Η κολλητή σου, που έκανε σεξ πριν από σένα, θα σου περιγράψει –γλαφυρότατα– πώς είναι να έρχεσαι πρώτη φορά πραγματικά αντιμέτωπη με το αντρικό μόριο. Η μαμά σου θα σου μιλήσει για το πιο σημαντικό, που είναι η προφύλαξη και η αντισύλληψη, πόσο σοφή πρέπει να είναι η επιλογή του παρτενέρ, αλλά και το πόσο μεγάλο ρόλο παίζει να είσαι πραγματικά έτοιμη – κανείς, ούτε οι άνθρωποι, ούτε οι περιστάσεις μπορούν να σε αναγκάσουν να το κάνεις, αν δεν θέλεις. Τα γυναικεία περιοδικά θα καλύψουν όλα τα παραπάνω, προσθέτοντας το savoir vivre του σεξ σε bullets και οι coming of age ταινίες των 00s θα σου πουν πόσο «μαγική» είναι αυτή η στιγμή.
Λίγοι ωστόσο θα σου πουν να μην έχεις υψηλές προσδοκίες, άγχος και αγωνία και ότι δεν υπάρχει ιδανική πρώτη φορά. Ότι δεν πρέπει να νιώθεις ενοχές αν δεν βρήκατε το ιδανικό μέρος, αν δεν φορούσες μαύρα δαντελένια καυτά εσώρουχα, αν τον έκοψες στα μισά επειδή πονούσες ή αν δεν πόνεσες καθόλου. Τέσσερα κορίτσια περιγράφουν την πρώτη τους φορά όπως τη θυμούνται, καταρρίπτοντας διάφορους μύθους που περικυκλώνουν την κομβική αυτή στιγμή για την ερωτική ζωή ενός εφήβου ή ενός νεαρού ενήλικα.
1.
«Περιμέναμε πάνω από 1 χρόνο, έχοντας κάνει ό,τι παρεμφερές μπορεί να βάλει η (εφηβική) φαντασία», λέει η Σεμίνα (21) που έκανε πρώτη φορά σεξ όταν ήταν 16 ετών. «Πρώτη φορά; Ε, όχι ακριβώς. Πρώτες φορές μάλλον. Γιατί όταν έχεις σχέση με τον εφηβικό σου έρωτα για 2 συναπτά έτη, και τουλάχιστον στην αρχή θεωρείτε (αμφότεροι!) τον εαυτό σας μικρό για κάτι τέτοιο, έχεις πειραματιστεί ακούραστα και ατελείωτες ώρες με όλα τα γύρω-γύρω και σου μένει απλώς "το δύσκολο". Έγινε σε ένα από τα κλασικά "ύποπτα" σημεία, το στενό κρεβάτι του στο δωμάτιο που μοιραζόταν με τον αδερφό του, που τότε πήγαινε δημοτικό, κάτω από αφίσες metal συγκροτημάτων. Απόγευμα, έλειπαν όλοι απ' το σπίτι, αλλά είχαμε ένα μόνιμο άγχος νομίζοντας ότι ακούμε το κλειδί στην πόρτα. Η σκηνή δεν είχε τίποτα το μαγικό. Ήταν η 34η φορά που προσπαθούσαμε, φορώντας ουδέτερα εσώρουχα, κάλτσες και T-shirts (και οι δύο). Ο ερωτισμός είχε φύγει, έμενε η αγωνία του να "γίνει επιτέλους", αλλά η οικειότητα και η αγάπη που είχαμε ο ένας για τον άλλον μας οδηγούσαν συχνά σε ξεσπάσματα γέλιου. Τελικά, τα καταφέραμε και η σχέση κράτησε για μερικούς μήνες ακόμα, στη διάρκεια των οποίων η ερωτική έλξη μετουσιωνόταν αργά, αλλά σταθερά σε μια ζεστή φιλία. Λίγο άγχος, λίγη αμηχανία, πολλή ασφάλεια και τρυφερότητα. Δεν σκέφτηκα αν ήταν υπερεκτιμημένο ή όχι το σεξ τότε, ήταν απλώς η ολοκλήρωση μιας κατάστασης. Το τι σημαίνει πραγματικά αυτή η μικρή λέξη θεωρώ ότι το συνειδητοποίησα αργότερα, σε πιο "ενήλικες" καταστάσεις».
2.
Η Μαρία (27) θυμάται πως η πρώτη της φορά ήταν ένα πράγμα που έπρεπε να διαγράψει από την «to do list» της, αλλά εν τέλει έγινε με τρυφερότητα. «Τα πράγματα είναι απλά. Ήταν κάτι που το ήθελα αλλά και που έπρεπε να γίνει, ρε παιδί μου. Έτσι το βλέπω τώρα, με καθαρό βλέμμα και απόσταση ετών. Ήμουν το άσημο, άσχημο, χοντρό κορίτσι με τα γυαλιά και το άκυρο λουκ στο σχολείο και είχα γίνει η παχουλή, αλλά "συμπαθητικούλα" κοπελιά που κόντευε 19, που δεν είχε κατακτήσεις και που είχε φασωθεί μόνο δύο φορές στη ζωή της έως τότε. Ε, λοιπόν, ήταν και κάπως διαδικαστικό το θέμα στο κεφάλι μου. Έπρεπε να γίνει. Αυτή, λοιπόν, η παχουλή, αλλά "συμπαθητικούλα" κοπελιά γνώρισε με blind date ένα στρουμπουλό, αλλά συμπαθητικό παλικαράκι και είπε να προσπαθήσει και τη σχέση και το σεξ. Κι έτσι, κάνα-δυο βδομάδες μετά τη γνωριμία έγινε και το ζητούμενο. Το παλικάρι ήρθε με τη μηχανή του, με πήρε από τη σχολή ένα μεσημέρι Παρασκευής και πήγαμε σπίτι του. Έτσι, λοιπόν, ένα ηλιόλουστο μαγιάτικο μεσημεροαπόγευμα, σε ένα φοιτητικό δωμάτιο, "έχασα την παρθενιά μου".
Έχω μεγαλύτερο αδελφό, που σημαίνει ότι στο σπίτι υπήρχαν πορνοπεριοδικά, τα οποία έβρισκα με ελάχιστη προσπάθεια και τα ξεκοκάλιζα στα γυμνασιακά και λυκειακά μου χρόνια. Είχαν συμβάλει καταλυτικά στη σεξουαλική μου διαπαιδαγώγηση, κοινώς δεν είχα απορίες για το τι θα συνέβαινε. Απέκτησα, όμως, απορίες για το τι συνέβη, συγκεκριμένα τι ΜΟΥ συνέβη. Όχι τι μου έκαναν, αλλά πώς το έζησα εγώ. Όσο για το τι έκανα, εκεί δεν απορούσα ιδιαίτερα, διότι από το feedback που έπαιρνα, καταλάβαινα πως κάτι κατάφερνα.
Έκανα για πρώτη φορά σεξ φορώντας τα εκρού, σκισμένα σταράκια μου. Θυμάμαι να τα παρακολουθώ να κοιτάνε προς το ταβάνι και να κουνιούνται ρυθμικά, μπρος-πίσω.
Όπως προείπα, εκείνο το ηλιόλουστο μεσημεροαπόγευμα "έχασα την παρθενιά μου". Μα, την έχασα; Σταγόνα αίμα και ίχνος πόνου δεν υπήρξε. Τίποτα, φίλε μου. Όχι πως με χάλασε που δεν υπέφερα, αλλά, να, απορούσα: πού ήταν; Κι αν ήταν κάπου, πού πήγε; Κι αν δεν ήταν πουθενά, τι μαλακίες μου λέγανε οι άλλες τόσο καιρό; Μήπως έπαιζε ρόλο το μέγεθος; Μα, μια χαρά μεγάλη την είχε ο άνθρωπος, τι διάολο; Βέβαια, τα στάνταρ ερωτήματα που έπαιζαν είχαν να κάνουν με την εικόνα μου, το σώμα μου, πόσο χοντρή και άσχημη δείχνω και πώς με βρίσκει ο άλλος. Αυτά υπήρχαν και υπάρχουν πάντα, με κάθε ερωτικό μου σύντροφο. Η μαλακία δεν βγαίνει εύκολα από το κεφάλι μας.
Το επόμενο που θυμάμαι από την πρώτη φορά είναι πως έψαχνα την καύλα, τον ερεθισμό. Και πάλι τίποτα, φίλε μου. Θυμάμαι πως με έβρισκα αναίσθητη, σαν να συμμετείχα μηχανικά. Μέχρι και τα βογκητά μου μού 'βγαιναν σαν από υποχρέωση και τώρα που το σκέφτομαι νομίζω πως ήταν ασυντόνιστα σε σχέση με την κίνηση και τη διείσδυση. Σαν κάτι γκόμενες σε ρετρό ντουμπλαρισμένες τσόντες πρέπει να έμοιαζα, που ακούς το βογκητό, ενώ βλέπεις κλειστό το στόμα τους... ή και γεμάτο. Πού σκατά είχαν χαθεί όλες εκείνες οι αισθήσεις που γνώριζα από την ατελείωτη εποχή της "χειροτεχνίας" μου και που περίμενα πως θα τις βίωνα στη νιοστή μαζί με κάποιον άλλο; Να μη συζητήσουμε για τον οργασμό. Τουλάχιστον δεν απορούσα αν θα συμβεί ή γιατί δεν συνέβη, το είχα στανταράκι "Χ" εξαρχής. Δεν περίμενα πως με όλο το άγχος και την ένταση θα έχυνα κι έτσι δεν παίδεψα ούτε τον εγκέφαλό μου ούτε την κλειτορίδα μου και το μετέθεσα γι' αργότερα.
Μια άλλη μεγάλη απορία, της οποίας όμως την απάντηση μια χαρά την ήξερα, ήταν το γιατί έκανα σεξ χωρίς προφύλαξη. Διότι ήμουν μαλάκας, είναι η απάντηση! Διότι ήμαστε μαλάκες, καλύτερα. Και, οk, εκείνος αποδείχτηκε βλαμμένος στο συγκεκριμένο θέμα. Εγώ πόσο ηλίθια, πόσο μαλακισμένη μπορεί να ήμουν, που δεν του είπα να "δέσει γιατί θα χτυπήσει στον μόλο";
Ένα τελευταίο ερώτημα που γεννήθηκε στο κεφάλι μου ήταν γιατί δεν έβγαλα τα παπούτσια μου. Έκανα για πρώτη φορά σεξ φορώντας τα εκρού, σκισμένα σταράκια μου. Θυμάμαι να τα παρακολουθώ να κοιτάνε προς το ταβάνι και να κουνιούνται ρυθμικά, μπρος-πίσω. Σε γενικές γραμμές, λοιπόν, την πρώτη μου φορά είχα πολύ άγχος, πολλές απορίες, ορθάνοιχτα μάτια και δεν τελείωσα. Παρ' όλα αυτά, ήμουν τυχερή διότι είχα γνωρίσει έναν καλό και γλυκύτατο άνθρωπο που υπήρξε υπέροχος ερωτικός (και όχι μόνο) σύντροφος, χωρίς εγκεφαλικά κολλήματα, που γούσταρε το σεξ, το ζούσε και το πρόσφερε όμορφα, και με άντεξε δίπλα του πολύ περισσότερο χρόνο απ' ό,τι έπρεπε. Μαζί του ανακάλυψα το σώμα μου, έμαθα να μου προσφέρω ευχαρίστηση, έμαθα να προσφέρω ηδονή, έζησα την καύλα. Όσο για τον οργασμό; Ήρθε ένα περίπου εξάμηνο μετά και είναι ακόμα εδώ μαζί μου.
Κι αν απορείς γιατί έκανα σεξ μέρα-μεσημέρι με ντάλα ήλιο να μπαίνει από το παράθυρο, να κάνει σκληρές κι απόλυτες τις εικόνες και να μην αφήνει τίποτα ακάλυπτο ή στο πλαίσιο της φαντασίας, και όχι ένα βραδάκι σε ρομαντικό ημίφως, να σε ενημερώσω πως οι γονείς μου μού επέβαλλαν (ακόμα τότε) να επιστρέφω στις 12 το βράδυ – μετά γινόμουν κολοκύθα. Κι έτσι, για να υπάρχει χρόνος και άνεση, και για να μη μου γανώσουν το κέρατο στην γκρίνια, προτίμησα το ξενέρωμα του μεσημεριού».
Για να μη... "χάσω την παρθενιά μου" έκανα πρωκτικό σεξ. Ήταν κυρίως δική μου ιδέα να κάνουμε πρωκτικό σεξ και να φυλάξω το "λουλούδι μου" για κάποιον άλλο, πιο κατάλληλο, αλλά δεν πιστεύω ότι δεν χάρηκε κιόλας. Η προετοιμασία ήταν σωστή και δεν πόνεσα, όχι όσο περίμενα τουλάχιστον. Όχι ότι είχε και κανένα τρομακτικά μεγάλο πουλί βέβαια.
3.
«Για να μη... "χάσω την παρθενιά μου" έκανα πρωκτικό σεξ», λέει η Ρενάτα (23) και ενώ αντιλαμβάνεται πλέον πως στην πραγματικότητα «έχασε την παρθενιά της», δεν το μετανιώνει. «Τον γνώρισα μέσω Facebook. Με έκανε add τυχαία και ξεκινήσαμε να μιλάμε. Είχα μόλις τελειώσει το λύκειο. Είχα τρομερή καταπίεση από το σπίτι. Για να πάω μέχρι την πλατεία της γειτονιάς μου για καφέ με τις φίλες μου με συνόδευε ο πατέρας μου, ειδικά αν είχε πέσει ήλιος, συνεπώς, για να μπορέσω να είμαι λίγο παραπάνω άνετη στις κινήσεις μου με ένα αγόρι, θα έπρεπε να τον φέρω σπίτι και να τον γνωρίσω στους γονείς μου. Δεν ήμουν όμως καθόλου έτοιμη γι' αυτό. Μ' εκείνο το αγόρι βγήκαμε αρκετές φορές μέχρι να βρεθούμε εντελώς μόνοι. Έμενε πολύ μακριά από το κέντρο της Αθήνας, οπότε μια μέρα απλώς δεν πήγα στο πρωινό μάθημα που είχα στη σχολή αλλά σπίτι του. Ήταν κυρίως δική μου ιδέα να κάνουμε πρωκτικό σεξ και να φυλάξω το "λουλούδι μου" για κάποιον άλλο, πιο κατάλληλο, αλλά δεν πιστεύω ότι δεν χάρηκε κιόλας. Η προετοιμασία ήταν σωστή και δεν πόνεσα, όχι όσο περίμενα τουλάχιστον. Όχι ότι είχε και κανένα τρομακτικά μεγάλο πουλί βέβαια. Αυτό που έλειπε από την όλη φάση ήταν το συναίσθημα. Ήταν κάπως διεκπεραιωτικό, τύπου "αφού βγαίνουμε και φασωνόμαστε και είμαστε πλέον ενήλικοι, δεν πρέπει να κάνουμε και κάτι παραπάνω;". Αργότερα έμαθα ότι ο τύπος είχε μόνιμη σχέση παράλληλα μ' εμένα, άρα κάπως δικαιώθηκα για την απόφασή μου που δεν τον άφησα να διεισδύσει από μπροστά. Το ξέρω ότι δεν έχει διαφορά στην πραγματικότητα. Σεξ το ένα, σεξ και το άλλο, απλώς το "κανονικό" σεξ μου φαίνεται πιο σημαντικό. Διάλεξα να... ανοίξω μόνο την πίσω πόρτα, έτσι ώστε να έχω μεν επαφή, να κάνω κάτι περισσότερο από το να τρίβομαι, αλλά να μη χαραμίσω κάτι που εγώ θεωρούσα σημαντικό με κάποιον για τον οποίο δεν ήμουν σίγουρη. Βέβαια, παρόλο που έμαθα για την παράλληλη σχέση του, δεν διέκοψα. Συνέχισα να τον βλέπω και να κάνουμε αποκλειστικά πρωκτικό σεξ. Λίγο καιρό μετά όμως, ευτυχώς, έκανα την πρώτη μου σοβαρή σχέση με ένα αγόρι που ήθελα πολύ. Φυσικά, τον γνώρισα στους γονείς μου κι έπειτα προχωρήσαμε, χωρίς βέβαια να ξέρει τίποτα για το παρελθόν μου. Ξέρει ότι είναι ο πρώτος μου κι έτσι ακριβώς νιώθω κι εγώ».
4.
Η ιστορία της Άννας (19) είναι από τις ελάχιστες που επιβεβαιώνει τα στερεότυπα των chick flicks και των γυναικείων περιοδικών. «Θεωρώ πως ήμουν πολύ τυχερή. Με τον πρώτο μου τα φτιάξαμε όσο ήμαστε στο σχολείο, στην Α' Λυκείου. Ενώ ήμαστε μαζί τέσσερις μήνες και τελειώναμε με το να τριβόμαστε ο ένας πάνω στον άλλο, κάθε απόγευμα, μετά το φροντιστήριο, στον σκληρό καναπέ του δώματος που είχε στην ταράτσα του σπιτιού του αρχίσαμε να αφαιρούμε σταδιακά ρούχα. Κάποια στιγμή που μείναμε να τριβόμαστε μόνο με τα εσώρουχα και η πρόσβαση ήταν πιο άμεση, κάπως γλίστρησε μέσα μου μόνο το κεφάλι, στιγμιαία όμως, καθώς τον έπιασε πανικός και τραβήχτηκε κατευθείαν. Ακόμα θυμάμαι αυτή την πρωτόγνωρα υπέροχη αίσθηση, περισσότερο και από την πρώτη διείσδυση, που ήρθε λίγες εβδομάδες μετά! Ήταν τόσο τρυφερός. Αν ήταν άλλος, πιστεύω θα το είχε εκμεταλλευτεί και θα είχε μπει κανονικά. Και πάλι ωραία θα ήταν, γιατί θα ήταν αυθόρμητο και νομίζω πως ξέραμε και οι δύο ήδη ότι ήταν κάτι που αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε και το θέλαμε αμφότεροι. Όμως με σεβάστηκε. Βγήκε σε κλάσματα δευτερολέπτου και είπαμε πως θα το αφήσουμε και θα το κάνουμε σωστά, με προφύλαξη και όπως πρέπει. Θέλαμε να το κάνουμε του Αγίου Βαλεντίνου, αλλά είχα περίοδο, οπότε έγινε με μια-δυο μέρες μετά. Μου είχε ανάψει και κεράκια ρεσό και είχε βάλει και απαλή μουσική. Την ώρα που μπήκε μέσα μου, έπαιζε το "Love Hurts" των Nazareth, αλλά δεν θυμάμαι να πόνεσα καθόλου», λέει η Άννα και γελάει πονηρά.
σχόλια