Μαζί με την ημερολογιακά επίσημη έναρξη του θέρους, ξεκινάει και ο β' γύρος -μετά τον ανοιξιάτικο- των καλοκαιρινών γάμων, αυτών που γίνονται Σαββατοκύριακο παρά Σαββατοκύριακο και φτάνουν στην απόγνωση τους φίλους του ζευγαριού. Χρήματα, ως γνωστόν εδώ και καιρό, δεν υπάρχουν και όσο κι αν αγαπάει κανείς τους φίλους ή όσο κι αν θέλει να είναι τυπικός, σίγουρα δεν θέλει να ξοδέψει το επίδομα αδείας σε δώρα για γάμους (άλλων) και έξοδα παραστάσεως (ρούχα, καύσιμα, γενναιόδωρα κεράσματα και τα συναφή).
Επίσης σίγουρα, παρά την οικονομική κρίση και τη γενικότερη στενότητα, κανείς δεν θέλει να δώσει το "παρών" στον γάμο φίλων με τα χέρια κατεβασμένα και αδειανά. Όσο κι αν η οικονομική δυσπραγία μας έχει χαλαρώσει από τους τύπους, το δώρο γάμου δεν είναι μόνο μία υποχρέωση που κάπως πρέπει να βγει, αλλά και μία συμβολική μεν χειρονομία, που όμως θα θυμίζει για πάντα (λέμε τώρα) την παρουσία μας στη ζωή των φίλων μας. Έχοντας εκ των προτέρων ιεραρχήσει ποιους θα τιμήσουμε και ποιων τα προσκλητήρια θα μείνουν πάνω στο τραπέζι της κουζίνας, έχουμε ήδη μπει σε σκέψεις που λίγο μοιάζουν με βραχνά για το τι θα τους αγοράσουμε.
Να θυμάστε ότι όλοι θυμούνται τα βασικά δωμάτια του σπιτιού των νιόπαντρων (κρεβατοκάμαρα, σαλόνι, κουζίνα, μπάνιο), αλλά όλοι ξεχνούν το γραφείο και τη βιβλιοθήκη τους.
Και επειδή η λίστα γάμου μπορεί να μην είναι για το βαλάντιό μας και επειδή τα χρήματα σ' έναν φάκελο απαιτούν πολύ συγκεκριμένο βαθμό οικειότητας, η εξίσωση "δώρο γάμου" γίνεται ακόμη πιο βασανιστική στη λύση της. Διότι θέλουμε κάτι που να είναι πρακτικό, αλλά και έξυπνο, καθόλου κλισέ ή ακόμη χειρότερα κιτς και κάτι που δεν θα ρημάξει το πορτοφόλι μας.
Να μερικές εναλλακτικές και κυρίως να ένα μοτίβο σκέψης που μπορεί να μας βγάλει από την παγίδα του να γεμίσουμε το ζευγάρι με άχρηστα αντικείμενα (ένα βάζο ακόμη, ας πούμε) ή πανομοιότυπα δώρα (ένα ηλεκτρικό σίδερο ακόμη).
1.
Κατ' αρχάς, ας ξεκινήσουμε με την εξής απλοποιημένη σκέψη: δεν χρειάζεται όλα τα δώρα να αφορούν και στους δύο του ζευγαριού. Μπορούν να "παίζουν" κάπου στη μέση, λόγου χάριν να προορίζονται για τον γαμπρό, αλλά να μπορεί να τα χρησιμοποιήσει και η νύφη. Ένα μικρό σετ εργαλείων κηπουρικής ή κάτι αντίστοιχο για τα ηλεκτρολογικά ή τις λοιπές ανάγκες του σπιτιού είναι μια πρακτική όσο και πρωτότυπη λύση. Λίγοι τολμούν κάτι τόσο πρακτικό, καθώς εγκλωβίζονται στη λογική του φανταχτερού ή του συνηθισμένου.
2.
Ένα σετ μπάνιου, για παράδειγμα, δύο μπουρνούζια ή κάτι που θα ομορφύνει το μπάνιο τους. Σκεφτείτε τρυφερά μεν πρακτικά (και οικονομικά) δε.
3.
Μία ρίζα για ένα δέντρο ή ένα όμορφο φυτό για να σηματοδοτεί την έναρξη του έγγαμου βίου τους είναι κάτι που θα διαρκέσει και θα θυμίζει τη χειρονομία σας, για όσο τουλάχιστον φροντίζεται από το ζευγάρι. Βέβαια, αλίμονο σας στην περίπτωση που το δέντρο αντέξει περισσότερο από τα δεσμά του γάμου, αλλά ας μην σκεφτόμαστε απαισιόδοξα.
4.
Στην περίπτωση που η οικειότητα το επιτρέπει, ακόμη μία συμβολική και όλο νόημα (και απολύτως προσιτή λύση) είναι να αγοράσετε το σύνολο του Τύπου ή των αγαπημένων περιοδικών και εντύπων που κυκλοφόρησαν την ημέρα του γάμου τους. Τι έγραφαν τα πρωτοσέλιδα τη μέρα που παντρεύτηκαν; Ας ελπίσουμε, βέβαια, όχι κάποιο τραγικό γεγονός. Αν συμβαίνει αυτό, μάλλον ατυχήσατε και ετοιμάστε φάκελο με το γνωστό χρηματικό δωράκι προς τους νιόπαντρους. Στο ίδιο μοτίβο ισχύει και μία συνδρομή στο αγαπημένο τους περιοδικό του εξωτερικού. Σκεφτείτε το!
5.
Να θυμάστε ότι όλοι θυμούνται τα βασικά δωμάτια του σπιτιού των νιόπαντρων (κρεβατοκάμαρα, σαλόνι, κουζίνα, μπάνιο), αλλά όλοι ξεχνούν το γραφείο και τη βιβλιοθήκη τους. Ένα έξυπνο σετ γραφείου ή μία σειρά βιβλίων του αγαπημένου τους συγγραφέα είναι κάτι ευγενικό ως χειρονομία και προσιτό ως κίνηση.
Με στοιχεία από The Cut, Vogue