω κι αν δεν περνούν εύκολα από το φίλτρο της λογικής του. Είναι η "πληρωμή" για την είσοδο του να ανήκει κάπου που θέλει ή νομίζει ότι χρειάζεται. Έστω κι αυτό το κάπου είναι μόνο ένας άλλος φίλος.Η λογική της ομάδας.Όσο πιο μαχητική πιστεύει η ομάδα ότι πρέπει να είναι τόσο πιο συχνά περιθωριοποιείται η λογική της ελευθερίας του ατόμου.Παγίδες αυτής της ομαδικής λογικής είναι η ομαδική χρήση ναρκωτικών, οι βανδαλισμοί του όχλου, οι ομαδικοί βιασμοί, η βία στα γήπεδα από τους οπαδούς, οι δημαγωγικές υποκρισίες των πολιτικών που πείθουν ότι μπορούν οι μονόφθαλμοι να ηγηθούν και να κάνουν ότι θέλουν αρκεί να τυφλώσουν τους υπόλοιπους. Όταν παρουσιάζεται κίνδυνος η ομάδα ακολουθεί μια κατεύθυνση χωρίς χρόνο για διάλογο. Καταστρέφεται, διαλύεται η επιβιώνει.Πιο αποτελεσματικό μέσο για αλλαγή αντιλήψεων είναι η ομαδική αλλαγή αντιλήψεων και αυτό συμβαίνει όταν ένα ή περισσότερα μέλη που γίνονται η φωνή της ομάδας γίνονται και τα αυτιά της. Ταυτόχρονα καταλύτες για αλλαγή.
@6Δηλαδή πρέπει να συζητάμε μόνο για τα θέματα που συμφωνούμε;Καταλαβαίνω ότι από μια ηλικία και μετά,οι περισσότεροι από εμάς έχουμε καταλήξει σε κάποιες απόψεις,αλλά ρε παιδιά κανείς μας δεν έχει το αλάθητο.Πάντα υπάρχει το περιθώριο για να δούμε οτιδήποτε από άλλη οπτική γωνία και ναι,ίσως να ανακαλύψουμε ότι αυτό που πιστεύαμε μέχρι χθες ήταν λάθος.Ίσως και όχι,αλλά οι συζητήσεις με φίλους,κατά την γνώμη μου πάντα,πρέπει να έχουν την ελευθερία να χρησιμοποιούν όλα τα χρώματα,κι όχι μόνο τα 2-3 που μας αρέσουν.
@ Fairies wear bootsΜίλα για ότι θέλεις, απλά μην απορείς αν παρ όλη την λογική σου και τα ξεκάθαρα και ισχυρά επιχειρήματα σου, που στηρίζονται σε επιστημονικά δεδομένα, οι απέναντι ακόμη πιστεύουν στα ζώδια και στους ψεκασμούς από αγνώστου ταυτότητος αεροσκάφη. Πάντως εγώ δεν το βάζω κάτω όσο ανέλπιδος και να είναι ο αγώνας. Πράγμα που με κάνει συχνά αντιπαθή σε νέες γνωριμίες μου που συμβαίνει να πιστεύουν σε διάφορα. Προχθές για παράδειγμα στεναχώρησα την νέα κοπέλα ενός συγγενή της γυναίκας μου, που επέμενε ότι ο δικός της έπρεπε να παίρνει αντιβιοτικά προληπτικά και χωρίς εξετάσεις γιατί είχε "ιστορικό" - εννοώντας ότι κρυολογεί 2 φορές τον χρόνο αντί για μια. Στην αρχή δαγκώθηκα, αλλά μετά δεν μπόρεσα να κρατηθώ. Βάζω στοίχημα ότι παρόλα τα επιχειρήματα μου που απάντησαν μια μια σε όλες τις δικές της απόψεις, όχι μόνο δεν της άλλαξα γνώμη αλλά επίσης δεν με συμπαθεί πλέον. Άσε που στο τραπέζι υπήρχε και ένα άβολο κλίμα μετά. Πάντως θα συμβούλευα τον άνδρα της να αναλάβει εξ ολοκλήρου την ιατρική και φαρμακευτική φροντίδα των μελλοντικών παιδιών τους.
@ De La NetΚαλά κάνεις, προσωπικά κάνω μια μικρή προσπάθεια, αλλά επιμένω μόνο αν πρόκειται για θέμα που θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό, που μπορεί να επηρεάσει ζωές ανθρώπων. Πχ. σε κάποιον που γουστάρει να διαβάζει το ωροσκόπιο δε θίγω το θέμα (ε δεν θα πάθει τίποτα), σε κάποιον που θα προσπαθήσει να με ψυχολογήσει με βάση το ζώδιό μου θα προβάλω τα επιχειρήματά μου (αλλά και πάλι δε θα σκάσω, αν δεν πρόκειται για άτομο σημαντικό για 'μένα), σε κάποιον πάλι που θα άλλαζε αποφάσεις και πλάνα επειδή του το είπε ο αστρολόγος θα προσπαθούσα να τον ταρακουνήσω, αλλά δε θα πέθαινα κιόλας (και πάλι, θα επέμενα μόνο αν ήταν σημαντικός για 'μένα).'Όσον αφορά τα αντιβιοτικά συμφωνώ μαζί σου, γιατί είναι νοοτροπία επικίνδυνη για την ίδια και το περιβάλλον της (κρίμα αν όντως δεν κατόρθωσες τίποτε με τα επιχειρήματά σου).
@ De La NetΚαταρχάς θεωρώ ότι χρησιμοποιείς το σχόλιό μου σαν αφορμή για να πεις κάτι δικό σου,άσχετο με αυτά που γράφω.Όσο για τα ζώδια και τους ψεκασμούς,πιστεύω και στα μεν και στους δε.Οπότε αφήνω όλη την επιστημονική γνώση σε σένα.Κατά τα άλλα,μου είσαι πολύ συμπαθής. :)
@ IrisΈτσι είναι όπως τα λες φιλινάδα, ανάλογα με το έγκλημα και η τιμωρία. :-) Όσο για την άλλη, ίσως καταφέρει να την πείσει στο μέλλον ο γιατρός της... αν είναι τυχερή.@ FairiesΜα φυσικά και χρησιμοποίησα το σχόλιο σου για να πω κάτι δικό μου, έτσι γίνονται οι συζητήσεις. Πάντως άσχετο δεν ήταν σε καμία περίπτωση.Χαίρομαι που σου είμαι συμπαθής αλλά λυπάμαι που λες πως πιστεύεις στην αστρολογία και στους ψεκασμούς. Θα με έκανες πολύ χαρούμενο αν έμπαινες στην ταλαιπωρία να διαβάσεις τα αληθινά επιστημονικά δεδομένα από έγκυρες επιστημονικές πηγές και πιστεύω πως ως συνέπεια της ενημέρωσης αυτής θα σταματούσες να τα πιστεύεις. Τι λες θα το κάνεις; Για χάρη μου;Πριν κλείσω να πως πως η επιστημονική γνώση ευτυχώς δεν είναι για μένα μόνο, είναι το δώρο και η παρακαταθήκη των ανθρώπων στα παιδιά τους.Και τέλος, όπως λέει και ο φοβερός Neil deGrasse Tyson: "Το καλό με την επιστήμη είναι ότι είναι αληθινή ανεξάρτητα αν εσύ την πιστεύεις ή όχι". “The good thing about science is that it's true whether or not you believe in it.” . Το έχω και σε μπλουζάκι.
@Fairies: Αν ενδιαφέρεσαι, ρίξε μια ματίτσα σ'αυτό: http://science.howstuffworks.com/transport/flight/modern/what-are-chemtrails.htmΠιθανώς να έχεις ξανασυνατήσει τα επιχειρήματα και αν μην σε ικανοποιούν, εγώ πάντως το παραθέτω, δεν έχω να χάσω τίποτε.@ Helix: Μμμμ, δεν ξέρω αν είχε καμιά... έκτη άισθηση η κοπέλα, αλλά εμένα όποτε πήγαν να με βάλουν και κουτάκια μέσω ωροσκοπίου έπεσαν μέσα μόνο στο ενδιαφέρον για τις τέχνες. Μετά προσπαθούν αν τα μπαλώσουν ρωτόντας τον ωροσκόπο μου, και τα κάνουν ακόμη χειρότερα. :)
LOL!! Δεν το είχα προσέξει. Το αποδίδω στην οσκαρική ερμηνεία του Luke Perry (κλαίω, έτσι;) αν, δηλαδή, δεν ήταν οδηγία του σκηνοθέτη (συμβολισμός). Αλλά, ρε φίλε, ένα ταξίδι αναψυχής στο Παρίσι είπε να πάει η κοπέλα, και γυρνώντας τα βρήκε όλα μπουρδέλο.
#6 Είναι δύο τα προβλήματα που παρατηρούνται:α) overload. Υπερφόρτωση από πληροφορίες και νέες θεωρίες. Βγαίνουν συνέχεια καινούργιες θεωρίες και κοσμοαντιλήψεις που έχουν μια κάποια λογική, γι αυτό και γίνονται πιστευτές από κάποιους, αλλά επίσης πολλές φορές αντικρούουν η μία την άλλη. Οι κοσμοαντιλήψεις έχουν πάρει την μορφή μόδας, ίσως με λίγο περισσότερη διάρκεια από μια σεζόν.β) ο νέος προσήλυτος συνήθως στον ενθουσιασμό του γίνεται φανατικός, δογματικός και ζηλωτής της νέας κοσμοθεωρίας.Το ίδιο μπορούμε να πούμε για νέες επιστημονικές θεωρίες και δίαιτες.Ο καφές είναι ευεργετικός η μία, όχι δεν είναι η άλλη, μια τρίτη ο καφές είναι ευεργετικός στην υγεία μόνο αν δεν ξεπερνά τους δύο την ημέρα. Ελληνικούς, Καπουτσίνο, Εσπρέσο; Όλοι είναι καφέδες αλλά δεν είναι όλοι ίδιοι. Το ίδιο για το κόκκινο κρασί.Υπάρχει μια δόση αλήθειας αλλά η κάθε επιστημονική ομάδα προσπαθεί να υποστηρίξει την δική της νέα θεωρία και να καταρρίψει τις άλλες. Παρόμοια με την πολιτική. Σε άλλα συμφωνούν αλλά πρέπει πάντα σε κάτι σημαντικό να διαφωνούν. Στο άρθρο του New Yorker μία επιστημονική ομάδα ερευνά αν πόσο κάποιοι που πιστεύουν ότι τα εμβόλια προκαλούν αυτισμό μπορεί να αλλάξουν γνώμη (ή δεν μπορούν) με την κατάλληλη πληροφόρηση. Αυτή η εμμονή έχει μια δόση λογικής. Όσο οι οργανισμοί Υγείας αρνούνται δογματικά να εξετάσουν ότι υπό κάποιες προϋποθέσεις, σε κάποια ευαίσθητα παιδιά, κάποια εμβόλια μπορούν να προξενήσουν βλάβη, τόσο περισσότερο οι υποστηριχτές αυτής της θεωρίας γίνονται πιο πεισματικοί στην άρνηση τους να εμβολιάζουν τα παιδιά τους. Οι πιθανότητες βέβαια είναι εναντίον τους και εναντίον των παιδιών τους. Η αρθρογράφος δεν εξέτασε τι έκανε αυτούς που άλλαξαν γνώμη για τα εμβόλια. Πως άλλαξαν γνώμη την πρώτη φορά; Είναι πιο δύσκολο να αλλάξεις γνώμη σε κάποιους που έχουν εντελώς αντίθετη γνώμη από την δική σου, όταν έχουν πρόσφατα αποκτήσει και επενδύσει σε αυτή την γνώμη. Είναι σαν να προσπαθείς να πείσεις κάποια φίλη σου που καταχρεώθηκε να αγοράσει το νέο αυτοκίνητο της ότι έκανε μεγάλο λάθος, αυτό το μοντέλο είναι ελαττωματικό και κινητή νεκροφόρα. Αν την αγαπάς πραγματικά και έχεις τα στοιχεία επιμένεις, διαφορετικά αδιαφορείς.Είναι πραγματικότητα ότι σε μερικές χώρες ή περιοχές η διάγνωση αυτιστικών παιδιών έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις σε σχέση με το παρελθόν, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με τους καρκίνους του στήθους στις ίδιες ακριβώς περιοχές. Υπάρχει αποτέλεσμα αλλά δεν έχει ερευνηθεί και αποδειχθεί η αιτία. Μπορεί να είναι το υγρό των εμβολίων όπως ισχυρίζονται οι αντιεμβολιακοί. Μπορεί να είναι τα ναρκωτικά που έκανε κάποιος από τους γονείς ή κατάχρηση χαπιών. Μπορεί να είναι η ηλικία αυτών των γονέων μια και σήμερα κάνουν παιδιά αργά στην ζωή τους. Μπορεί όμως να είναι ότι σήμερα συμπεριλαμβάνονται στην κατηγορία του αυτισμού πολύ ελαφρότερες μορφές του, που στο παρελθόν θα πέρναγαν απαρατήρητες μια και το παιδί είχε μια σχετικά φυσιολογική ζωή και ενηλικίωση. Στο Γυμνάσιο το 1-2% της τάξης είχαν ενδείξεις αυτισμού σύμφωνα με την σημερινή ιατρική. Δεν γνωρίζω αν ήταν. Υπήρχαν όμως περισσότεροι αντικοινωνικοί μαθητές με επιθετικές τάσεις ή ολότελα αμυντικές αποτραβηγμένοι στον εαυτό τους.
Κοίτα, επιστήμονας δεν είμαι. Ωστόσο στο άρθρο αναφέρεται ότι έγιναν μεγάλης διάρκειας έρευνας για την πιθανή σχέση εμβολίων και αυτισμού, και δεν υπήρξε κανένα στοιχείο που να την υποστηρίζει.Έχεις δίκιο, θα είχε όντως ενδιαφέρον να μελετηθεί ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς αυτοί υιοθέτησαν τις αντιλήψεις τους σχετικά με τα εμβόλια.Και πάλι τονίζοντας ότι δεν είμαι επιστήμονας, και ότι τα επιχειρήματά μου δεν είναι ακαταμάχητα, βρίσκω απολύτως λογική την εξήγηση που δίνεται στην επικράτηση αυτής της άποψης: Όταν δύο πράγματα συμπίπτουν χρονικά, έχουμε συχνά την τάση αν τα συνδέουμε. Είναι κάτι που το συναντάμε παντού στη ζωή μας. Κάπως έτσι ο Σερβίας Ειρηναίος απέδωσε τις πλημμύρες στα Βαλκάνια στη νίκη της Κοντσίτα (για να σου φέρω ένα πολύ ακραίο παράδειγμα.) Επειδή λοιπόν συμπίπτουν η ηλικία που εμφανίζονται τα σημάδια του αυτισμού με την ηλικία που είθισται να εμβολιάζονται τα παιδιά, τα δύο λανθασμένα συνδέονται.Όσο για την άυξηση των διαγνώσεων αυτισμού, αφού το λες και η ίδια ωραιότατα στο τέλος του σχολίου σου. Τέτοια παιδιά, ειδικά όσα ανήκουν στο ευρύτερο φάσμα του αυτισμού, έμεναν χωρίς διάγνωση σε εποχές που η σχετική ενημέρωση απουσίαζε. Τα χαρακτήριζαν αορίστως προβληματικά, μονόχνοτα ή δεν ξέρω τι.Να, σκέεφτομαι πολλούς που ακούω να λένε "Σήμερα υπάρχουν περισσότεροι γκέι από παλιά!". Χελόου! Τι ήθελες, να βγαίνουν και να διατυμπανίζουν την διαφορετικότητά τους το 1940, να τους πάρουν με τις πέτρες; Δεν έχουμε περισσότερους γκέι, έχουμε περισσότερους ανθρώπους που δεν αφήνουν τις κοινωνικές νόρμες να καταπιέζουν την έφραση της προσωπικότητάς τους, ευτυχώς.
Η αλήθεια είναι ότι ακόμη και να υπήρχε μια σπάνια αιτία του εμβολιασμού σε ένα κλάσμα των περιπτώσεων αυτισμού πάλι ο εμβολιασμός θα ήταν ένα αποδεκτό ρίσκο. Ο αριθμός όμως αυτιστικών παιδιών έχει αυξηθεί δραματικά τα τελευταία δέκα χρόνια που σημαίνει ότι πρέπει να βρεθεί η αιτία ή αιτίες και λύσεις ώστε να μειωθεί ο αριθμός τους.Στην περίπτωση των παιδιών με ελαφρά αυτιστικά συμπτώματα, ο χαρακτηρισμός τους σαν αυτιστικά είναι πιστεύω άδικος. Περιθωριοποιούνται όταν σχεδόν όλα μπορούν να ξεπεράσουν τα προβλήματα τους με την κατάλληλη ψυχολογική υποστήριξη. Μερικές φορές είναι αποτέλεσμα μια προσχολικής αρρώστιας ή απομόνωσης από επαφή με άλλα παιδιά και το παιχνίδι για αρκετό χρόνο. Τέτοια είναι η περίπτωση των δεκάδων χιλιάδων εγκαταλελειμμένων από φροντίδα παιδιών στα Ρουμανικά ορφανοτροφεία της εποχής Τσαουσέσκου ή άλλα ορφανοτροφεία ολοκληρωτικών καθεστώτων, κάτι σαν σύγχρονους Καιάδες. Στα παιδιά όμως που έχουν μειωμένες νοητικές ικανότητες, και μάλιστα σοβαρές το πρόβλημα του αυτισμού και της εξάρτησης παραμένει. Πολλά από αυτά έχουν μια ισχυρή γενετική προδιάθεση που δεν έχει να κάνει τόσο με την εγκυμοσύνη ή τα πρώτα παιδικά χρόνια. Συμβαίνει σε αδέλφια, ανίψια σοβαρά αυτιστικών και ο αυτισμός παρουσιάζεται από την βρεφική ηλικία. Στην περιοχή της Νέας Υόρκης είναι πάνω από 1% των παιδιών. Ένας μεγάλος αριθμός, γνωρίζω τουλάχιστον δέκα ή περισσότερα παιδιά με σοβαρό ή μέτριο αυτισμό.Σε αυτές τις μορφές δεν εμφανίζεται η αρρώστια κοντά στα τρία χρόνια όπως συνήθως αλλά πολλές φορές νωρίτερα αν είναι πιο παρατηρητικοί οι γονείς και γιατροί. Δεν υπάρχει όμως γενικά αποδεκτή θεραπεία. Σχεδόν πάντα υπάρχει κάποια αιτία ή συνδυασμός από πολλές στην Ιατρική για μια παιδικά πάθηση ή όχι. Οι πρώτες σχολικές επαφές με πολλά άλλα παιδιά, η πρώτη παιδική μεταδοτική αρρώστια, ακόμα και η πρώτη επίσκεψη του παιδιού στον οδοντίατρο είναι αξιοσημείωτες για την επαφή του παιδικού οργανισμού με κάτι καινούργιο.
#4 «Το ιδανικό για σένα είναι να βρίσκεσαι πάντα με ίσους ή με κατώτερους, για να μην ανακαλύψεις ποτέ ότι υπάρχουν άνθρωποι που είναι πιο διαβασμένοι από εσένα;»Αχ βρε Α,μπα, συνεχίζεις ακόμη και λίγο πριν τα 40 να πιστεύεις ότι διαβασμένος ίσον ανώτερος; Καταλαβαίνω βέβαια ότι δέχτηκες τρελλή πλύση εγγεφάλου ως γνήσιο δασκαλοπαίδι κι εσύ, αλλά δεν περίμενα να χρησιμοποιήσεις τέτοιους όρους ;-)
Ο "διαβασμένος" είναι ο "καλά πληροφορημένος", όχι αυτός που "έχει διαβάσει". Ο ενημερωμένος και καλά πληροφορημένος πιθανότατα θα έχει διαβάσει κι όλας, αλλά δεν αρκεί να διαβάσεις, πρέπει να καταλάβεις , να συνθέσεις και να βγάλεις συμπεράσματα.Εμένα μου κάνει περισσότερη εντύπωση που πιστεύεις ότι το "διαβασμένος" σημαίνει κάτι αρνητικό. Αυτά περί "πλύσης εγκεφάλου".
#6Περι αλλαγων παγιωμενων αντιληψεων (το link της απαντησης), ενα φρεσκο παραδειγμα: σε προγραμμα στο γυμνασιο με θεμα τις εξαρτησεις, δηλωνεται αρχικα απο τα παιδια οτι στις εξαρτησεις μας οδηγουν "οι φιλοι". Το προγραμμα διαρκει ολο το ετος κ το παλευουμε ωστε να γινει κατανοητη η σημασια της αυτοεικονας κ της αυτοεκτιμησης κ της διαχειρισης της καθημερινοτητας στη ροπη προς τις εξαρτησεις. Συζητησεις επι συζητησεων, βιντεο με συνεντευξεις (απ)εξαρτημενων, βιωματικα παιχνιδια, ψυχολογοι ως επιστημονικοι συνεργατες, προσπαθειες ενδυναμωσης κλπ κλπ. Το καταλαβαμε, ωραια. Οκτω μηνες μετα, στο τελος του προγραμματος, αναστοχασμος: "λοιπον, τι μπορει να μας οδηγησει σε εξαρτησεις;" πρωτη αυθορμητη απαντηση; "οι φιλοι".
Πριν γίνει παγιωμένη αντίληψη δεν υπήρχε τίποτα γιατί δεν υπήρχαν τόσα ναρκωτικά να κυκλοφορούν τόσο ελεύθερα, και διαθέσιμα σαν τα προφυλακτικά στα φαρμακεία. Η πραγματικότητα είναι ότι η χρήση αρχίζει από κάπου πολύ κοντά ή μπροστά μας. Συνήθως δεν είναι τα περισσότερα νέα παιδιά που αποφασίζουν ότι πρέπει να κατεβούν στο κέντρο ... για να αγοράσουν και να δοκιμάσουν για πρώτη φορά ναρκωτικά μόνοι τους. Ούτε πάλι σκέπτονται και έχουν καταλάβει ότι έχουν κάποια ροπή προς εξαρτήσεις και τα αποφεύγουν όταν τους τα προσφέρουν οι "φίλοι". Δεν υπάρχει μια γερή δόση αλήθειας όμως ότι οι "φίλοι" ή η διαφήμιση που γίνεται στα μέσα διασκέδασης και από τους σταρ είναι οι κύριες αιτίες; Δεν είναι ότι είδαμε κάποιον να κάνει αναρρίχηση στον βράχο και είπαμε να δοκιμάσουμε και εμείς να δούμε πόσο καλά είναι να είσαι εκεί ψηλά δεμένος. Για τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά ροπής του ατόμου στον ανέλεγκτο εθισμό αν δεν είναι τα ναρκωτικά, θα είναι το τσιγάρο, ή το αλόγιστο σεξ ή...Μάλλον οι συζητήσεις ήταν μονόλογος της μειοψηφίας ή κάποιες αλλαγές χρειάζεται το πρόγραμμα.
Το ακόλουθο αποτελεί ερώτηση (καθώς ελάχιστα έχω μελετήσει σχετικές έρευνες κλπ) και όχι δήλωση.Οι φίλοι/παρέες δεν είναι όντως ο βασικός τρόπος που έρχεται κανείς σε πρώτη επαφή με τα ναρκωτικά; Χωρίς αυτό φυσικά να τους καθιστά αιτία αλλά αφορμή, νομίζω, πράγμα φυσικά εντελώς διαφορετικό. Αν δλδ έχεις ελλείμματα σε θέματα αυτοεκτιμήσης & ροπή στις καταχρήσεις, είναι πολύ πιθανότερο να "συμμορφωθείς" στις προτροπές μιας παρέας "έλα δοκίμασε κλπ κλπ". Με σκέτη την προτροπή δεν γίνεται τίποτα. Αλλά και με σκέτη την προδιάθεση, δεν ξέρω κάποιον που όντας ολοκάθαρος πήγε ένα απόγευμα σ'ένα βαποράκι & του ζήτησε έτσι ξαφνικά να φτιαχτεί (φυσικά το ότι δεν τον ξέρω δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει, ή ότι είναι σπάνιο φαινόμενο).Απλώς θέλω να πω, μήπως τα παιδιά δεν κατανόησαν πολύ καλά τη διαφορά αιτίας και αφορμής για την εμπλοκή με εξαρτήσεις; Ή τα στοιχεία παρουσιάζουν ευρήματα τα οποία αγνοώ;
Όταν είναι από ψυχολογική πίεση του κοινωνικού κύκλου ή διασημότητας που ένας νέος ή νέα βασίζεται, τότε αυτή είναι αιτία και όχι απλώς αφορμή. Μίμηση ή αντίδραση. Σκεφθείτε την αρχή στο τσιγάρο ή στο αλκοόλ. Την πρώτη φορά είναι αηδιαστικά στην γεύση και στο πεπτικό σύστημα μέχρι να "κτυπήσουν" τις αρτηρίες και να φτάσουν οι ουσίες στο κέντρο ικανοποίησης του εγκέφαλου. Με παρέα, εκτός αν η προσφορά ήταν απεριόριστη μέσα στο σπίτι. Ένα άτομο πρέπει να αρχίσει τα ναρκωτικά για να εθιστεί. Θα τα βρει μόνος του αν τα έχουν διαφημίσει ή θα ζητήσει να δοκιμάσει από κάποιον δίπλα του ή θα του τα προσφέρουν. Αν όλοι αυτοί που έγιναν ναρκομανείς είχαν τόσο προδιάθεση και ευαίσθητα εγκεφαλικά κύτταρα θα είχαν πρόβλημα με εθισμό από σύμπτωση, μυρίζοντας είδη της καθημερινής μας ζωής. Τα σπρέι, μπογιές, ακόμη και τα αέρια από την εξάτμιση ενός αυτοκινήτου θα τους έδιναν "την πρώτη επαφή" και εθισμό μακριά από την πραγματικότητα. Υπάρχουν αυτά τα άτομα αλλά είναι λίγα σε σχέση με τον συνολικό αριθμό εθισμένων.Το μεγαλύτερο πρόβλημα ενός ατόμου που προσπαθεί να αποτοξινωθεί από ναρκωτικά, νικοτίνη, οινόπνευμα ή οτιδήποτε άλλο είναι το περιβάλλον. Πρόσωπα και αντικείμενα. Σημ: Διάβασα το τελευταίο σχόλιο του αγαπητού darwin και καταλαβαίνω τι θέλει να πει στο θέμα αλλαγής αντιλήψεων. Είναι πολύ δύσκολο αν δεν έχουμε την κατάλληλη εμπειρία, χρόνο και χώρο. Πρέπει όμως πρώτα να καταλάβουμε πως σχηματίστηκαν αυτές οι παγιωμένες λάθος αντιλήψεις αν δεν αληθεύουν και αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το μέσο που πέτυχε να σχηματισθούν και να ριζώσουν. Αν πάλι αληθεύουν για την πλειοψηφία τότε χρειάζεται να επανεξετασθεί και να συζητηθεί το θέμα φιλίας, πως διαλέγουμε φίλους, πως βοηθούμε τους φίλους μας να κάνουν το πρώτο βήμα προς την απεξάρτηση.Στο θέμα των ναρκωτικών χρειάζεται πρώτα μια στερεά σχέση εμπιστοσύνης με τα άτομα που προσπαθείτε να αλλάξετε την παγιωμένη αντίληψη. Πολλές φορές οι νέοι και νέες μπλοκάρουν αυτόματα τα λόγια ενός ενήλικα και εμπιστεύονται περισσότερο ένα συνομήλικο τους. Γι αυτό είναι πολύ σημαντικό το κεντρικό θέμα να το αναπτύξει κάποιος συνομήλικος τους (πρώην χρήστης ή αδελφός, αδελφή αποθανόντος χρήστη) είτε μπροστά τους είτε σε βίντεο με τον ενήλικο διαθέσιμο να απαντήσει σε ερωτήσεις με λογικές απαντήσεις. Οι άνθρωποι είναι πιο αποδεκτοί των ιδεών κάποιου που συμπαθούν ή κάποιου που πιστεύουν ότι τους καταλαβαίνει καλύτερα. Καλή Επιτυχία.
Παιδιά,μιλάμε για το γυμνάσιο,χαλαρώστε.Οι εξαιρέσεις που κάνουν χρήση σε τέτοιες ηλικίες έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά,εννοώ συγκεκριμένες αιτίες.Οταν «αποφασίσουν» να αναζητήσουν κάποια ουσία,σε φίλους και γνωστούς θα απευθυνθούν,εκεί που την είδαν πρώτα δηλαδή,πού θα πήγαιναν,στο dealer;Θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον για μένα ένα τέτοιο πρόγραμμα για μεγαλύτερες ηλικίες,μιας και πιστεύω ότι τα αποτελέσματα ήταν τέτοια λόγω της ηλικίας και της μη εξοικείωσης με έννοιες όπως κατάχρηση,αυτοεκτίμηση κλπ.AnonymousΗ προδιάθεση προς την εξάρτηση και την κατάχρηση υπάρχει και δεν είναι οργανική,όπως λανθασμένα το έθεσες.Το περιβάλλον είναι παράγοντας τεράστιας σημασίας,αλλά από μόνος του,ως παράγοντας, δε δημιουργεί τα ίδια αποτελέσματα σε διαφορετικούς ανθρώπους και αυτό είναι αρκετό σαν απόδειξη,για να μην μπω σε λεπτομέριες.Πολύ σωστά αναφέρεις ότι μεγάλο πρόβλημα του εξαρτημένου κατά την απεξάρτηση είναι το παλιό και γνώριμο περιβάλλον,αλλά όχι για το λόγο που νομίζεις.Προφανώς κάποιος γνώριμος που κάνει χρήση δεν ενδείκνυται για συναναστροφή,αλλά από εκεί και πέρα τα προβλήματα ξεκινούν όταν τα οικεία ερεθίσματα σχεδόν αναγκάζουν (μέσα στο μυαλό του) τον προς απεξάρτηση να υιοθετήσει την ίδια συμπεριφορά που είχε και πριν.
bagle,Το γυμνάσιο ακόμα και η έκτη δημοτικού είναι η κατάλληλη ηλικία, τώρα όσο ποτέ για να απομυθοποιηθούν τα ναρκωτικά, και να μάθουν οι έφηβοι τί είναι και πόσο επικίνδυνα είναι. Με Ευρωπαϊκές στατιστικές από το EMCDDA (European Monitoring Center for Drugs and Drug Addiction) του 2010 σε ερωτηματολόγιο Ελλήνων μαθητών 15 χρονών, ο ένας στους 7 είχε χρησιμοποιήσει ναρκωτικά, μεγαλύτερο ποσοστό στα αγόρια, και με τα εισπνεόμενα στην πρώτη θέση. Στην Ισπανία ο ένας στους 4 της ίδιας ηλικίας.Η ίδια ηλικία που αρχίζει το κάπνισμα και το αλκοόλ είναι πάνω κάτω η ηλικία των πρώτων ναρκωτικών ή και πιο νωρίς απ ότι οι ενήλικες νομίζουμε. Στην Αμερική η εκπαίδευση εναντίον των ναρκωτικών και του τσιγάρου αρχίζει ακόμη πιο νωρίς, στην τρίτη τάξη ανάλογα με την σχολική περιοχή (εκεί είναι αυτόνομες). Στην ίδιο ερωτηματολόγιο του EMCDDA δεκαπεντάχρονων το 24% των μαθητών δηλώνει ότι «είναι ακίνδυνο» να κάνει κανείς χρήση κάνναβης 1-2 φορές. Το 32% δηλώνει ότι δεν γνωρίζει τους κινδύνους που προκαλεί η χρήση LSD ή άλλων παραισθησιογόνων ουσιών.Η προδιάθεση υπάρχει σε όλους μας λίγο πολύ, σε άλλους περισσότερο σε άλλους λιγότερο. Το πρόβλημα είναι το περιβάλλον, η επανάληψη της χρήσης και το είδος του ναρκωτικού. Μερικά σαρώνουν οποιαδήποτε ενήλικη, εφηβική και πολύ περισσότερο παιδική θέληση ακόμα και με μία ή δύο χρήσεις. Στην προσπάθεια για απεξάρτηση του εθισμένου ακόμη και η θέα της γωνίας ή του μαγαζιού που αγόραζε την δόση του είναι ικανή να σπρώξει κάποιον να ξαναδοκιμάσει αμέσως το ναρκωτικό. Πρώην ναρκομανείς λένε ότι κινδυνεύουν να χάσουν τον έλεγχο που απόκτησαν στο κέντρο απεξάρτησης, ακόμη και όταν εκτίθενται στην μυρωδιά του ναρκωτικού όσο ελαφριά και να είναι από μακρυά, ή όταν βλέπουν το άδειο φακελάκι με το σήμα της μάρκας του ναρκωτικού στον δρόμο!Αυτά είναι λίγα από τα οικεία ερεθίσματα που κάνουν τον πρώην ναρκομανή να υιοθετήσει την ίδια συμπεριφορά και δεν έχουν πια να κάνει με προδιάθεση πριν την χρήση αλλά ισχυρότατη εξάρτηση μετά την χρήση.
#4 πόσο σε ζηλεύω να ΄ξερες... εγώ σε μια αντίστοιχη παρέα, σημείωνα στο κινητό μου λέξεις "κλειδιά" και την επόμενη μέρα στρωνόμουν στο διάβασμα με βοηθό το google...
Πριν 1-2 βδομάδες είδα μία θεία μου και πάνω στην κουβέντα είπαμε για μία αλεργία που έχω και το πώς την αντιμετωπίζω και αυτή άρχισε να μου λέει για ένα άρθρο που είχε διαβάσει σε ένα περιοδικό για το πόσο καλό κάνει η σόδα σε....διάφορα και με ρώτησε αν θέλω να μου το φέρει.Δεν έδωσα πολύ σημασία ούτε αντέδρασα ιδιαίτερα και μετά από λίγες μέρες μου έφερε το περιοδικό. Ο τίτλος ήταν Hellenic nexus και στο εξώφυλλο είχε ουρανό με σύννεφα. Άρχισα να το ξεφυλλίζω και το πρώτο άρθρο που βρήκα έλεγε ότι οι επιστημονικές εξηγήσεις για τις "ουρές" των αεροπλάνων είναι στάχτη στα μάτια μας. Λέω, οκ, φαντάσου τι θα λέει για τη σόδα.Πάω παρακάτω και βλέπω ότι τα περί σόδας ήταν ανακάλυψη ενός γιατρού που έχει χάσει την άδειά του. Δεν ασχολήθηκα περισσότερο και ευτυχώς που δεν έχει ξαναέρθει η θεία μου από εδώ γιατί πραγματικά δεν ξέρω τι να της απαντήσω στην ερώτηση για το αν το διάβασα.
Για τους περισσότερους συγγενείς μου γίνομαι συνήθως αντιπαθητικός συζητώντας με κριτική σκέψη διαφόρων ειδών θέματα, από τους αεροψεκασμούς, στην πολιτική κτλ. Αλλά δεν θα άφηνα την θεία μου στην ημιμάθεια εφόσον ταυτόχρονα νοιάζομαι για αυτήν. Μια ήσυχη συζήτηση μαζί της ξέρω πως δεν θα αλλάξει τα ήδη χρόνια μεταφυσικά πιστεύω της. Αλλά και η απάθεια από μέρους μας διαιωνίζει αυτήν την κατάσταση και ως πότε θα το ανεχόμαστε και αυτό; Προσωπικά θα της μιλούσα στα ίσια και πιθανόν αυτό να με έκανε αντιπαθητικό στα μάτια της αλλά να τις έβαζε και 5 αμφιβολίες στο μυαλό της αργότερα. Δεν σε συμβουλεύω να κάνεις το ίδιο αν είσαι ικανοποιημένη με την σχέση που έχεις με την θεία σου, αλλά μπορείς πολύ απλά να της πεις πως ήδη έχεις απευθυνθεί σε ειδικό ιατρό για το θέμα σου και δεν χρειάστηκε η συμβουλή της σόδας. Προσπερνώντας την κατάσταση στα ψιλά μεν, συνεχίζοντας τις επιφανειακές οικογενειακές σχέσεις δε.. Διαλέγεις και παίρνεις
#Beverly Hills 90210 : Ηahahahahaahahaaaaaaaa.... H σειρά που με μεγάλωσε, με ανέθρεψε και με έκανε άνθρωπο και μου δίδαξε το politically correct attitude (μη χέσω!)... Μεγάλα τομάρια οι Dylan και Kelly, πάντως - από τότε το πίστευα. Να χαρείς κάτι φιλίες... (αν έχεις τέτοιους φίλους, τί τους θέλεις τους εχθρούς;) Τέλεια η ανάρτηση του video!#7 Eσύ δεν έχεις ερωτευτεί το αγόρι της καλύτερής σου φίλης αλλά έναν φίλο του πρώην σου, συνεπώς, προχώρα, αν βλέπεις ανταπόκριση. Σε ποιόν έχεις να λογοδοτήσεις; Σε κανέναν. Ποιόν προδίδεις; Κανέναν. Και, όντως, δεν είναι σπάνιο συμβάν.#6 Εφόσον είναι όντως φίλοι σου ή αγαπημένα σου πρόσωπα, σημαίνει πως τους εκτιμάς ήδη για κάποιους λόγους. Αν αυτοί οι λόγοι δε σου φαίνονται πλέον επαρκείς, το συζητάς μαζί τους (αλλά κυρίως με τον εαυτό σου) και πράττεις αναλόγως. Αν, όμως, δε μεταβλήθηκε κάτι εντός σου επ' αυτών των λόγων, τότε τους σέβεσαι με τις δικές τους απόψεις/κοσμοθεωρία/στάση ζωής και, αν επιθυμείς, τις συζητάς μαζί τους (φυσικά με δεδομένο ότι κι αυτοί σε σέβονται με τις δικές σου, όσο διαμετρικά αντίθετες κι αν είναι απ' τις δικές τους) όχι, βέβαια, με την πρόθεση ή σκοπό να τους τις αλλάξεις (το ίδιο φαντάζομαι θα απαιτείς κι από αυτούς για εσένα) αλλά γιατί είναι ωραίο και εποικοδομητικό να μοιράζεσαι γνώμες, απόψεις, πεποιθήσεις και να έρχεσαι σε επαφή και διάλογο και με άλλες οπτικές, πέρα από όσες εσύ υιοθετείς. Προσωπικά, θεωρώ κατάντια να εκτιμά κανείς, να συναναστρέφεται και να συζητά αποκλειστικά και μόνο με άτομα που ενστερνίζονται τη δική του φιλοσοφία, κοσμοαντίληψη ή στάση απέναντι στα πράγματα.
#5 Κάλεσε το 1535 και κλείσε πρωινό ραντεβού στα εξωτερικά ιατρεία του τμήματος που αφορά την πάθησή σου στο κοντινότερο νοσοκομείο από εκεί που μένεις (κόστος 5 ευρώ για να σε δουν) Ζήτα να σου γράψουν όλες τις εξετάσεις που χρειάζεσαι και να τις κάνεις μέσα στο νοσοκομείο εκει επιτόπου (γίνεται μέσω ΕΟΠΥΥ αν και δεν ξερω αν έχεις και ποια ειναι η κύρια ασφάλειά σου, ωαξτο λίγο) Αν αυτό που έχεις είναι χρόνιο θα σου ανοίξουν φάκελο στα εξωτερικά ιατρεία και θα σε παρακολουθούν με ραντεβού (ξανα κόστος 5 ευρώ ανα ραντεβού) ανάλογα την παθηση μπορούν να σου γράφουν ακόμα και τα φάρμακα για τις θεραπείες, πρέπει μόνο να έχεις το νού σου να κλείνεις εγκαίρως ραντεβου γιατί πάνε ανα τρίμηνο και τελειώνουν αμέσως. Έχω νόσο του Crohn με παρακολουθούν στα εξωτερικά ιατρεία νοσοκομείου της Θεσσαλονίκης κανω εξετασεις κάθε 6-8 εβδομάδες, μου γραφουν τις συνταγες για το, πολυ ακριβό, φάρμακο που παιρνω και δεν εχω πληρωσει δεκάρα (πέρα από τα 5 ευρώ) από το 2009 που διαγνώστηκα.Εδώ τα συμβεβλημενα νοσοκομεια αναλυτικάhttp://1535.com.gr/ShowHospitals.aspxΕιναι πολλές σελίδες βρες αυτό που είναι κοντά σου και πατωντας στο link του νοσοκομείου σου βγάζει και τους κωδικούς των κλινικών.
#7εεεεμ, εκεινος σε θελει?δεν αρκει να τον θελεις μονο εσυ..αν ναι, δεν ειναι και τοσο τραγικα τα πραγματα, κυριως γιατι οπως ειπες ο πρωην σου δεν σε θελει πλεον.
#6μου συμβαινει ολο και πιο συχνα (να ανησυχησω)?επιπλεον, εχω αρκετους φιλους και πρωην που εχουν μεταμορφωθει σε συγχρονους γκουρου και εκστομιζουν σοφιες για το κοινο τους... (μαλλον να ανησυχησω).σπανια τοποθετουμαι επι της ουσιας οταν υπαρχει πληρης διασταση αποψεων , γιατι απλουστατα θα καταληξει σε δυσαρεσκεια. καποιες φορες κανω μια περιληπτικη δηλωση, τυπου "το οτι καποια πραγματα θα μπορουσαν και να ισχυουν, δεν σημαινει οτι ισχυουν κιολας, εφοσον δεν εχουν αποδειχθει" για να μη νομιζουν οτι ταυτιζομαι κιολας...τις περισσοτερες φορες ομως, οταν προκειται για φιλους παντα, απλα παρακολουθω με καλη διαθεση σαν να μου διηγουνται παραμυθι και συμμετεχω με αποριες επι του περιεχομενου :)οταν δεν ειναι φιλοι, φευγω η απαξιωνω.
Lol, σας διάβασα και μου μύρισε κιμωλία και ξυσμένο μολύβι- άσε που γέλασα κιόλας με το θρανίο των "Ρωσοπόντιων"! Χαμός, η γαλαρία να μην πετάει τσίχλες και χαρτάκια στα κορίτσια μπροστά, έτσι;