LIFOLAND
Αγαπητή Α, μπα; /

Στο σημερινό «Α μπα»: εκατό τοις εκατό, ναι

Επίσης: ορισμός για λεξικό

Στο σημερινό «Α μπα»: εκατό τοις εκατό, ναι Facebook Twitter
Α,μπα
Α,μπα
72
Καλά Χριστούγεννα, καλές γιορτές και καλή πρωτοχρονιά!
Τα λέμε ξανά με καινούριο 'α μπα' στις 8 Ιανουαρίου.

 

_________________
1.


Αγαπητή Α,μπα,
Θα σας αναφέρω δυο περιστατικά που μου έτυχαν πρόσφατακαι θέλω την βοήθεια σας να τα αναλύσω και να τα εξηγήσω.
Α. Είμαστε παρεάκι και το φέρνει η συζήτηση για εγκυμοσύνη, παιδιά κλπ και λέω εγω ότι να μωρέ παρόλο που ξέρουμε την αξία του θηλασμού, τόσο για το βρέφος όσο και για την μητέρα, εγω λίγο φοβαμαι την διαδικασία, μηπως πονάει, μηπως το ένα μήπως το άλλο, οπότε αν κάνω παιδί δεν είμαι σίγουρη αν θα θηλάσω. Ενα αγόρι απο την παρέα ξεκινάει με ήρεμο τρόπο βέβαια να μου αναλύει τις ευργετικές ιδιότητες του μητρικού γάλακτος και πόσο λάθος κάνω. ΄Ακουσα, ακουσα, ακουσα για αρκετή ώρα να μου λέει για το σώμα μου, για την μητρότητα, σαν να μιλάει σε παιδάκι. Ηταν mansplaining αυτο;
Β. Κάνω πάρτυ σπίτι μου, έρχεται για πρώτη φορά φίλος μια φίλης που τον γνωρίζω πολλά χρόνια. Σε κάποια στιγμή λεει τι ωραίους πίνακες που έχετε, ξέρεις ποιος καλλιτέχνης είναι αυτός; Και ξεκινάει να μου αναλύει ποιανού καλλιτέχνη είναι ο πίνακας που έχω στο σαλόνι, ποιανού στην κρεβατοκάμαρα , ποιο κίνημα αντιπροσωπεύει. (μην φανταστείς οτι εχω και τίποτα πολύ ψαγμένο, mainstreem πράγματα όπως Keith Harring )Μετά απο λιγο, συζητάμε για ταινίες, για marvel και dc συγκεκριμένα, και ενώ εγω συμμετέχω με άποψη και επιχειρήματα στην συζήτηση, αρα εχω γνωση του αντικειμένου, εκείνος ξεκινά να μου εξηγεί κάτι τρομερά βασικό, όπως ας πούμε ποιος είναι ο Superman! Αυτό το έκανε γιατί είναι ξερόλας και ήθελε να κάνει τον έξυπνο μπροστά σε όλους; Με υποτίμησε επειδή είμαι γυναίκα; Είναι και αυτός θύμα και δεν μπορεί να δει πέρα απο την μύτη του πως μια γυναίκα και τον Superman ξέρει, και τον Thor, και συλλογή κόμικ έχει (που την είδε κιολας, γιατί πιάνει μια βιβλιοθήκη μόνη της). Νόμιζε απλά ότι είναι του άντρα μου;
- zizel


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το Β. είναι ο ορισμός του mansplaining, τόσο textbook, που μου έφερε γέλιο. Καταπληκτική η ερώτηση «ξέρεις ποιος είναι ο καλλιτέχνης που έχεις στον τοίχο σου». Θα μου άρεσε η απάντηση «όχι, ο τοίχος πήρε μόνος του όλες τις αποφάσεις, είναι πολύ κακομαθημένος». Αλλά εκείνη τη στιγμή μάλλον θα έμενα με ανοιχτό το στόμα.


Το Α. έχει μέσα μεγάλο ποσοστό mansplaining, αλλά δεν είναι το ίδιο ατόφιο όσο το Β. γιατί το θέμα της αστυνόμευσης του γυναικείου σώματος είναι πιο ευρύ και πιο περίπλοκο. Την ίδια διάλεξη θα μπορούσες να ακούσεις και από γυναίκα (και θα την διαβάσουμε μάλλον και στα σχόλια ξανά και ξανά).


__________________
2.

Καλημέρεεεες,
Ο προβληματισμός που θα σου γράψω δεν ειναι κατι τρομερό αλλα αληθεια δεν ξερω «τι ειναι το σωστό»!
Το καλοκαίρι ειχα μια συζήτηση/διαφωνία με το αγορι μου πάνω στα θέματα των αισθητικών επεμβάσεων κτλ. Εγω να υποστηρίζω οτι καλο θα ηταν να γίνονται έχοντας πλήρη επίγνωση γιατι θελουν να το διορθώσουν και αφου εχουν προσπαθήσει να αποδεχτούν και να αγαπήσουν αυτο το κομμάτι τους, αν ομως δεν μπορούν να το κάνουν ειναι καλη λύση η επέμβαση. Δεν θεωρω οτι επειδη κάποιος γεννήθηκε με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά πρεπει με το ζόρι να τα αποδεχτεί ή να παραμείνει σε μια κατάσταση που δεν θα ειναι χαρούμενος μονο και μονο λόγω των genetics. Απο την αλλη, οπως καταλαβαίνεις το αγορι μου υποστήριζε οτι δεν ειναι λύση και με ρώταγε μεχρι που ειναι τα όρια σε ολο αυτο, οτι ειναι χαμένα χρηματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για πιο «υγιής» σκοπούς και αλλα τετοια... έθεσα το ερώτημα ανθρώπων που ενω ηταν παχύσαρκοι, χάνουν πολλα πολλα κιλά και στο τελος κρεμάει το δέρμα τους και ενω εχουν καταφέρει να αλλάξουν τη ζωή τους, η εμφάνιση τους παραμένει «Οχι ελκυστική». Τι πρεπει να κάνουν?? Μου απάντησε κατι του στυλ οτι «το να παχύνουν τοσο πολυ στις περισσότερες περιπτώσεις ηταν επιλογή τους Οποτε πρεπει να ζήσουν με τις συνέπειες». Προφανως και διαφωνώ με αυτο. Το αγορι μου γενικα εχει κάποιες ανασφάλειες πχ γυμνάζεται πολυ γιατι θελει να εχει καλη φυσική κατάσταση και αντικειμενικά εχει τέλειο σώμα (του το λενε ολοι, Οχι μονο εγω) ο ίδιος ομως φαινεται να μην το αντιλαμβάνεται και να μην ειναι «περήφανος» για αυτο. Ειμαστε στα 22 και οι δυο.
Με ποιον συμφωνείς?? Ποιο ειναι το ιδανικο? Μιλά μου..Χιχι
- Mariposa ?


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το αγόρι σου δεν γυμνάζεται πολύ γιατί θέλει να έχει καλή φυσική κατάσταση. Γυμνάζεται πολύ επειδή είναι θύμα της δικτατορίας της ομορφιάς (μπράβο μας, αντί να απελευθερώνονται οι γυναίκες, σκλαβώνονται και οι άντρες, ένα βήμα μπροστά, μισό πίσω) και δεν καταλαβαίνει ότι είναι ωραίο το σώμα του επειδή ο στόχος του είναι το φαντασιακό τέλειο σώμα του φότοσοπ που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Λόγω των ανασφαλειών του έχει γίνει επιθετικός και έχει φτάσει στο σημείο να πιστεύει ότι η ομορφιά χαρίζει τα πάντα, και είναι ένα βραβείο που μπορούν όλοι να κερδίσουν αν προσπαθήσουν αρκετά, δηλαδή ζει σε ένα καπιταλιστικό σύστημα που αντί για λεφτά το ανταλλακτικό μέσο είναι η ομορφιά. Και στα δύο συστήματα η πλάνη είναι η ίδια: δεν χαρίζουν τα πάντα αυτά τα βραβεία, και δεν τα αποκτάει όποιος προσπαθήσει. Διευκολύνουν πάρα πολύ τη ζωή, αλλά μοιράζονται κυρίως τυχαία και χωρίς λογική σε πολύ λίγους που τα έχουν κληρονομήσει, οι οποίοι επίσης πιστεύουν ότι τα αξιζουν. Φυσικά δεν είναι καθόλου τυχαίο που το ένα σύστημα ευδοκιμεί τόσο εύκολα μέσα στο άλλο. Οπότε, όπως καταλαβαίνεις, διαφωνώ με την παθητική, αδύναμη, θλιβερή του στάση που μασκαρεύεται ως αυστηρή. Τα όρια σε αυτή την περίπτωση, τι θα θέλει; Γιατί πρέπει να υπάρχουν όρια; Γιατί είναι ανθυγιεινό να θέλεις να βελτιώσεις την εμφάνιση σου;


Ούτε με σένα συμφωνώ εντελώς όμως. Δεν πιστεύω ότι για να κάνει κανείς πλαστική πρέπει πρώτα να προσπαθήσει να συμφιλιωθεί με αυτό που δεν του αρέσει. Σε τι ωφελεί η τυράννια; Και ποιος κρίνει αυτή την προσπάθεια, και πότε έχεις προσπαθήσει αρκετά ώστε να δικαιολογείται η επέμβαση;


Και οι δυο βάζετε όρια επειδή βασίζεστε στις περιπτώσεις των ανθρώπων που δεν ξέρουν τι τους φταίει και κάνουν πλαστικές και παραμένουν δυστυχείς. Αυτοί οι άνθρωποι δεν διαφέρουν ιδιαίτερα από τον φίλο σου. Όπως και να έχει, δεν θα έλεγα ότι είναι η πλειοψηφία, αλλά δεν γίνεται να βάλουμε όλους όσους κάνουν πλαστική στην ίδια κατηγορία. Υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις, τόσες πολλές, που όταν μιλάει κανείς με τόσο καθολικό τρόπο για αυτό το θέμα, στη ουσία μιλάει για το πώς βλέπει τον εαυτό του.

__________________
3.

Λένε ότι η σχέση μας με τους άλλους καθρεφτίζει τη σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας. Πώς τεκμηριώνεται αυτή η διαπίστωση μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα; Μπορείς να μου το εξηγήσεις;
- -Ευχαριστώ!


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ο άνθρωπος που έχει ανασφάλειες και χαμηλή αυτοεκτίμηση πιστεύει ότι όλοι τον θάβουν και τον κρίνουν, ο άνθρωπος που είναι ανασφαλής και εγωιστής πιστεύει ότι όλοι θέλουν το κακό του, ο άνθρωπος που δεν προσπαθεί να βελτιώσει τη ζωή του επειδή φοβάται ζηλεύει τις ζωές των άλλων, ο άνθρωπος που έχει ζήσει ως ξένος έχει μεγαλύτερη ανοχή στους ξένους, ο άνθρωπος που είναι χορτασμένος από αγάπη συγχωρεί πιο εύκολα, τα παραδείγματα είναι όσα είναι και οι άνθρωποι.

__________________
4.

Γεια, το κατεβατό μου έχει να κάνει με το ζευγάρι που έχει μετακομίσει στην απέναντι πολυκατοικία πριν έναν χρόνο περίπου. Είναι γύρω στα 30, και το καλοκαίρι, που είναι ανοιχτά τα παράθυρα, άρχισα να καταλαβαίνω (ακούω) ότι τσακώνονται άσχημα ανά τακτά διαστήματα.
Να κοιτάζω τη δουλειά μου και δεν μου πέφτει λόγος πώς και τι.
Αλλά βρε συ Α,μπα και σχολιαστές, σε μία τουλάχιστον περίπτωση που το είδα με τα μάτια μου (εγώ μπαλκόνι, αυτοί στο παράθυρο) έπεσαν και κάτι ψιλές από το αγόρι στην κοπέλα, και έμεινα κόκκαλο. Σοκαρίστηκα τρομερά σε εκείνη την περίπτωση και ήμουν έτοιμη να τους φωνάξω ότι θα καλέσω την αστυνομία. (Και όλο μου γυρνάει στο μυαλό αυτό το σκηνικό που είχε γίνει με ένα ζευγάρι στη συναυλία στο Καλλιμάρμαρο και είχε συζητηθεί και εδώ, αν θυμάμαι καλά). Αλλά τι κάνεις στη δική μου περίπτωση; Ποια τα όρια της παρέμβασης; Η σκέψη μου είναι προς το παρόν, αν δω την κοπέλα μόνη της και βρω το θάρρος, να τη ρωτήσω αν χρειάζεται βοήθεια. Αλλά επιτρέπεται; Φοβάμαι ότι είναι παρεμβατικό από μέρους μου. Και μου τη δίνει γιατί είναι το αυτονόητο. Η γνώμη σου και των σχολιαστών θα ήταν πολύ χρήσιμη!
- Αδιάκριτη γειτόνισσα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Παρεμβατικό να βοηθήσεις μια γυναίκα που τρώει ξύλο; Τι άλλο πρέπει να πάθει για να επιτρέπεται η παρέμβαση; Είτε βρεις είτε δεν βρεις το θάρρος, βρες την μόνη της και δώσε της ένα από τα τηλέφωνα για κακοποιημένες γυναίκες, πες της ότι είσαι απέναντι, να σου χτυπήσει το κουδούνι και θα την φιλοξενήσεις όταν φύγει από το σπίτι. Ακόμα καλύτερα, πάρε εσύ τηλέφωνο σε έναν από τους οργανισμούς αυτούς και ρώτα πώς μπορείς να βοηθήσεις.


__________________
5.

Αγαπημένη α μπα,

έχεις πει πολλές φορές ότι μετά τα τριάντα κινδυνεύουν οι φιλίες μας. Το βλέπω να έρχεται καταπάνω μου. Τι να κάνω για να το αποτρέψω; Δε θέλω να χάσω τις παλιές μου φίλες, δε γίνεται όμως να είναι η σχέση μας και όπως πριν. Ιδίως τώρα που έκανα και ένα μωράκι. Αυτό αποτελείωσε λίγο τις ισορροπίες. Νιώθω ότι υφίσταμαι πόλεμο από την καλύτερή μου φίλη. Η καθεμία καταλογίζει στην άλλη ότι δεν την καταλαβαίνει καθόλου. Έχεις καμία πρόταση;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Πότε είπα κάτι τέτοιο, και μάλιστα πολλές φορές; Αυτό που θυμάμαι να έχω πει είναι ότι μεγαλώνοντας η οικογένεια αποκτά έναν καινούριο ρόλο, η συντροφική σχέση εμφανίζεται είτε στην πραγματικότητα είτε ως επιθυμία, και οι επαγγελματικές σχέσεις είναι καθημερινότητα. Οι φίλοι από υποκατάστατο οικογένειας, συντροφικής σχέσης και επαγγελματικής σχέσης, πρέπει να αλλάξουν ρόλο και εκεί είναι που δημιουργούνται ή αποκαλύπτονται τα χάσματα γιατί μερικές φορές εκτός από υποκατάστατα δεν ήταν κάτι άλλο, βαθύτερο. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλες οι φιλίες κινδυνεύουν μετά τα τριάντα. Κάποιες κινδυνεύουν όταν κάποιος θεωρεί ότι οι νέες του σχέσεις (οι οικογενειακές, επαγγελματικές, συντροφικές) είναι πιο σημαντικές από τις φιλικές και ο φίλος πρέπει να το καταλάβει και να κάνει πίσω, ακριβώς αυτό που κάνεις εσύ τώρα.


Η σχέση σας φυσικά και μπορεί να είναι όπως πριν. Άλλο ο χρόνος που μπορείς να διαθέσεις, άλλο ο χώρος και οι αφορμές να βρεθείτε, και άλλο το νομοτελειακό «η σχέση μας δεν μπορεί να είναι όπως πριν». Αν το πιστεύεις, τότε ισχύει. Αν δεν θέλεις να ισχύει όμως, δεν χρειάζεται να το πιστεύεις, εκτός αν για κάποιο λόγο πιστεύεις και ότι επειδή έκανες παιδί άλλαξες χαρακτήρα (spoiler: δεν άλλαξες).


__________________
6.

Αγαπητή Α, Μπα,
Η αδερφή μου δεν είναι καλά. Πρόσφατα ένιωθε ανήμπορη, να ζαλίζεται, να μην μπορεί να οδηγήσει κλπ.. έκανε κάποιες εξετάσεις, η παθολόγος της είπε ότι οργανικά δεν έχει κάποιο πρόβλημα οπότε προφανώς το πρόβλημά της είναι ψυχολογικό και της χορήγησε ψυχοφάρμακο. Η παθολόγος! Τα πράγματα δεν της πάνε και τόσο καλά επαγγελματικά, είναι ελεύθερη επαγγελματίας, δεν έχει πολύ δουλειά και γενικά κακοπληρώνεται αλλά έχει κάνει οικογένεια, έχει έναν πολύ αξιόλογο σύζυγο, δύο καλά και υγιή παιδάκια. Ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω για να τη βοηθήσω. Εκείνη μου λέει ότι δεν έχει κάτι πολύ σοβαρό που να την απασχολεί απλά την πιάνει αυτή η ατονία κι η ζαλάδα και δεν το θέλει.. κι ότι το μόνο που την απασχολεί έντονα είναι οι γονείς μας, με τους οποίους ζει στην ίδια γειτονιά (εγώ ζω Αθήνα) και τα δικά τους προβλήματα (Σημειωτέον ότι οι γονείς μας δεν έχουν ούτε οικονομικά προβλήματα ούτε κανένα σοβαρό πρόβλημα υγείας) ...φοβάμαι ! φοβάμαι μήπως πέφτει σε κατάθλιψη. της έχω πει να αφήσει τα φάρμακα και να πάει σε ψυχολόγο αλλά δεν το κάνει. Τι να κάνω;
- Γιώτα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ο παθολόγος έχει αυτό το δικαίωμα και αν είναι ζήτημα που χρειάζεται ψυχοφάρμακα, να τα πάρει για να γίνει καλά. Δεν λύνονται όλα με ψυχολόγο, δεν λύνονται όλα χωρίς φάρμακα. Επειδή είπε ότι δεν βρήκε κάτι οργανικό, δεν είναι βέβαιο ότι δεν έχει κάτι οργανικό (το «κάποιες εξετάσεις» είναι λίγο φλου) και σε κάθε περίπτωση, αν το πρόβλημα συνεχίζεται, ό,τι και να είναι, χρειάζεται περισσότερη διερεύνηση. Αυτό που χρειάζεται είναι ένας ψυχίατρος για να διαπιστώσει τι συμβαίνει, ο οποίος θα γράψει πιο συγκεκριμένες εξετάσεις, ελπίζω, όχι ότι μας λες τι έκανε και τι συμπέρασμα βγήκε.


Γενικά, μην αυτοσχεδιάζετε. Γιατρός πρέπει να δώσει τη λύση. Αν δεν σας άρεσε ο πρώτος, πηγαίνετε σε δεύτερο.


_________________
7.


Γεια σου Λένα. Δεν είναι καν πρόβλημα αυτό που σου στέλνω, απλά ένα καθημερινό περιστατικό που με προβλημάτισε. Καθόμαστε με έναν γνωστό και ούσα εγώ νευριασμένη με ρωτά "περίοδο έχεις;"Οπότε κι εγώ του απαντώ "Α όχι. Τον τελευταίο μήνα είμαι πολύ οξύθυμη. Δεν έχω όλο το μήνα περίοδο". Ξέρεις τι όμως, δεν μπορώ να ξεχωρίσω αν στην προκειμένη περίπτωση ήταν σεξιστική ατάκα ή ήταν ένα πιθανό συμπέρασμα, μια υπόθεση που έκανε βλέποντας με να νευριάζω με ασήμαντα πράγματα και γνωρίζοντας ότι όντως τα συναισθήματα επηρεάζονται από τον κύκλο της περιόδου τρόπον τινά. Εσύ τι λες; Τώρα που το σκέφτομαι βέβαια, και περίοδο να είχα, εγώ τον ρωτάω τι συμβαίνει στο βρακί του;
- Ν.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Είναι εκατό τοις εκατό σεξιστική ατάκα. Δεν επηρεάζονται όλες οι γυναίκες συναισθηματικά από την περίοδο, ούτε επηρεάζονται όλες με τον ίδιο τρόπο. Η θεωρία ότι η περίοδος κάνει τις γυναίκες υστερικές και παράλογες είναι από τα πιο παλιά και σταθερά μισογυνιστικά στερεοτυπικά μέσα καταπίεσης των γυναικών για να «μπουν στη θέση τους» όταν γίνονται δυσάρεστες. Διάβασε αυτό, μια μελέτη που ισχυρίζεται ότι δεν συνδυάζεται τόσο άμεσα η διάθεση με την περίοδο όσο νομίζουμε και αυτό το θαυμάσιο κείμενο που λέει πάνω κάτω όλα όσα χρειάζεται να ξέρεις για αυτό το θέμα, ώστε την επόμενη φορά που θα το ακούσεις θα έχεις καλύτερη απάντηση (ή περισσότερη αδιαφορία και λιγότερο προβληματισμό).


Παρεμπιπτόντως, αυτή είναι η ρίζα της ερώτησης «μήπως είμαι υπερβολική». Για τους πολύ μερακλήδες προτείνω αυτό εδώ από το οποίο παραθέτω απόσπασμα:


«Το συμπέρασμα του ιατρικού κλάδου του 19ου αιώνα είναι ότι όλες οι γυναίκες έχουν μέσα τους την τρέλα [μέσω της περιόδου] και αυτό απαιτεί σταθερή επαγρύπνηση. Η επιστήμη επηρεάστηκε από την επικρατούσα κοινωνική θεώρηση ότι οι γυναίκες είναι φυσικά κατώτερες από τους άντρες και το επάγγελμα επηρεάστηκε περισσότερο από τις προκαταλήψεις και όχι από γεγονότα.»


Σύμφωνα με τους ειδικούς εκείνης της εποχής, «αν και η διάρκεια της εμμηνορροϊκής περιόδου διαφέρει σημαντικά ανάλογα με τη φυλή, την ιδιοσυγκρασία και την υγεία, θα πρέπει να πούμε ότι οι γυναίκες δεν είναι καλά εξαιτίας αυτής δύο μέρες το μήνα ή ας πούμε ένα μήνα το χρόνο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου οι γυναίκες είναι ακατάλληλες για οποιαδήποτε μεγάλη νοητική ή σωματική άσκηση. Υποφέρουν από απογοήτευση και κατάθλιψη που περιορίζουν τη σκέψη ή την δράση και είναι εξαιρετικά αμφίβολο κατά πόσο μπορούν να θεωρηθούν υπεύθυνα όντα ενώ διαρκεί αυτή η κρίση αυτή. Η ανώμαλη συμπεριφορά των γυναικών, η απομόνωσή τους, τα καπρίτσια τους και η ευερεθιστότητα, όλα μπορούν να εντοπιστούν κατευθείαν στο αίτιο αυτό. Σχετικά με την πνευματική εργασία, ο άντρας έχει ξεπεράσει και πάντοτε θα ξεπερνάει τη γυναίκα, για τον προφανή λόγο ότι η φύση δεν διακόπτει περιοδικά την σκέψη και την δράση του.»

 

Αν πιστεύετε ότι η ιατρική σήμερα είναι ανεπηρέαστη από τις σημερινές κυρίαρχες κοινωνικές θεωρήσεις, κρίμα.

72

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
20 σχόλια
sPik3
sPik3
#7 Ok, ας γράψω μια ακόμα μη δημοφιλή άποψη. Κατ'αρχήν τα 'έχεις περίοδο?' είναι μια aggressive προσέγγιση από άντρα σε γυναίκα (ή και από άντρα σε άντρα, κάποιες φορές), όταν ο ερωτών έχει τα νεύρα του. Δε δείχνει ενδιαφέρον (αν το πεις σε φίλη με γνήσιο ενδιαφέρον, είναι άλλο), αλλά αγένεια.Τώρα στο θέμα της περιόδου της ίδιας.. Ιατρικά (όχι τη φαλλοκρατική άποψη του 19ου αιώνα) είναι τεκμηριωμένο ότι όπου υπάρχουν ορμονικές ανισορροπίες επηρεάζεται και η διάθεση/ψυχολογία του ατόμου: έχεις έλλειψη σεροτονίνης? πας προς κατάθλιψη. Έχεις υπερθυρεοειδισμό? θα είσαι πιο νευρικός. Στη περίοδο *υπάρχουν* ορμονικές μεταβολές. Όπως γράφει στο 2ο link που παραθέτει η Λένα: "Still, this doesn’t mean sex hormones have no effect. The hormone that dominates the second half of the cycle, progesterone, has a powerful influence. Some studies show that progesterone can reduce anxiety, and in animal studies, when levels drop — as they do around menstruation — symptoms of depression can occur.Since many women in the data showed cycle-related mood changes, the most likely explanation is that varying hormone levels have different effects on mood in different women — a sensible, if not very satisfying, conclusion."Επίσης η τεστοτερόνη, επηρεάζει εμάς τους άντρες ψυχολογικά (όπως γράφει λίγο παρακάτω στο ίδιο άρθρο).Με δυο λόγια, οριζόμαστε περισσότερο από τη βιολογία μας και λιγότερο από τις κοινωνικές συνθήκες/εκπαίδευση/νοοτροπία. Οπότε το να υπεραμυνόμαστε των βιολογικών αδυναμιών μας (που μας επηρρεάζουν ψυχολογικά), το βλέπω σαν εθελοτυφλισμό. Ούτε οι γυναίκες, ούτε οι άντρες είμαστε υπεράνω της φύσης.Παραθέτω αυτό, όχι γιατί είναι το πιο ιατρικά τεκμηριωμένο link, αλλά γιατί είναι αναλυτικό και παραθέτει και αναφορές σε έρευνες: http://www.vita.gr/ygeia/article/10636/toy-kykloy-ta-kamwmata/
βλαχάκι (το)
βλαχάκι (το)
Α! …Μακάρι να ήταν, μόνο, ένα «φαλλοκρατικό ξέσπασμα του 19ου αι.»“The history of hysteria can be traced to ancient times (…) In ancient Greece, it was described in the gynecological treatises of the Hippocratic Corpus, which dates back to the 5th and 4th centuries BC. Plato's dialogue Timaeus compares a woman's uterus to a living creature that wanders throughout a woman's body, "blocking passages, obstructing breathing, and causing disease". The concept of a pathological wandering womb was later viewed as the source of the term hysteria, which stems from the Greek cognate of uterus, ὑστέρα (hystera).”+“The belief in the "wandering womb" was found in ancient Greece. Some scholars have argued that it originated in Egypt, but this has now been disproved. One description of the theory of a "wandering womb" comes from Aretaeus, a physician from Cappadocia, who was a contemporary of Galen in the 2nd century AD. He wrote that the uterus could move out of place, and float within the body”.(Απ’ την wiki, λήμματα “female hysteria” και “wandering womb”).Eπίσης, κατά τον επιδραστικότατο Αριστοτέλη (στο περί ζώων γενέσεως) -βιολογικώς- το θηλυκό αποτελεί ξεκάθαρη απόκλιση από το αρσενικό και χαρακτηρίζεται ως ανάπηρο-ατελές αρσενικό. Οι ψυχικές ικανότητες των γυναικών συγκρίνονται μ' αυτές των δούλων και των παιδιών -που θεωρούνται ανώτερες των τελευταίων μεν- αλλά σαφώς υποδεέστερες των ανδρών δε: Το γυναικείο "βουλευτικό" κρίνεται άκυρο από άποψη εξουσίας και αδύναμο διότι οι γυναίκες δεν είναι σε θέση να επιβάλλουν τη λογική πάνω στο θυμικό τους. Κατά τον Αριστοτέλη, στους ανθρώπους και τα ανώτερα ζώα, το θηλυκό προσφέρει την ύλη, την έμμηνο ρύση (καθώς παρατηρείται απουσία της κατά την εγκυμοσύνη). Ο αρχαίος ημών πίστευε ότι τα υγρά της εμμήνου ρύσεως περιέχουν την ύλη του εμβρύου, στην οποία δίνει μορφή και ψυχή το σπέρμα και σύμφωνα με την δική του θεώρηση, υπήρχε ιεραρχία σε βιολογικό πεδίο, καθώς η μορφή ήταν ανώτερη από την ύλη. Όλα αυτά επηρέασαν με τον τρόπο τους τις κατοπινές αντιλήψεις, ακόμη και σε συμβολικό επίπεδο.Η όποια συναισθηματικού ή σωματικού τύπου επίδραση κατά την έμμηνο ρύση ή πριν (PMS) -κατά βάση- δεν μπορεί έχει επιρροή στο έλλογο του ατόμου. Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι υπάρχει ένα «τσικ» ευερεθιστότητας ή ευσυγκινησίας και πάλι δεν είναι κάτι το τόσο σημαντικό όσο έχει παρουσιαστεί στο παρελθόν, καταδικάζοντας το γυναικείο φύλο σε συστημική υποτίμηση, με επιστημονικό μανδύα …γιατί υπάρχει και ο γνωστός μανδύας της δεισιδαιμονίας, περί της «ακάθαρτης» περιόδου, σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου σχεδόν (βλ. http://edition.cnn.com/2017/07/10/asia/nepal-menstruation-hut-deaths-outrage/index.html).Τώρα αν εξαιρέσουμε την δυσμηνόρροια, που είναι μια σαφής και αδιαμφισβήτητη σωματοποιημένη κατάσταση (η οποία -δυστυχώς- βλέπω ότι συναντά μεγάλη δυσπιστία, ακόμη κι από άλλες γυναίκες ή και ιατρούς) υπάρχει κι ένα «νέο» φρούτο -υπό διερεύνηση όμως, mind you- με το όνομα premenstrual dysphoric disorder (PMDD) το οποίο θεωρείται extreme μορφή PMS, με έμφαση στο συμπεριφοριακό - συναισθηματικό κομμάτι κι αφορά σ’ ένα μικρό ποσοστό γυναικών, περί τα 5%.
sPik3
sPik3
Κάνεις αναδρομή σε αρχαιότερα σεξιστικά κείμενα για να πεις τι? Ότι συνδεόταν η γυναικεία περίοδος με την υποτίμηση του γυναικείου φύλου? Δεν υπάρχει διαφωνία νομίζω, στο πόσο πατριαρχικό ήταν αυτό. Άρα κλείνουμε το ιστορικό κομμάτι.Στο τώρα, με την σύγχρονη απαλλαγμένη-από-σεξισμό ιατρική, έχουμε σύνδεση μεταβολής ορμονών και ψυχολογίας/διάθεσης. Συμφωνούμε σε αυτό? Αν ναι, το "Όλα αυτά επηρέασαν με τον τρόπο τους τις κατοπινές αντιλήψεις, ακόμη και σε συμβολικό επίπεδο." είναι άκυρο. Ή μιλάμε με σύγχρονα αντικειμενικά ιατρικά δεδομένα, ή η συζήτηση θα έχει συνομωσιολογικό χαρακτήρα του στυλ "παντού υπάρχει η πατριαρχία, ακόμα και στη σύγχρονη ιατρική".Άρα όπου παίζει αυτή η μεταβολή ορμονών, μετά από έντονη γυμναστική, σε αρρώστια/φλεγμονή, σε παθήσεις (όπως ο υπό/υπερθυρεοειδισμός), όταν ερωτευόμαστε, στη περίοδο, κλπ *έχουμε* και μεταβολή στη ψυχολογία/διάθεση. Νομίζω ότι χρησιμοποιείται η τόσο σεξιστική ιστορία του παρελθόντος σα προπέτασμα καπνού, για να βγει τί? Ότι στο τώρα η περίοδος δεν έχει επίδραση στη γυναικεία διάθεση? ΦΥΣΙΚΑ και έχει, γιατί ΕΧΟΥΜΕ ορμονικές μεταβολές. Όπως όμως λέει στο link της Λένας (που ήδη έχω παραθέσει παραπάνω): "Εφόσον πολλές γυναίκες έδειξαν μεταβολή διάθεσης που ήταν συσχετιζόμενη με τη περίοδο (cycle-related), η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι τα διάφορα επίπεδα ορμονών έχουνε διαφορετικές επιδράσεις στη διάθεση, σε διαφορετικές γυναίκες". Δηλαδή επειδή η κάθε γυναίκα δεν είναι η ίδια, επηρεάζεται διαφορετικά η διάθεσή της, κατά την περίοδο - ΟΧΙ ότι δεν επηρεάζεται καθόλου.Έχουμε πολύ δρόμο για να γίνουμε όντα χωρίς ελαττώματα (βιολογικά ή ψυχολογικά) - άντρες και γυναίκες. Το να συνδέουμε τη βιολογία μας με το πόσο ανώτεροι ή κατώτεροι είμαστε είναι λάθος (όπως η σεξιστική ιστορία του παρελθόντος). Το να αρνούμαστε το πόσο μας επηρεάζει η βιολογία μας (και το πόσο συνδεδεμένη με αυτή είμαστε), πάλι λάθος είναι.υγ. Διαβάζω το "it's not you, it's biology" τελευταία. Worth reading it, με εντελώς αντίθετη άποψη από του Αριστοτέλη (περί "ανάπηρο-ατελές αρσενικό"), και εξηγεί και πολλές συμπεριφορές και στα δύο φύλα που ανάγονται στη βιολογία (και όχι σε κοινωνικές νόρμες).
βλαχάκι (το)
βλαχάκι (το)
Παραθέτω τις "αρχαίες" αντιλήψεις διότι αυτές -αν το μελετήσεις λίγο παραπάνω- διαδόθησαν σε ύστερο χρόνο and they persisted. Eπί ευρωπαϊκού εδάφους, έγινε κι ενδεχομένως ένα relaunching αυτών των θεωριών κάποια στιγμή. Τι να κάνομεν, οι αρχαίοι ημών -παρά το αδιαμφισβήτητο greatness τους- έχουν υποστηρίξει και διάφορες παπαριές, c' est la vie!Όσο και να θέλουμε να το πιστεύουμε, η επιστήμη δεν αποτελεί ιερή αγελάδα και αντικειμενικός κριτής των πάντων, καθώς συχνά επηρεάζεται και ανατροφοδοτεί το εκάστοτε στάτους κβο. (Η «υστερική νεύρωση» κατ' αυτήν την διατύπωση αφαιρέθηκε μόλις το ’80 από το DSM, ενώ στην Σουηδία, μόνο, μεταξύ ’44 και ’66 υπέστησαν λοβοτομή 4.500 άτομα, κυρίως γυναίκες, στην Δανία το αυτό: νεαρές γυναίκες = τυχαίο; Δεν νομίζω. Νομίζεις ότι οι στρεβλές αντιλήψεις αιώνων διαγράφονται απ' το "συλλογικό ασυνείδητο" εν μία νυκτί; Προφανώς και όχι). Όμως δεν αντιλαμβάνομαι την αντίδραση, διότι ούτε εγώ, ούτε η φέρουσα την παρούσα στήλη, θαρρώ, γράψαμε κάτι που να υπονοεί άρνηση της βιολογίας, αυτό θα ήταν preposterous και, ξέρεις, όταν δεν λες "άσπρο", δεν σημαίνει ότι λες και "μαύρο". Αυτό που ειπώθηκε, ρητώς, είναι πως το όλο mythologizing γύρω από την περίοδο (είτε σε scientific, είτε σε demonological επίπεδο) υπήρξε διαχρονικά blown out of proportion, όχι απαραίτητα προς όφελος των γυναικών -τουναντίον- κι ότι απ’ αυτήν την "σχολή σκέψης" προέρχονταν και οι πεποιθήσεις των μισογυνιστών που αρνιόντουσαν το σουφράζ των γυναικών, τότε που το αρνιόντουσαν, αλλά και το σχόλιο και του τυπά, στην περίπτωση της γράφουσας, εν έτει 2017 Κ.Ε., okie? Η πιο "σύγχρονη" σχολή-τάση μπορεί να υποφέρει όχι τόσο από μισογυνισμό, άλλα από άλλα δεινά: Υπερβολική παθολογικοποίηση, αλλά ας μην το αναλύσουμε τώρα αυτό. Τέλος, θες εσύ να κάνεις τις ορμόνες και τον βιολογικό ντετερμινισμό, λάβαρο; Θες να διαβάζεις κείμενα που επιβεβαιώνουν την ήδη διαμορφωμένη σου αντίληψη επί του θέματος; Θες να εκφράζεις 100% αποκρυσταλλωμένη άποψη επί του θέματος, όντας άτομο που δεν ε(ι)χε(ι) περίοδο; (cisgender άνδρας δεν είσαι; correct me if otherwise): Feel free to do so! Επέτρεψέ, όμως, σε κάποιους τουλάχιστον, να μην συμφωνούν απόλυτα μαζί σου. Εντελώς φιλικά.
sPik3
sPik3
Έστω και καθυστερημένα, μια συνοπτική απάντηση:Στο blown out of proportion θα συμφωνήσω.Το περί "συλλογικού ασυνείδητου", να το πάρω ως μεταφορά? Αν κυριολεκτείς, θα ήταν φτωχό επιχείρημα να προσθέσεις μια αόρατη/αναπόδεικτη μεταβλητή στη πατριαρχία που μας 'επηρρεάζει'.Δεν καταλαβαίνω το 'βιολογικό ντετερμινισμό' που αναφέρεις. Έχεις εμπιστοσύνη στη σύγχρονη ιατρική? (που συνεχώς αναθεωρείται και αναπροσαρμόζεται) Αν δεν έχεις και συναντήσεις καταθλιπτικό άτομο που παίρνει φαρμακευτική αγωγή, να περιμένω μια απάντησή σου του στυλ "δεν έχεις τίποτα, οι ορμόνες σου είναι μια χαρά, όλα οφείλονται στη ΧΨ ιδέα/νοοτροπία του κόσμου" (αν θα ήταν γυναίκα, το ΧΨ = πατριαρχία φυσικά).Τέλος, το ότι δεν έχω περίοδο (ως άντρας) μου απαγορεύει να μιλάω ή να έχω άποψη γι'αυτό? Σίγουρα μου λείπει το βιωματικό κομμάτι, αλλά δεν υποστηρίζω ούτε ότι καταλαβαίνω τι περνάτε κάθε μήνα, ούτε το πως νιώθετε. Το μόνο που λέω είναι ότι υπάρχει τεκμηριωμένη σύνδεση βιολογίας και διάθεσης/ψυχολογίας, και ότι δεν είναι μόνο κοινωνικό το θέμα (δλδ νοοτροπίας). Δεν χρειάζεται να υπεραμύνεται κάποιος για να το δεχτεί αυτό (πραγματικά θα ήθελα να σχολιάσει κάποια γυναίκα ιατρός επί του θέματος).Καλή χρονιά σε όλους/όλες.
Trailblazer
Trailblazer
#1 Αρχικά, ωφέλιμη θα ήταν μια σωστή ενημέρωση από το γιατρό μας αναφορικά με την αξία του θηλασμού. Υπάρχει μια έντονη παραπληροφόρηση ότι ο θηλασμός ΠΑΝΤΑ κάνει καλό και πως ενδείκνυται ανεξαρτήτως της ηλικίας της μητέρας. Αυτό είναι λάθος. Όσο μεγαλύτερη σε ηλικία η μητέρα τόσο αποτρέπεται από το θηλασμό καθότι έχει εκτεθεί σε φάρμακα και το γάλα της πιθανόν να είναι επηρεασμένο και άρα μη ωφέλιμο για το βρέφος. Επίσης πολύ σημαντικό (ειδικά από γυναίκες προς γυναίκες) να σταματήσει αυτή η ενοχή που δημιουργούν η μια στην άλλη "εσύ το θήλασες?", "τιιιιιι του 'κοψες το γάλα από τη 2η εβδομάδα, μπαναία μ κακό που θα σας βρει" κτλ, καθότι υπάρχουν γυναίκες που δεν έχουν πολύ γάλα και it's okay μια χαρά μεγαλώνουν κι αυτά τα παιδιά που πίνουν ξένο, οπότε αυτό το καταστροφικό ότι και καλά κάτι θα πάθει το παιδί που δε θήλασε ή ότι η μάνα δεν είναι καλή μάνα γιατί δεν το θήλασε για καιρό να πάρει επιτέλους τέλος.
Parisios
Parisios
#1Κορίτσια να ξέρετε ότι το mansplaining είναι όταν ένας άντρας εξηγεί με συγκατάβαση σε μία γυναίκα κάτι που η ίδια το ξέρει ήδη.Υ.Γ. 1: Αχ #1 σ' ευχαριστώ, ήθελα να το κάνω αυτό από τότε που το είδα στο Silicon Valley.Υ.Γ. 2: Εδώ https://youtu.be/eyC_NKEz62AΥ.Γ. 3: Καλές γιορτές σε όλους!
Ανώριμος/η
Ανώριμος/η
ρε παιδια, mansplaining οι αντρες κανουν συνεχως και μεταξυ τους. δυσκολα θα βρεις αντροπαρεα να μη σκοτωνεται για το ποιος ειναι ο καλυτερος. οι γυναικες ειναι τα πιο ευκολα θυματα της αγωνιωδους προσπαθειας εντυπωσιασμου, οχι γιατι ειναι πιο χαζες αλλα γιατι δυσκολα φερνουν αντιρρηση, δυστυχως ακομα και σημερα το 2017... σε αλλες περιπτωσεις το θυμα ειναι ο πιο "αδυναμος" (=πιο συναισθηματικος!) αντρας.
Ανώριμος/η
Ανώριμος/η
κι απο τα κομπλεξ που κουβαλαμε, οι αντρες συνηθως ανωτερωτητας και οι γυναικες το κατωτεροτητας. εξισου καταστροφικα ομως και για τους μεν και για τους δε. οι αντρες ζουν μεσα στα νευρα και την αναγκη να ξεσπουν (γιατι το να ΠΡΕΠΕΙ να εισαι ισχυρος, εκτος του οτι ειναι ακατορθωτο ειναι και ψυχικα βλαβερο. η χοντροπετσια σε κανει απανθρωπο, σε γερναει και σε αρρωσταινει. κι ας εχεις τρια εκατομμυρια σε βαλιτσα μαζι σου) και οι γυναικες ζουν μεσα στην υποτιμηση και τον παραγκωνισμο και το "δεν ξερεις εσυ".
Parisios
Parisios
Ανώριμε/ή δεν διαφωνούμε, και η Λένα λέει επανειλημμένα ότι η πατριαρχία έχει θύματα και στα δύο φύλα. Όχι με την ίδια ένταση, αλλά πιέζει και τα δύο φύλα να αναλάβουν συγκεκριμένο ρόλο.
Ανώριμος/η
Ανώριμος/η
όντως το λέει και δυστυχώς την έχω διαβάσει να πέφτει κι αυτή θύμα της (όπως όλοι μας σχεδόν), όταν δεν προτείνει να βρεις κάποιον να σου ταιριάζει αλλά "κάποιον που.." και παραθέτει λίστα χαρακτηριστικών "σωστού άνδρα" λες και τον διαλέγεις στο σουπερμάρκετ.
Ανώριμος/η
Ανώριμος/η
1. μπορεί να ισχύει οτι σε προσβάλουν πλαγίως αλλά σαν άντρας θέλω να σου πω αυτό. οι άντρες πεθαίνουμε να "δείχνουμε το σωστό δρόμο", ψοφάμε να τα ξέρουμε όλα και να είμαστε απόλυτοι γιατί φυσικά δεν υπάρχει καλύτερος άντρας απο μας στον κόσμο και βράζουμε αν μας πατήσεις τον εγωισμό. μην τολμήσεις ποτέ να μας πατήσεις τον εγωισμό, ΑΚΟΥΣ; :pόσο πιο αγοράκι, τόσο πιο ξερόλας. έτσι πάει συνήθως. αλλά δεν παίρνω κι όρκο (μη φανώ ξερόλας)ειλικρινά δεν ξέρω αν ήθελαν να σου την πουν αλλά εγω στη θέση σου θα τα άκουγα σαν κοκκορίσματα και δεν θα έδινα σημασία.
walkingbread
#1 Στο Β. δεν παίζει απλά να είναι ξερόλας και να το κάνει σε όλους αυτό, άντρες ή γυναίκες, φταίει η κοινωνία που του έχει πει ότι η γυναίκες έχουν κατώτερη νοημοσύνη (πόσο παιδιαστική λέξη το mansplaining, και στη χρήση και στη σύλληψη).
idril
idril
Αγαπημένη Α, μπα; και αγαπητοί σχολιαστές, Χρόνια πολλά, με υγεία, ζεστασιά και ευτυχία. Να χαίρεστε τους συντρόφους, φίλους, γονείς και παιδιά σας, καθώς και την εκτεταμένη οικογένεια. Να φάτε καλά και να πιείτε μέχρις ευθυμίας, μην τσακωθείτε στο οικογενειακό τραπέζι τόσο ώστε να σας χαλάσει τη διάθεση, και με το καλό το νέο έτος!Σπέσιαλ φιλιά στη μίνι οικοδέσποινα της στήλης που υποθέτω είναι πολύ απασχολημένη να χαζεύει τα χρωματιστά φωτάκια αυτές τις μέρες!
femme farfalle
femme farfalle
#7Εγω πάντως στη δουλειά μου, σε έναν άντρα που δεν παλευόταν εκείνη τη μέρα από νεύρα και υπερενταση, του λέω - περίοδο έχεις; ... Με αγριοκοιταει.....- έχω και σερβιετες μαζί μου αν θες... ... Με ξαναγριοκοιταει... Δεν συνέχισα την "κουβεντα" γιατί σκέφτηκα μπορεί να μην είναι φαν της σερβιετας... Μπορεί να έχει ανακαλύψει το mooncup και να με θεωρεί παρωχημενων αντιληψεων :P Είμαι σεξιστρια;;;;;
NELS
#1.ΑFact 1: Όταν γίνεται σωστά, ο θηλασμός δεν πονάει. Αν πονάει σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα, π.χ. δεν πιάνει καλά το παιδί, το οποίο μπορεί να λυθεί με τη βοήθεια ενός συμβούλου θηλασμού. Ο πόνος είναι μήνυμα από το σώμα μας για να διορθώσουμε κάτι! Δεν είναι σαδίστρια η φύση να μας κάνει να πονάμε όταν κάνουμε κάτι απόλυτα φυσιολογικό.Fact 2: Δεν αρκεί το "θα ήθελα να θηλάσω", χρειάζεται ενημέρωση γιατί δυστυχώς οι οδηγίες που κυκλοφορούν από επαγγελματίες υγείας στην Ελλάδα οδηγούν περισσότερο σε διακοπή του θηλασμού. Όχι αναγκαστικά από δόλο, αλλά πολλές φορές από καθαρή αδιαφορία στο να μάθουν πραγματικά πως λειτουργεί η φυσιολογία του θηλασμού. Π.χ. αν είχα ακούσει τις οδηγίες του - έμπειρου κατά τα άλλα - παιδιάτρου μας, θα είχα αποθηλάσει σε λίγους μήνες. Αν θες να ξεκινήσεις από κάπου, βοηθούν πολύ οι ομάδες θηλασμού La Leche League.Γνώμη για την ερώτησή σου:Και εμένα αν μου έλεγες "εγω λίγο φοβαμαι την διαδικασία, μηπως πονάει" σαν σοβαρό λόγο για να μην θηλάσεις, θα μου φαινόταν κάπως παιδιάστικο εκ μέρους μιας γυναίκας που πρόκειται να γίνει μάνα. Οπότε το θεωρώ οξύμωρο να τον κατηγορούμε γιατί "έκανε σαν να μιλάει σε παιδάκι".Σε κάθε περίπτωση, δικό σου είναι το σώμα, μην αφήσεις κανέναν να σου πει τι θα κάνεις με αυτό. Αλλά φρόντισε να ενημερωθείς από πριν και να είναι συνειδητή η οποιαδήποτε απόφασή σου, ώστε - μέσα σε όλα τα άλλα - να μπορείς να την στηρίζεις και στον κάθε άσχετο που θα σου κάνει mansplaning.
idril
idril
NELSΣυμφωνώ ότι κανονικά ο θηλασμός δεν πρέπει να πονάει. Όμως υπάρχουν περιπτώσεις που ο αρχικός πόνος προκαλεί τραύματα στη θηλή, και η θέση του μωρού κάνει καιρό να διορθωθεί, και ο πόνος παραμένει για αυτό τον καιρό. Το να πεις σε μια μάνα ότι πρέπει να υπομείνει αυτό τον πόνο, για εμένα είναι άκυρο. Το ίδιο με το να της πεις ότι πρέπει να μην ζητήσει παυσίπονο σε όποια μορφή κατά τη γέννα επειδή ο πόνος "είναι φυσικός" και "πρέπει να τον ζήσει".Το να υπάρχουν ειδικοί που προετοιμάζουν τις γυναίκες περιγεννητικά για τη δύσκολη πλευρά του θηλασμού, και προειδοποιούν για πόνο, ταλαιπωρία, πιθανά προβλήματα με μείωση γάλακτος και βάρους του βρέφους λόγω ελλειπής αφαίρεσης του γάλακτος, αντιθέτως, το θεωρώ ενημέρωση. Με τις σωστές πληροφορίες μπορεί μια γυναίκα να λάβει τις αποφάσεις της και να έχει επίγνωση ότι χρειάζεται συμβουλές και παρακολούθηση της διαδικασίας μέχρι να μπει το νερό στο αυλάκι και να πάρει το κολάι η δυάδα μητέρα-μωρό. Και κάθε παιδί είναι μια καινούρια περίπτωση, ό,τι κι αν συνέβη πριν.Με βάση αυτές τις πεποιθήσεις, το να πει οποιοσδήποτε σε μια γυναίκα τι πρέπει να κάνει ή να μην κάνει - με όποιο θεωρητικό υπόβαθρο και αν επικαλεστεί" το θεωρώ προσβλητικό, mansplaining και λάθος. Ας δώσει τα στοιχεία, και ας της πει σε παρακαλώ σκέψου τα πριν πάρεις τις αποφάσεις σου.Πολύ καλή η παραπομπή στη La Leche League που έχει καταπληκτικό υλικό διαθέσιμο και είναι γενικά ουδέτεροι στις παραινέσεις.
ToKoritsiApEkso
Το ότι ο θηλασμός δεν πονάει όταν γίνεται σωστά δεν πάει να πει ότι είναι πάντα στο χέρι μας να γίνεται σωστά. Εγώ θήλασα τα δυο μου παιδιά , με τη μικρή υπέφερα κάθε φορά που τη θήλαζα μέχρι τον τέταρτο μήνα. Είχα βοήθεια. Είχα ήδη θηλάσει ένα παιδί. Απλά η μικρή δεν άνοιγε το στόμα της αρκετά, μέχρι που μεγάλωσε αρκετά. Και κάτι άλλο. Στο τοκετό η φύση είναι πολύ σαδίστρια!
nayakepler
nayakepler
Το αρχικό σχόλιο της ΝΕLS είναι ένα εξαίρετο παράδειγμα mOmsplaining (ή mumsplaining, εξαρτάται αν προτιμάει κάποιος τη βρετανική ή την αμερικανική ορθογραφία). Άλλη πολύ χαρακτηριστική momsplaining φράση είναι το "δεν είσαι μάνα, δεν ξέρεις".Θηλασμός: NOT THE POINT here. Μου θυμίζεις εκείνους που πετάγονται σε κάθε σεξουαλική παρενόχληση και λένε το κλασικό "not all men".
daydreamcatcher
Αυτό το η φύση δεν είναι σαδίστρια πάντως, και η πεποίθηση πως η φύση πρεσβεύει την αρμονία, την ισορροπία και την καλοσύνη, πόσο λάθος. Είναι ωραία σκέψη δε λέω, αλλά επιστημονικά δε στέκει.Στη φύση, οι θηλυκές γάτες υποφέρουν στο σεξ, τα αρσενικά αιλουροειδή καμιά φορά σκοτώνουν τα παιδιά τους, και οι κηφήνες εγκαταλείπονται να πεθάνουν μετά το ζευγάρωμα με τη βασίλισσα. Και αυτά είναι λίγα από τα παραδείγματα βιαιότητας και σαδισμού της φύσης. Εξάλλου και ο ίδιος ο τοκετός είναι επίπονοςκαι ορισμένες, λίγες φορες θανάσιμος.Το ξέρω οτι δεν ήταν αυτό το κύριο θέμα, αλλά νομίζω οτι τελευταία βιώνουμε ένα απίστευτο εξωρραισμό και μια θεοποίηση της φύσης και του "φυσικού" που είναι τελείως ανεδαφικός. Προφανώς και εν τέλει υπάρχει κάποια ισορροπία στα οικοσυστήματα, με την έννοια της συνέχισης της ζωής κτλ, αλλά αυτό περιλαμβάνει αφανισμούς ειδών, βία, πόνο, θάνατο, αρρώστιες κτλ.
Littlefinger
Littlefinger
#7Α γεια σου ρε Α, μπα. Πες τα γιατί όταν τα είπα εγώ τις προάλλες για την ψυχολογία/ψυχιατρική έπεσαν να με φάνε. #2 Το πως νιώθουμε μέσα στο σώμα μας είναι πολύ μεγάλο ζήτημα. Ευτυχώς που του φίλου σου του την έχει βαρέσει έτσι. Πάρε ένα ταμπού που δε μιλάει κανείς γι' αυτό. http://thewildchild.co.za/people-are-becoming-disabled-by-choice-and-calling-themselves-transabled-1/(αγαπητοί παρωπιδικοί σχολιαστές, βαριέμαι πλήρως σήμερα να μπω σε διάλογο. merry christmas σε όλους με πιο ανοιχτούς ορίζοντες)
caravan
caravan
Έκανες καλά που ανέφερες το συγκεκριμένο ταμπού. Συνήθως έχει σεξουαλικά χαρακτηριστικά (όχι πάντοτε) κι όσοι έχουν δει την ταινία Crash (1996) του D.Cronenberg (του σκηνοθέτη που κατ'εξοχήν απασχολείται με την εικόνα σώματος και την επιρροή του σώματος στο νου) θα το θυμούνται το δίχως άλλο. http://www.imdb.com/title/tt0115964/Η αποτεμνοφιλία έχει απασχολήσει έστω επιφανειακά και ειδικές ελληνικές ιστοσελίδες. http://www.greekbdsm.com/archive/index.php/t-922.html
caravan
caravan
Rosaότι έχει έχει αλλά εφόσον τα διοχετεύει και αποκαθάρει μέσω της τέχνης πιστεύω ότι είναι στο σωστό δρόμο (τον θεωρώ εξαιρετικά εγκεφαλικό σκηνοθέτη που κάνει τον θεατή να σκέπτεται μήνες και χρόνια μετά). Οι Διχασμένοι είναι ίσως το αριστούργημά του (μια ταινία πραγματικά σημαδιακή) μαζί με Το Τέλος της Βίας. Προσωπικά αγαπώ πολύ και το ExistenZ το οποίο το βρίσκω προφητικό!Θα με ενδιέφερε η γνώμη σου όμως για την Επικίνδυνη Μέθοδο (αν το είδες). Θεωρώ ότι προσέγγισε τις δύο προσωπικότητες κάπως επιφανειακά και κατά κάποιον τρόπο υποβιβάστηκε η θεωρία της Σπιλράϊν ως αποτέλεσμα μαζοχιστικής ερωτοκαψούρας. Τι λες; YΓ. btw το Songmaster έρχεται απ' τον Άγιο Βασίλη. Δεν το ξέχασα. :)
rosa nera
Συμφωνώ γενικώς .Η Σαμπινε προφανώς και ήταν πολύ πιο πολυδιάστατη ,όπως και αυτός.Πολύ πάνω πάνω προσέγγιση.Το έσωσαν οι ηθοποιοί,αν και αυτή,κατ εμέ,δεν...Να μου γράψεις εντυπώσεις από το βιβλίο.Ξαναγράφω αργότερα,ακόμα τρέχω.
caravan
caravan
Συμφωνούμε. Είχε υπόβαθρο για πολύ παραπάνω το σενάριο και δη από τέτοιο σκηνοθέτη.Την Κίρα την βρήκα πολύ ελλιπή σε πράγματα στην αρχή (και γνωρίζω πώς είναι υπερβολική η αντίδρασή της στα πιο βουδουσουμου όπου ενοχλήθηκα) αλλά ήταν καλή στην τελική σκηνή όπου όλα τελειώνουν. ΥΓ.Εννοείται πως θα σου πω εντυπώσεις κι ευχαριστώ και για την άλλη σύσταση άνωθεν. :)Kαλά να περάσεις!
idril
idril
Χρόνια πολλά και σε σένα, Littlefinger. Σε όποια κατηγορία κι αν θεωρείς ότι ανήκει ο καθένας ;)ΥΓ. Η Α, μπα; παρεμπιπτόντως δεν λέει το ίδιο με εσένα. Αφού χαίρεσαι όμως, δεν θα επεκταθώ για να μη στο στερήσω.
Littlefinger
Littlefinger
Σωστά Idril, δε λέμε το ίδιο. Η Α μπα αναφέρεται σε όλη την ιατρική ενώ εγώ στην πιο υποκειμενική** ειδικότητα αυτής. Τον λες και πιο ασθενή ισχυρισμό τον δικό μου.#sas_taise_pikra_i_mama_sas** ο πυρετός, η ποσότητα εκκρίσεων κλπ είναι πιο μετρήσιμα από την στενοχώρια ή το άγχος.Μπράβο ρε Καραβάν, όποτε αναφέρω το crash όλοι μου λένε για την π@π@ρι@ με τη Σάντρα Μπούλοκ.Ρόζα ήρθες κάτω από ποστ μου και ούτε ένα "γεια"; Merry christmas.
sPik3
sPik3
#1 Χαίρομαι να ανακαλύπτω καινούργιες λεξούλες που αφορούν τις (συνηθέστερα) αντρικές κακές συνήθειες μας (mansplaining*, manspreading*). Φυσικά και αυτές είναι κομμάτι της πατριαρχίας, ναι? Απ'ότι φαίνεται το trend της εποχής είναι να υπάρχει και το 'man' σε αυτές τις λέξεις*, μη τυχόν και δεν καταδείξουμε το φύλο - ενώ αντίστοιχες (συνηθέστερες) γυναικείες κακές συνήθειες έχουν ουδέτερο χαρακτηρισμό (πχ δεν υπάρχει το 'womanagging', απλά το 'nagging' που ισχύει αμφότερα).Φαντάζομαι είναι η πορεία προς την ισότητα. #notΚαλές γιορτές σε όλους!*λέγε με gender shamingPs. Φυσικά και αναγνωρίζω τις κακές αυτές συνήθειές μας, δεν ειρωνεύομαι γι'αυτό. Περί χαρακτηρισμού και επιλογής λέξεων ο λόγος.
idril
idril
Έχω την ατυχία να γνωρίζω καταπληκτικούς αρσενικούς γκρινιάρηδες που έχουν κάνει το nagging χόμπι. Δεν θεωρώ ότι είναι γυναικείο ταλέντο.Αντιθέτως το mansplaining είναι συνδυασμός πατροναρίσματος και περιφρόνησης που έχω δει σπανίως σε γυναίκες, οι οποίες συνήθως πασχίζουν να μη δείξουν ότι υποτιμούν τη νοημοσύνη του συνομιλητή τους. Εννοείται ότι οι εξαιρέσεις υπάρχουν και κάνουν μπαμ.
sPik3
sPik3
Χάνεις το νόημα. Πρωτίστως η σημασία είναι στη κατασκευή της λέξης (εμπεριέχοντας το φύλο (δλδ το gender shaming)) και δευτερευόντως στη λέξη 'συνηθέστερα'. Και εγώ γνωρίζω πολλούς άντρες που δεν είναι κάφροι - αλλά αυτό δε σημαίνει ούτε πως δεν υπάρχουν, ούτε ότι η καφρίλα δεν είναι κυρίως αντρικό χαρακτηριστικό.Ο μικρόκοσμός μας δεν είναι αρκετό δείγμα για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα αν κάτι (συνήθως) ισχύει σε μια ομάδα ανθρώπων (δλδ αν είχα 7 Ιταλούς φίλους που *δεν* τους αρέσει η μακαρονάδα, θα έβγαινα να πω ότι στους Ιταλούς δεν τους αρέσει η μακαρονάδα? έλεος, μαθήματα λογικής 101)Αλλά ναι, το nagging είναι *συνηθέστερα* γυναικείο χαρακτηριστικό. Ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, μπορούμε να παραδεχόμαστε τις αρνητικές συνήθειες του φύλου μας σαν ενήλικες, ναι? Ή χτυπάμε κάποια φεμινιστική χορδή που απαγορεύεται να αναφέρουμε κάποιο γυναικείο αρνητικό χαρακτηριστικό (ναι υπάρχουν), αλλά να είναι αναμενόμενο να παραδεχόμαστε/καταδεικνύουμε όλα τα αντρικά αρνητικά χαρακτηριστικά? (ναι υπάρχουν)
max.demian
@idrilΜε τη μικρή μου κόρη διαβάζουμε βιβλία προσχολικής ηλικίας, βλέπουμε παρόμοια παιδικά. Είναι πάρα πολύ σύνηθες να εμφανίζεται σε αυτά ο μπαμπάς ως ο αγαθούλης που δεν ξέρει πολλά και τα κάνει όλα χάλια μέχρι να έρθει η μαμά να τα βάλει όλα στη θέση τους. Πόσες γυναίκες ξέρεις που σκέφτοναι παρόμοια? Το πατρονάρισμα δεν είναι αποκλειστικά ανδρικό πρόνομιο, ορίστε και μία άλλη πλευρά του (ίδιου) νομίσματος. @sPik3Όταν μιλάμε για το mansplaining, δεν μιλάμε για κακιές συνήθειες που εμφανίζονται συνηθέστερα σε ένα φύλο. Δεν μιλάμε για ξερόλες γενικά αλλά για την υποβόσκουσα υπόθεση ότι μία γυναίκα δε θα ξέρει επειδή είναι γυναίκα. Οπότε ναι, είναι *man*splaining. Σε αυτό το πλαίσιο, προσωπικά δεν είμαι εντελώς πεπεισμένος ότι στην #1 είναι και οι δυο περιπτώσεις mansplaining, ειδικά η πρώτη. Λείπει λίγο το context, θα μπορούσε και να πρόκειται απλώς για ενοχλητικούς ξερόλες. Εγώ περισσότερο βάση θα έδινα στο ότι η #1 πρέπει λίγο να περιφρουρεί τα όριά της και αν βλέπει ότι κάποιος τραβάει μια συζήτηση που νιώθει ότι την υποτιμά να του εξηγεί ότι ξέρει για τι μιλάει και να τον κόβει.
sPik3
sPik3
@max.demianΘα συμφωνήσω σε αυτά που λες, το mansplaining όπως το θέτεις (και υπάρχει σαν έννοια), ξεφεύγει από τη ξερολίαση και πηγαίνει προς την υποτίμηση.. however (ακολουθεί απόσπασμα από wikipedia, για τη λέξη mansplaining):"The usefulness of the term has been disputed. Given its gender-specific nature and negative connotation, Lesley Kinzel described it as inherently biased, essentialist, dismissive, and a double standard. Author Cathy Young called it "a pejorative term for supposedly obtuse and arrogant male arguments on gender, apparently now also applied to female dissent". In a 2016 Washington Post article, Young wrote that the term "mansplaining" is just one of a number of terms using "man" as a derogatory prefix, and that this convention is part of a "current cycle of misandry." Solnit herself has rejected the term as overly gendered, arguing that "[you] don't fight patronizing by patronizing in return."As the word became more popular, some commentators complained that misappropriation and overuse had in some instances diluted its original meaning. Liz Cookman writing for The Guardian says that the term "reeks of gender essentialism – the idea that specific physical, social or cultural traits are native to a particular gender" and considers it degrading. Joshua Sealy-Harrington and Tom McLaughlin write in The Globe and Mail that the term has occasionally been used as an ad hominem to silence debate. They suggest that faulty arguments should instead be refuted. Denby Weller, writing in The Sydney Morning Herald said the use of the term is hypocritical. She described it as "generalist sexism" and a "gendered slur"."Το κομμάτι που αναφέρεις για το πως παρουσιάζονται οι άντρες στα παιδικά και στα βιβλία για παιδιά, είναι πολύ σοβαρό - έχει το λόγο και την εξήγησή του, αλλά ανήκει σε άλλη κουβέντα.
sPik3
sPik3
@dex_Σχετικά με το "Έχεις σκεφτει το ενδεχόμενο..."Απάντησέ μου σε παρακαλώ πρώτα εσύ σε κάτι: υπάρχει κάποια γυναικεία κακή συνήθεια, που να *μην* αποδίδεται στους άντρες/πατριαρχία? Αν ναι, θα ήθελα να μου αναφέρεις ποιες.
ThePhysicist
ThePhysicist
Πραγματικά αυτό που λένε idril και dex_. Είναι κουραστικό να πας να πεις κάτι και να μη σε βγάλουν λάθος και φεμιναζί... Πάντα με το "ναι, αλλά κι εσείς...". Εντάξει ίσως δεν είναι απόλυτα σωστοί όλοι οι όροι, αλλά το mansplaining αφορά στην επεξήγηση από άντρα, σε γυναίκα, για κάτι που θεωρείται πως η γυναίκα δεν κατέχει, ακριβώς επειδή είναι γυναίκα.π.χ. Είμαι γυναίκα Φυσικός. Αν άντρας Φιλόλογος μου πει ότι δεν εκφέρω το λόγο σωστά, γιατί τεκμηριώνεται αυτό και εκείνο δεν είναι mansplaining. Είναι το αντικείμενο του.Αν άντρας (οτιδήποτε) προσπαθήσει να μου επεξηγήσει την Κβαντομηχανική, επειδή είμαι γυναίκα και "δεν τα πάμε καλά στις θετικές επιστήμες", τότε είναι ξεκάθαρο mansplaining.
sPik3
sPik3
@ThePhysicistΤο να μη σε βγάλουν λάθος χωράει κουβέντα. Αν ο άλλος απλά θεωρεί ότι είσαι λάθος (έτσι γιατί το λέει, χωρίς επιχειρηματολογία) τότε είναι λάθος αυτός και δεν ασχολείσαι (ο καθένας δλδ) με αυτόν. Το ίδιο και με αυτόν που θεωρεί ότι είσαι φεμιναζί (ενώ δεν είσαι). ΑΝ από την άλλη, μέσω επιχειρημάτων φαίνεται ότι είσαι κάπου λάθος (ο καθένας δλδ) , δε βλέπω που είναι το κακό να το αναγνωρίζουμε και να γινόμαστε καλύτεροι - ο εγωισμός μας, μας εμποδίζει.Στη περίπτωση που ο οποισδήποτε άσχετος άνθρωπος σε υποβιβάζει στο πεδίο γνώσης σου, είναι καθαρά θέμα δικού του κόμπλεξ κατωτερότητας, και γενικότερα το να υποβιβάζεις κάποιον (ακόμα και να ξέρεις παραπάνω από αυτόν), είναι αγένεια και δείχνει έλλειψη χαρακτήρα. Το mansplaining είναι σεξιστικός (gender shaming) και αμφιλεγόμενος όρος, αν διάβασες τι έγραψα παραπάνω. Καταλαβαίνω όμως ότι εκφράζει μια συμπεριφορά που υπάρχει πολύ συνηθέστερα από άντρα σε γυναίκα.@dex_Περιμένω ακόμα μια απάντηση στην ερώτησή που σου έκανα παραπάνω. Δεν είναι υποχρεωτικό ή αναγκαστικό (μη το πάρεις ότι πιέζω) - μπορεί πραγματικά να πιστεύεις ότι δεν υπάρχουν συνήθεις κακές γυναικείες συμπεριφορές που να *μην* αποδίδονται στην πατριαρχία.. θα δείχνει και αυτό κάτι, σωστά?
Sofiaskg
Sofiaskg
Μετακομίσαμε πριν ενα χρόνο, ειμαστε γυρω στα 30 και το απέναντι ζευγάρι είναι κανονικοί stalker και σκέφτομαι τωρα οτι επειδη εγω ολη την ωρα κανω βλακείες στον δικο μου , του τύπου εκει που κάθεται στο καναπέ, τον μπουγελωνω ή του πεταω την παντοφλα μου και μετα κυνηγιομαστε σαν ηλίθιοι πόσο ανετα θα μπορούσε ο απέναντι να θεωρήσει οτι υπάρχει θεμα και φρικάρα. ? Οπως και να έχει στο πατρικό μου ο απο κατω κακοποίούσε την γυναίκα του και πηρε η μητερα μου τηλ αμέσως, 1 μηνα αργοτερα η κοπέλα ηρθε επίσκεψη την αγκαλιασε και την ευχαρίστησε, μας είπε οτι δεν ειχε τη δύναμη να πάρει αυτή γιατί ήταν ξένη και φοβόταν . Να πάρεις μη το σκέφτεσαι καν.
Iris Prismatica
Iris Prismatica
Αν χρειαστεί, να πάρει, αλλά ευτυχώς που κρατήθηκε και δεν τον απείλησε δια ζώσης ότι θα το κάνει. Σε κάποιον στο δρόμο (και με άλλο κόσμο γύρω) ίσως να πούμε κάτι τέτοιο, σε κάποιον που ξέρει ποιος είσαι και πού μένεις τα αποφεύγεις αυτά καλού κακού, γιατί κυκλοφορούν και επικίνδυνοι. (Φαντάζομαι και η μητέρα σου θα πήρε χωρίς να το ξέρει εκείνος, ώστε να μην είναι βέβαιος ποιος τον κατήγγειλε.)
zouker
zouker
#7 Αυτό το "περίοδο έχεις;" είναι ισοπεδωτικό. Και ελάχιστα νεύρα να έχω, γίνομαι πυροτέχνημα. Μου δίνει την αίσθηση πως ότι και να πω για τους λόγους που μποτρεί να έχω λίγα νεύρα ή γκρίνια ο άλλος δε θα το πάρει στα σοβαρά γιατί είναι λόγια ορμονών και όχι εγκεφάλου. Η μόνη από την οποία δέχομαι την ερώτηση ή την κάνω και γω αμα δω ότι δεν είναι πολύ καλά και ξέρω ότι πλησιάζουν οι μέρες είναι η καλύτερή μου φίλη, και αυτό γιατί ξέρουμε η μια από την άλλη περίπου πως είμαστε τις μέρες πριν την περίοδο (εγώ με κατάθλιψη και αυτή με κούραση) και δεν έχουμε άλλο σκοπό παρά να μοιραστούμε τη μιζέρια μας και να συμπαρασταθούμε η μια στην άλλη.Αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι όλοι οι άντρες που πετάνε την ατάκα συνειδητοποιούν πόσο προκλητική και σκληρή είναι. Νομίζω είναι ένα αστειάκι που το μαθαίνουν από μικροί στο γυμνάσιο και είναι κουλ και το κρατάνε χωρίς σκέψη και όταν μεγαλώσουν.Ναι, φυσικά και δεν το κάνουν όλοι, ε;
MagosTouOzz
Λοιπόν να πω τι κάνω όταν με ρωτάνε άνδρες αν έχω περίοδο. Αρχίζω τις ανατριχιαστικές περιγραφές με πολύ αίμα, πόνο, κατάθλιψη και τρόμο. Και στο τέλος της περιγραφής για να τους αποτελειωσω, τους ρωτάω με ύφος αθώο και γεμάτο προσμονή τι θα έκαναν αυτοί καλύτερα, αν ήταν στη θέση μου, για να ανταπεξέλθουν σε αυτές τις μηνιαίες κακουχίες. Και ομολογώ ότι απολαμβάνω τις αντιδράσεις ;)
φούστα κλαρωτή
φούστα κλαρωτή
#7 ξέρεις τι ωραίο και εύκολο είναι να χειρίζεσαι μια ομάδα πληθυσμού και να της αποδίδεις χαρακτηρισμούς επειδή έχει περίοδο; Ή να της στερείς σημαντικά δικαιώματα όπως αυτό της ψήφου; Το απόσπασμα είναι από την εφημερίδα «Νέα Ημέρα» της 20ης Μαρτίου 1928:«Ορισμένα τινά Ελληνικά θήλεα ζητούν να δοθή ψήφος εις τας γυναίκας. Σχετικώς με το ίδιον τούτο θέμα διαπρεπέστατος επιστήμων είχεν άλλοτε αναπτύξει από του βήματος της Βουλής το επιστημονικώς πασίγνωστον, άλλως τε, γεγονός ότι παν θήλυ διατελεί εις ανισόρροπον και έξαλλον πνευματικήν κατάστασιν ωρισμένας ημέρας εκάστου μηνός… Νεώτεραι και ακριβέστεραι έρευναι καταδείκνυσιν ότι ου μόνον ωρισμένας ημέρας, αλλά δι’ όλου του μηνός τελούσιν άπαντα τα θήλεα εις πνευματικήν και συναισθηματικήν ανισορροπίαν, τινά δε μετρίαν, τα πλείστα δε σφοδροτάτην και ακατάσχετον, άτε και παντοιοτρόπως εκδηλουμένων και κλιμακουμένων συν τω χρόνω… Επειδή εν τούτοις αι ημέραι αύται, δεν συμπίπτουν ως προς όλα τα θήλεα, είναι αδύνατον να ευρεθή ημέρα πνευματικής ισορροπίας και ψυχικής γαλήνης όλων των θηλέων, ώστε την ευτυχή εκείνην ημέραν να ορίζονται αι εκάστοτε εκλογαί. Η γυναικεία συνεπώς ψήφος είναι πράγμα επικίνδυνον, άρα αποκρουστέον»....Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/otan-i-ellinides-den-mporousan-na-psif/
acantholimon
#2.Είναι η σιγουριά των 22 χρόνων και η γενναιοδωρία της φύσης απέναντί του,αλλά και της ζωής μέχρι τώρα,που τον κάνουν πιο αυστηρό,ακόμα κι αλαζόνα.Είναι νέος,μάλλον νοστιμούλης και υγιής.Δεν ισχύουν αυτά για όλους.Επίσης μάλλον δεν έχει συνειδητοποιήσει τις παρεμβάσεις,που κάνει ο ίδιος στον εαυτό του.Δεν αλλάζει ρούχα;Δεν κουρεύεται;Δε σμιλεύει το σώμα του στο γυμναστήριο;Δε φροντίζει να έχει ένα ωραίο χαμόγελο;Ίσως έχει και κάποιο τατουάζ ή piercing.Αισθητικές παρεμβάσεις είναι κι αυτά,που τα κάνει,για να βελτιώσουν την εικόνα του και να νιώθει καλύτερα με τον εαυτό του.Ε,κάποιοι χρειάζονται μια βοήθεια παραπάνω.Τόσα απλά.Δεν είναι κάτι τόσο φοβερό.Και υπερβολές γίνονται και στις επεμβάσεις,που χρειάζονται νυστέρι,όπως και σε όλες τις υπόλοιπες.Προσοχή και μέτρο χρειάζεται σε όλα.
idril
idril
Πολύ καλή η ιστορική αναδρομή και ναι το φάσκελο αρμόζει. Δυστυχώς. Και αναστέναξα με την κοπελιά που αναρωτιέται αν είναι σεξιστικό, χωρίς καμία διάθεση αναδρομής.
caravan
caravan
#6Είστε σοβαροί; Για οργανικά συμπτώματα τόσο συγκεκριμένης μορφής το πρώτο που κοιτάμε (μετά τις εξετάσεις αίματος) είναι ενδοκρινολόγος και κατόπιν νευρολόγος για τις ζαλάδες. Για εξεταστείτε και παραμεφθείτε από έναν άλλο παθολόγο. Το λέει η κοπέλα "Εκείνη μου λέει ότι δεν έχει κάτι πολύ σοβαρό που να την απασχολεί απλά την πιάνει αυτή η ατονία κι η ζαλάδα και δεν το θέλει." Αυτό δεν είναι ψυχολογικό. Οργανικότατο είναι.
rosa nera
Ναι και όχι.Παρέλειψες τον ΩΡΥΛΑ, καθότι οι ζαλάδες (ή μήπως ίλιγγοι εν προκειμένω;)θα μπορούσαν να συσχετιστούν με πρόβλημα που ανιχνεύει γιατρός της συγκεκριμένης ειδικότητας. Περαιτέρω, είναι θέμα νευρολόγου και αν υποθέσουμε ότι ,έχοντας προηγηθεί εξονυχιστική εξέταση από παθολόγο δεν ανευρέθηκε τίποτα,προχωράμε.Πολύ συχνά,η κατάθλιψη(;αν η κοπέλα για την οποία ρωτάει η αδερφή της εμπίπτει σ αυτό) είναι αιτία σωματοποίησης συμπτωμάτων, ΑΛΛΑ,εκείνο που πραγματικά με εξαγριώνει είναι η με χαρακτηριστική ευκολία συνταγογράφηση χ φαρμάκων, επειδή , ενδεχομένως,κάποιος βαριέται να κάνει την δουλειά του σωστά.Εγκληματικό.Η ζαλάδα είναι δυνητικό σύμπτωμα πολλών,όπως και ο πυρετός,ή ο πόνος στην κοιλιά..Δεν αναβάλλουμε την επίσκεψη στον γιατρό, δεν πανικοβαλλόμαστε,ούτε και τα αγνοούμε,νοήμονες άνθρωποι.
caravan
caravan
Σωστά. Λαβύρινθος. Καλώς το προσέθεσες. ;)Όμως -προσοχή: ακολουθεί αποψάρα- η ατονία ΜΑΖΙ με την ζαλάδα μάλλον προς θυρεοειδή (υποθυρεοειδισμό/hasmimoto κλπ) ή ή κάτι τέτοιο με προσανατολίζει (που έχει πολλά συμπτώματα αντίστοιχα της κατάθλιψης όπως λήθαργο κι απώλεια ενέργειας καθώς και κυκλοθυμικότητα κλπ)
rosa nera
Ίσως,αλλά ας την (ξανα)δει γιατρός.Μια δεύτερη γνώμη (αμερόληπτου)είναι εξαιρετική ιδέα.Η ατονία μαζί με ζαλάδα μπορεί να είναι και αυτό που γράφεις και πολλά άλλα,πολλά όμως. Οπότε,συνεχίζεται η διερεύνηση δια των εξετάσεων και στο τέλος,όταν βγουν όλα οκ,εξ αποκλεισμού,καταλήγει σε άλλη διάγνωση,όχι εκ των προτέρων, επειδή βαριέται να ψάχνει. Απαράδεκτο.Η δε κατάθλιψη,αν υπάρχει,δεν αποκλείει και κάτι άλλο,έλλειψη Β12,ας πούμε.Γι αυτό λέμε,ει-δι-κός.Το ίντερνετ περιέχει μια θάλασσα αποπροσανατολιτιστικών πληροφοριών.Ο γιατρός έχει τον ασθενή απέναντι.
idril
idril
Ειδικός παθολόγος και παραπεμπτικό σε άλλες ειδικότητες. Πάντως ειδικός παθολόγος είχε προσφέρει και σε εμένα την περίπτωση αντιμετώπισης ενδοκρινολογικού, όχι ψυχιατρικού, προβλήματος με συγκεκριμένα αντικαταθλιπτικά. Με τον ισχυρισμό ότι βοηθούν και σε άλλες περιπτώσεις. Επέλεξα την άλλη του πρόταση, αλλά το έψαξα λίγο και υπάρχει η περίπτωση να βοηθούν. Αν δεν μας αρέσει ο γιατρός και οι προτάσεις του, επισκεπτόμαστε άλλον γιατρό. Η απευθείας παράπεμψη σε ειδικό της αντίληψής μας μπορεί απλώς να αποκρύψει το πρόβλημα μιας και δεν γνωρίζουμε όλες τις περιπτώσεις που καταδεικνύουν τα συμπτώματα. Και όχι, το ίντερνετ και η γειτόνισσα της θείας δεν είναι κατάλληλα να μας πουν πού να απευθυνθούμε.
caravan
caravan
#2Συνήθως οι άνθρωποι που σε θέματα εμφανισιακά πιστεύουν αυτά που λέει ο φίλος σου είναι ακριβώς οι 22χρονοι γυμνασμένοι κι εμφανισιακώς άψογοι άντρες (γυναίκες δεν το κάνουν τόσο πολύ επειδή καραδοκεί η κριτική του χρόνου που περνάει). Και μόνο η άγνοια των βαθύτερων αιτίων της παχυσαρκίας δείχνει την άγνοιά του. Κρίνει μόνο από τον εαυτό του! Η πλαστική χειρουργική δεν διαμορφώνει μόνο μικρά για τα δεδομένα αποδοχής στήθη ή μη αποδεκτές μύτες ή υπερχειλίζον δέρμα μετά από απότομο χάσιμο μεγάλου βάρους. Διορθώνει και κομμένα δάχτυλα. Και εγκαύματα. Και σημάδια εκ γενετής. Και δυσμορφίες κληρονομικές. Άνθρωποι βασανίζονται για κάτι που μπορεί να βελτιωθεί και να παρουσιάσουν καλύτερη εικόνα και ζωή. Κάποιες φορές το ερώτημα δεν οφείλει να είναι "γιατί;" αλλά "γιατί όχι;"
caravan
caravan
#1A.To θέμα δεν είναι να πεισθούν οι γυναίκες για την αξία του θηλασμού. Έχουν πεισθεί. Ισχύουν όλα αυτά κι ο θηλασμός είναι μια τρυφερότατη στιγμή που θα θυμούνται με άφατη αγάπη σε όλη τους την ζωή. Δεν χρειάζονται πειθώ. Το θέμα είναι ότι χρειάζονται πρα-κτι-κή και οργανωμένη βοήθεια να θηλάσουν! ΑΥΤΟ λείπει. Δεν είναι κάτι αυτόματο που άπαξ και το αποφασίσεις γίνεται από μόνο του. Δεν μπορεί να είναι η ξάγρυπνη λεχώνα υπεύθυνη για το μωρό 24/7 ΚΑΙ για τις δουλειές στο σπίτι για να λάμπει ΚΑΙ να περιμένουμε και να χωρέσει στο παλιό της jean σε 30 μέρες μετά τον τοκετό ΚΑΙ ταυτόχρονα να της υπερθεματίζουμε θεωρητικώς τα οφέλη του θηλασμού. Είναι υποκρισία. Χρειάζεται υποστηρικτικό πλαίσιο. Κι αν δεν γίνει δεν έγινε. Δεν σημαίνει ότι απέτυχε. Προσωπικά και θήλασα και δεν θήλασα (το άλλο μου παιδί). Το δεύτερο δεν έγινε από επιλογή αλλά επειδή δεν κατορθώθηκε λόγω ειδικών συνθηκών στην πορεία. Δεν το φέρω βαρέως όσο κι αν νοσταλγώ τον θηλασμό του πρώτου (παρεμπιπτόντως δεν πονάει παρά μόνον τις πρώτες λίγες φορές μέχρι να μάθει το μωρό να "πιάνει" την θηλή).Β.Απάντηση "Εσύ χαραμίζεσαι εδώ. Έπρεπε να γράφεις τεχνοκριτικές για τους New York Times". Kαι παρακολούθησέ τον να γεμίζουν τα μυαλά του αέρα! :D