ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

@ 03:26
Δε διάβασες καλά την συγκεκριμένη εξομολόγηση. Κακό να απομονώνεις μόνο μία φράση από το σύνολο. Ξαναδιάβασέ την.

@ 9.3.2025/04:55 και 10.3.2025/01:54
Και εγώ μέσα στον κόσμο ζω.
Ας δούμε λοιπόν, γιατί πρέπει να ξαναδιαβάσεις την εξομολόγηση :
Γράφεις : "Ακριβώς αυτοί είναι οι ερωτεύσιμοι άνθρωποι που δεν μένουν ποτέ χωρίς σχέση".
Για γενικό κανόνα όπως τον θέτεις πες να συμφωνήσω · από πού και ως πού όμως συμπεραίνεις ότι για την συγκεκριμένη εξομολογούμενη ήταν τα μοναδικά στοιχεία που την έκαναν να συνάψει σχέση μαζί του και να τον αγαπήσει ; Απλά, θέτει τα στοιχεία που τον κάνουν γενικά στις γυναίκες αρεστό και ερωτεύσιμο · τίποτα παραπάνω. Δεν πάει να πει ότι αυτά ακριβώς ή μόνο αυτά ισχύουν και για την ίδια ή για την κάθε γυναίκα.
Αν ήταν έτσι, μόνο οι πετυχημένοι (εννοούμε πάντα οικονομικά) και οι ελκυστικοί (εννοούμε πάντα εμφανισιακά) θα έκαναν σχέσεις.
Εφόσον ζεις στον κόσμο, βλέπεις ότι αυτό δεν συμβαίνει. Η "γοητεία" ερμηνεύεται κατά το δοκούν. Και ένα μεγάλο μέρος της "επιτυχίας" το ίδιο.
Ακόμα, άλλο η αρχική γοητεία και η επιφανειακή έλξη, άλλο η αγάπη που είναι κάτι βαθύτερο και έρχεται με τον καιρό. Και που μπορεί προσωρινά να σε κάνει να ξεχνάς τα στραβοπατήματα κάποιου - αλλά μέχρι πότε ;
Μετά : "αυτοί είναι οι ερωτεύσιμοι άνθρωποι που δεν μένουν ποτέ χωρίς σχέση". Όπως όμως διαβασες, έμεινε 4 μήνες χωρίς σχέση και ξαναπήγε κάτω από το σπίτι της "κλαίγοντας να τα ξαναβρούνε"... αυτό το παραβλέπεις.
Τί να το κάνει αν ενώ ο στόχος του είναι η οικογένεια και τα παιδιά γυρνά από σχέση σε σχέση και μαζεύει εμπειρίες αλλά λόγω της άσχημης συμπεριφοράς του θα μείνει στο τέλος μόνος να βαράει το κεφάλι του στον τοίχο ;
Τί να το κάνει αν μπορεί να γοητεύει όλο το γυναικείο φύλο αλλά δε μπορεί να κρατήσει κοντά του καμμία ;
Να τον ζηλεύουμε μήπως γι' αυτό ;
Επίσης : "παρ όλη την άσχημη συμπεριφορά δέχονται να είναι μαζί με κάποιον τέτοιο άνθρωπο επειδή έχει ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά".
Και να μην τα έχει κάποιος αυτά τα χαρακτηριστικά, μπορεί μία γυναίκα αγκυλωμένη από προσωπικές της φοβίες (που υπάρχουν πολλών ειδών) να κολλήσει με έναν κακοποιητικό σύντροφο και να ανέχεται τη συμπεριφορά του. Υπάρχουν ένα σωρό παραδείγματα γυναικών που για χρόνια δέχονται να παραμένουν δίπλα σε καθ' όλα απογοητευτικούς και αποτυχημένους τύπους που τις εξευτελίζουν καθημερινά.
Συνεπώς, το να "κάτσεις ή να φύγεις" δεν είναι μόνο θέμα εξωτερικών παραγόντων όπως το "γόητρο και η επιτυχία", αλλά και εσωτερικών που ανιχνεύονται στο χαρακτήρα του καθενός μας.
Ίσως λοιπόν για όλους τους παραπάνω λόγους "αυτό δεν σχολιάστηκε από κανέναν και καμιά" όπως παρατήρησες αρχικά. Δε χρειάστηκε.
Επειδή σωστό (εν μέρει) μεν, άσχετο (εντελώς) δε, ως προς την συγκεκριμένη εξομολόγηση που σχολιάσαμε οι υπόλοιποι.
Εγώ ας πούμε, είμαι μέτριας εμφάνισης και ούτε κατά διάνοια μπορούσες να με πεις όλα αυτά τα χρόνια οικονομικά "πετυχημένο" (εδώ γελάμε)...
Στο fb και τότε που ήμουνα, μετά βίας να μάζευα 100 "φίλους" · όχι τους τέσσερις και δέκα χιλιάδες που λένε αυτοί. Όσο για τους πραγματικούς φίλους, πάντα μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού με το ζόρι.
Το ότι μέχρι τώρα λοιπόν έχω κάνει 7 μακροχρόνιες σχέσεις (μακροχρόνιες >των 5 μηνών και αφήνοντας απέξω τα one night stands) και μάλιστα τις 2 από αυτές όντας άνεργος, κάνει σμπαράλια τη θεωριούλα σου.
Σίγουρα, δεν είμαι ο μόνος.
Τώρα, για το αν εσύ μέσα σου δε νοιώθεις ανταγωνιστικός σε αυτό το κομμάτι και γι' αυτό έχεις μάθει να το αποδίδεις σε αυτές τις δύο αιτίες, δε μπορώ να κάνω κάτι.
Αν πραγματικά συμβαίνει αυτό, μία καλή λύση θα ήταν να μη βλέπεις τόσο σινεμά, που υπερτονίζει με λαμπερούς ηθοποιούς, χολλυγουντιανές (κυρίως) παραγωγές και fake δίπολα τα δύο αυτά στοιχεία γοητείας/επιτυχίας. Η πραγματική ζωή έχει τρεις διαστάσεις, πολλά χρώματα και επιδέχεται απείρως περισσότερες ερμηνείες.

@ 13.03.2025/02:08
Για τον κανόνα σου, έγραψα "πες να συμφωνήσω", πράγμα που στα ελληνικά σημαίνει "εν μέρει" ή "δεν πολυσυμφωνώ" και σου ανέλυσα τους λόγους στη συνέχεια. Διάβαζε σωστά πριν απαντήσεις.
Πώς βγαίνει το συμπέρασμα ότι 4 μήνες έμεινε ο τύπος χωρίς σχέση ; απλό : ..."Μετά από μισό μήνα από την συνάντηση μας που τον έδιωξα γιατί ήρθε αμετανόητος , βρήκε άλλη γκομενα …" . Η εξομολογούμενη τα γράφει, αλλά δεν τα διάβασες.
Κάτσε και σύγκρινε : 4 μήνες και ξαναγυρίζει στην ίδια κλαίγοντας - 15 μόλις μέρες και βρίσκει αμέσως αντικαταστάτρια...
Αν συνδυαστούν μεταξύ τους όπως τα γράφει η εξομολογούμενη, τί είναι πιο λογικό να υποθέσουμε ;
Ότι έμεινε 4 μήνες μόνος του να το σκεφτεί σοβαρά αν θα ξαναγυρίσει κάνοντας "νηστεία" ή ότι επειδή είναι τόσο άνετος στο να βρίσκει άλλες μιας και "αυτοί οι τύποι ποτέ δε μένουν χωρίς σχέση" περνούσε τους 4 μήνες αλλάζοντας διάφορες σαν τα πουκάμισα αλλά, να μωρέ, του "καρφώθηκε" έτσι ξαφνικά μετά το τετράμηνο να επιστρέψει κλαίγοντας στην ίδια και μετά να συνεχίσει στο ρυθμό του ;
Το πρώτο, φυσικά.
Ένας άντρας που συνηθίζει να πετάει "από λουλούδι σε λουλούδι" (επειδή αυτό έγραψες αρχικά και συνέχισες να υποστηρίζεις), χωρίς να τον ενδιαφέρει κάτι παραπάνω δεν το κάνει αυτό. Δεν κάθεται να περιμένει 4 μήνες και να κλαίγεται, την πέφτει στην επόμενη απευθείας και δεν ξαναγυρίζει. Και ούτε βιάζεται "μέσα σε 2 μήνες να γνωρίσει τους γονείς της"...
Είπαμε, τον συγκεκριμένο τον ενδιαφέρει η οικογένεια και το κοινωνικό πρεστίζ.
Στο κατεβατό που έγραψες μετά, ούτε ένα αντεπιχείρημα δε βρήκα πέρα από την "πραγματικότητα" που έχεις μέσα στο κεφάλι σου εσύ, και το μόνο που θα σου πω είναι κοίτα γύρω σου : πόσοι πανάσχημοι, καράφλες με γυαλιά (ή ό,τι άλλο θες) είναι παντρεμένοι ή έχουν σχέσεις.
Στο δικό σου κόσμο, οι φτωχοί δεν κάνουν σχέσεις, δεν παντρεύονται, ποτέ δεν γοητεύουν. Μόνο οι πλούσιοι. Οι φτωχοί, οι χοντροί και οι άσχημοι, από τα μαλλιά τις τραβούν όλες αυτές και με το ρόπαλο τις υποχρεώνουν. Όλες εκτός από εξαιρέσεις, πάνε στους πλούσιους και όμορφους. Αυτό υποστηρίζεις και να σε πάρω στα σοβαρά απαιτείς...
Ο άνθρωπος, ανταγωνίστηκε τα ζώα με το μυαλό του για να επικρατήσει. Σωματικά, είναι πιο αδύναμος από τα περισσότερα.
Με τον ίδιο τρόπο, ένας άντρας μπορεί να αντιτάσσει άλλα δικά του προσόντα έναντι της εμφάνισης και του πλούτου που προτάσσει κάποιος άλλος και έτσι να καταφέρει να τον ανταγωνίζεται/συναγωνίζεται και να γοητεύει.
Δεν θα κάτσω να μετρήσω πόσες περισσότερες γοητεύει ο καθένας. Για πολλούς, και μία μόνο να γοητεύσουν είναι αρκετό.
Σίγουρα, ο πλούσιος και ιδιαίτερα εμφανίσιμος άνδρας είναι λογικό ότι μπορεί να γοητεύσει ακόμα περισσότερες από έναν σαν εμένα, αλλά αυτό δε με ενοχλεί καθόλου. Εγώ, όπως και πολλοί άλλοι, για τη μία και μοναδική από την αρχή έψαχνα να γεράσω μαζί της · άσχετα που δεν στέριωσε.
Και όχι για να πάρω το χρυσό μετάλλιο στο ερωτικό τρίαθλο και να μετράω τα βράδια ονόματα στο καντράν του κινητού σαν τα προβατάκια μπας και με πάρει ο ύπνος.
Το να ρίχνω όσο περισσότερες γυναίκες μπορώ στο κρεβάτι δεν ανήκε ποτέ στις προτεραιότητές μου.
Που στα ανέφερα πριν, δεν είναι επειδή νοιώθω περήφανος για τις κατακτήσεις μου αλλά για να σου δείξω πως η θεωρία σου περί γοήτρου που επαναλαμβάνεις ανόητα σα χιλιοπαιγμένη κασέτα, δεν στέκει.
Αυτά περί ανταγωνισμού και γοητείας και μην παίζεις με τις λέξεις · μια χαρά το έθεσα.
Δεν είμαι η εξαίρεση, εσένα βολεύει να το βλέπεις έτσι. Ξέρω και άλλους.
Ξαναδιάβασε λοιπόν προσεκτικά την εξομολόγηση, και μη βιάζεσαι να κάνεις σενάρια.
Να σου επισημάνω κάτι τελευταίο : την επόμενη φορά που θα μας γράψεις κάτι άσχετο και θα μας αναφέρεις με καμάρι ότι "δε σχολιάστηκε από κανέναν και καμιά" λες και ανακάλυψες την Αμερική, ας τολμήσεις τουλάχιστο να το κάνεις επώνυμα. Να μπορούμε να σε πάρουμε στα σοβαρά και να ασχοληθούμε.

Rocker, ο ανώνυμος χρήστης λέει κάτι σωστό: αυτοί οι τύποι δεν μένουν μόνοι, γιατί πάντα θα βρίσκουν κάποια που θα ανεχτεί τη φάση τους μέχρι να μην την αντέξει άλλο. Λέτε την ίδια αλήθεια με διαφορετική οπτική αλλά η γοητεία και η επιτυχία παίζουν ρόλο, Αλλά η έλξη δεν φτάνει όταν ο άλλος σε φέρνει στο σημείο να αμφισβητείς τα θέλω σου, τις επιλογές σου, ακόμα και το ποιος είσαι. Η άλλη κοπέλα δεν είναι το ζήτημα. Δεν κέρδισε εκείνη, δεν έχασε η εξομολογούμενη. Αυτός απλά λειτουργεί έτσι σε κάθε σχέση.

@ Κωνσταντίνε
Οι περισσότεροι στο στυλ του τύπου λειτουργούν όπως ακριβώς γράφετε εσύ και ο ανώνυμος · όχι όμως ο συγκεκριμένος και στη συγκεκριμένη φάση.
Το γιατί δε λειτουργεί αυτός έτσι, το αναλύω στο πιο πάνω σχόλιό μου προς τον ανώνυμο, καθώς και στο δικό μου προηγούμενο σχόλιο στην εξομολογούμενη αν το έχεις διαβάσει.
Ας το επαναλάβω : για αυτόν, είναι ζήτημα πρεστίζ, image (πες το όπως θες) ως προς τη θέση του στην ευρύτερη κοινωνία.
Και η ευρύτερη κοινωνία -όταν πλέον είσαι οικονομικά πετυχημένος και φτασμένος- απαιτεί να είσαι και οικογενειάρχης με παιδιά για να σε αποδεχθεί πραγματικά · αποτελεί next level και το βλέπουμε χαρακτηριστικά στην εξομολόγηση.
Τα γράφεις κάπως λάθος · δεν είναι "η γοητεία και η επιτυχία που παίζουν ρόλο", αλλά η εξωτερική εμφάνιση και η επιτυχία (οικονομική) που παίζουν ρόλο ως προς τη γοητεία.
Η "γοητεία" είναι έννοια γενικού περιεχομένου και παίζουν και άλλοι παράγοντες ρόλο στο να προκληθεί σε κάποιον άνθρωπο · δεν είναι μονάχα αποτέλεσμα "σούπερ εμφάνισης και επιτυχίας" όπως υποστηρίζει ο ανώνυμος.
Όχι μόνο δε λέμε την ίδια αλήθεια λοιπόν, διαφωνούμε και ριζικά.
Κάτι ακόμα. Νομίζω και οι δύο, έχετε μπερδέψει τον "ελκυστικό και επιτυχημένο" με τον "κάνω σχέση αμέσως με όποια βρω μπροστά μου".
Δε σημαίνει ότι επειδή αρέσει σε πολλές γυναίκες θέλει και να προχωρά με την κάθε μία που της αρέσει ή ότι είναι sex machine. Μπορεί να είναι και αυτός επιλεκτικός. Ναι, αν θελήσει θα βρει · το πότε θα θελήσει είναι η ουσία.

@Rocker
Καταλαβαίνω τι θες να πεις. Αυτός ο άνθρωπος δεν λειτουργεί απλά σαν κάποιος που αλλάζει συντρόφους όταν κουράζεται από την προηγούμενη, αλλά ως κάποιος που, καθοδηγούμενος από την κοινωνική του εικόνα, προσπαθεί να περάσει στο 'next level' της ζωής του, δηλαδή στη δημιουργία οικογένειας. Και αυτό, λες, τον διαφοροποιεί από το κλασικό μοτίβο των γοητευτικών και επιτυχημένων που απλώς μαζεύουν εμπειρίες. Μέχρι εδώ, έχει λογική.

Αν όμως το βασικό του κίνητρο είναι όντως το κοινωνικό πρεστίζ, τότε γιατί δεν προσάρμοσε τη συμπεριφορά του ώστε να πετύχει αυτή τη μετάβαση που θα του εξασφάλιζε την κοινωνική καταξίωση;

Το μόνο πράγμα που δείχνει να κάνει διαφορετικά είναι η γνωριμία των γονιών της νέας του συντρόφου σε χρόνο-ρεκόρ. Αυτό είναι η απόδειξη ότι σοβαρεύτηκε';

Αν η κοινωνία περιμένει από εκείνον να γίνει οικογενειάρχης για να τον αποδεχθεί πλήρως, τότε λογικά θα έπρεπε να έχει αντιληφθεί ότι αυτό προϋποθέτει σταθερότητα, εμπιστοσύνη και συναισθηματική ισορροπία μέσα στη σχέση του. Όμως αυτό δεν συμβαίνει. Συνέχισε να επιβάλλει απόλυτο έλεγχο, να μην αποδέχεται καμία ισότητα στη σχέση και να απαιτεί από τη σύντροφό του πλήρη συμμόρφωση στις επιθυμίες του, χωρίς να κάνει το ίδιο για εκείνη.

Ακόμα κι αν δεχτούμε τον ισχυρισμό του ότι η δουλειά του απαιτούσε να έχει 10.000 άτομα στα social media, πάλι προκύπτει το εξής ερώτημα: αν ήθελε πραγματικά καταξίωση, γιατί δεν το εξήγησε ξεκάθαρα στη σύντροφό του, αντί να επιβάλλει περιορισμούς; Γιατί δεν φρόντισε να επικοινωνήσει με ειλικρίνεια, αντί να λειτουργεί με δύο μέτρα και δύο σταθμά; Μήπως επειδή η πραγματική του ανάγκη δεν ήταν η κοινωνική του εικόνα, αλλά ο απόλυτος έλεγχος πάνω σε εκείνη;

Αυτό σημαίνει δύο πράγματα. Είτε:

1)Δεν αντιλαμβάνεται πραγματικά τι απαιτεί το 'next level' που λες ότι θέλει να φτάσει και τότε δεν μιλάμε για κάποιον που κινείται στρατηγικά για την κοινωνική του αποδοχή, αλλά απλά για έναν άντρα που έχει μάθει να ασκεί εξουσία στις σχέσεις του χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες.

2)Το 'next level' δεν είναι πραγματικά ο στόχος του, αλλά μια ακόμα στάση στο ίδιο μοτίβο ελέγχου που επαναλαμβάνει κάθε φορά με νέα σύντροφο και τότε δεν διαφέρει καθόλου από το μοτίβο των ανδρών που αλλάζουν γυναίκες ανάλογα με το πότε παύουν να εξυπηρετούν τις ανάγκες τους.

Αν ήταν πραγματικά ένας άνδρας που ήθελε να δημιουργήσει οικογένεια για λόγους κοινωνικής αποδοχής, τότε θα είχε κάθε κίνητρο να διατηρήσει μια υγιή και ισορροπημένη σχέση. Το γεγονός ότι έκανε το αντίθετο δείχνει πως είτε δεν τον νοιάζει αυτός ο στόχος όσο λες, είτε δεν μπορεί να προσαρμοστεί για να τον πετύχει.

Άρα, αν ακολουθήσουμε αυτή τη λογική, ο συγκεκριμένος, θα έπρεπε να είχε αναπτύξει τουλάχιστον κάποια αυτογνωσία ή κάποια αυτορρύθμιση για να πετύχει το ‘next level’ που υποστηρίζεις ότι θέλει. Το ότι δεν το έκανε, όμως, σημαίνει πως είτε δεν τον ενδιαφέρει πραγματικά είτε δεν έχει την ικανότητα να το υποστηρίξει.

@ Κωνσταντίνε
Σε όλες αυτές τις απορίες σου (που ουσιαστικά έχουν το ίδιο υπόβαθρο) απαντά το σχόλιό μου προς την εξομολογούμενη.
Κοινωνικό πρεστίζ και καταξίωση, είναι επίσης να φαίνεται ότι μπορείς να επιβάλλεσαι και στη γυναίκα σου όταν είσαι "κάποιος". Για αυτό δεν προσάρμοσε το στυλ του. Το ίδιο επίσης εξηγεί, την αιτία που δεν τα ανέλυσε όλα αυτά στη γυναίκα του.
Το "κοινωνικό πρεστίζ" του επιτυχημένου άνδρα, επιβάλλει επίσης να είναι ο άντρας και η γυναίκα άνισοι μεταξύ τους. Ο άντρας να έχει πάντα τον πρώτο και κύριο λόγο σε μία σχέση. Αυτό για τον τυπά της εξομολόγησης αποτελεί την ισορροπία, και ας μην την αποτελεί για σένα ή για μένα.
Εκείνος, έτσι λειτουργούσε · εξουσιαστικά. Ήθελε τη δημιουργία οικογένειας, όμως επαναπαυόταν στην καλή θέληση της εξομολογούμενης, που του έκανε όλα τα χατίρια.
Αυτή τον έδιωξε, κάτι που δεν περίμενε. Εκείνος, κάθησε 4 μήνες μη μπορώντας να το καταπιεί. Ίσως και λόγω του εγωισμού του, να περίμενε όλο αυτό το χρονικό διάστημα μήπως υποχωρήσει η ίδια και πάρει πρωτοβουλία να επικοινωνήσει μαζί του ώστε να του ζητήσει να τα ξαναβρούνε.
Όταν αυτό δε συνέβη, "ήρθε κάτω από το σπίτι της κλαίγοντας" ακριβώς για να προχωρήσει στα σχέδια περί "οικογενειακής επιτυχίας" που είχε καταστρώσει όσο τα είχε μαζί της για να μην πάει ο χρόνος χαμένος · χωρίς όμως παράλληλα να είναι διατεθειμένος να υποχωρήσει στη συμπεριφορά του.
Γιατί αυτό ; Πιθανώς, επειδή όπως αναφέρεται στην εξομολόγηση, πίστευε πως είναι γενικά "το μεγάλο κελεπούρι" ακόμα και για την εξομολογούμενη.
Όταν έφαγε το στραπάτσο και είδε ότι εκείνη είχε πια αλλάξει και δεν τον δεχόταν με τη συμπεριφορά που είχε, προχώρησε παρακάτω και μέσα σε ένα 15θήμερο έριξε τα δίχτυα του αλλού. Ώστε να ξαναρχίσει με κάποιαν άλλη.
Επειδή όμως ακόμα και για τη δημιουργία οικογένειας ο χρόνος περνά, αγχωμένος λόγω αυτού, "μέσα σε 2 μήνες πήγε μέχρι και στο πατρικό της και γνώρισε τους γονείς της … "
Τώρα, το αν το "πάθημα του έγινε μάθημα" ή και όχι, δε μπορώ να το ξέρω · όμως το αναφέρω στο μέσον περίπου του σχολίου μου προς την εξομολογούμενη.

@Rocker
Δεκτό ότι για σένα είναι θέμα πρεστίζ και ελέγχου και όπως το συνδέεις. Αν ο στόχος του ήταν όντως η οικογενειακή καταξίωση, αλλάζοντας σύντροφο απλώς μεταφέρει το ίδιο πρόβλημα αλλού. Αν το πρεστίζ του ήταν πραγματικά δεμένο με τη δημιουργία οικογένειας, δεν φάνηκε να αλλάζει κάτι ουσιαστικό για να το πετύχει και κατέληξε ξανά στην ίδια κατάσταση. Κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσει τι τον κρατάει σε αυτό το "loop", αλλά μέχρι τότε απλώς θα γυρίζει στο ίδιο σημείο χωρίς να πλησιάζει αυτό που θέλει.

Ας πω και εγώ τη γνώμη μου.Αυτο που λέει ο ανώνυμος είναι σωστό.Οι ωραίοι και επιτυχημένοι έχουν πολλές επιλογές,ανεξαρτήτως του χαρακτήρα που διαθέτουν.Αλλα και αυτό που λες εσύ Rocker είναι επίσης σωστό.Αν μόνο αυτή η κατηγορία αντρών έκανε σχέσεις και οικογένειες,σίγουρα δεν θα είχε μείνει άνθρωπος πάνω στη γη.
Πιστεύω πως για όλους υπάρχει ταίρι.Που την πατάνε όμως οι περισσότεροι;Κοιτάνε πολύ πάνω από τις δυνατότητές τους με αποτέλεσμα να τρώνε τα μούτρα τους συνέχεια και να πιστεύουν πως δεν είναι αρεστοί.
Δεν είναι έτσι όμως.Αν κάποιος είναι στο 5,δεν μπορεί να κοιτάει το 10.Αν θέλει να διεκδικήσει το δεκαρι,θα πρέπει να προσπαθήσει να γίνει δεκαρι.Αν όμως δεν είναι διατεθειμένος να ξεκολλήσει από το 5,δυστυχώς οι επιλογές του θα πρέπει να κινούνται από το 5και κάτω.Οι περισσότεροι όμως δεν κοιτάνε πως θα βελτιωθούν γενικά,παρά μόνο γκρινιάζουν που δεν τους
κάθεται η κόπια της Σκλεναρίκοβα.
Από την άλλη βέβαια,είναι σεβαστό ο κάθε άνθρωπος να έχει τον πυχη όσο ψηλά θέλει,αλλά αυτό προϋποθέτει πως αντέχει τη μοναξιά.Αν κάποιος δεν αντέχει τη μοναξια,η μόνη λύση είναι να χαμηλώσει τις απαιτήσεις.
Ανώνυμε αυτό προτείνω και σε σένα.

@ Serena
Τα είπες όλα στο σχόλιό σου. Ακριβώς έτσι τα βλέπω, και συμφωνώ 100%.
Έτσι και αλλιώς, ποτέ δεν έγραψα ότι δεν παίζει μεγάλο ρόλο ο πλούτος και η ελκυστική εμφάνιση σαν πρωταρχικά στοιχεία που θα γοητεύσουν γενικά (όπως ακριβώς το γράφει η εξομολογούμενη).
Η βασική διαφορά μου με τον ανώνυμο, είναι ότι δε γοητεύουν μόνο αυτά ή καν αυτά, και ούτε την κάθε γυναίκα στον ίδιο βαθμό.
Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Με το να βγάζουμε θεωριούλες του "μπακάλικου", απλώς τσουβαλιάζουμε τους πάντες · όπως εξάλλου έκανε ο ανώνυμος και με την ίδια την εξομολογούμενη.
(Από τα πιο κάτω σχόλια μετά το δικό μου, ελπίζω έχεις πλέον καταλάβει με ποιον έχεις να κάνεις. Επειδή εγώ, ξέρω.)