Ποιοι κάνουν τα χολερικά σχόλια του Facebook

Ποιοι κάνουν τα χολερικά σχόλια του Facebook Facebook Twitter
4

Ποιοι κάνουν τα χολερικά σχόλια του Facebook Facebook Twitter
Απο την Ουφ!

Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί που σχολιάζουν διάφορες ειδήσεις στο Facebook με λύσσα και μίσος; Ας πούμε τώρα είδα ένα post της Lifo στο Facebook με τίτλο «Η βασίλισσα Ελισάβετ πεθαίνει» και από κάτω κάμποσα σχόλια που τη βρίζουν, «ψόφο», «στο διάολο» κλπ ωραία.

Ποιος τη χέζει τη βασίλισσα, δεν με πήρε ο πόνος και γέλασα με το σχόλιο κάποιου που παίζει με το god saves the queen γράφοντας god wants the queen. Το πρόβλημα μου είναι αυτοί που σχολίασαν χωρίς καν να πατήσουν πάνω στο λινκ να διαβάσουν την είδηση, που εδώ που τα λέμε είδηση δεν είναι, μια βλακεία από αυτές που βάζει συχνά η Lifo, χέστηκε η φοράδα στο... εχμμμ που ακριβώς χέστηκε; Στο αμπέλι; Κάτι δεν μου κολλά.

Ποια είναι η ψυχολογία αυτών των ανθρώπων; Κάθονται στο computer/tablet/iphone την ώρα της δουλειάς/του καφέ/του σεξ και διαβάζουν κάτι ή μάλλον, διαβάζουν ένα τίτλο και βγάζουν τον χειρότερο τους εαυτό στα κόμμεντς; Το πιο σημαντικό με το ίντερνετ νομίζω είναι που μας δίνει την ευκαιρία, όχι να αυτολογοκριθούμε αλλά να σκεφτούμε δύο φορές τη μαλακία που μας έρχεται στο κεφάλι πριν την πούμε. Και στο ίντερνετ δεν τη λέμε. Την γράφουμε!

Νομίζετε ότι ακόμα κι εγώ, από κοντά είμαι τόσο έξυπνη, όμορφη και πνευματώδης όσο από το μπλογκ; Ξέρετε πόσο edit έχουν τα ποστ μου;

Στο Facebook υπάρχουν όλα εκεί, το όνομα σου, η φωτογραφία σου, όλα σου τα στοιχεία αν δεν φρόντισες να αλλάξεις τις ρυθμίσεις και αυτό που έγραψες μπορεί να το δει ο οποιοσδήποτε από τις 115,892 ανθρώπους που έχουν like στη συγκεκριμένη σελίδα. Αυτό δεν σε νοιάζει; Όχι επειδή θα σε κακολογήσει κάποιος, από ότι ξέρω η θεία μου η Λούλα δεν έχει Facebook, αλλά εσύ ρε παιδί μου, τι γνώμη έχεις για τον εαυτό σου όταν βλέπεις κάτω από μια είδηση ή "είδηση" το σχόλιο σου να λέει «Παλιοσαύρα...» ας πούμε;!

Τελοσπάντων, πάω να συνεχίσω με το μάθημα των γαλλικών γιατί στις εφτά θα έρθει ο δάσκαλος του πιάνου, mes amours.

Αρχείο
4

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

4 σχόλια
Οταν ειχε γινει το ατυχημα στα τεμπη με τους νεκρους μαθητες,το ιδιο βραδυ σε ενα καφε ενας ελεγε δυνατα κοιταζωντας τριγυρω αν ειχε κανει εντυπωση 'μαλακες ειδατε τι εγινε με τους μαθητες,κοπηκαν στη μεση,φυγανε κεφαλια,ποδια,χερια,καυλα ε;' χαζογελωντας.Ηταν γυρω στα 25 με κλασσικη φατσα αγαμητου.μια απλη εξηγηση για τη χολη που βγαινει ανωνυμα στο net
..."χέστηκε η φοράδα στο αλώνι"... Το θεμα με τα σχολια ειναι το οτι καποιος κοσμος εκφραζεται οπως εκφραζεται μεσα στο σαλονι του σπιτιου του. Υπαρχει καποιος κοσμος που αφου εγινε "βασιλιας" του σαλονιου του, -με την αδεια της μητερας και του-της συζυγου-, τωρα βρισκει την ευκολη ευκαιρια μεσω του διαδικτυου και της ανωνυμιας να διατυμπανισει και να δειξει δημοσια τις "βασιλικες" του γνωμες (οι οποιες δεν ανηκουν πουθενα αλλου παρα μονο στο σαλονι του)...
Μερικές σκέψεις πάνω στο "ψόφος". 1. Σύμφωνοι, το να πεθαίνει/αρρωσταίνει/πάσχει/πονάει κάποιος κι εσύ να του "εύχεσαι" ψόφο..., ε, ναι, είναι λίγο "ά-στυλ-ο". Τουλάχιστον. 2. Αλλά στο Facebook, ειδικά σε σελίδες ομάδων (θέλω να πω... δε γράφει κάποιος γνωστός σου κάτω από κάτι που εσύ έχεις αναρτήσει), γράφει η σάρα η μάρα και το κακό συναπάντημα. Χου κερζ;; Κι εγώ όσες φορές κερντ κι έκανα να διαβάσω κανά σχόλιο... βαρέθηκα. Κι ούτε που θυμόμουν τι είχα διαβάσει 3 δευτερόλεπτα πιο πριν. 3. Γιατί, όμως, όταν διαβάζουμε αναρτήσεις περί του τάδε παιδόφιλου που κακοποίησε μέχρι θανάτου κάποιο μωράκι ή περί του τάδε παλιοφασίστα που κατέβασε την πρόσοψη 5-6 αλλοδαπών καταστηματαρχών... εκεί ΕΙΝΑΙ επιτρεπτός (ή, τουλάχιστον, δεν αποτελεί ντροπή-αίσχος-απανθρωπιά-ανοησία) ο κατακλυσμός από σχόλια (και εδώ μέσα) με ψόφο-χολέρα-σύφιλη-πανώλη;;; Λέω... μήπως τελικά την ντροπή και, ακόμα ειδικότερα, τα σχόλια... τα ορίζει κάποιου είδους περί δικαίου αίσθημα... ήήήήή απλώς κάποια πλειοψηφία;;; Γιατί όταν στο σχόλιο "ΨΟΦΟΣ!" δεις δίπλα 125 like και 2 dislike (ΟΚ, ενδιαφέρον-μη ενδιαφέρον)..., δεεε θα σκεφτείς ότι δε "λέει" να τα βάλεις με τους 125..., οπότε πατάς κι εσύ like;;; Λέω εγώ τώρα. Α, και πριν πέσουν οι γνωστοί διάφοροι να με φάνε, ΠΡΟΦΑΝΩΣ και δεν υποστηρίζω παιδεραστές και φασίστες και ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι στις συγκεκριμένες περιπτώσεις θα είμαι απ’ τους πρώτους σιχτιριστές. 4. Παρά ταύτα..., ο ψόφος! (και ο κάθε ψόφος)... είναι απλές λέξεις. Όπως και οι ευχές, όπως κι οι κατάρες. Είδαμε και κάθε χρόνο που μας εύχονται χρόνια πολλά και ό,τι επιθυμείς τι καλά που μας πάει... Ή μήπως όταν κάποιος μας στέλνει στο διάολα εμείς τρέχουμε να κάνουμε βαλίτσες;; Έέέλα τώώώρααα... Φτάσαμε να πιστεύουμε στην "ενέργεια" μιας βλακείας που έγραψε ο πρώτος τυχάρπαστος σε κάποιο Facebook, ας πούμε;; ΄5. Στην τελική δεν μπορούμε να υπερασπιζόμαστε με τόσο πάθος και ένταση, όπου βρεθούμε κι όπου σταθούμε, την τόσο πολύπαθη ελευθερία λόγου.... αλλά στην τελική να ποθούμε ακόμα περισσότερο να λέμε στους άλλους τι ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ και τι "δε δίνει καλή εικόνα" να λένε! Ας κριθεί ο καθένας απ' τα λεγόμενά του. Ακόμα καλύτερο, βέβαια, θα ήταν να κρίνεται από τη συνολική εικόνα του. Δηλαδή, ΟΚ, αν έχω ένα φίλο/γνωστό, που γενικά είναι παιδί-διαμάντι, καλό-χρυσό... και γράφει και 10 πράγματα τη βδομάδα στην τάδε σελίδα... και τύχει δυο φορές και γράψει και δυο βλακείες..., ΟΚ, ρε παιδί μου..., δε θα τον αποκληρώσω κιόλας. Μέσα μου απλά δε θα συμφωνήσω και θα προσπεράσω. 6. Δεν είναι λίγες οι φορές που μια "καφρίλα" κολλάει χαλλλαρά σε έναν αστεϊσμό. Άλλες πάλι φορές, βέβαια, κάτι που ακούγεται πολύ πετυχημένο στα πλαίσια μιας παρέας που τα κουτσοπίνει σ' ένα ταβερνάκι..., είναι άκομψο εμφανιζόμενο ως γραπτό σχόλιο σε δημόσια ανάρτηση. Ξαναλέω, προς αποφυγή παρεξηγήσεων: δεν εννοώ στις περιπτώσεις που έχει πεθάνει κάποιος να κάθεσαι να γράφεις από κάτω ύβρεις και κατάρες. Είναι, απλώς, πολλές φορές αυτή η ίδια η φύση του καφροαστείου. Που όλοι έχουμε κάνει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας.