Εναντίον των εργαζόμενων

Εναντίον των εργαζόμενων Facebook Twitter
30
  • «Σας διαβάζω – σας διαβάζω» μου είπε ο άγνωστος κύριος στο ταχυδρομείο. «Καλά τα λέτε, αλλά με τους εργαζόμενους είστε λίγο σκληρός».
  • Τον κοίταξα με απορία. Δεν θυμάμαι να έχω γράψει κάτι για τους «εργαζόμενους». Αυτός ο όρος μου φαίνεται εντελώς αόριστος. Ποιοι είναι οι εργαζόμενοι; Αν εξαιρέσουμε μερικούς εισοδηματίες (και πόσοι είναι αυτοί;), όλοι εργαζόμενοι είμαστε. Πώς θα μπορούσε κανείς να γράψει κάτι που να περιλαμβάνει από τον σκουπιδιάρη μέχρι τον βιομήχανο και από τη νοικοκυρά ως τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου;
  • Όμως, σε δεύτερη σκέψη νομίζω πως ο όρος, όπως τον χρησιμοποιεί η Αριστερά, πάει να υποκαταστήσει την παλιά έννοια του προλεταριάτου. Οπότε, βέβαια, δεν μπορείς να αποκαλέσεις τον εργοστασιάρχη «εργαζόμενο», κι ας εργάζεται μερικές φορές πιο σκληρά και από τον τελευταίο του εργάτη.
  • Πάντα θεωρούσα άδικη αυτήν τη διάκριση, διότι υπονοεί ότι στην πραγματικότητα μόνον οι εργάτες, οι χειρώνακτες και οι ακτήμονες αγρότες εργάζονται πραγματικά, ενώ όλοι οι άλλοι πλουτίζουν άκοπα. Είναι ένας δικηγόρος εργαζόμενος; Ένας έμπορος; Ένας γιατρός;
  • Το ότι αυτήν τη στιγμή οι διευθυντές κλινικών του ΕΣΥ παίρνουν 60 ευρώ μεροκάματο και κάνουν εικοσιτετράωρες εφημερίες χωρίς να πληρώνονται (διότι δεν υπάρχουν μεν κονδύλια, αλλά δεν μπορούν να αφήσουν τους αρρώστους να πεθάνουν) τους τοποθετεί πού; Άκουσα προχθές στο ραδιόφωνο κάποιον που απολύθηκε να λέει: «Και καλά, εγώ θα γυρίσω στο χωριό μου. Εκείνο το αφεντικό μου σκέφτομαι, που έμεινε μόνο στο μαγαζί και τον κυνηγάει η εφορία, το ΙΚΑ, η Τράπεζα...». Είναι αυτό το αφεντικό εργαζόμενος; Ή ως αφεντικό ανήκει αυτονόητα στους κεφαλαιοκράτες κι εκμεταλλευτές;
  • Πολλοί έχουν γράψει ύμνους στην εργατιά. Αλλά το δράμα του μικρομεσαίου, του ελεύθερου επαγγελματία που περιμένει μάταια τον πελάτη, του ιδιοκτήτη που πληρώνει χαράτσια για δύο ξενοίκιαστα διαμερίσματα, του εμπόρου που πουλάει κάτω από το κόστος για να δει μετρητό – ποιος το έχει περιγράψει;
  • Οι μόνοι για τους οποίους αμφιβάλλω αν είναι εργαζόμενοι –παρόλο που προβάλλονται έτσι– είναι οι εργατοπατέρες. Αυτοί, περισσότερο και από τους καπιταλιστές, αποζούν από την εργασία των άλλων. Κι έχουν μεταβάλει την Ελλάδα σε ένα δίκτυο συντεχνιών που βραχυκυκλώνει και εμποδίζει κάθε αλλαγή. Αν ο άγνωστός μου κύριος εννοούσε αυτούς, τότε είχε δίκιο. Εναντίον αυτών των (δήθεν) εργαζόμενων και έγραψα, και γράφω και θα γράφω.
30

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

16 σχόλια
Κ. Δημου αυτη η πολιτικη που εσεις εχετε υποστηριξει σε παλιοτερα αρθρα σας, εχει αναγκασει τους διευθυντες κλινικων να παιρνουν 60 ευρω μεροκαματο και να μην πληρωνονται για τις εφημεριες τους. Οι νεοι γιατροι δε, παιρνουν πολυ λιγοτερα και δεν πληρωνονται επισης γι ατις εφημεριες τους.Τι εχετε να πειτε γιαυτο;
@aiginitissa 7.2.2013 | 01:53> Εχει υποστηριξει τη μνημονιακη πολιτικη, σε ορισμενα σημεια της, οχι στο συνολο της.Κι έχει δηλώσει ότι το 90% των Μνημονίων δεν εφαρμόστηκε, δηλαδή ότι η λεγόμενη «μνημονιακή πολιτική» δεν είναι και τόσο μνημονιακή.
Τώρα που οι αισχροί και κατάπτυστοι συνδικαλιστές δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης, λοιπόν, θα ανθίσει η κοινωνία μας. Οι εργαζόμενοι μπορούν να απολαύσουν τα ανύπαρκτα δικαιώματα που η άκριτη παπαρολογία εξασφάλισε. Για τους κακούς συνδικαλιστές υπεύθυνοι είμαστε όλοι εμείς που δεν τους στείλαμε σπίτι τους. Αλλά ξέχασα, σε γενικές συνελεύσεις πηγαίνουν μόνο εξωγήινοι.
Άκουσα προχθές στο ραδιόφωνο κάποιον που απολύθηκε να λέει: «Και καλά, εγώ θα γυρίσω στο χωριό μου. (όπου προφανώς είναι η φυσική του θέση, αλλά το κακόμοιρο το αφεντικό τον σπονσοράριζε τόσα χρόνια για να δει πως είναι ο κόσμος. Ως γνωστόν στα χωριά βάζεις μια κατσίκα για το γάλα, δυο κότες για τα αυγά και ένα μπακτσέ με ευρώδεντρα για να κόβεις να πληρώνεις τα χαράτσια και τα άλλα νταβατζιλίκια. Άσε που θα βρεις να κάνεις και 50 μεροκάματα των 20 ευρώ όλο το χρόνο στα χωράφια για να μη στερηθείς τίποτα τελικά...). Εκείνο το αφεντικό μου σκέφτομαι, που έμεινε μόνο στο μαγαζί και τον κυνηγάει η εφορία, το ΙΚΑ, η Τράπεζα...». Είναι αυτό το αφεντικό εργαζόμενος; Ή ως αφεντικό ανήκει αυτονόητα στους κεφαλαιοκράτες κι εκμεταλλευτές;(προφανώς ΑΥΤΟ είναι ένα δράμα άλλου βεληνεκούς, ένας απλός καθημερινός άνθρωπος που είχε καταφέρει να ζει αξιοπρεπώς από τον κόπο των υπαλλήλων του παρόλο που πλουσιοπάροχα τους έδινε μέχρι και 900 ευρώ το μήνα "στις εποχές των παχιών αγελάδων" που λεν και οι δημοσιοκάφροι, δεν θα μπορεί ούτε το λίζινγκ για τη μπέμπα δε θα μπορεί να πληρώσει σε λίγο, μόνο με το smart θα κυκλοφορεί πια).Τελικά οι μόνοι κερδισμένοι από τα μνημόνια, είναι οι ατέλειωτες ορδές των συνδικαλιστών που θα εξακολουθήσουν να ξημεροβραδιάζονται στα σαλόνια των ακριβών ξενοδοχείων, φορώντας φτηνιάρικα μπουφάν αταίριαστα με τις καλόγουστες ταπετσαρίες...
Εχετε αδικο σε ενα σημειο. Οι ιδιοκτητες μικρων επιχειρησεων, με λιγους υπαλληλους, δουλευουν το ιδιο και περισσοτερο σκληρα απο αυτους και πρεπει εκτος απο τις πληρωμες του προσωπικου να πληρωσουν και ενα σωρο αλλα: ασφαλιστικες εισφορες, τεβε, εφορια, νοικια, φωτα, νερα. Με δεδομενη την κατασταση στην αγορα, ε, δεν τους λες κεφαλαιοκράτες κι εκμεταλλευτές!!!
Πριν 25 χρόνια, βρέθηκα σε μια ποινική υπόθεση ως παρατηρητής.Ρωτάει ο δικαστής το μάρτυρα: - Τι επαγγέλεσθε, κύριε;- Συνδικαλιστής, απάντησε με στόμφο.Ο δικαστής το σημείωσε και η δική συνεχίστηκε κανονικά...(Τα χρόνια πέρασαν κι εγώ ακόμη δεν έχω καταλάβει τι σόι δουλειά είναι αυτή... )
Θα μπορούσα εύκολα να πω ότι το άρθρο του κ.Δήμου έχει περιοριστεί απλά σε περιπτωσιολογίες και συμπτωματολογίες απόλυτα επιφανειακές.Λες και γράφτηκε για να καταδείξει σε τελική ανάλυση το πόσο ανεύθυνα οι εργατοπατέρες οδήγησαν τη χώρα στο σημείο που βρίσκεται σήμερα και ότι τελικά είναι οι μόνοι που ευθύνονται για τα χάλια μας.Φτάνει καταλήγοντας να πει ότι "Αυτοί, περισσότερο και από τους καπιταλιστές, αποζούν από την εργασία των άλλων. Κι έχουν μεταβάλει την Ελλάδα σε ένα δίκτυο συντεχνιών που βραχυκυκλώνει και εμποδίζει κάθε αλλαγή". Θα έλεγε κανένας ότι η τοποθέτηση στο κρεβάτι του Προκρούστη όλων των δικαιωμάτων των εργαζομένων δεν συνέβη ποτέ. Εννοείται ότι αποδέχομαι όλες τις κατηγορίες των εργαζομένων που αναφέρονται στο άρθρο. Δηλαδή ποιός είναι ο υπαινιγμός του αρθρογράφου, ότι παίξανε τα κακά αυτά παιδιά(εργατοπατέρες) το παιχνίδι της άρχουσας τάξης και ότι αν δεν υπήρχαν εργατοπατέρες θα ήτανε όλα "μέλι-γάλα"; Πολύ άδικο και ισοπεδωτικό το άρθρο και λυπάμαι που γράφεται από έναν εργαζόμενο για εργαζόμενους, θέλοντας να υποτιμήσει το πνευματικό μας επίπεδο και παραβλέποντας ότι τα τελευταία δύο χρόνια χάθηκαν εργασιακά δικαιώματα εκατό χρόνων εξαιτίας των συνδικαλιστών λες και τόσα χρόνια τα δικαιώματα αυτά τα παρείχε απο μόνη της οικιοθελώς η πλουτοκρατία. O tempora o mores κ.Δήμου !!!
οι συνδικαλιστές δεν συνεργάστηκαν με την "πλουτοκρατία" (μυρίζει ΚΚΕ η λέξη) ήταν οι ίδιοι πλουτοκρατία - δηλαδή προνομιούχα τάξη.Χωρίς να εργάζονται είχαν ένα σωρό παροχές και προνόμια. Και το καράβι το βούλιαξαν προασπίζοντας τα δικά τους συντεχνιακά συμφέροντα - χωρίς να νοιάζονται για το σύνολο ούτε καν για τους εργαζόμενους που εκπροσωπούσαν!
Να σημειώσω δε ότι μεταδίδετσι στην Κύπρο! Επίσης είναι παγκόσμιας εμβέλειας, στα Ελληνικά όλο το 24ωρο.Κοιτάξτε όμως τί πάει και βάζει και αυτό...http://gr.euronews.com/2013/01/29/french-lesbians-head-to-belgium-to-dodge-art-ban-at-home
Κύριε Δήμου κάνω επίκληση και σε εσάς να γράψετε κάτι. Για την ελεύθερη διακίνηση πληροφοριών και ιδεών. Εδώ η ΕΡΤ έχει κόψει τη μετάδοση του Euronews in greek λες και είμαστε ήδη Βόρεια Κορέα, με το Σαμαρά να είναι ο Κιμ-Γιον-Ουν. Σάλος έπρεπε να έχει γίνει. Φαντάζεστε να το έκανε αυτό μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Θα άφριζαν όλοι ότι ακονίζονται τα κονσερβοκούτια. Πού είναι οι Νεοδημοκράτες που κόπτονταν για την ελεύθερη τηλεόραση και ραδιοφωνία, στα τέλη της δεκαετίας του '80; Την εποχή της "γαλάζιας γενιάς" "σε περιμένω να 'ρθεις και πάλι, μαζί να χτίσουμε μια Ελλάδα μεγάλη...."Χα, χα, τι θυμήθηκα!! Σας γύρισα 25 χρόνια πίσω...Χραπ! Πάει το Euronews! Πώς γίνεται να μη βγάζει άχνα κανείς;
Εγώ πάλι γιατί έχω την εντύπωση ότι το δράμα του μικρομεσαίου παίζει σε ημερήσια διάταξη στην Ελλάδα; Μένει μόνο να βάλουν τα κλάματα και οι αντιεξουσιαστές για την μικρομεσαία - μεσαία τάξη. Και θα είναι και λογικό εδώ που τα λέμε λόγω της εγχώριας κοινωνικής - ταξικής δομής. Πάντως παίζει να μην υπάρχει χειρότερο από το μικρομεσαίο αφεντικό... (η εκμετάλλευση εκεί είναι πιο ύπουλη, πιο έμμεση) "εδώ στην επιχείρηση είμαστε μια οικογένεια ξέρεις για αυτό σε πηδάμε, δεν εργάζεσαι, σου κάνουμε χάρη που δουλεύεις σε οικογενειακό περιβάλλον και ξέρεις στις οικογένειες δεν χαλάμε τις σχέσεις μας για λεφτά, θα τα βρούμε μωρέ και δεν πειράζει που αυτό δεν είναι στις αρμοδιότητες σου, μια οικογένεια είμαστε..." και χτύπημα φιλικό στην πλάτη... Ένα δράμα είναι όλη η αγορά εργασίας στην Ελλάδα, ποιον να πρωτοκλάψουμε;
Αυτο ακριβως συμβαινει στον ιδιωτικο τομεα. Ειναι ολοι μια οικογενεια και γιαυτο δεν κανει να απεργησεις, γιατι θα πληγωσεις τον εργοδοτη-πατερα.Επισης αν δεις το μισθο σου να γινεται ξαφνικα χαρζηλικι, που σου το δινουν οποτε εχουν, μη στεναχωριεσαι, περναμε δυσκολα, αλλα εσυ μη γκρινιαζεις, πρεπει να στηριξεις την οικογενεια...
@αδιάβαστος αυτόχειρας:Εάν θεωρείτε ότι η τιμή εισιτηρίου απλής διαδρομής των 1,4 Ευρώ είναι κοινωνικά αποδεκτή για έναν μέσο εργαζόμενο των 600-700 Ευρώ, τότε πραγματικά δεν έχουμε να συζητήσουμε και πολλά.Από την άλλη πλευρά, επιμένω ότι ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα πάει κατά διαόλου και λόγω της έλλειψης (ή αδιαφορίας) επικοινωνίας με το κοινό. Τι εισπράττουμε αυτές τις μέρες από τους απεργούς των ΜΜΜ; Μήπως τους είδαμε στις εισόδους των σταθμών να μοιράζουν φυλλάδια που θα εξηγούν όλα αυτά που λέτε παραπάνω (και τα οποία μπορεί και να είναι σωστά); Άφαντοι! Αντίθετα, είναι πολύ συχνό το φαινόμενο μετά από κάθε απεργία να την "στήνουν" για έλεγχο εισιτηρίων (σου λέει, ας βγάλουμε τα σπασμένα τώρα). Ξέρετε πόσοι κλάδοι του δημοσίου, παρά τις τρομερές περικοπές, δεν μείωσαν καθόλου το έργο τους, αντίθετα αυξήθηκε (εξαιτίας των περικοπών) ο φόρτος ανά εργαζόμενο; Πάρα πολλοί. Να σας δώσω τα εξής παραδείγματα: νοσοκομεία, σχολεία, εφορίες. Αντίθετα, το συγκοινωνιακό έργο έχει μειωθεί πάρα πολύ. Το γνωρίζω καλά από πρώτο χέρι, σαν χρήστης των ΜΜΜ τα τελευταία 40 χρόνια. Και κάτι ακόμα: είναι ο μόνος κλάδος που απεργεί συνεχώς από τη δεκαετία του 80, λες και οι υπόλοιποι (με περικοπές 50% και βάλε) δεν έχουμε προβλήματα.
"Εάν θεωρείτε ότι η τιμή εισιτηρίου απλής διαδρομής των 1,4 Ευρώ είναι κοινωνικά αποδεκτή για έναν μέσο εργαζόμενο των 600-700 Ευρώ, τότε πραγματικά δεν έχουμε να συζητήσουμε και πολλά."ΕΔΩ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΠΟΔΕΚΤΟΣ ΣΗΚΩΝΕΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ .... ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 80 την οποία θυμηθήκατε έλεγαν οι κυβερνώντες " χαμηλό εισιτήριο , φτηνή μεταφορά διότι ενισχύει όλη την οικονομία ... ΕΓΩ ΔΕΝ ΤΟ ΚΡΙΝΩ ... ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΟΜΩΣ ΠΩΣ ΑΛΛΑΖΕΙ ΑΥΤΟ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ... ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ 2010 Η ΤΡΟΙΚΑ και λέει γιατί έχετε τις φθηνότερες συγκοινωνίες σε όλη την Ευρώπη και ειναι και ελλειματικές; ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΟΥΣΑ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ... ΠΑΡΕΠΙΠΤΟΝΤΩΣ ΟΙ ΤΙΜΕΣ ΤΩΝ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΡΙΣΙΜΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΩΝ/ΠΟΛΗ. ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ (ΔΕΝ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΓΡΑΨΩ ΒΙΒΛΙΟ)."Από την άλλη πλευρά, επιμένω ότι ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα πάει κατά διαόλου και λόγω της έλλειψης (ή αδιαφορίας) επικοινωνίας με το κοινό. Τι εισπράττουμε αυτές τις μέρες από τους απεργούς των ΜΜΜ; Μήπως τους είδαμε στις εισόδους των σταθμών να μοιράζουν φυλλάδια που θα εξηγούν όλα αυτά που λέτε παραπάνω (και τα οποία μπορεί και να είναι σωστά); "και "Και κάτι ακόμα: είναι ο μόνος κλάδος που απεργεί συνεχώς από τη δεκαετία του 80, λες και οι υπόλοιποι (με περικοπές 50% και βάλε) δεν έχουμε προβλήματα."Ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ είναι και αυτός σε κρίση όπως πολλά πράγματα... ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΑΝ ΔΕΝ ΑΠΕΡΓΗΣΕΙΣ ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΚΟΒΟΥΝ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟ ΜΙΣΘΟ , ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ; ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΦΟΒΙΑ Ή ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΗΘΙΚΟΠΛΑΣΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ;ΣΤΟ "ΑΦΑΝΤΟΙ" ΕΓΩ ΘΑ ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΥΣ ..."Αντίθετα, το συγκοινωνιακό έργο έχει μειωθεί πάρα πολύ. Το γνωρίζω καλά από πρώτο χέρι, σαν χρήστης των ΜΜΜ τα τελευταία 40 χρόνια" ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΕΡΙ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ ΕΡΓΟΥ , ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΕΛΕΓΑ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ... ΝΟΜΙΖΩ πως κάπου έχετε μπλέξει το συγκοινωνιακό έργο με την προσωπική σας αίσθηση της συχνότητας με την οποία περνάει το λεωφορείο απο τη στάση που θα μπείτε .... δεν το ξαναβλέπετε λίγο αυτό;
Δυστυχώς στην Ελλάδα (πιθανόν και σε άλλες χώρες) η ηγεσία του συνδικαλισμού σε πολλούς κλάδους (τόσο του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα) πέτυχε ακριβώς αυτό που ευχόταν η εργοδοσία, δηλαδή την απαξίωση του "κινήματος" (ότι και αν σημαίνει αυτό) των εργαζομένων. Προσοχή όμως: κακός συνδικαλισμός δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχουμε συνδικαλισμό. Στην τελική ανάλυση, μόνο οι συλλογικές οργανώσεις θα ενδιαφερθούν για τα δικαιώματα των εργαζομένων-μελών τους. Επίσης οι συνδικαλιστικές κατακτήσεις δρουν σαν συγκοινωνούντα δοχεία: για πολλές δεκαετίες, η ισχυρότερη θεμελίωση εργασιακών δικαιωμάτων στο δημόσιο τομέα δρούσε αποτρεπτικά στην ισοπέδωση των αντίστοιχων δικαιωμάτων στον ιδιωτικό, για το φόβο της διαρροής προσωπικού από τις εταιρείες στο κράτος. Δεν είναι τυχαίο που με την άρση της ασυλίας της εργασίας στο δημόσιο τομέα πρακτικά καταργήθηκε καθολικά η έννοια της εργασιακής ασφάλειας στον ιδιωτικό.Ασφαλώς οι διεκδικήσεις και κυρίως ο τρόπος τους, πρέπει να έχουν ένα όριο και ένα ισοδύναμο αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, θα κατανοούσα μία απεργία συγκεκριμένης διάρκειας στα ΜΜΜ (και θα υπέμεινα τη σχετική ταλαιπωρία) αν με τον τρόπο αυτό όχι μόνο εξασφαλίζονταν οι εργαζόμενοι σε αυτά αλλά ταυτόχρονα είχα χαμηλό κόστος εισιτηρίου (ας πούμε 50 λεπτά, όπως παλαιότερα). Δεν μπορώ όμως να ανεχθώ τις συνεχιζόμενες απεργίες οι οποίες αποσκοπούν μόνο στη διαφύλαξη των αρκετά καλών μισθών του προσωπικού ενώ παράλληλα έχουμε τιμές εισιτηρίων οικονομικά πολύ πιο εύρωστων χωρών. Στις περιπτώσεις αυτές χάνεται εντελώς το κοινωνικό αντίκρυσμα μίας απεργίας και αποκτά χαρακτήρα καθαρά συντεχνιακό, χώρια που αποτελεί και κατάχρηση ενός μονοπωλιακού δικαιώματος.Ενώ λοιπόν υποστηρίζω με έμφαση τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα των βασικών αγαθών (μετακινήσεις, ενέργεια, υγεία, παιδεία κ.λ.π.) - και είδαμε πόσο έωλος έχει αποδειχθεί σε πολλές περιπτώσεις ο ιδιωτικός τομέας (βλ. περίπτωση Hellas Power, Energa κ.ά) - πολύ φοβάμαι ότι ο εργατοπατερισμός θα οδηγήσει στην κατάργηση του.
"παράλληλα έχουμε τιμές εισιτηρίων οικονομικά πολύ πιο εύρωστων χωρών" ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΤΕ ΥΠ' ΟΨΙΝ ΣΑΣ τις τιμές των εισιτηρίων όχι μόνο στο Λονδίνο ή το Παρίσι αλλά στην Ελληνική επαρχία όπου η αστική συγκοινωνία είναι ιδιωτική;"Δεν μπορώ όμως να ανεχθώ τις συνεχιζόμενες απεργίες οι οποίες αποσκοπούν μόνο στη διαφύλαξη των αρκετά καλών μισθών του προσωπικού " ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΤΟ ΕΙΠΑΝ ΑΥΤΟ ... και για να υποστηρίξουν τις απόψεις τους παρουσίασαν έκθεση του επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης που συντάχθηκε το 2010 για δεδομένα του 2009 δηλαδή αγνόησαν πλήρως κάθε είδους εξέλιξη από τότε μέχρι τώρα .... Οι λεγόμενοι καλοί μισθοί ίσως ήταν καλοί στο παρελθόν ...! ΑΛΛΑ ΑΛΛΑΖΕΙ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΑΣ ΤΟ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΕΔΩ!
Το πόσο έχουν βλάψει τους εργαζόμενους οι (υποτιθέμενοι) προστάτες τους - οι συνδικαλιστές - είναι αδιανόητο. Εκτός από τα εργοστάσια που έκλεισαν λόγω απεργιών (κορυφαία η Πιρέλι στην Πάτρα) έδιωξαν από την χώρα ένα σωρό εταιρίες, ελληνικές και ξένες... Και έβγαλαν τέτοια φήμη που οι επενδυτές ούτε που σκέπτονται να επενδύσουν εδώ.
θα θελατε να μου πειτε ποια εργοστασια εκλεισαν οι απεργιεs?ονομαστικα!γιατι εγω μπορω να σαs πω δεκαδεs εργοστασια που μεταφερθησαν απο τουs εργοδοτεs τουs στην βουλγαρια/σκοπια/αλβανια....
"Το ότι αυτήν τη στιγμή οι διευθυντές κλινικών του ΕΣΥ παίρνουν 60 ευρώ μεροκάματο και κάνουν εικοσιτετράωρες εφημερίες χωρίς να πληρώνονται (διότι δεν υπάρχουν μεν κονδύλια, αλλά δεν μπορούν να αφήσουν τους αρρώστους να πεθάνουν) τους τοποθετεί πού;"AYTO ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΤΑ νέα μισθολόγια αντι να απαλύνουν τις αδικίες απλά τις επέτειναν. Αντί να προστατεύσουμε όσους μπορούν να βοηθήσουν και να βγούν μπροστά, τους πετάμε στο καλάθι των αχρήστων. Αλλά τι να περιμένει κανείς απο τους κοντόφθαλμους που μας κυβερνάνε (Έλληνες και ξένους)! ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΔΙ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΥΦΕΣΗΣ;"Αλλά το δράμα του μικρομεσαίου, του ελεύθερου επαγγελματία που περιμένει μάταια τον πελάτη, του ιδιοκτήτη που πληρώνει χαράτσια για δύο ξενοίκιαστα διαμερίσματα, του εμπόρου που πουλάει κάτω από το κόστος για να δει μετρητό – ποιος το έχει περιγράψει;" ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΨΗΦΙΖΩ ΚΚΕ ακούω συνεχώς να αναφερονται σε εργαζομενους εργάτες και μικροαυτοαπασχολούμενους. ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ , ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ, ΔΕΝ ΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΟΣΟ ΕΠΡΕΠΕ, ΕΠΕΝΔΥΟΝΤΑΣ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΙΣ ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ! ΟΣΟΙ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΑΚΟΜΗ!Κατά δεύτερον πολλοί αυτοαπασχολούμενοι - εργοδοτες έτρεξαν, άκριτα , ΆΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΛΑΔΟΥΣ ΠΟΥ Η ΚΡΙΣΗ ΧΤΥΠΗΣΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ, να διώξουν όσους εργαζόμενους έπαιρναν πάνω απο 1000 ευρώ και να τους αντικαταστήσουν με άλλους φθηνότερους. Ίσως να υποεκτίμησαν προσφορά κάποιων.Η ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΞΙΖΟΥΝ ΘΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ! ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΕΛΑΤΕΣ ΑΛΛΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΑΥΤΟΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΩΝ! "Οι μόνοι για τους οποίους αμφιβάλλω αν είναι εργαζόμενοι –παρόλο που προβάλλονται έτσι– είναι οι εργατοπατέρες."ΟΝΤΩΣ ΠΟΛΛΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΤΗΝ ΕΙΔΑΝ ΚΑΠΩΣ... ΠΑΝΤΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΜΕΡΕΣ Η ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ ΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ , ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΑΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΕΟΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΙ...!