Κακά τα ψέματα οι ουρές στις γυναικείες τουαλέτες μπορούν επάξια να ανταγωνιστούν μια απλή ουρά, μεσημέρι Δευτέρας στο ΙΚΑ.
Αν τυχαίνει να ανήκεις στο γυναικείο φύλο, μπορείς να το επιβεβαιώσεις ανακαλώντας με ευκολία τις τόσες φορές που χρειάστηκε να περιμένεις ανυπόμονα, πίσω από άλλες γυναίκες που περίμεναν κι αυτές καρτερικά, χάνοντας όλες μαζί πολύτιμο χρόνο.
Αν έχει τύχει, δηλαδή, την ώρα που βρίσκεσαι έξω και απολαμβάνεις τη βόλτα σου, το σινεμά ή το δείπνο σου, να νιώσεις πως κατουριέσαι είναι πολύ πιθανόν να ευχηθείς να μην είχες γεννηθεί γυναίκα, γιατί τώρα θα πρέπει να περιμένεις.
Φαίνεται πως το δικαίωμα της γρήγορης και άμεσης ανακούφισης είναι κάτι που απολαμβάνουν αβίαστα εδώ και χρόνια μόνο οι άνδρες.
Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη στην Αμερική, το 59% των γυναικών παραδέχονται πως αναγκάζονται διαρκώς να περιμένουν στην ουρά για τις τουαλέτες εν αντιθέσει με το ποσοστό των ανδρών να αγγίζει μόλις το 11%.
Όμως, προς μεγάλη έκπληξη όλων αυτών που πιστεύουν πως ο συνωστισμός στις γυναικείες τουαλέτες δεν είναι αποτέλεσμα της ματαιοδοξίας των γυναικών που θέλουν να φρεσκάρουν το μακιγιάζ τους, να ανανεώσουν το κραγιόν ή να ρίξουν μια ματιά στο outfit τους, αλλά στην ουσία προκαλείται διότι συγκριτικά με τους άνδρες, συνήθως έχουν περισσότερα ρούχα να βγάλουν ή κουβαλάνε πάντα κάποια τσάντα μαζί όπως πολύ συχνά, ή συχνότερα τέλος πάντων από ότι οι άνδρες, πρέπει να συνοδεύσουν τα μικρά παιδιά στην τουαλέτα.
Μια καλή πρόταση θα ήταν να δοκιμάσουν κι οι άντρες για λίγο να περιμένουν σε μια ανώφελη ατελείωτη ουρά και να πειραματιστούν με τα νεύρα, την υπομονή τους και κυρίως με την κύστη τους.
Επίσης, εμείς οι γυναίκες χρησιμοποιούμε τις τουαλέτες πολύ περισσότερο καθώς πρέπει υποχρεωτικά να αλλάζουμε τα προϊόντα υγιεινής τις ημέρες της περιόδου μας.
Ωστόσο, οι αγαπητοί αρχιτέκτονες εξακολουθούν να σχεδιάζουν κοινόχρηστες τουαλέτες ίσης χωρητικότητας και μεγέθους ενώ στην πραγματικότητα, για να μειωθούν οι ουρές, οι γυναικείες θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον διπλάσιες σε χώρο.
Στην Αμερική υπάρχει το κίνημα «Potty Parity» που σε μοναδική, αναπόφευκτη ελληνική απόδοση θα πει «Ισότητα στην Ούρηση», το οποίο εκπαιδεύει τους αρχιτέκτονες να τροποποιούν τα σχέδια τους σύμφωνα και με τις ανάγκες των γυναικών.
Αφορμή για το ξεκίνημα του στάθηκε το γεγονός ότι οι γυναίκες στη Βουλή των Αντιπροσώπων μέχρι το 2011, δεν είχαν στη διάθεση τους τουαλέτες σε κοντινή απόσταση κι έτσι αναγκάζονταν να αφήσουν το πόστο τους και να διανύσουν μεγάλη απόσταση προς τα WC.
Κατά καιρούς έχουν προταθεί διάφορες προβληματικές λύσεις για την επίλυση του προβλήματος, όπως να υπάρχουν unisex δημόσιες τουαλέτες, με τα μικρόβια να κάνουν πάρτι και το αιώνιο πρόβλημα με τα καπάκια να παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, ή να δημιουργηθούν γυναικεία ουροδοχεία στον τοίχο (σ.σ. πραγματικά θα ήθελα πολύ να γνωρίσω από κοντά αυτόν που το σκέφτηκε και να μου εξηγήσει τον συλλογισμό του).
Όμως επειδή μιλάμε για μια απλή φυσική ανάγκη που θέλουμε να την κάνουμε και να τελειώνουμε για να συνεχίσουμε τη βόλτα και την ζωή μας και όχι να εξασκούμαστε σε ακροβατικά ή να ανεβοκατεβάζουμε σημαδεμένα καπάκια δεν νομίζω ότι πως κάτι από όλα αυτά θα μπορούσε να λειτουργήσει.
Μια καλή πρόταση θα ήταν να δοκιμάσουν κι οι άντρες για λίγο να περιμένουν σε μια ανώφελη ατελείωτη ουρά και να πειραματιστούν με τα νεύρα, την υπομονή τους και κυρίως με την κύστη τους.
Αν και αυτό θεωρηθεί ακόμη μια παράλογη, γελοία ιδέα για την επίλυση αυτού του, φαινομενικά μικρού, αλλά καθημερινού προβλήματος που παρακωλύει, την κατά τα άλλα ασήμαντη και ανούσια για τους αρχιτέκτονες, καθημερινότητα των γυναικών, πάρτε το σαν ένα είδος διαμαρτυρίας ώστε να μειωθεί αυτή η σημαντική διάκριση σε βάρος του γυναικείου φύλου.
Ίσως είναι η στιγμή, την ώρα που στεκόμαστε σιωπηλά, όρθιες, η μία πίσω από την άλλη στις τουαλέτες, περιμένοντας δεμένες «κόμπο» μην μας «φύγουν», να απελευθερωθούμε, να μιλήσουμε και να αρχίσουμε να διεκδικούμε περισσότερα ίσα δικαιώματα, ίσες ευκαιρίες και αντιμετώπιση, καθώς και την πολυπόθητη για όλες Ισότητα στην Ούρηση.
*Με στοιχεία από την Guardian
σχόλια