Η Kate Moss γιόρτασε τα 42α γενέθλια της την προηγούμενη εβδομάδα. Λέμε "γιόρτασε", αλλά η αλήθεια είναι πως δεν γνωρίζουμε τι έκανε διότι α) κήρυξε σιγή ασυρμάτου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και β) οι παπαράτσι μας απογοήτευσαν. Ούτε Instagram, ούτε Vines, ούτε ψήγμα πληροφορίας, εκτός από τον Boy George, που έσπασε το εμπάργκο τουϊτάροντας ότι "πέρασε μια υπέροχη βραδιά" σε ένα πάρτυ με θέμα τον Bowie. Φυσικά το μυαλό αναρωτιέται τι συνέβη εκεί, εμπνέοντας εκείνο που θα περιέγραφε κανείς ως ένα βαθύ αίσθημα Momo, δηλαδή το "mystery of missing out" ή στα ελληνικά το μυστήριο του να χάνεις όσα συμβαίνουν.
Το νέο, κακό αδελφάκι του Fomo (που γεννήθηκε το 2011 ως φόβος του να χάνεις όσα συμβαίνουν, αναφερόμενο στο δυσάρεστο συναίσθημα του να παρακολουθεί κανείς την διασκέδαση άλλων στο Instagram ή το Facebook), το Momo είναι η υποψία ότι χάνεις γεγονότα που δεν καταγράφονται και δεν αναρτώνται καν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (συχνά επειδή οι άνθρωποι που παρευρίσκονται είναι πιο απασχολημένοι με το να "βιώνουν την εμπειρία".) Αυτό συμβαίνει τώρα και δεν ξεκίνησε με την Moss. Σήμερα όσο καλύτερη/ενδιαφέρουσα/διασκεδαστική είναι μία εκδήλωση, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να εμφανίζεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η πιο σικ συμπεριφορά την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ήταν να κάνεις check out. Όταν πέθανε ο Bowie, η σωστότερη αντίδραση ήταν να πενθήσει κανείς σιωπηλά, και ίσως να αναρτήσει κάτι μερικές ημέρες αργότερα. Η Phoebe Philo, η καλλιτεχνική διευθύντρια της Céline, χαιρέτησε να να ειναι κάποιος unGoogleable, να μην εμφανίζεται δηλαδή στις μηχανές αναζήτησης, ως το αποκορύφωμα της κομψότητας.
Το γεγονός ότι το Momo έχει γίνει πραγματικότητα είναι αιτία κατάθλιψης από μόνο του, αν σας απασχολεί τι δεν αναρτάται στο Instagram όσο και ό,τι αναρτάται: μάλλον έχει έρθει ο καιρός να ρίξετε μια σοβαρά απολογιστική ματιά σε εσάς και τον ευρύτερο κοινωνικό σας κύκλο. Αυτή η κοινωνική διαταραχή όμως δεν σταματάει στο Momo: η σταθερά του "missing out" ή αλλιώς το να νιώθεις ότι χάνεις, επειδή δεν συμμετέχεις στο πάρτι των κοινωνικών δικτύων είτε ως πρωταγωνιστής, είτε ως θεατής, έχει πλέον εμπλουτιστεί με άλλα ακρώνυμα όπως τα Bromo, Foji και Jomo.
Ιδού ένας οδηγός με τα πέντε πιο διαδεδομένα:
Bromo: Η πράξη του να μην αναρτούν οι φίλοι σου (bros) φωτογραφίες από το πάρτι που χάνεις, για να αποφύγουν να σου το τρίψουν στα μούτρα. Ευγενικό μεν, αλλά αν το σκεφθείς καλά λίγο χειριστικό.
Foji: Ο φόβος του να συμμετάσχεις, ή η άλλη όψη του νομίσματος του Momo, βασιζόμενο στην ιδέα του να μην συμμετέχεις στο Instagram και τα αδελφάκια του, επειδή δεν ξέρεις τι να ποστάρεις και/ή φοβάσαι ότι κανείς δεν θα σε ακολουθήσει.
Fo-momo: Ο φόβος του μυστηρίου του να χάνεις κάτι. Βασισμένο στην ασυνήθιστη αρχή του "όπου δεν υπάρχουν φωτογραφίες, συνήθως συμβαίνουν συγκλονιστικά πράγματα", περιγράφει τον πανικό του να μην γνωρίζεις καν τι αναρτούν οι άλλοι γιατί έχεις μείνει χωρίς μπαταρία.
Slomo: ή όταν αργείς να ανακαλύψεις τι έχασες. Αυτό που συμβαίνει, όταν έχεις βγει από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να κοιμηθείς και ξυπνάς ανακαλύπτοντας στο Instagram ότι οι άλλοι ξεφάντωσαν, κάτι που συνήθως έχει ως αποτέλεσμα μια Μαύρη Μέρα.
Jomo: Η χαρά του να μην συμμετέχεις. Μια άξια εναλλακτική που εμφανίστηκε πριν από ένα δυο χρόνια, βασισμένη στην λανθασμένη εντύπωση ότι η μη-συμμετοχή είναι κάτι που πρέπει να απολαμβάνει κανείς.
Στοιχεία από την Guardian