Η άγνωστη πλευρά της ηλεκτρονικής μουσικής της Ελλάδας στο Ρομάντσο

Η άγνωστη πλευρά της ηλεκτρονικής μουσικής της Ελλάδας στο Ρομάντσο Facebook Twitter
0

 

 

Πριν από μερικά χρόνια, ένας Έλληνας αρχιτέκτονας, ο Ηλίας Πίτσιος και ένας Ολλανδός συλλέκτης ο Tako Reyenga ίδρυσαν την ανεξάρτητη δισκογραφική ‘Into the Light Records’. Η πρώτη τους κυκλοφορία ήταν μια συλλογή με ξεχασμένα ηλεκτρονικά κομμάτια από γνωστούς Έλληνες συνθέτες που έφτιαξαν  από την δεκαετία του ’70 μέχρι και την δεκαετία του ’90. Εξερευνούσε μια τελείως άγνωση πτυχή της ηλεκτρονικής μουσικής της Ελλάδας. Ανάμεσα τους ήταν και η Λένα Πλάτωνος, ο Μιχάλης Ρακιντζής αλλά και η ο Γιώργος Θεοδωράκης (γιος του Μίκη).

Μου είχε αναφέρει τότε ο Ηλίας ότι είχαν πασχίσει αρκετά να βρουν αυτά τα κομμάτια και αυτές τις δουλειές και σκέφτηκαν να τα κυκλοφορήσουν: «Είπαμε γιατί δεν βγάζουμε μια συλλογή με τα καλύτερα από αυτά για να τα μάθει και ο κόσμος. Πιο πολύ για το εξωτερικό, επειδή εδώ είναι περιορισμένο το κοινό. Η σκηνή είναι μικρή. Πέρα από αυτούς τους καλλιτέχνες, άντε να υπάρχουν άλλοι τόσοι το πολύ που έχουν κάνει 1-2 κομμάτια παρόμοιου ύφους. Έχει ένα ταβάνι η όλη υπόθεση. Η αναζήτηση κράτησε ένα χρονο, αλλά πιο πολύ μας καθυστέρησαν οι εταιρίες και η ΑΕΠΙ μέχρι να πάρουμε τα δικαιώματα. Επίσης, μού πήρε αρκετό καιρό να βρω τους καλλιτέχνες και να μου δώσουν τα αρχεία. Οι περισσότεροι ξαφνιάστηκαν, επειδή σχεδόν είχαν ξεχάσει ότι είχαν κάνει αυτά κομμάτια, αλλά ενθουσιάστηκαν όταν τους εξήγησα το κόνσεπτ. Τους άρεσε πάρα πολύ. Οι μισοί από αυτούς είναι ενεργοί, αλλά έχουν τραβήξει σε άλλες κατευθύνσεις».

Η συλλογή κυκλοφόρησε το 2012 με τίτλο «Into The Light: A Journey Into Greek Electronic Music, Classics & Rarities (1978 - 1991)» και συζητήθηκε πολύ στο εξωτερικό. Σήμερα έχουν κυκλοφορήσει τουλάχιστον προσωπικές δουλειές των Βαγγέλη Κατσούλη, Δημήτρη Πετσετάκη και Γιώργου Θεοδωράκη που βρίσκουν αποδοχή σε ένα νεότερο ηλικιακά κοινό που δεν είναι απαραίτητα από την Ελλάδα. Στο Ρομάντσο θα παρουσιάσουν το πρώτο τους showcase το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου με live των  Βαγγέλη Κατσούλη, Δημήτρη Πετσετάκη και Άκη Δαούτη. Μαζί τους ένας νεότερος μουσικός, ο Starcount.

Η άγνωστη πλευρά της ηλεκτρονικής μουσικής της Ελλάδας στο Ρομάντσο Facebook Twitter
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν / LIFO

Βαγγέλης Κατσούλης

Ο Βαγγέλης Κατσούλης είναι ένας πολύπλευρος συνθέτης. Έχει ασχοληθεί από την avant-garde, την τζαζ μέχρι την ηλεκτρονική μουσική και τον μινιμαλισμό ενώ έχει συνθέσει μουσική για τον κινηματογράφο και το θέατρο. Από το 1975 και για αρκετά χρόνια υπήρξε συνεργάτης του Μάνου Χατζιδάκι και παραγωγός ραδιοφωνικών προγραμμάτων στο Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Στην Into the Light Records κυκλοφόρησε μετά από 24 χρόνια το ‘The Sleeping Beauties: A Collection of Early and Unreleased Works’.

«Με την ηλεκτρονική μουσική ασχολήθηκα από καταβολής κόσμου. Πάρα πολύ βαριά. Ίσως το έναυσμα ήταν κάποιο άκουσμα μουσικής του Γιάννη Χρήστου. Μέχρι τότε δεν είχα ανακατευτεί αλλά βρήκα κάποια συγγένεια στην μουσική του Γιάννη Χρήστου και σε αυτά τα πράγματα που με ενδιέφεραν εμένα και ήθελα να κάνω. Είχα σπουδάσει μουσική στην Ελλάδα και στην Γερμανία και τα πρώτα μου βήματα ήταν στο χώρο της σύγχρονης μουσικής, της avant-garde, της τότε πρωτοπορίας. Τα μέσα τότε που πρωτοχρησιμοποίησα ήταν για τα σημερινά δεδομένα της παλαιολιθικής εποχής και σιγά, σιγά παρακολούθησα όλη αυτή την πορεία όπως εξελισσόταν η τεχνολογία μέχρι σήμερα. Μιλάμε για αρχές προς μέσα της δεκαετίας του ’70. Μέχρι τώρα δεν έχω εγκαταλείψει την ηλεκτρονική μουσική. Παράλληλα βέβαια με άλλα πράγματα που κάνω. Οι επιρροές είναι πάρα πολλές επειδή πολλές προέρχονται από τον χώρο της κλασσικής μουσικής όπως ήταν η περίπτωση του Γιάννη Χρήστου και από τον χώρο της τζαζ επίσης επειδή είναι ένας χώρος που μου αρέσει και με ενδιαφέρει και έχω ασχοληθεί. Δεν νομίζω ότι έχει νόημα να αναφέρω ονόματα. Το πρώτο καιρό χρειάστηκε να ταξιδέψω στην Αμερική για να αγοράσω συνθεσάιζερ. Τότε που ήταν κάτι πολύ σπάνιο να βρεις στην Ελλάδα. Δεν ερχόντουσαν. Μετά έγιναν πιο προσιτά. Το πρώτο έργο που εμφανίστηκα σαν συνθέτης ήταν ηλεκτρονικής μουσικής και ήταν το 1975. Από τότε δεν έχω σταματήσει. Είχε καλή ανταπόκριση. Τότε ήταν σχετικά πρόσφατη η απουσία του Γιάννη Χρήστου λόγω του θανάτου του από την ελληνική μουσική σκηνή. Θυμάμαι ότι στις κριτικές που είχαν γράψει για αυτή την πρώτη μου εμφάνιση ότι ήμουν ο νέος Γιάννης Χρήστου. Ο πρώτος μου δίσκος βγήκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Τότε ήταν πάρα πολύ καινούργια μουσική επειδή ήταν πολλοί λίγοι που έκαναν αυτά τα πράγματα. Τώρα έχει πάλι ενδιαφέρον από ότι βλέπω από τα νέα παιδιά που ενδιαφέρονται για την μουσική μου και απευθύνονται σε μένα. Κατά κάποιο τρόπο ίσως με θεωρούν έναν από τους πρώτους που άνοιξαν αυτό το δρόμο. Πιστεύω ότι αυτά τα πράγματα που έφτιαχνα τότε, ακούγονται πολύ φρέσκα τώρα. Δεν έχω παρακολουθήσει την ηλεκτρονική σκηνή όλα αυτά τα χρόνια επειδή ασχολήθηκα πάρα πολύ με την τζαζ. Έριξα πολύ μεγάλο βάρος εκεί οπότε δεν έχω άποψη. Είναι μια ευχάριστη έκπληξη είναι σαν να είναι μια επιστροφή για μένα σε εκείνη την πρώτη φάση την δική μου και είναι μια όμορφη επιβεβαίωση ότι αυτά τα πράγματα που έκανα τότε και έψαχνα τότε, δεν ήταν μόνο για τότε αλλά ακόμη και σήμερα ακούγονται και θεωρούνται σημαντικά. Σαφώς με ικανοποιεί. Στο Ρομάντσο θα παρουσιάσω κάποια κομμάτια που έχουν σχέση με το Sleeping Beauties αλλά και κάποια πρόσφατα που έχουν κάποια συνάφεια».

http://www.vangeliskatsoulis.gr/

Δημήτρης Πετσετάκης

Ο Δημήτρης Πετσετάκης κυκλοφόρησε πρόσφατα το άλμπουμ ‘Endless’  που περιέχει ακυκλοφόρητο υλικό του από την δεκαετία του ’80. Το πρώτο άλμπουμ του άλμπουμ ήταν το ‘Missing Links’ που βγήκε στην ‘Utopia’, την ανεξάρτητη εταιρεία του Βαγγέλη Κατσούλη. Έχει μια ιδιαίτερη φιλοσοφία γύρω από την ηλεκτρονική μουσική που της παραμένει πιστός μέχρι και σήμερα. Ατμοσφαιρικοί μινιμαλιστικοί ήχοι, πνευματικότητα και πειραματισμός με έθνικ αναφορές και όργανα από όλο τον κόσμο είναι μερικά από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το έργο του.

Η άγνωστη πλευρά της ηλεκτρονικής μουσικής της Ελλάδας στο Ρομάντσο Facebook Twitter
Βαγγέλης Κατσούλης. Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν / LIFO

«Με την ηλεκτρονική μουσική ξεκίνησα πάρα πολύ μικρός. Θα ήμουν 11 με 12 χρονών.  Άκουγα Pink Floyd και ξαφνικά έμαθα ότι είχαν συνεργαστεί με τον  Karlheinz Stockhausen.Αυτό ήταν πήγα και πήρα δίσκους του Stockhausen. Μετά ήρθε το progressive electronic, ήρθε και ο  Ξενάκης στην Ελλάδα και ίδρυσε τον Σύλλογο Ελλήνων Συνθετών Ηλεκτρονικής Μουσικής, το Σ.Ε.Σ.Η.Μ.  και ήμουν από τα ιδρυτικά μέλη. Σπούδασα μουσική στην Ελλάδα. Δεν βγήκα στο εξωτερικό. Ήταν να πάω στην Γαλλία στον Ξενάκη αλλά τα πράγματα μπλέχτηκαν και έμεινα εδώ. Στην ουσία με την ίδρυση του Συλλόγου ξεκίνησε και η περιπέτεια μου  με τον Βαγγέλη Κατσούλη που θα παίξουμε μαζί και με όλους τους υπόλοιπους. Όλα αυτά ήταν στις αρχές του ’80. Εκείνη την εποχή ήταν δύσκολα τα πράγματα. Το κοινό ήταν τελείως διαφορετικό. Υπήρχε ένα κοινό που ήταν αφοσιωμένο. Ερχόταν στις συναυλίες, ήξερε τι θα πάει να δει και ως εκ τούτου και τι να περιμένει κιόλας. Αυτό ήταν πολύ καλό. Δεν ξέρω αν υπάρχει αυτό το κοινό ακόμη. Τουλάχιστον στο εξωτερικό υπάρχει. Φάνηκε και από την πώληση του δίσκου που έβγαλε η Into the Light. Το ενδιαφέρον τότε ήταν ότι συγκεντρωνόμασταν με 2-3 συνθέτες κάθε φορά  και αυτοσχεδιάζαμε επιτόπου επί σκηνής. Γινόταν π.χ.  εργαστήρια μουσικά σε ένα χώρο που υπήρχε εδώ στη Μεσογείων, είτε στο μουσικό εργαστήρι του Τρίτου Προγράμματος που βρισκόταν στην παλιά ΕΡΤ. Η χημεία και η επαφή αυτών των ανθρώπων έβγαλε απίθανα πράγματα. Ήταν μια πολύ δημιουργική εποχή. Τα έχω κρατήσει αυτά τα εργαστήρια σε κασέτες και καμιά φορά όταν τις ξανακούω, υπάρχουν απίθανα πράγματα μέσα.  Κάποια στιγμή είχε δημιουργηθεί στην Ελλάδα το Ινστιτούτο Τελετουργικού Θεάτρου και ήμουν υπεύθυνος στα μουσικά και ασχολιόμασταν με παραστάσεις που είχαν σχέση με Αρχαία Ελλάδα. Δεν έχω σταματήσει να ασχολούμαι με την ηλεκτρονική μουσική. Πάντοτε το έκανα. Και ο γιος μου σπουδάζει το ίδιο. Το πρώτο πράγμα που ήθελα να δω όταν με πλησίασαν για τις επανεκδόσεις ήταν αν ήταν άνθρωποι σοβαροί που αγαπούσαν την συγκεκριμένη μουσική. Στο πρώτο τέταρτο είχα καταλάβει ότι τα παιδιά και ήξεραν και ενδιαφερόντουσαν πραγματικά γι’ αυτό το λόγο και συμμετείχα χωρίς δεύτερη σκέψη. Ο κόσμος βαρέθηκε από κάποια στιγμή και μετά επειδή έχει φάει στη μάπα τόσα πράγματα που δεν ακούγονται. Εκτός από την τζαζ που έχει ένα σταθερό κοινό και άκουσμα,  πάντα θα κυνηγάει πράγματα που έχουν μια εσωτερικότητα. Αυτή η μουσική ήταν πολύ μπροστά από την εποχή.

Ένα τμήμα από αυτά που φτιάχνω, έχει σχέση με την αρχαία Ελλάδα, την βαθιά Αρχαία Ελλάδα - όχι εθνικισμούς και τέτοια αλλά τον μυστικισμό τον οποίο είχε - πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι που άμα το ακούσουν μια φορά, θα το ακολουθήσουν. Την δεκαετία του ’70 ακόμη υπήρχαν συνθέτες όπως ο Χρήστου που για μένα ήταν πολύ κοντά σε αυτό που λέω, περισσότερο π.χ.  από τον Ξενάκη που έκανε περισσότερο εγκεφαλική  μουσική του εξαιτίας των μαθηματικών. Ο Χρήστου είχε να κάνει περισσότερο με τον μυστικιστικό και το ambient αλλά δυστυχώς έφυγε γρήγορα και ήταν μεγάλη απώλεια. Αισθάνομαι ότι αν είχε ζήσει αυτός ο άνθρωπος θα ήταν άλλη ηλεκτρονική μουσική για την Ελλάδα και για τον κόσμο. Στο live θα παρουσιάσω μερικά από τα κομμάτια που έχουν μπει στο άλμπουμ Endless. Είναι αρκετά σκοτεινά και τα βίντεο και τα κομμάτια αλλά θα κλείσω με λίγο περισσότερο φως παραπάνω με μίνιμαλ κομμάτια με μαριμπές, κρουστά και κάτι περίεργες ηλεκτρικές κιθάρες που παίζω».

http://dimitrispetsetakis.gr/

 

 

Άκης Δαούτης

 

Ο Άκης Δαούτης ή Akis είναι πιο γνωστός κυρίως για την δουλειά που έχει κάνει στον κινηματογράφο. Έχει γράψει την μουσική για τις ταινίες του Κωνσταντίνου Γιάνναρη (Δεκαπενταύγουστος, Από την Άκρη της Πόλης) και του Περικλή Χούρσογλου (Μάτια από νύχτα).

Η άγνωστη πλευρά της ηλεκτρονικής μουσικής της Ελλάδας στο Ρομάντσο Facebook Twitter
Δημήτρης Πετσετάκης. Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν / LIFO

«Ξεκίνησα να ασχολούμαι με την ηλεκτρονική μουσική το 1984-5, φοιτητής τότε στην Αμερική. Ανακάλυψα ότι υπήρχε στο πανεπιστήμιο ένα ολοκληρωμένο στούντιο. Παρακολούθησα τα μαθήματα. Ο καθηγητής μου είχε δώσει το κλειδί για να δουλεύω το βράδυ και έτσι ξεκίνησα. Αργότερα, πίσω στην Ελλάδα βρήκα τον παλιό μου καθηγητή ο οποίος ξεκίνησε το Κέντρο Σύγχρονης Μουσικής Έρευνας μαζί με τον Ξενάκη και άρχισα να δουλεύω πάνω σε ένα σύστημα που είχε επινοήσει τότε ο Γιάννης Ξενάκης,  την πολυαγωγία με την οποία σχεδίαζες ήχους με ένα μαγνητικό μολύβι. Έτσι έφτιαξα τα πρώτα μου έργα και μετά συνέχισα. Είχα ακούσει αρκετή ηλεκτρονική μουσική αλλά και μουσική concrete. Βασικά,  ροκ έπαιζα αλλά μ’ άρεσε πάντα η τέχνη του ήχου και το πώς το συνθεσάιζερ μεταμορφώνει τους ήχους. Το ‘90 κατάφερα και μάζεψα όλα τα κομμάτια που είχα γράψει από το ’85 και μετά και κυκλοφόρησα τον πρώτο προσωπικό μου δίσκο που ήταν μια συλλογή. Αυτό κυκλοφόρησε το 1990. ‘Ήμασταν πολύ μικρό κοινό γνωριζόμασταν όλοι μεταξύ μας. Μειώθηκε η παραγωγή μου από κάποια στιγμή και έπειτα. Δούλεψα περισσότερο πάνω σε μουσική για εικόνα. Στην αρχή έκανα για χρόνια jingles, μουσικές για διαφημιστικά και με απορρόφησε περισσότερο ο κινηματογράφος. Η ηλεκτρονική μουσική όμως παρέμεινε η μεγάλη αγάπη μου. Κάθε δυο χρόνια έγραφα ένα κομμάτι. Χάρηκα που αυτό το υλικό είναι ακόμη ζωντανό ώστε κάποια νέα παιδιά θέλουν να τα επανεκδόσουν. Είμαι και ο νονός της εταιρείας επειδή βαφτίστηκε από τον πρώτο προσωπικό μου δίσκο. Αυτό το είδος εκείνη την εποχή δεν είχε πολύ μεγάλο κοινό άμα μάζευες 100 άτομα σε μια συναυλία ήσουν ευτυχισμένος. Έπρεπε κατά κάποιο τρόπο να είσαι μυημένος σε αυτή τη μουσική. Άλλοι ερχόντουσαν από περιέργεια να ακούσουν καινουργιους ήχους, άλλοι έφευγαν εκνευρισμένοι επειδή σε πολλά κομμάτια δεν έβρισκαν αυτό που συνήθως βρίσκουν στη μουσική - ρυθμούς, αρμονίες, κτλ. Ποτέ αυτή η μουσική που θεωρείται λόγια δεν έγινε δημοφιλής στην Ελλάδα για πάρα πολλούς λόγους. Με την ευκαιρία αυτής της επανέκδοσης ήρθε όλη αυτή η σκηνή στο φως. Χαίρομαι και για τους συνάδελφους μου. Με πολλούς από αυτούς είμαστε φίλοι και γνωριζόμαστε και συνεργαζόμασταν μαζί εκείνη την εποχή. Ήμασταν σαν μια μεγάλη παρέα. Είναι σημαντικό που ανακαλύφθηκε όλη αυτή η δουλειά. Θα μπορούσε να είχε μείνει στα συρτάρια.  Ήταν πολύ δύσκολο εκείνη την εποχή να ενδιαφερθεί κάποια εταιρεία να παράγει τέτοιο το υλικό, όλες κοίταζαν να βγάλουν λαϊκά ή κάποιο ροκ γκρουπ. Κανένας δεν ενδιαφερόταν. Το ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι κατάφεραν να βγάλουν ένα βινύλιο ήταν πολύ μεγάλη υπόθεση με προσωπικά έξοδα και με μεγάλη προσωπική φθορά. Στο Ρομάντσο σκέφτομαι να παίξω ένα πιο σύγχρονο κομμάτι, μια ερωτική ιστορία ανάμεσα σε δυο θορύβους που ετοιμάζω αυτή τη στιγμή. Αν την έχω τελειώσει βέβαια».



 

Starcount

Ο Starcount είναι ένα νέο όνομα στο χώρο της ηλεκτρονικής σκηνής που θα ανοίξει την συναυλία και θα παίξει την μουσική του για πρώτη φορά μπροστά στο κοινό.

Η άγνωστη πλευρά της ηλεκτρονικής μουσικής της Ελλάδας στο Ρομάντσο Facebook Twitter
Άκης Δαούτης. Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν / LIFO

«Ασχολούμαι με την ηλεκτρονική μουσική από το 1995 που είδα στο σπίτι ενός φίλου ένα ατάρι και ήθελα να πάρω. Μου άρεσε να ελέγχω τις συσκευές τότε. Έχω σπουδάσει μουσική τεχνολογία στην Γλασκόβη. Άκουγα πάντα ηλεκτρονική μουσική από το παρελθόν. Ήταν ένας τρόπος για να μπορέσω να εκφραστώ σαν παιδί αντί για κάτι άλλο, την ζωγραφική π.χ. Μου άρεσε αυτό το πράγμα από τότε που πήρα το πρώτο συνθεσάιζερ δεν έχω σταματήσει να ασχολούμαι.  Ο Ηλίας με εισήγαγε σε αυτή την σκηνή. Πριν βγει η επανέκδοση ήξερα μόνο την Λένα Πλάτωνος και κατάφερα να μάθω και τους υπόλοιπος. Είναι τιμή μου που μου δίνεται αυτή η ευκαιρία να επικοινωνήσω αυτό το πράγμα. Από το παρελθόν είχα αυτά τα ακούσματα. Είναι ήρεμη μουσική αλλά ταυτόχρονα έχει μεγάλη δύναμη. Μέχρι στιγμής δεν έχω κυκλοφορήσει κάτι. Η ενασχόληση μου με το αντικείμενο ήταν κάτι εντελώς προσωπικό και δεν το ήξερε κανένας. Την μουσική που έφτιαχνα, την κράταγα για τον εαυτό μου. Τώρα έχω σκοπό να βγάλω κάποια πράγματα από αυτά. Χαίρομαι τελευταία που ο κόσμος το έχει μάθει και έχει πρόσβαση σε αυτό. Έχει ανοίξει η σκηνή πάρα πολύ και έχει ενδιαφέρον λόγω του παρελθόντος που έχουν οι Έλληνες λόγω Ξενάκη και Χρήστου θα έπρεπε να ήμαστε σε ένα διαφορετικό επίπεδο σχετικά με την ηλεκτρονική σκηνή. Και αυτό συνεχίζει και γίνεται. Πρέπει να αποκτήσουμε μια σχέση με τους Έλληνες που κάνουν αυτή τη μουσική π.χ. όλος ο πλανήτης γνωρίζει τον Vangelis. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ακούσει την μουσική του ή να μην γνωρίζει τον Ξενάκη». 

https://soundcloud.com/starcount

Info:

12/12, Ρομάντσο, 21:30, Αναξαγόρα 3-5, είσοδος: €5.

 

Η άγνωστη πλευρά της ηλεκτρονικής μουσικής της Ελλάδας στο Ρομάντσο Facebook Twitter
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν / LIFO

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοντσέρτο του Αρανχουέθ: Ποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος από αυτό το κοντσέρτο;

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Ποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος από το Κοντσέρτο του Αρανχουέθ;

Σχεδόν έναν αιώνα μετά την δημιουργία του το «Κοντσέρτο του Αρανχουέθ» του Χοακίν Ροντρίγκο παραμένει η μουσική στην οποία όλοι με κάποιο τρόπο παραδινόμαστε. Η Ματούλα Κουστένη αποκρυπτογραφεί τη μελαγχολία, τη σπαρακτική μελωδία, τη δύναμη της κιθάρας και τη μοναδική του ενέργεια.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Μας αφορά σήμερα η Lady Gaga;

The Review / Μας αφορά σήμερα η Lady Gaga;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο δημοσιογράφος Γιάννης Τσιούλης aka Cartoon Dandy συζητούν για την πορεία και τα τελευταία βήματα στη μουσική και κινηματογραφική βιομηχανία μιας από τις μεγαλύτερες ποπ σταρ της τελευταίας 15ετίας και για το πόσο relevant είναι σήμερα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
10 χρόνια μετά, ακόμη μας στοιχειώνει το «Ταπεινοί Και Πεινασμένοι»

Μουσική / Το «Ταπεινοί Και Πεινασμένοι» του ΛΕΞ ακόμη μας στοιχειώνει

Πέρασαν 10 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού δίσκου του «Τ.Κ.Π.», που δεν ήταν απλώς ένα σημείο τομής για την εγχώρια ραπ σκηνή. Ήταν κάτι που σε άρπαζε και σε προσγείωνε με το ζόρι στην καθημερινότητα.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Η Bipolia δεν φοβάται να παίζει μουσική στον δρόμο

Μουσική / Η Bipolia δεν φοβάται να παίζει μουσική στον δρόμο

«Είναι σίγουρα πιο χαλαρά στην Κυψέλη, πιο γειτονιά σε σχέση με την Ερμού»: Η νεαρή μουσικός φέρνει αναζωογονητική αύρα στα ελληνικά ροκ και ποπ δεδομένα με το ντεμπούτο άλμπουμ της και τις εμφανίσεις της στους δρόμους της Αθήνας.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού ‘666’, του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Μουσική / «Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού «666», του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Οι εξωφρενικές ιδέες του Νταλί, τα λάγνα φωνητικά της Ειρήνης Παπά και οι διαμάχες του Βαγγέλη Παπαθανασίου με τη δισκογραφική εταιρεία ήταν μόνο μερικά από τα επεισόδια της δημιουργίας ενός μνημειώδους άλμπουμ που επανακυκλοφορεί αυτές τις μέρες σε deluxe έκδοση.
THE LIFO TEAM
«Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Μουσική / «Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Aφήνοντας πίσω της την προηγούμενη ζωή της ως νοσοκόμα, μετά από παρότρυνση των ασθενών της να κυνηγήσει τα όνειρά της, η παραγωγός και καλλιτέχνιδα Kelly Lee Owens μιλά για την τελευταία της δουλειά, τις σημαντικές συνεργασίες της και τη μουσική που διαμορφώνει συνειδήσεις και επηρεάζει συναισθήματα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η σπουδαία επανεκκίνηση της Καμεράτα ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών

Μουσική / Η συγκινητική επανεκκίνηση της Καμεράτας

Τέσσερα χρόνια, δύο νομοθετικές παρεμβάσεις, τρεις υπουργικές αποφάσεις και μία εκκαθάριση χρειάστηκαν ώστε να μπορέσει η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής να κάνει restart και να επανέλθει ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Μουσική / Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Η υποψηφιότητα ενός ξεχασμένου και μάλλον αδιάφορου κομματιού του Τζον Λένον για το βραβείο του δίσκου της χρονιάς φαίνεται να συμπυκνώνει όλη την σύγχυση και την έλλειψη σοβαρότητας που διακρίνει τον κουρασμένο μηχανισμό κύρους των Grammy.
THE LIFO TEAM
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Γεννήθηκε Σαν Σήμερα / Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Δημοσιογράφος, στιχουργός. Θα ήταν ευχαριστημένος αν, απ’ όλα τα τραγούδια του, έμενε στην ιστορία το τετράστιχο: «Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει, σαν αμάξι γέρικο, στην ανηφοριά».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ
Stilpon: Η επιστροφή ενός Έλληνα κοσμοπολίτη του σύγχρονου ροκ

Μουσική / Stilpon: Η επιστροφή ενός Έλληνα κοσμοπολίτη του σύγχρονου ροκ

Ο Στίλπων Νέστωρ μαζί με εκλεκτούς καλεσμένους παρουσιάζουν αυτή την Πέμπτη στην Αθήνα τη νέα του δουλειά που έχει τίτλο «The Second Cloud Commission» και αποτελεί το απόγειο μιας δημιουργικής πορείας στο σύγχρονο ροκ που διανύει τέσσερις δεκαετίες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το κονσέρτο που σφράγισε μια βαθιά φιλία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το κονσέρτο που σφράγισε μια βαθιά φιλία

Η Ματούλα Κουστένη βουτά στα άδυτα μιας βαθιάς φιλίας, αυτής των Γιόζεφ Γιόακιμ και Γιοχάνες Μπραμς, που στηρίχτηκε στην καλλιτεχνική ιδιοφυΐα και τη χημεία αυτών των δύο μουσικών, αφήνοντας ένα μοναδικό ενθύμιο, το Κοντσέρτο για Βιολί και Ορχήστρα που υπογράφει -ποιος άλλος;- o Γιοχάνες Μπραμς.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ