Από τη Μαρία Παπαπαναγιώτου
Στην κάθε πρόκληση της κάθε σας μέρας, δεν είναι ανάγκη να απαντήσετε. Ούτε και να υποστείτε τα δηλητηριώδη βέλη των ενοχλητικών. Ειδικά στους καιρούς μας, που η επιβίωση του νου, της ψυχραιμίας και της σκέψης, αποτελούν τα βασικά εργαλεία για να επιζήσει κανείς, οι επιστήμονες μελετούν με λεπτομέρεια τι συμβάλλει στην υγεία του μυαλού μας και τι την αποδομεί. Όχι για λόγους απλά ερευνητικούς, όπως μπορεί να συνέβαινε λίγα μόλις χρόνια πριν, αλλά γιατί τα αντανακλαστικά της λειτουργίας και της σκέψης μας ακροβατούν σήμερα στη ζούγκλα των ανθρώπων, η οποία προκύπτει, - με βάση ΚΑΙ τις έρευνες-, πιο άτιμη από των ζώων ως προς τους κανόνες ηθικής.
Η σιωπή, αποκαλύπτει για την ανθρώπινη κοινωνία των ανθρώπων η τελευταία επαναστατική έρευνα, είναι καλύτερη από τον διάλογο, και σίγουρα ακόμη καλύτερη και έναν καβγά, όταν χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε κάποιον που μας ενοχλεί. Επιχειρώντας ή επιμένοντας να συνομιλούμε με τον αντιπαθή, τον ισχυρογνώμονα ή τον εγωιστή, ίσως να ήταν μια στάση καλής πρόθεσης, σύμφωνα με την «καλή πρόθεση και ευγένεια», παλαιότερης όμως εποχής. Τα κλισέ όμως και οι κώδικες, μάλλον απότομα έσπασαν, περιγράφουν οι επιστήμονες, αφού σήμερα λίγο πολύ κάθε άνθρωπος δίνει την πιο σκληρή του μάχη για επιβίωση στην ζούγκλα της ζωής.
Για να εξετάσουν την διαδραστική συμπάθεια ή αντιπάθεια και τις επιπτώσεις στις σύγχρονες κοινωνίες, οι ερευνητές στο Baruch College του City University της Νέας Υόρκης, μελέτησαν με λεπτομέρεια την διανοητική υγεία των ανθρώπων, όπως μεταβάλλεται κατά την συνδιαλλαγή με τους άλλους. Κριτήριο η αυθόρμητη ( πριν την ένλογη) χημεία που αισθανόμαστε ανάλογα με τον κάθε χαρακτήρα που στέκεται απέναντί μας κάθε στιγμή και που καλούμαστε να απολαύσουμε να υποστούμε ή να ανεχθούμε παραμένοντας ταυτόχρονα διανοητικά υγιής.
«Το να υποχρεώνει κανείς τον εαυτό του να συνεχίσει να συνδιαλέγεται με άτομα για τα οποία νιώθει αποστροφή, είναι καταστροφικό», δήλωσε η επικεφαλής Kristin Sommer, ανακοινώνοντας τα ερευνητικά συμπεράσματα, και συνέστησε απερίφραστα να αγνοούμε τους άλλους όταν μας είναι ενοχλητικοί.Ακόμη και η απόδοση στην κάθε εργασία αποβαίνει προβληματική, αν συνεχίσουμε να υφιστάμεθα την παρουσία και την επικοινωνία με εκείνους που δείχνουν εμπαθείς ή προκλητικοί, πρόσθεσε η πρωτοποριακή ερευνήτρια.
Κατά μια εντυπωσιακή όμως αντιστοιχία της φύσης, χάνουμε, επίσης «από τα οφέλη του μυαλού μας» όταν απομακρυνόμαστε από τα άτομα που μας εμπνέουν κοινωνική έλξη και συμπάθεια αντίθετα με την αποστροφή.
Στην μελέτη του πανεπιστημίου της ΝΥ οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να συνεχίσουν να συνομιλούν ή να σταματάνε τον διάλογο με τα άτομα από τις δύο κατηγορίες που διαμορφώθηκαν για τις ανάγκες της ερευνητικής εργασίας. Οι μεν ήταν άτομα εξαιρετικά συμπαθή, ευγενικά και ενδιαφέροντα, και οι δε, χαρακτήρες απεχθείς, αγενείς ή εμπαθείς και ισχυρογνώμονες.
Η μελέτη στην συνέχεια αξιολόγησε τα αντανακλαστικά και την απόδοση των εξεταζόμενων στην διαμόρφωση, την ηρεμία και την συγκρότηση της σκέψης τους, της έκφρασης και της συμπεριφοράς, ενόσω καλούνταν να αντιμετωπίσουν, να αγνοήσουν ή να συνεχίσουν να συνομιλούν με άτομα της πρώτης ή δεύτερης κατηγορίας.
Τα αποτελέσματα κατέδειξαν ότι οι συμμετέχοντες …λίγο πολύ «έχαναν το μυαλό τους», την συγκρότηση και τον προσωπικό έλεγχο στην συμπεριφορά και την απόδοσή τους προκειμένου να ολοκληρώσουν την εργασία που μπορεί να τους είχε ανατεθεί, ενόσω είχαν να αντιμετωπίσουν τον διάλογο ή και την προκλητική επίθεση από αντιπαθείς ή αγενείς. Όταν τους αγνοούσαν, η απόδοση βελτιωνόταν.
Και αντίστροφα όμως, τα 120 άτομα που μετείχαν στην έρευνα, προς έκπληξη των ερευνητών, βελτίωναν το σκορ της απόδοσής τους όσο κρατούσαν την επικοινωνία τους με τους συμπαθείς και ευγενικούς, σε σύγκριση με την απόδοση που παρουσίαζαν όταν έκοβαν μαζί τους επαφή.
Πέρα από την λύτρωση, τα άλλοθι και τις υποδείξεις για την δέουσα «νέας γενιάς» κοινωνική μας τακτική, η έρευνα ξεδιπλώνει και την πολύ ενδιαφέρουσα, θεωρία των «νοο-κυμάτων» που μας λούζουν ευχάριστα, μας εμπνέουν ή μας τσακίζουν στην άτιμη ζούγκλα της άγριας ζωής…
σχόλια