Tη μέρα που ξέμεινα από τσιγάρα Facebook Twitter

Tη μέρα που ξέμεινα από τσιγάρα

21

Μικρό βιογραφικό καπνίστριας: κάπνισα πρώτη φορά στα 15 μου. Ούτε από μαγκιά, ούτε από πόζα. Στο σπίτι δεν κάπνιζε κανείς, πλην του πατέρα. Όταν εκείνος πέθανε – η χειρονομία, το πακέτο, ο αναπτήρας, εισπνοή και ξεφύσημα, εκδηλώθηκαν σαν αυθόρμητη αταβιστική αντίδραση, για να τον νιώθω κοντά μου. Δεν έβηξα στην πρώτη ρουφηξιά, δεν πνίγηκα όπως παθαίνουν οι νεοφώτιστοι της νικοτίνης. Μου άρεσε ο καπνός.

Δεν το έκρυψα από το σπίτι, όπως συνηθίζεται σ’ αυτές τις ηλικίες. Ενημέρωσα, ακολούθησαν φωνές και νουθεσίες, δεν υποχώρησα, δεν έπαιξα θέατρο τύπου δεν καπνίζω μπροστά σε συγγενείς από σεβασμό. Δεν αισθανόμουν πιο cool ή πιο ζόρικη ως έφηβη, απλώς συνδεδεμένη με ένα κομμάτι μου που δεν υπήρχε πια. Τελεία.

Από τότε μέχρι σήμερα δεν σκέφτηκα και δεν θέλησα ποτέ να το κόψω. Δεν αισθάνομαι καμιά ενοχή, όταν λέω ότι αγαπώ να καπνίζω, ως απόλαυση και ως συνήθεια, όπως πολύς κόσμος: μετά το φαγητό, με τον καφέ, μετά το σεξ, σε στιγμές συντροφικότητας, απόγνωσης ή μοναξιάς, μετά από ένα γερό κλάμα ή μια ταραχή, σε γλέντι ή σε χαρές, και φυσικά έχω όρια και δυστροπίες, από αυτές που διαφέρουν από καπνιστή σε καπνιστή, από χαρακτήρα σε χαρακτήρα.

 

Mέσα σ' ένα 8ωρο κόντεψα να πάθω διαταραχή προσωπικότητας: νεύρα, μίνι κατάθλιψη, θυμός, νευρικά γέλια, μελαγχολία, πάλι νεύρα. Στο δίωρο που αντιστοιχούσε το κάθε εναπομείναν τσιγάρο, το άναβα με λαχτάρα, ανάμεικτη με ευλάβεια.

Για παράδειγμα, δεν θα καπνίσω στην κρεβατοκάμαρα ή μπροστά σε έγκυο, ακόμη κι αν μου το επιτρέψει (και ναι, με εξαγριώνουν οι έγκυοι που καπνίζουν), δεν θα προσφέρω ποτέ τσιγάρο μύησης σε άκαπνους ή νεαρά κοκόρια, θα σεβαστώ τον μη καπνιστή. Και δεν έχω κανένα πρόβλημα να παραδεχθώ ότι από τη μέρα που απαγορεύθηκε το κάπνισμα στις αίθουσες σύνταξης των Μέσων που εργάστηκα, ναι μεν ζορίστηκα, αλλά εκτίμησα την απουσία της μυρωδιάς στα ρούχα και τα μαλλιά. Είπαμε, είναι απόλαυση το τσιγάρο, αλλά το ότι το κεφάλι σου μυρίζει σαν ξέχειλο τασάκι μετά από ένα 12ωρο στο γραφείο (ή σε άλλους κλειστούς χώρους), συγνώμη, δεν υποφέρεται.

Έχω περάσει φοιτητικές ατσιγαρίες, ασυμφωνίες με ταίρια που δεν κάπνιζαν και άκαπνους ή φανατικούς αντικαπνιστές φίλους, αλλά στην ενήλικη ζωή, για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέμεινα παρά μόνο μία φορά. Μου συνέβη πριν από 4 χρόνια, τέτοιο καιρό, Δεκαπενταύγουστο, με περίπτερα και ψιλικατζίδικα κλειστά, να ψάχνω σαν τον κυνηγό – σαφάρι κανονικό – για ένα πακέτο κι ας μην ήταν κι η μάρκα μου. Από τότε, πάντα υπάρχει μία ρεζέρβα σε κάποιο συρτάρι, αν και φρόντιζα να μην το παρακάνω. Δεν ξαναξέμεινα, λοιπόν, μέχρι φέτος.

18 Αυγούστου, μεσημερο-απόγευμα, όλα στη γειτονιά κλειστά και από κακούς υπολογισμούς το πακέτο με βρήκε με 4 τσιγάρα όλα κι όλα μέσα. Εργαζόμουν από το σπίτι εκείνη τη μέρα, η δουλειά μου ξεκινούσε στις 6 και μαζί με κάποια deadline θα κατέληγα αισίως στη 1. Σιγά την τραγωδία, θα πει κάποιος, αλλά οι καπνιστές θα καταλάβουν. Και η ρεζέρβα; Υπήρχε στο συρτάρι απείραχτη, αλλά για λόγους εγωισμού – και επειδή την προηγούμενη μέρα είχα καπνίσει αρκετά – δεν ήθελα να την ακουμπήσω. Δεν αντέχω τη σιωπή αποδοκιμασίας σε θέματα χαρακτήρα και ειδικά από εκείνον που με αγαπά πραγματικά. Backspace. Ψέμα λίγο αυτό, ας το γράψω σωστά: δεν αντέχω να «σπάω» χωρίς προφανή λόγο, βαριέμαι τις εξηγήσεις μετά και απεχθάνομαι τις τσιριμόνιες στο ενδιάμεσο, ειδικά αυτές που κάνουμε για να δικαιολογήσουμε τα πάθη μας. Το θεωρώ ανόητο να δικαιολογηθώ για κάτι που μου αρέσει, για μια συνήθεια μου. Κι ας είναι και θανάσιμη.

Άρχισα να καταστρώνω, λοιπόν, το πώς θα έβγαινε η νύχτα. Ένα τσιγάρο ανά δύο ώρες; Μακελειό. Δεν είχε χρειαστεί ξανά να βγάλω τέτοιο πρόγραμμα. Όπως οι περισσότεροι καπνιστές, πίστευα ηλιθίως ότι μπορώ να επιβληθώ στην επιθυμία μου, αν ποτέ χρειαστεί. Και μετά, δεν μπορώ και όλα αυτά τα συνδικάτα ρητορικής και των μεν και των δε – καπνιστών, άκαπνων (και τύπων που το ‘κοψαν και μπράβο τους, αλλά έγιναν τα χειρότερα μουτζαχεντίν).

Για να μην τα πολυλογώ, τα κατάφερα. Βέβαια, μέσα σ’ ένα 8ωρο κόντεψα να πάθω διαταραχή προσωπικότητας: νεύρα, μίνι κατάθλιψη, θυμός, νευρικά γέλια, μελαγχολία, πάλι νεύρα. Στο δίωρο που αντιστοιχούσε το κάθε εναπομείναν τσιγάρο, το άναβα με λαχτάρα, ανάμεικτη με ευλάβεια. Ακριβώς 5 λεπτά της ώρας απόλαυση για ένα δίωρο τιμωρίας, πειθαρχίας, καψονιού, όπως και να το πείτε, το ίδιο μου κάνει. Ξαναλέω: δεν είναι μόνο η έξη. Μου αρέσει ο καπνός.

Και τελικά; Σκέφτομαι να το κόψω;  Όχι. Κανένα χριστιανικό μήνυμα δεν θα βγει από αυτή την ιστορία, τύπου σύντροφοι καπνιστές η ζωή είναι ωραία και η διακοπή καπνίσματος δύσκολη, οπότε κόψτε το. Ο καθένας ξέρει – μαζί κι εγώ – τι εστί κάπνισμα, πότε και αν θέλει ή πρέπει να το κόψει και κυρίως πώς κόβεται: κολοκοτρωνέϊκα φυσικά, μια και έξω, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για τον καπνιστή(και τους γύρω του).

Απλώς είναι ωραίο πότε – πότε να διαπιστώνεις τα όρια σου, να ανακαλύψεις τρόπους μεγιστοποίησης της ευχαρίστησης, να παραμυθιάζεσαι ότι μπορείς να επιβληθείς στον κατώτερο εαυτό σου, στο πάθος που έχεις επιλέξει/επιτρέψει να σε εξουσιάζει. Και μετά, γοητεύτηκα κι από την ιδέα της μερικής απαγκίστρωσης από το έθος, αλλά και από την έπαρση εκείνου του αντιπαθητικού «α, εγώ κάνω μόνο 2 την ημέρα για την παρέα», την έπαρση του social smoker, δηλαδή.

Αλλά, ας το κλείσω με ειλικρίνεια, όπως το άνοιξα: αυτά είναι για τους πρωινούς τύπους, τους φύσει πρωινούς. Για όσους (καπνιστές) εκτιμούν τη νύχτα, τη μοναξιά και την ψύχρα της, τα καλύτερα τσιγάρα θα είναι τα βραδινά, της ησυχίας και της όχι πολύ φλύαρης συντροφιάς.  

  

21

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μην αφήσετε το SMS για τον καρκίνο του παχέος εντέρου στο «διαβάστηκε»

Υγεία & Σώμα / Μην αφήσετε το SMS για τον καρκίνο του παχέος εντέρου στο «διαβάστηκε»

Ξεκίνησαν να αποστέλλονται τα SMS για τη διενέργεια του αυτοδιαγνωστικού ελέγχου για τον καρκίνο του παχέος εντέρου. Πρώτη φορά υλοποιείται τέτοιο πρόγραμμα στην Ελλάδα με αποδέκτες 2,8 εκατ. πολίτες.
ΑΛΕΞΙΑ ΣΒΩΛΟΥ
Λιγότεροι θάνατοι από καρκίνο, αν οι ανοσοθεραπείες δοθούν νωρίς

Υγεία & Σώμα / Λιγότεροι θάνατοι από καρκίνο, αν οι ανοσοθεραπείες δοθούν νωρίς

Νέα μελέτη δείχνει ότι μειώνονται οι μεταστάσεις και οι θάνατοι από καρκίνο όταν τα πιο καινοτόμα φάρμακα, οι ανοσοθεραπείες, χορηγούνται νωρίς. Παράλληλα, εξοικονομούνται πολύτιμοι πόροι για το σύστημα υγείας χάρη στην αποφυγή των επιπλοκών και των υποτροπών της νόσου.
ΑΛΕΞΙΑ ΣΒΩΛΟΥ
Πώς αντιμετωπίζεται η προκατάληψη για μια ασθένεια που δεν είναι πλέον θανατηφόρα;

Υγεία & Σώμα / Πώς αντιμετωπίζεται η προκατάληψη για μια ασθένεια που δεν είναι πλέον θανατηφόρα;

Οι γιατροί Κ. Πρωτοπαπάς και Ι. Κατσαρόλης καταρρίπτουν μύθους και στερεότυπα γύρω από τον HIV και περιγράφουν τις μεθόδους πρόληψης που λίγοι τελικά γνωρίζουν στην Ελλάδα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πράσινο φως στο πρώτο μονοδοσικό HPV εμβόλιο

Υγεία & Σώμα / Πράσινο φως στο πρώτο μονοδοσικό HPV εμβόλιο

Στα τρία έως τώρα HPV εμβόλια που προστατεύουν από τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας (και όχι μόνο) προστίθενται άλλα δύο. Το ένα από αυτά πήρε το πράσινο φως από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και διαφέρει από τα προηγούμενα καθώς χορηγείται σε μονοδοσικό σχήμα για την απλούστευση της εμβολιαστικής διαδικασίας.
ΑΛΕΞΙΑ ΣΒΩΛΟΥ
«Προτιμώ να σκέφτομαι ότι ήμουν τύχερη γιατί το ξεπέρασα και όχι άτυχη γιατί μου συνέβη»

Παγκόσμια Ημέρα πρόληψης κατά του καρκίνου του μαστού / «Προτιμώ να σκέφτομαι ότι ήμουν τύχερη γιατί το ξεπέρασα και όχι άτυχη γιατί μου συνέβη»

Πέντε χρόνια μετά τη διάγνωση με καρκίνο του μαστού, η Τζούλη Αγοράκη περιγράφει εκείνες τις δύσκολες πρώτες μέρες αλλά και το δώρο που έκανε στον εαυτό της.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Το αλκοόλ προκαλεί καρκίνο: Η Ιρλανδία γίνεται η πρώτη χώρα που καθιερώνει την προειδοποίηση στις ετικέτες των ποτών

Υγεία & Σώμα / «Το αλκοόλ προκαλεί καρκίνο»: Η Ιρλανδία γίνεται η πρώτη χώρα που καθιερώνει την προειδοποίηση στις ετικέτες των ποτών

Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο, σχεδόν οι μισοί Ευρωπαίοι δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της κατανάλωσης αλκοόλ και της πιθανότητας να προσβληθούν από επτά τύπους καρκίνου.
THE LIFO TEAM
Πόσο διαφορετικά είναι στην πραγματικότητα τα ανδρικά προϊόντα περιποίησης από τα γυναικεία;

Υγεία & Σώμα / Πόσο διαφορετικά είναι στην πραγματικότητα τα ανδρικά προϊόντα περιποίησης από τα γυναικεία;

Νέες μάρκες εμφανίζονται διαρκώς στη βιομηχανία της ανδρικής περιποίησης. Το ερώτημα όμως παραμένει: χρειάζονται πραγματικά οι άνδρες τόσα πολλά εξειδικευμένα προϊόντα;
THE LIFO TEAM
Η Ελληνίδα που θέλει να θεραπεύσει τη νόσο του Κρον

Επιστήμες / Η Ελληνίδα που θέλει να θεραπεύσει τη νόσο του Κρον

Η Νεφέλη Σκούφου-Παπουτσάκη ανήκει στους επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ που δημιούργησαν «μίνι έντερα» προκειμένου να βοηθήσουν στην κατανόηση της νόσου του Κρον και στην εύρεση ακριβέστερων και πιο εξατομικευμένων θεραπειών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Θα το κάνω για μένα»: Πόσο υαλουρονικό αντέχει το συκώτι και η αισθητική μας;

Υγεία & Σώμα / «Θα κάνω υαλουρονικό στα χείλη, θα το κάνω για μένα»: Μας έχουν καταστρέψει οι Καρντάσιαν;

Πόσο εντάξει είναι να κάνουν οι έφηβοι fillers; Πώς φτάσαμε να κάνουμε botox ακόμα και στο κομμωτήριο; Και τι μπορεί να πάει στραβά με τα ενέσιμα; Μία δερματολόγος και μια ψυχοθεραπεύτρια απαντούν.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ