ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

"Δεν συμπάθησα κανέναν", "δεν με ενδιέφεραν τα μαθήματα", "δυο αποτυχημένοι είναι".... "έχω σιχαθεί τον εαυτό μου".
Νομίζω ότι εξαιτίας της τελευταίας σου φράσης , είσαι απαξιωτικός για τα πάντα γύρω σου. Να ξέρεις ότι το μπράβο δεν θα το ακούς με τη σέσουλα στη ζωή ούτε θα σε περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες. Οι κόποι σου δε θα αναγνωριστούν πολλές φορές.
Εσύ πρέπει να είσαι αυτός που θα λες το μπράβο όταν κοιτιέσαι στον καθρέφτη. Δούλεψε το μέσα σου λοιπόν.

Όταν έκανες μηχανογραφικό δελτίο, δεν δήλωσες τις σχολές που σε ενδιαφέρουν μόνο; Αν όχι κακώς. Δεν ευθύνεται κανείς αν δήλωσες κάτι που δεν ήθελες και τυχαίνει να περάσεις εκεί μετά. Τότε να μην τη δήλωνες. Αν κάτι δεν σου αρέσει και πόσο μάλλον εξαρχής, δεν είναι κακό να το απορρίπτεις και να ψάχνεις κάτι καινούργιο. Το άλλο πλέον που χαρακτηρίζεις ως ''αποτυχημένους'' τους γονείς σου, είναι ντροπή! Ποιος σε συντηρεί και έχεις μια σκεπή πάνω από το κεφάλι σου, έστω και με όποιες δυσκολίες και στερήσεις; Αφού δεν σου άρεσε η σχολή και ένιωθες μιζέρια γενικώς και ως προς τη ποιότητα ζωής που σου προσέφεραν εκείνοι, γιατί δεν έψαχνες δουλειά να γίνεις ανεξάρτητος; Μήπως είσαι λίγο αχάριστος και τις δικές σου αποτυχίες τις ρίχνεις σε άλλους;

Παρότι πιστεύεις ότι τα γράφεις μπερδεμένα, το μεγαλύτερο μέρος εστίασης είναι οι γονείς σου. Ο τρόπος με τον οποίο βλέπεις τους γύρω σου, ίσως πηγάζει από εκεί αλλά και από κάποιες επαφές με κόσμο που θα είχες παλιότερα οι οποίες δεν πήγαν όπως τις περίμενες. Οπότε έχεις εγκλωβιστεί σε μια λούπα όπου "προβλέπεις" την κατάληξη που θα έχει η επαφή σου με τους άλλους και αυτό σε αποθαρρύνει από το να τις συνεχίσεις. Πιθανώς θα φοβάσαι επίσης πως η παρέα σου μαζί τους θα "αλλοιώσει" το είναι σου. Αλλά θα σου πω πως δεν χρειάζεται να δένεσαι με όλους, ούτε να συμφωνείς με όλους σε όλα. Κάνε μαζί τους παρέα στο έτσι... να περνάει η ωρα. Η βρες την χρυσή τομη. Επειδή είμαι 24 και αντιμετώπιζα το ίδιο πρόβλημα, η δική μου χρυσή τομή είναι να έρχομαι σε επαφή με άπειρο κόσμο και να συνεχίζω για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα με 2-3 επιλεγμένα ατομα. Και μετά πάλι από την αρχη. Δεν πειράζει... και αυτή ζωή είναι! Και όσο για τις σχέσεις, μπορείς να κάνεις κάτι προσωρινό και να αισθάνεσαι εξίσου γέματος με το να κάνεις σχέση χρόνων. Αναφέρεις πως είσαι εμφανίσιμος, οπότε δεν θα σου είναι δύσκολο, εγώ δεν είμαι και όμως το κάνω. Όλα στο μυαλό είναι, βάλτα κάτω, ανέλυσε τα και βγάλε τα συμπεράσματα σου. Εναλλακτικές υπάρχουν για τα πάντα...

Γεια σου! Διαβάζοντας την εξομολόγησή σου, έχω να σου πω ότι τίποτα δεν απόλυτο. Συγχαρητήρια για την επιτυχία σου στις Πανελλήνιες και ότι πέρασες τόσα πολλά μαθήματα σε μικρό χρονικό διάστημα για μια σχολή που δε σε ενδιαφέρει. Δεν είναι κακό που δε σου αρέσει η σχολή σου και σε αυτό φταίει το εκπαιδευτικό σύστημα της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας μας που καλεί τους μαθητές σε μια περίεργη ηλικιακά φάση της ζωής τους να διαλέξουν το επάγγελμα του υπόλοιπου βίου τους, χωρίς να διαθέτει στο πρόγραμμά του κατάλληλα μαθήματα που να αναδεικνύουν τις κλίσεις, τα ενδιαφέροντα και τα ταλέντα των μαθητών. Επίσης, δε βρίσκω κακό το γεγονός ότι δεν εργάζεσαι, δεδομένου ότι δίνεις προτεραιότητα στα μαθήματα της σχολής. Προσωπικά ούτε εγώ δούλευα όσο σπούδαζα, γιατί δεν μπορούσα να τα συνδυάσω και τα δυο μαζί. Μερικοί μπορούσαν (μπορούν) και μπράβο τους. Ακόμη, θέλω να κάνω μνεία και σε ένα κοινωνικό κλισέ: όλοι στη Γ' Λυκείου λένε "Διάβασε τώρα όσο περισσότερο μπορείς και μετά όταν θα περάσεις στο Πανεπιστήμιο θα χαρείς τη φοιτητική σου ζωή!". Η φοιτητική ζωή έχει τις χαρές της, ναι, αλλά έχει και ζόρι. Φοιτητική ζωή δεν είναι μόνο καφέδες, βραδινά ξενύχτια, ταξίδια, παρέες, σύναψη ερωτικών σχέσεων κ.λπ. Έχει ακόμα πιο πολύ ουσιαστικό και συγκεκριμένο διάβασμα για το χ επιστημονικό αντικείμενο, έχει εξετάσεις, εργασίες, σημειώσεις που πρέπει να κρατήσεις, παρακολουθήσεις διαλέξεων-μαθημάτων κ.ά. Μπορείς λοιπόν να τελειώσεις όσο πιο γρήγορα γίνεται τη σχολή που δε σε εκφράζει και να βρεις κάτι άλλο, π.χ. να δώσεις κατατακτήριες σε άλλη σχολή ή να πας σε κάποιο ΔΙΕΚ ή να ασχοληθείς με χειρωνακτικά επαγγέλματα, με το σέρβις κ.λπ. Θα καθίσεις και θα σκεφτείς τι πραγματικά σε κάνει χαρούμενο. Όσον αφορά τα αισθηματικά σου, έχω να σου πω ότι είσαι πολύ νέος ακόμα για να σκέφτεσαι ότι δε θα κάνεις ποτέ δεσμό-σχέση. Μπορεί μέχρι στιγμής να μην έτυχε να προκύψει κάτι που να σου ταιριάζει ή και να μην το ήθελες και εσύ ουσιαστικά και να σκέφτεσαι συνέχεια αρνητικά για τα ερωτικά σου, επειδή βάλλεσαι από τα κοινωνικά πρέπει. Για την ψυχική σου υγεία δε θα πρέπει να δείχνεις αδιαφορία, γιατί είναι το παν, και αν ψάξεις στο διαδίκτυο θα βρεις και κάποιες γραμμές που παρέχουν δωρεάν ψυχολογική υποστήριξη. Τέλος, οι γονείς σου μπορεί να μην είναι έτσι όπως τους περιγράφεις και να θέλουν το καλό σου, αλλά να έχουν μια παλιά νοοτροπία και να είναι απλοί άνθρωποι, χωρίς ιδιαίτερες φιλοδοξίες. Σε περίπτωση που δεν μπορείς να συμβιώνεις άλλο μαζί τους και η ζωή μαζί τους σε ρίχνει και σου κάνει κακό, μπορείς μόλις τελειώσεις τη Σχολή σου να βρεις μια απλή δουλειά, π.χ. σέρβις, να μαζέψεις κάποια λεφτά και να νοικιάσεις να μείνεις κάπου μόνος σου. Εύχομαι να είσαι καλά, υγιής και να σκεφτείς τα πράγματα ψύχραιμα και λιγάκι πιο αισιόδοξα!

Έχεις γράψει πολλά και δεν ξέρω από που να ξεκινήσω. :)
- Μην αδικείς τον εαυτό σου. Δεν περνάει κανείς μόνο από τύχη σε καλή σχολή. Κάθισες και διάβασες, δεν σου ήρθε Θεια επιφοίτηση την ώρα που έγραφες. Επειδή διαβασες και μάλιστα , χωρίς καμία βοήθεια, ήξερες τα θέματα. Οτι οι γονείς σου,δε σου είπαν ΜΠΡΆΒΟ, δε σημαίνει και οτι δεν αξιζες να το ακούσεις.
-Οτι πέρασες 20 μαθήματα, πάλι σε 3 εξεταστικές σου αξίζει 2 ΜΠΡΆΒΟ. Αν πάλι νομίζεις,οτι δεν έκανες κατι σπουδαίο ή αδικείς τις προσπάθειες σου ή τα παίρνεις πολύ εύκολα και δεν το αναγνωρίζεις στον εαυτό σου.
- Το πτυχίο , ανοίγει αρκετές πόρτες. Ακόμα και αν δε σου αρέσει η σχολή,δεν ξέρεις στον επαγγελματικό τομέα τι άλλοι διέξοδοι θα βρεθούν χάρη σε αυτό το πτυχίο.
- Ότι δεν ταιριαξες με κάποιον, σε καταλαβαίνω, τι να κάνουμε, να καταπιεστεις για να ταιριάξεις με το ζορι.
Αν είσαι και εμφανίσιμος, είναι πιθανό οι συμφοιτητές να σε ζηλεύουν γιατί κοιτανε εσένα οι κοπέλες και όχι αυτούς.
-Τελος, για τους παλιούς φίλους, τι εννοεις εφτιαξαν τι ζωη τους;
Εχουν παντρευτεί και εχουν κανει μωρα απο τα 25 και αρα αυτοί ειναι επιτυχημένοι και εσυ οχι;
Δεν είναι έτσι.Οσο θα μεγαλώνεις μάλιστα, τα θέλω σου θα αλλάζουν. Έτσι,πιο πιθανό θα ειναι να κάνεις εναν ευτυχισμένο γάμο ,με μια γυναίκα που θα βρεις στα 32πχ και θα είσαι πιο ώριμος.
-Παρε το πτυχίο σου, δωσε τα Μπράβο που αξίζεις στον εαυτό σου και με τον καιρό θα βρεις και μια κοπέλα που να σε νοιάζεται.Ολα θα γίνουν!!

Εγώ πάντως βλέπω έναν άνθρωπο 25 ετών, που δεν έχει πάρει ακόμη πτυχίο, δεν κοπιασε ούτε καν για να περάσει στο Πανεπιστήμιο, δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του και εντούτοις κατηγορεί τους γονείς του που τον συντηρούν για όλα, ενώ παράλληλα νομίζει πως η σωτηρία του θα έρθει αν περάσει πέντε μαθήματα, γιατί δήθεν τότε θα καταφέρει και θα κάνει τα πάντα.

Πρώτα από όλα θέλω να σταθώ στα 20 μαθήματα που πέρασες σε 3 εξεταστικές και να σου πω ένα τεράστιο μπράβο γιατί αυτό είναι άθλος.. επειδή και εγώ έχω περάσει 15 μαθήματα σε 2 εξεταστικές το ξέρω πως είναι πολύ μεγάλο ζόρι, και εσύ τα κατάφερες και με το παραπάνω!!
Εγώ θα σου έλεγα να ψάξεις για δωρεάν ψυχολογική βοήθεια, είναι λίγες συνεδρίες βέβαια αλλά σίγουρα θα σε βοηθήσουν και θα σε κάνουν έστω και λίγο να τα δεις πιο διαφορετικά τα πράγματα, με μια καλύτερη ματιά. Βέβαια για να μπεις σε αυτή την διαδικασία πρέπει να είσαι σίγουρος πως θα το παλέψεις και θα κάνεις και εσύ δουλίτσα με τον εαυτό σου!
Η ζωή είναι γεμάτη από δυσκολίες και αυτό το καταλαβαίνεις καλύτερα όταν παύεις να είσαι πια ανήλικος..
Πάντα όμως θέλω να είμαι θετική και να λέω πως τα όμορφα θα έρθουν αργά ή γρήγορα και τότε είναι που θα πεις πως άξιζε όλο αυτό που πέρασες!
Επίσης ελπίζω πως ο @Jmarkakis να μην κάνει το ίδιο σχόλιο στο που θα χρησιμεύσει το πτυχίο όταν το πάρεις :)