Τι παιδιά μεγαλώνουν οι γκέι γονείς; Ιστορίες πέρα από τα ομοφοβικά κλισέ

7

Τρία γκέι ζευγάρια επέλεξαν να μιλήσουν μπροστά σε κάμερα για τη ζωή τους με τα παιδιά τους, για το πώς είναι να είσαι γκέι γονιός σήμερα και για όλα εκείνα τα ομοφοβικά κλισέ που σε καθημερινή βάση πρέπει να αντιμετωπίζουν, με χιούμορ και ευγένεια. Όποτε αυτό είναι δυνατόν. 

Να τι λένε δύο μαμάδες και τέσσερις μπαμπάδες του σχετικού βίντεο που μπορεί να χρησιμεύσει και σαν οδηγός σε μια κοινωνία που αλλάζει, αγαπάει τα παιδιά και τις οικογένειες που τα κάνουν ευτυχισμένα, ανεξαρτήτως του φύλου των γονιών τους. 

«Προσπαθήστε να μην κάνετε αδιάκριτες ερωτήσεις στο ασανσέρ, ας πούμε. Δεν έχουμε πολύ χρόνο να σας απαντήσουμε αν ο δότης σπέρματος είχε σκουρόχρωμα μαλλιά».

«Αγαπάμε τα παιδιά μας και θέλουμε να είναι ευτυχισμένα. Αν γίνεται πιο ευτυχισμένα από κάθε άλλο παιδί. Γι' αυτή την ανάγκη ευθύνεται και η πίεση που μας ασκείται. Δεν μπορούμε να είμαστε σαν όλους τους άλλους γονείς, πιο ήρεμοι, πιο χαλαροί, με την αίσθηση ότι όλα θα πάνε καλά».

«Μην υποθέτετε ότι όλοι είναι στρέιτ. Μπορεί και να μην είναι. Και μην εκπλήσσεστε όταν το συνειδητοποιείτε. Όταν στο εστιατόριο ο σερβιτόρος σας ρωτά πότε θα έρθει η σύζυγός σας, δείξτε του τον άντρα σας και πείτε χωρίς ντροπή ''να τος!''. Εμείς δεν υποθέτουμε ότι όλοι είναι γκέι».

«Ναι, έχουμε άγχος για όλες εκείνες τις φωνές που θα προσπαθήσουν να πείσουν τα παιδιά μας ότι είμαστε κάτι διαφορετικό, ότι είναι κάτι αφύσικο η οικογένεια που τα αγάπησε και τα μεγάλωσε»

«Μη μας ρωτάτε αν τα παιδιά μας είναι δικά μας. Γιατί είναι. Είμαστε όπως όλοι οι άλλοι γονείς. Και φυσικά το ξέρετε ότι δεν έχει νόημα να ρωτάτε ένα παιδί που ζει ευτυχισμένο και με όλη την αγάπη που θα μπορούσε να λάβει σ' αυτή τη ζωή, αν νιώθει παρατημένο επειδή στο σπίτι δεν υπάρχει... μπαμπάς. Ή μαμά».

«Θέλουμε τα παιδιά μας να αντιμετωπίζονται όπως όλα τα άλλα παιδιά. Δεν έχει σημασία το φύλο στο να δίνεις την αγάπη, την προσοχή και τον χρόνο σου στο παιδί που μεγαλώνεις. Στο τέλος της ημέρας, όλοι οι γονείς ξέρουμε ότι μεγαλώνουμε την επόμενη γενιά και θέλουμε να είναι καλύτερη από τη δική μας»...

Διεθνή
7

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αγγλία: Άνδρας σκότωσε το βρέφος της συντρόφου του - Έκαναν βόλτα με τη σορό του στο καροτσάκι

Διεθνή / Αγγλία: Άνδρας σκότωσε το βρέφος της συντρόφου του - Έκαναν βόλτα με τη σορό του στο καροτσάκι

Έναν εφιάλτη έζησε η μόλις 2 ετών Ισαμπέλα στα χέρια του συντρόφου της μητέρας της, ο οποίος την κακοποιούσε συστηματικά, με αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο της από τραύματα σε όλο της το σώμα
LIFO NEWSROOM

σχόλια

2 σχόλια
Και πάλι όλοι οι καλοθελητές εδώ θα σχολιάσουν, αφού νοιάζονται για τα παιδιά και Οοοοχι δεν εχουν πρόβλημα με τους γκέι. Φυσικά δε θα δείτε ποτέ να σχολιάζουν σε υποθέσεις που αφορούν παιδιά στρέιτ ζευγαριών. Στα λοατ όμως τους πιάνει μια έξτρα υποχρέωση...Ξεκινάνε απ το "τα παιδιά χρειάζονται τη βιολογική μητέρα..." Μπλα μπλα μπλα...Επομένως τα παιδιά λεσβίας μητέρας δεν τους απασχολούν...Επικεντρώνονται ΦΥΣΙΚΑ στους άντρες...Φίλοι συγκεκριμένοι σχολιαστές, μας εχετε κουράσει. Ήδη η ίδια η ζωή σας έχει αφήσει πίσω (όχι και πολύ βέβαια, στον πιο ηλίθιο λαό της Ευρώπης). Ξεπεράστε το να πάμε παρακάτω...
Ειναι πολύ σκληρο για τα παιδια να μεγαλωνουν χωρις την (βιολογικη ή θετη) μητερα τους. Ειμαστε ειδος βαθια σωματικο, μην ξεχνατε σε αυτο το συμπαν δεν υπαρχει πνευμα μονο υλη. Δηλαδη η εμπειρια της γεννησης και του γονιου, ιδιως της μητερας, δεν ειναι κατι ιδεατο που μπορω να το παιξω εγω, ειναι κατι βαθια σωματικο, γραμμενο με 1000 τροπους επανω μας. Αρα το να αποσωματοπιεις την μητρα σου ειναι σκληρο.
Αν ηταν τοσο απλο θα συμφωνουσα, δεν είναι τυχαίο ότι η Μανα είναι το αρχαιότερο και ισχυρότερο ανθρωπινο συμβολο αλλα δεν είναι τοσο απλο και ο λογος είναι ότι οι ανθρωποι σπανια (βασικα ποτε) δεν εκπληρώνουμε τους συμβολισμους.Μπορεις να εγγυηθεις ότι καθε μανα είναι καλυτερη απο όλους τους πατερασες της πλασης; όχι, αρα σε επιπεδο μικρόκοσμου μια χαρα μπορουν και αντρες (πατεραδες το δηλαδη) να είναι το καλυτερο για ενα παιδι, το μονο πρακτικο μπουσουλα που μπορεις να εχεις σε τετοιες περιπτωσεις (μανα/πατερας, ετερόφυλοι/ομοφυλόφιλοι) είναι οι εξατομικευμενες προσωπικότητες.Την αγαπη που εχω στην μανα μου δεν την εχω για κανεναν αλλον ουτε καν στον πατερα μου αλλα την εχω επειδη είναι μανα ή επειδη είναι η συγκεκριμενη μανα με την συγκεριμενη της προσωπικότητα και μαλιστα είναι δικη μου και όχι γενικα και αοριστα μανα;Ενω υπάρχει μια σχετικη αρμονία ανα φυλο δεν σημαινει ότι είναι πιο επιδραστικη απο την εξατομικευμενη προσωπικότητα. Προσωπικα αυτο που εχω παρατηρήσει είναι ότι η προσωπικότητα του ατομου είναι σε ολα πιο σημαντικη παραμετρος απο τις εμφυλες αρμονίες (βιολογίες και συμπεριφορες).Αυτη αλλοστε ηταν και η νικη του Δυτικου πολιτισμου, αυτη της προσωπικότητας εναντι ολων των αλλων.
ποσο ηθικο είναι να αποφασίζει κάποιος για το οτι δεν θα εχει ενα παιδι Μανα ή Πατερα; Με μοναδικο επιχείρημα "Μπορω να του προσφερω τα πάντα,εχω τόση αγάπη".Ε αφου μπορεις να του προσφέρεις τα πάντα,γιατι του αποκλείεις τη Μάνα ή τον Πατέρα αντίστοιχα; Αφου κανενας Ανθρωπος δεν είναι κτημα μας,συνεπως και το παιδί μας,γιατι το υποβαλουμε να προσαρμοστει στις δικες μας ανάγκες μεσω του φαινομένου Μόγλη.Καμια αντιρηση οτι δεν θα μεγαλωσει καλα ενα παιδι με ενα ομοφυλο ζευγαρη και θα παρει ολα τα απαραιτητα εφοδια για να εχει μια αυταρκη ενηλικη ζωη.Αλλα θα εχει πάντα μια ισοβεια αγνοια για το πως ειναι η σχεση με μια Μανα ή εναν Πατέρα αντιστοιχα.Τα παιδια δεν χρειαζονται μόνο αγάπη,χρειάζονται και προτυπα Μητρικά και Πατρικά αντιστοιχα.Μονο αγαπη χρειαζονται τα κατοικιδια .Συνηθως δεν αντεχει τετοιες τοποθετησεις το ελευθερο Lifo, αν ομως διαβαζετε αυτο το σχολιο,θα με ενδιεφερε η αποψη σας
φυσικα και δεν μπορω να εγγυηθω κατι τετοιο και φυσικα οι συγκεκριμενοι(ή οποιοδηποτε αλλοι) μπορει να ειναι απλα καταπληκτικοι.Ωστοσο.Υπαρχει ενα τραυμα - κρυφο - της αποσπασης του παιδιου απο την μητερα του. Η θετη μητερα μπορει να ερθει βιολογικα πιο κοντα στον ρολο.Αν το τραυμα αυτο προκυπτει γιατι η πραγματικη μητερα δεν το ηθελε δεν μπορουσε κλπ κλπ τοτε πραγματικα η ενναλακτικη, συμπεριλαμβανομενων 2 θετων πατεραδων να δεχθω, ειναι καλυτερη.Αν ομως ειναι αποτελεσμα σχεδιασμενης υιοθεσιας - στην Αμερικη ο θεσμος ευδοκιμει, περιπου παραγγελνεις ενα παιδι σε μια surrogate mother - η αποσπαση του παιδιου απο την βιολογικη μητερα και η μη υποκατασταση της απο θετη μητερα σημαινει οτι λιγο παιζουμε με τα ορια. Αγαπητε η προσωπικοτητα δομειται πανω σε αυτο που ειμαστε. Ειμαστε υλη - διαμορφωμενοι με βιολογικο φυλο που ειναι πολυ καλα ορισμενο στις 99% των περιπτωσεων παρα των προτιμησεων μας σεξουαλικων, ντυσιματος, λαιφσταιλ κλπ αυτο που λες εμφυλη συμπεριφορα.Οτι μια θετη μητερα μπορει (οχι ολες αλλα γινεται) να εχει παραγωγή μητρικου γαλακτος ακομα και αν δεν ειναι εγκυος (το διαβασα και εμεινα) μολις παρει το θετο παιδι, κανενας πατερας δεν μπορει να το κανει, για μενα ειναι απλα ενα σημαδι οτι καποια πραγματα ειναι υλικοβιολογικα αδυνατα. Να το σκεφτουμε. Ειμαστε ετοιμοι για Axlotl tanks η για την αντιστοιχη δυστοπια του Ουελμπεκ;
Στο ονομα του "υλικοβιολογικου" στηθηκε το αφηγημα της Αριας οικογενειας αλλα και της Αγιας Θρησκευτικης οικογενείας...αφηγηματα τα οποια εχουν αμεση σχεση με το αρθρο.Ειλικρινα πιο "ευχαριστη" θα μου ηταν αυτη η συζητηση με τον Ανθιμο παρα με εσας, τουλαχιστον αυτος εχει εναν θεο να οριζει τους ανθρωπους, εσεις πετατε ενα "υλικοβιολογικο" που είναι και πλεονασμος διότι η βιολογια είναι εξ ορισμου υλικο γεγονος.Η επικληση των βιολογικων μονοπατιων ως ρυθμιστης των ανθρωπινων σχεσεων είναι επικινδυνη.Απο οπου και να το πιασεις το "υλικοβιολογικο" κριτηριο ενω ακουγετε βαρυσημαντο είναι αστα να πανε, το κριτηριο όμως της προσωπικότητας δινει περίσσότερο ανθρωπινές λυσεις στα προβληματα χωρις ομως να ρισκαρουν την "υλικοβιολογικη" υγεια που σας ανχωνειΑν ακομα η Ανθρωπινη Ιστορία δεν σας εχει πεισει ότι το "υλικοβιολογικο" κριτηριο ως ρυθμιστης των κοινωνίων είναι το πιο επικινδυνο μονοματι δεν μπορω να κανω κατι. Τα ανθρωπινα δικαιωματα παρουσιαστικαν στην Δυση μονο όταν η Προσωποικότητα νικησε την Βιολογια...προσωπικα επιθυμω να συνεχιστει αυτη η νικη εναντι της υλικοβιολογιας.Ο Ανθιμος θελει την ποινικοποιηση της ανηθικότητας μεσω ενος μιγματος "υλικοβιολογιας" και θειου λογου, εσεις που προβαλετε την υλικοβιολογια ως κριτηρια δεν μπορω να καταλάβω που θελετε να καταληξετεΑν και τον ορο "υλικοβιολογικο" τον χρησιμοποιησες μονο μια φορα, κανει μπαμ ότι διαφεντευει όλοκληρα τα σχολια σου, εξ ου και ότι σταθηκα εκει περισσότερο γιατι το θεωρω πιο σημαντικο απο ότι το ίδιο το αρθρο.Αν θελετε να βαλω λιγο κρασι στην διαφωνία μου θα πρεπει πρωτα να μου δωσετε ιστορικα παραδειγματα υγιων κοινωνίων όπου βασίστικαν σε "υλικοβιολογικους" κανονες και παρηγαγαν και Ατομικα Ανθρωπινα Δικαιωματα, εγω προσωπικα δεν γνωρίζω.
Το οτι εσυ επικαλείσαι αριες φυλες,θρησκευτικες ιδεολογιες και κοινωνικες αλλαγες ανα τον κοσμο,για μια τοποθετηση τοσο συγκεκριμένη και πραγματικη οσο αφορα το μεγαλωμα ενος παιδιου,τι να πω;Νομιζω παίζεις με της λέξεις.Το ψυχοβιολογικό πως σου φαινεται;