Στη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε την πρωινή δημοσιογραφική προβολή του The Lobster στο 68ο Φεστιβάλ Καννών, ο πρωταγωνιστής της νέας ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου, Κόλιν Φάρελ, δήλωσε με αφοπλιστική ειλικρίνεια: "Δεν έχω ιδέα τι πραγματεύεται (η ταινία), εκτός από ένα πράγμα που μου έμεινε μετά την ανάγνωση του σεναρίου: Η αίσθηση της βαθιάς μοναξιάς που σε διαπερνά". Γιατί όμως ο Ιρλανδός ηθοποιός αποφάσισε να συμμετέχει σε μια ταινία που σχεδόν δεν καταλάβαινε; "Ήταν μακράν το πιο πρωτότυπο σενάριο που είχα διαβάσει ποτέ. Είχα δει τον Κυνόδοντα δυο χρόνια πριν και τον βρήκα ισάξια ενοχλητικό και συγκινητικό. Το ίδιο ένιωσα και με το The Lobster. Είναι από εκείνες τις ταινίες που το ότι πρωταγωνιστείς δεν σημαίνει ότι γνωρίζεις περισσότερα από οποιονδήποτε θεατή που θα δει την ταινία".
Είναι η πιο βατή και διασκεδαστική ταινία του Λάνθιμου ως τώρα και η πρώτη σπουδαία ταινία σχέσεων για τη γενιά του Tinder. - Indiewire
Εν τω μεταξύ, τα σχόλια του διεθνή τύπου είναι εγκωμιαστικά για την τέταρτη ταινία του Έλληνα σκηνοθέτη. Η Λέσλι Φελπέριν γράφει για το Hollywood Reporter: "Μια σκοτεινή, ιδιαίτερα αστεία, δυστοπική ιστορία. Ο Λάνθιμος έχει φανατικούς θαυμαστές σε όλο τον κόσμο και τώρα πραγματοποιεί μια πρακτικά εύκολη μετάβαση στα μεγάλα γήπεδα με αυτή την ξεκαρδιστική σουρρεαλιστική παραβολή που σε στοιχειώνει. Τα ρίσκα είναι μεγάλα όμως ο σκηνοθέτης και οι συνεργάτες του σηκώνουν ψηλά τον πήχη. Το ηλεκτρισμένο καστ που πρωταγωνιστεί δεν το συναντάς εύκολα έξω από τα όρια που θέτουν οι ταινίες του Γούντι Άλεν ή του Γουες Άντερσον. Οι ηθοποιοί άδραξαν την ευκαιρία να πέσουν στα βαθιά και να εξερευνήσουν μια διαφορετική μέθοδο, όμως ακόμα και οι έμπειροι σινεφίλ μπορεί να δειλιάσουν μπροστά σε αυτή την περίεργη δημιουργία. Το αποτέλεσμα αποζημιώνει αλλά συχνά γίνεται μια πολύ ενοχλητική, ακόμα και οδυνηρή εμπειρία. Στο μέλλον όμως μπορεί να αναγνωρίζεται ως κλασικό παράδειγμα ταινίας ενός είδους που τώρα αρχίζει να σχηματίζεται".
Ο Γκάι Λοτζ του Variety είναι επίσης θερμός: "O Λάνθιμος φτάνει την εν εξελίξει αγάπη του για τις τεχνητά δομημένες κοινωνίες στο πιο ιλιγγιώδες και μπουνιουελικό άκρο του μέχρι σήμερα. Μια απόλυτα αστεία διαμαρτυρία εναντίον της κοινωνικής προτίμησης προς την πυρηνική συντροφικότητα που κλιμακώνεται, μέσα από τη δική της πανούργα λογική, σε μια ιστορία αγάπης βαθιάς τρυφερότητας και πρωτοτυπίας. Θα ενθουσιάσει όσους αγάπησαν το όραμα του Λάνθιμου στις Άλπεις και τον Κυνόδοντα, ενώ το διεθνές καστ θα παρασύρει τους δύσκολους σινεφίλ στον θαυμάσια λοξό του κόσμο".
"Με αναφορές σε δουλειές του Τσάρλι Κάουφμαν και του Λουίς Μπουνιουέλ, (το The Lobster είναι) μια σάτιρα των κατασκευών, των ηθών και των δομών της κοινωνίας που καταφέρνει να είναι ταυτόχρονα μια απίστευτα συγκινητική και παράδοξη ιστορία αγάπης. Είναι η πιο βατή και διασκεδαστική ταινία του Λάνθιμου ως τώρα και η πρώτη σπουδάια ταινία σχέσεων για τη γενιά του Tinder. (ΠΡΟΣΟΧΗ, ακολουθεί spoiler:) Σε κάποια σκηνή, ένας χαρακτήρας ερωτάται τι θα ήθελε να κάνει τη νύχτα πριν μεταμορφωθεί σε ζώο και απαντά ότι θα ήθελε να δει την ταινία Stand By Me. Αν το The Lobster ήταν η τελευταία ταινία που θα βλέπαμε πριν μεταμορφωθούμε σε πόνι, δεν θα παραπονιόμασταν", σχολιάζει ο Όλιβερ Λάιτλτον για το Indiewire.
Ο Πίτερ Μπράντσο του Guardian είναι ωστόσο πιο μετριοπαθής, βάζοντας στην ταινία τρία (στα πέντε) αστεράκια: "Άλλη μια μακάβρια, μηδενιστική περιπέτεια, η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Γιώργου Λάνθιμου ξεκινά ούσα περίεργη και αστεία αλλά ξεμένει από ιδέες στη μέση και από ενδιαφέρον γι' αυτό που φαινόταν ως η κεντρική της ιδέα: άνθρωποι που μεταμορφώνονται σε ζώα. Πρόκειται για μια σάτιρα πάνω στην παγκόσμια εμμονή μας με τις σχέσεις και την πεποίθησή μας ότι η συντροφικότητα είναι η υπέρτατη έκφραση της ανθρώπινης ευτυχίας, ο θεσμός εκείνος που μας διακρίνει από τα ζώα. Κομψή και εκκεντρική, με το γνώριμο ύφος του Λάνθιμου".
[Επιμέλεια: Αλέξανδρος Διακοσάββας]
σχόλια