Όταν πέθανε η Φρίντα, ο σύζυγός της ο καλλιτέχνης Ντιέγκο Ριβέρα ζήτησε να κλειδωθούν τα ρούχα και τα προσωπικά της αντικείμενα για δεκαπέντε χρόνια. Μετά τον θάνατο του τρία χρόνια αργότερα, η φίλη τους Ντολόρες Ολμέδο ανέλαβε τη διαχείριση της περιουσίας τους και κράτησε όλα τα υπάρχοντα της Φρίντα μακριά από τα μάτια του κόσμου για δεκαετίες μέχρι το θάνατό της το 2004. Τότε άνοιξε σαν χρονοκάψουλα η γκαρνταρόμπα μιας από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του 20ου αιώνα, που εκτός από την τέχνη της, εξέφραζε τον μοναδικό χαρακτήρα της και μέσα από το στιλ της.
Επίμονη και φιλαλήθης, με μια προκλητική, ιδιαίτερη ομορφιά, η Φρίντα Κάλο υπήρξε και είναι ακόμη μια από τις πιο επαναστατικές και με μεγάλη επιρροή γυναίκες στην σύγχρονη κουλτούρα. Η Μεξικάνα καλλιτέχνης έγινε γνωστή μέσα από τις σουρεαλιστικές απεικονίσεις του εαυτού της, με έντονες τις επιρροές από την καταγωγή της και δεκάδες εκθέσεις ανά τον κόσμο ανέδειξαν ανάλογα με τη θεματολογία τους, τη μεγάλη της αγάπη για τον σύζυγό της, την κουλτούρα αλλά και την αναπηρία της, μέσα από την τέχνη της.
Η έκθεση που πραγματοποιείται τώρα στον χώρο που υπήρξε σπίτι της, στο La Casa Azul, το μπλε σπίτι στην πόλη του Μεξικού, δεν αφορά στην τέχνη της αλλά στο ντύσιμό της. Όπως και η τέχνη της, το σουρεαλιστικό ντύσιμο της Φρίντα άφησε εποχή και αποτέλεσε έμπνευση για διευθυντές και συντάκτες περιοδικών μόδας, φωτογράφους αλλά και πολλούς άλλους ανθρώπους από κάθε χώρο.
Στην έκθεση παρουσιάζονται πάνω από 300 αντικείμενα από τη συλλογή της Φρίντα τα οποία θα φαίνονται εκ περιτροπής στους χώρους του μουσείου και συμπεριλαμβάνουν, εκτός από τα φορέματά της, κοσμήματα και αξεσουάρ που σύμφωνα με τους ανθρώπους που έστησαν την έκθεση «μύριζαν ακόμη το άρωμά της ή καπνό από το τσιγάρο της» όταν ανοίχτηκαν τα μπαούλα που τα έκρυβαν για σχεδόν έξι δεκαετίες.
Στην έκθεση που έχει τίτλο Τα Φαινόμενα Απατούν, φαίνεται η έντονη επιθυμία της Φρίντα να ντύνεται εντυπωσιακά ώστε να εμπνέει τον άνδρα της, όπως και οι επιρροές που είχε από την εθνική της κληρονομιά τις οποίες και ενσωμάτωσε στο ντύσιμό της, με σκοπό να δείχνει μια δυνατή γυναικεία παρουσία στην κοινωνία. Επίσης φανερώνεται η ανάγκη της να κρύψει με κορσέδες και μακριά φορέματα τα τραύματα και την παραμόρφωση που της άφησε η πολιομυελίτιδα, η οποία προς το τέλος της ζωής της την έφερε αντιμέτωπη με τον ακρωτηριασμό. Όταν της ανακοίνωσαν ότι θα χάσει το πόδι της είπε: «Πόδια;... τι τα χρειάζομαι, αν έχω φτερά για να πετάω;»
-Γιώργος Γέρου
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και τον Ιανουάριο του 2014 στο La Casa Azul
σχόλια