Με φόντο τις εκλογές της Κυριακής, το Economist σε νέο του άρθρο κάνει ένα σύντομο απολογισμό του διαστήματος από το Φεβρουάριο που εξελέγη ο Αλέξης Τσίπρας μέχρι σήμερα- δύο μέρες πριν την εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής- και ζυγίζει τα υπέρ και τα κατά, τα όσα έγιναν, τα όσα θα μπορούσαν να γίνουν και τα όσα εκτιμά πως θα γίνουν από εδώ και πέρα.
"Πρωταγωνιστής" ο Αλέξης Τσίπρας- για την ακρίβεια, ο "καημένος κύριος Τσίπρας", όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο άρθρο, το οποίο ξεκινά με μια αναφορά σε ένα πρόσφατο σκίτσο της Καθημερινής, που τον απεικονίζει καταϊδρωμένο να ξυπνά έντρομος επειδή είδε εφιάλτη. Κι όταν τον ρωτούν τι είδε, απαντά: "Είδα πως ξαναβγήκα Πρωθυπουργός!".
Αν επανεκλεγεί ο κ. Τσίπρας θα βρεθεί ακριβώς στην ίδια θέση με τον Ιανουάριο- να πρέπει να επιβλέψει μια διαλυμένη οικονομία, στηριζόμενος σε πακέτα διάσωσης. Θα πρέπει να καταφέρει να σώσει τη χώρα μέσω της συμφωνίας που εξασφάλισε, η οποία περισσότερο πονάει παρά επουλώνει κάτι, και μάλιστα χωρίς να γίνει λαϊκιστής. Κι αυτό δεν θα είναι ούτε όνειρο ούτε εφιάλτης, αλλά η πεζή πραγματικότητα σε μια χώρα που ποτέ δεν ήταν σε θέση να επωφεληθεί από το ριζοσπαστισμό- πόσο μάλλον τώρα
"Ο καημένος ο κύριος Τσίπρας. Ανέβηκε στην εξουσία υποσχόμενος να τερματίσει τη λιτότητα, με την αριστερή του κυβέρνηση να γοητεύει το λαό, καθώς αγωνίζονταν να πείσουν τους εταίρους να δανείσουν χρήματα στη χώρα χωρίς όμως τους σκληρούς όρους των δύο προηγούμενων πακέτων διάσωσης και είδε τις τράπεζες να κλείνουν, ενώ λίγο έλειψε να βγει κι από το ευρώ" γράφει το Economist και συνεχίζει: "Σήμερα φαίνεται τόσο λίγος. Συνθηκολόγησε με τους πιστωτές, υπέγραψε τρίτο Μνημόνιο, η χώρα ζει με capital controls, η οικονομία είναι ακόμα μεγαλύτερο ναυάγιο, το κόμμα του διασπάστηκε. Ο μέχρι πρότινος δεινός δημαγωγός έχει φθαρεί αισθητά".
"Ο Τσίπρας είναι σε μεγάλο βαθμό σμιλευτής της μοίρας του", σχολιάζεται στη συνέχεια, με επεξήγηση τις επιλογές συνεργατών του πρώην πρωθυπυργού χαρακτηρίζοντας το Γιάνη Βαρουφάκη "ένα μόνο από τα πολλά λάθη που έκανε ο Τσίπρας", καθώς πρόκειται για έναν άνθρωπο με "απαράμιλλη ικανότητα να εμπνεύσει τρομερή αντιπάθεια στους εταίρους στη διαπραγμάτευση". Στο ίδιο μήκος κύματος, καταδικάζουν επίσης την απόφαση του να κάνει δημοψήφισμα και την τελική σύναψη συμφωνίας με πολύ σκληρούς όρους.
Ωστόσο, το Economist αναγνωρίζει πως έχει προκύψει και κάτι καλό από την όλη υπόθεση. Κι αυτό είναι πως επιτέλους έγινε απόλυτα σαφές πως η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη είναι ασύμβατη με το μήνυμα αντι-λιτότητας του ΣΥΡΙΖΑ.
Στη μάχη στήθος με στήθος μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ, όπως δείχνουν οι μέχρι στιγμής δημοσκοπήσεις, ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι νικητής, δεν προβλέπει και πολλά περιθώρια ελιγμού σχετικά με τη συμφωνία. Σε κάθε περίπτωση, σε αυτές τις εκλογές διακυβεύονται πολύ λιγότερα, οπότε οι εκατέρωθεν υποψήφιοι "παίζουν" διαφορετικά. Από τη μία βρίσκεται ο "παλαιάς κοπής" Μεϊμαράκης που καταλογίζει στον Τσίπρα αλόγιστη ανικανότητα. Από την άλλη, ο Αλέξης Τσίπρας παρουσιάζεται σαν τον ήρωα που αγωνίστηκε σκληρά για την πατρίδα του αλλά δεν κατάφερε να νικήσει την ισχυρή Μέρκελ και την "κλίκα" της Ευρωζώνης. "Το κόμμα του κ. Μεϊμαράκη δεν έχει καθαρίσει ακόμα από τις διεφθαρμένες συνήθειες του παρελθόντος. Αλλά κι ο ΣΥΡΙΖΑ, αν και με συντομότερη θητεία, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα νέο κόμμα που είναι όμως κολλημένο στην ελληνική παράδοση των πελατειακών σχέσεων".
Άρα; Η Ελλάδα είναι καταδικασμένη σε μια αιωνιότητα οικονομικής δουλείας; Όχι απαραίτητα, εκτιμά το Economist, αρκεί να κάνει μια καλή ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών, να ενταχθεί σε πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης από την ΕΚΤ, και κυρίως, να αναδιαρθρωθεί το χρέος της.
"Αν επανεκλεγεί ο κ. Τσίπρας θα βρεθεί ακριβώς στην ίδια θέση με τον Ιανουάριο- να πρέπει να επιβλέψει μια διαλυμένη οικονομία, στηριζόμενος σε πακέτα διάσωσης. Θα πρέπει να καταφέρει να σώσει τη χώρα μέσω της συμφωνίας που εξασφάλισε, η οποία περισσότερο πονάει παρά επουλώνει κάτι, και μάλιστα χωρίς να γίνει λαϊκιστής. Κι αυτό δεν θα είναι ούτε όνειρο ούτε εφιάλτης, αλλά η πεζή πραγματικότητα σε μια χώρα που ποτέ δεν ήταν σε θέση να επωφεληθεί από το ριζοσπαστισμό- πόσο μάλλον τώρα", καταλήγει το άρθρο.
σχόλια