Να σου πω λίγο; Θέλω να πάμε βόλτα με το αμάξι, με το δικό σου αμάξι. Μου έλειψε. Μου λείπει κάθε μέρα. Μου λείπει κάθε φορά που βλέπω ένα ίδιο στο δρόμο, μαύρο. Ψάχνω πινακίδες, τρελαίνομαι. Κάθε φορά. Ψάχνω πινακίδες σαν να με άφησε αυτό το αμάξι, σαν να μη το άφησα εγώ. Αυτό το αμάξι που με είδε να γελάω περισσότερο απ' όσο μπορεί άνθρωπος και να χαμογελάω γιατί απλώς ήσουν εκεί. Αυτό το αμάξι που με είδε να κλαίω και με άκουσε να φωνάζω. Εμένα που δε φωνάζω ποτέ αλλά κλαίω συνέχεια. Αυτό το αμάξι που έτρεξε περισσότερο απ' όσο έπρεπε για να με φτάσει όταν εγώ ήμουν εκεί και περίμενα, για να με φτάσει όταν είχα φύγει και το έδιωχνα.
Λίγο πιο μακριά, λίγο ακόμη. Με πνίγεις.
Μια *ντόλη από έναν άλλο πλανήτη. Έτσι το έλεγες. Το αγαπούσες και μαζί με αυτό λάτρευες και εμένα. Μέσα σε αυτό, Έξω από αυτό. Εκεί που με πήγαινε, από εκεί που με έπαιρνε. Και τώρα τι;
—Τώρα έφυγες. Γιατί έφυγες;
—Δεν ήθελα, ούτε τώρα θέλω. Δε με έδιωξες μωρό μου εσύ όχι.
Θέλω αυτό το αμάξι πίσω. Θέλω αυτές τις μέρες με τα ανοιχτά παράθυρα πίσω. Δε θέλω να αφήνω πετραδάκια, θέλω να αφήνω γέλια και φωνές και χαμόγελα και κλάματα και πολλά μικρά σ'αγαπάω. Σε αγαπάω πολύ.
— Και εγώ σε αγαπάω. Είσαι ότι έχω.
Αυτό το αμάξι με ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε και όταν το βλέπω πονάω περισσότερο απ' όσο φαντάζεσαι. Με καρφώνει όταν το βλέπω αυτό το αμάξι. Τρελαίνομαι.
—Σε είδα εχθές αλλά δεν το ξέρεις. Ήμουν από πίσω σου στο φανάρι, σε ένα από τα φανάρια που ΄κάποτε περιμέναμε να γίνει πράσινο μαζί. Τώρα περίμενες μόνος σου. Ήθελα να έρθω και να ανοίξω την πόρτα και να καθίσω δίπλα σου. Και να πάμε αλλού. Να πάμε στο μέλλον μας, σε ένα μέλλον που μάλλον δεν είναι δικό μας. Σε σπίτια με κουζίνες μεγάλες που τελικά θα ανήκουν σε άλλους. Με ένα συλλεκτικό πικ-απ που δε θα πάρουμε μαζί γιατί θα το προλάβουν κάποιοι άλλοι. Μου λείπεις. Μου λείπει το αμάξι σου και αυτά που έζησα εκεί με στοιχειώνουν κάθε φορά που το βλέπω. Και κάθε φορά που οι πινακίδες λένε άλλα νούμερα. Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός. Ξέρω δεν μπορείς να απαντήσεις γιατί δε μπορώ να σου πω τίποτα από κοντά. Γιατί φοβάμαι. Γιατί σε αγαπάω. Γιατί δε σε ξέχασα ποτέ. Γιατί δε θα σε ξεχάσω ποτέ. Γιατί τρέμω τις καινούργιες αγκαλιές που θα σε κρατήσουν. Τις τρέμω σαν να είναι μάγισσες πλανεύτρες. Να φύγω μακριά, αυτό θέλω. Και να χαθώ, και να σε βρω ξανά από την αρχή σε μια αγορά στο Μαρακές. Μακριά από αυτή τη γαμημένη πόλη που σου ανήκει. Να σε κοιτάξω και να με κοιτάζεις ήδη. Και μετά ένα χάπι έντ. Αυτό θέλω. Και τρέμω να στο πω. Να με βάλεις να ακούσω όλα εκείνα τα τραγούδια που σε έκαναν να κλάψεις και να με δεις και εμένα να υποφέρω. Στην αγκαλιά σου αυτή τη φορά. Για πάντα. Συγγνώμη. Σε αγαπάω. Για πάντα. Από πάντα.
σχόλια