Συμφωνώ απόλυτα. Δε μπορω σε καμια περίπτωση να διανοηθω αυτό το βολεμα στις σχέσεις. Επειδή μου έχει τύχει κάτι παρόμοιο, με πλησιάζει τύπος με on and off τετραετή σχέση με τη προοπτική σχέσης δικής μας αφού χωρίσει. Εννοείται μου κακοφανηκε και έφυγα. Όμως για τρεις μηνες που με 'δοκίμαζε' ουτε που έκανε την κινηση για χωρισμό. Πως μπορείς να είσαι κάπου που δεν καλυπτεσαι για ορισμένα προνόμια, γνωρίζοντας άτομο που να θες αλλά στο τέλος να συμβιβαζεσαι στα σίγουρα ? Και γιατί να μην χωρισεις πρωτου προσχωρήσεις σε νέα γνωριμία ? Τόσο δύσκολο πια να μένεις μόνος...
27.3.2017 | 12:45
Μην συμβιβαζεστε!!
Πριν καμια βδομαδα βγηκα με μια φιλη μου για καφε κ πανω στη συζητηση αναφερθηκε στον συντροφο της. Ειναι 4 χρονια μαζι του και, οταν την ρωτησα πως περναει, μου ειπε οτι εχει βαρεθει, οτι σεξ κανουν αραια κ που, οτι φοβαται να του πει οτιδηποτε, γιατι αυτος ζηλευει, αλλα κατα τ' αλλα αυτο που εχει μ αυτον τον ανθρωπο το θεωρει σχεση. Κ δεν ειναι η πρωτη φιλη μου που μου εχει εκμυστηρευτει οτι νιωθει ετσι στη σχεση της. Το ακουω πολυ συχνα τελευταια. Κ αμεσως μετα απ' αυτο που ακουσα, σκεφτηκα "Πειραζει που ειμαι single και ειμαι καλα? Πειραζει που δεν ψαχνω εναγωνιως να βρω εναν οποιονδηποτε ανθρωπο, για να δεσμευτω μαζι του, γιατι πολυ απλα δεν με ενδιαφερει να εχω μια σχεση, απλα για να λεω οτι εχω σχεση"? Δε λεω, το να εχεις εναν συντροφο ο οποιος σε αγαπαει, σε φροντιζει, σε σεβεται, κ με τον οποιο υπαρχει αμοιβαια εμπιστοσυνη κ σεβασμος ειναι ενα τελειο συναισθημα. Ομως, κατα τη δικη μου γνωμη, το να βρεις εναν τετοιο ανθρωπο ειναι αρκετα δυσκολο. Βλεπω ανθρωπους γυρω μου που χωριζουν κ την επομενη βδομαδα εχουν βρει αλλο συντροφο κ αναρωτιεμαι "πως το κανουν?, ",ποτε προλαβαν να γνωρισουν τον επομενο, να διαπιστωσουν οτι ταιριαζουν μαζι του, να νιωσουν κατι εντονο γι' αυτον κλπ?". Δεν ξερω, μπορει καποιοι να μην εχετε υψηλες απαιτησεις απ' τους υποψηφιους συντροφους σας, ή μπορει να ειστε προθυμοι να ριξετε πολυ τα στανταρς σας, προκειμενου να βρειτε συντροφο, εγω ομως πιστευω πως δεν εχει νοημα να δεσμευτω με καποιον που δεν με καλυπτει ιδιαιτερα, να προσποιουμαι οτι ειμαι τελεια μαζι του κ να κοροιδευω τον εαυτο μου.Δεν ειμαι κατα των σχεσεων, απλα δυστυχως βλεπω οτι η πλειοψηφια των σχεσεων σημερα ξεκιναει για αλλους λογους(κ οχι γιατι αναμεσα στους συντροφους υπαρχουν εντονα συναισθηματα), πχ για να μην ειναι οι δυο συντροφοι μονοι τους, ή για να ξεπερασει καποιος τον/την πρωην κλπ. Κ επισης πολλες σχεσεις συνεχιζουν να υπαρχουν, παρολο που οι συντροφοι παραδεχονται πως δεν ειναι καλα μεσα σ' αυτες. Ε εγω δεν μπορω να το κανω αυτο ρε παιδια. Θελω να ειμαι σε σχεση μονο οταν ειμαι πολυ ερωτευμενη με καποιον. Δεν μπορω να κανω σχεση με καποιον απλα επειδη ειναι ομορφος ή απλα επειδη μου φερεται ωραια. Αν δεν νιωθω εγω κατι γι αυτον, τι νοημα εχει? Κ αντιστοιχα δεν μπορω να μενω σε μια σχεση που δεν μου προσφερει τιποτα, απλα κ μονο γιατι φοβαμαι να χωρισω, ή γιατι εχω βολευτει σ' αυτην. Χιλιες φορες να ειμαι μονη μου, παρα να συμβιβαζομαι με κατι που δεν με ικανοποιει. Το να μενεις μαζι με καποιον χωρις να το θες κανει κακο κ σε σενα αλλα κ σε αυτον. Μην συμβιβαζεστε ρε παιδια. Ειδικα οταν βλεπω παιδια στην ηλικια μου(24) που ειναι σε σχεσεις κ δεν ειναι ευτυχισμενοι, δεν μ' αρεσει.
26