Καινούρια ελληνικά συγκροτήματα: Γουρούνια Στο Διάστημα, Remain in Light, The Moon in June, Spinball, Low Noise

Καινούρια ελληνικά συγκροτήματα: Γουρούνια Στο Διάστημα, Remain in Light, The Moon in June, Spinball, Low Noise Facebook Twitter
0

ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ

Καινούριοι Καιροί [Ανεξάρτητη Παραγωγή] 

Καινούρια ελληνικά συγκροτήματα: Γουρούνια Στο Διάστημα, Remain in Light, The Moon in June, Spinball, Low Noise Facebook Twitter
Οι φόρμες των τραγουδιών είναι γενικώς σκληρές, αλλά μ’ έναν τρόπο κάπως… έντεχνο..
Τα Γουρούνια στο Διάστημα είναι ένα πενταμελές συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη… και αυτό δεν κρύβεται (όχι το «πενταμελές», το «από τη Θεσσαλονίκη»). Και το λέω τούτο επειδή το αυτί μου πιάνει συχνά από το βάθος κάτι από… Τρύπες. Ίσως είναι και λογικό αυτό, ως ένα βαθμό. Πάντως τα παιδιά παίζουν καλά, δηλαδή πολύ καλά, κι αυτό θα πρέπει να ειπωθεί από την αρχή. Είναι συγκρότημα εννοώ, δεν είναι τρέχα-γύρευε. Υπάρχει δέσιμο και όρεξη. Η όρεξη φαίνεται από τον τρόπο που «δένουν» τα κομμάτια τους, και κυρίως από τη δημιουργική αγωνία τους να προτείνουν δικό τους ήχο. Δεν ξέρω αν θα έχουν την τύχη των επιτυχημένων γκρουπ της ιδιαίτερης πατρίδας τους – αν θα τους αναγνωριστεί και στο ταμείο τέλος πάντων αυτό που κάνουν. Προσωπικώς τους το εύχομαι (αν το επιθυμούν και οι ίδιοι). 
Ποιοι αποτελούν τα Γουρούνια στο Διάστημα; Ο Χρήστος Γεωργακάκης κιθάρα, φωνητικά, ο Κωνσταντίνος Βούρος φωνή, ο Νίκος Γεωργακάκης κιθάρα, ο Θοδωρής Σαββαΐδης μπάσο, φωνητικά και ο Σίμος Τριανταφύλλου ντραμς. Πέντε παιδιά που χειρίζονται πολύ καλά τα όργανά τους, και που γράφουν μόνοι τους τις μουσικές τους, ενίοτε δε και τους στίχους τους (το λέω τούτο, γιατί στα ονόματα των στιχουργών υπάρχουν και κάποια που δεν έχουν σχέση με τα μέλη του γκρουπ). 
Καινούρια ελληνικά συγκροτήματα: Γουρούνια Στο Διάστημα, Remain in Light, The Moon in June, Spinball, Low Noise Facebook Twitter
Γουρούνια στο Διάστημα
Οι φόρμες των τραγουδιών είναι γενικώς σκληρές, αλλά μ’ έναν τρόπο κάπως… έντεχνο (ας μην βγάζουν σπυριά οι ροκάδες, δεν υπάρχει λόγος, δεν εννοώ αυτό που εννοούν). Υπάρχουν αναφορές από το punk, όπως και το πιο σύγχρονο κιθαριστικό ροκ, όμως ο σχετικός ελληνικός ήχος τού δεύτερου μισού του ’80 και των nineties είναι εκείνος που κυριαρχεί (στις επιρροές). Γενικώς σπιντάτα πράγματα στηριγμένα σωστά από την μπάντα, που, όσο να ’ναι, παίζει πανικόβλητη. Αυτό έχει και τα υπέρ και τα κατά του. Στα υπέρ λογαριάζω, οπωσδήποτε, το πάθος, τη ρυθμική ένταση και τη δύναμη που βγάζουν τα κομμάτια, ενώ στα κατά το γεγονός πως πολλά από τα τραγούδια «μοιάζουν» μεταξύ τους. Κι εκεί αξίζει, νομίζω, να γίνει περισσότερη δουλειά. 
Από στιχουργικής πλευράς επίσης υπάρχουν τα… πάνω και τα κάτω. Τα Γουρούνια στο Διάστημα ενδιαφέρονται γι’ αυτά που συμβαίνουν γύρω τους/γύρω μας, και δεν αρέσκονται να τραγουδούν μόνο για… αγάπες και λουλούδια. Όμως, και ως γνωστόν, ο κοινωνικός στίχος θέλει δουλειά, ώστε να μην ακούγεται κοινότοπος και γραφικός. Το συγκρότημα το παλεύει, και ορισμένες φορές κατορθώνει ν’ αγγίξει το τέλειο (το τραγούδι «Παραπλάνηση» π.χ., που είναι έξοχο από κάθε άποψη), πράγμα που δείχνει πως υπάρχουν δυνατότητες και πως τούτο το γκρουπ ήρθε για να μείνει. 
«Πεταλούδες παζαρεύουν στα στενά την αντοχή μου/ Και τα μάτια τους χορεύουν γύρω από την ύπαρξή μου/ Το ταξίδι ξαναρχίζω μοιάζω ακόμα σαστισμένος/ Μα ο δρόμος θα το δείξει αν θα είμαι κερδισμένος…». 
Αυτά είναι λόγια… Έτσι σας θέλω… 

REMAIN IN LIGHT/ THE MOON IN JUNE

Dead Alaska/ Grey skies April skies [ARS NOCTURNA] 

Καινούρια ελληνικά συγκροτήματα: Γουρούνια Στο Διάστημα, Remain in Light, The Moon in June, Spinball, Low Noise Facebook Twitter
Split 45άρι με δύο καινούρια ελληνικά συγκροτήματα και δύο τραγούδια. Στην πρώτη πλευρά καταγράφονται οι Remain in Light και το “Dead Alaska” (μουσική, στίχοι: Γιώργος “Y” Παντελέων). Το συγκρότημα προέρχεται από τη Θεσσαλονίκη, υπάρχει από το 2010, έχοντας γράψει μέχρι στιγμής ένα 45άρι κι ένα άλμπουμ. Μετά από έξι χρόνια έχουν συμβεί διάφορες αλλαγές μελών και ως εκ τούτου από την αρχική line-up έχει διασωθεί μόνον ο Y. 
Σήμερα λοιπόν Remain in Light είναι οι εξής: Υ μπάσο, Elder K φωνή, Ghoul ντραμς, Dok κιθάρες και Constantine Lado synth bass. Οι δύο μπασίστες (και ο ντράμερ φυσικά) δημιουργούν την πολύ δυνατή ρυθμική βάση, πάνω στην οποία «πατάει» η μελωδία του “Dead Alaska” (μαζί με τη φωνή και την κιθάρα) και… κάπως έτσι προκύπτει ένα ωραίο τραγούδι, που μπορεί να διατρέχεται από ένα dark κλίμα, δίχως, πάντως, να παραπέμπει σώνει και καλά σε κάτι από τα eighties. Δεν λέω πως δεν υπάρχουν αναφορές, λέω πως το κιθαριστικό κομμάτι είναι σημερινό (και πολύ καλό), ενώ και η φωνή, που διατηρεί εν σπέρματι το σκοτεινό κλίμα εκείνης της εποχής, κινείται σε απλά… ποιητικά πλαίσια, δίχως να ξεπέφτει στην παρελθοντολαγνεία. Εν τέλει; Ένα άψογο τραγούδι, αποδεκτό απ’ όλους. Νταρκάδες ή μη… 

Αν το όνομα Remain in Light παραπέμπει εντελώς στους Talking Heads, το όνομα The Moon in June παραπέμπει εντελώς στην κομματάρα “Moon in June” των Soft Machine από το “Third” (μουσική, στίχοι: Robert Wyatt). Δεν το λέω για κακό αυτό, απεναντίας! Ποιοι είναι οι (The) Moon in June; 

Ο Νίκος Δρίβας κιθάρα, μπάσο και η Μαρίλυ Κιτσιώνα φωνή, πιάνο. Το ντουέτο μπορεί να είναι καινούριο, ο Νίκος Δρίβας όμως είναι γνωστός από τα late 80s-early 90s μέσω των Distorted Image, ενώ κάποιοι ίσως τον ξέρουν και ως συγγραφέα του βιβλίου «Release the Bats…/Η ιστορία της ελληνικής σκοτεινής εναλλακτικής σκηνής» [ARS NOCTURNA, Αθήνα 2012].

Καινούρια ελληνικά συγκροτήματα: Γουρούνια Στο Διάστημα, Remain in Light, The Moon in June, Spinball, Low Noise Facebook Twitter
Remain in Light

Το “Grey skies April skies” είναι το πρώτο τραγούδι του σχήματος κι αυτό που τους συστήνει σ’ ένα ευρύτερο κοινό. Η mid-tempo απλωμένη μελωδία, τα καθαρά-κρυστάλλινα φωνητικά τής Κιτσιώνα, που κρατούν από την παράδοση του ethereal-wave (Elizabeth Fraser και τα τοιαύτα) και βεβαίως όλη η ηχητική συνέπεια με την παράδοση του στυλ που υφαίνεται στο background, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για κάτι συνολικότερο στο μέλλον. Ίδωμεν… 

Καινούρια ελληνικά συγκροτήματα: Γουρούνια Στο Διάστημα, Remain in Light, The Moon in June, Spinball, Low Noise Facebook Twitter
The Moon in June

www.arsnocturna.gr

SPINBALL

Shadows [B-otherSide] 
Καινούρια ελληνικά συγκροτήματα: Γουρούνια Στο Διάστημα, Remain in Light, The Moon in June, Spinball, Low Noise Facebook Twitter
Τα κιθαριστικά riffs και συχνότερα ο τρόπος διαχείρισης των φωνητικών δίνουν μιαν αίσθηση που με παραπέμπει στους Who...

Ροκ μπάντα από την Αθήνα είναι οι Spinball, που υπάρχουν από το 2006 όπως διαβάζουμε στο bandcamp, έχοντας ηχογραφήσει έως τώρα δύο άλμπουμ. Το “Roger’s Fable” το 2011 και το “Shadows”, που τυπώθηκε πριν λίγο καιρό από την B-otherSide σε 250 αντίτυπα βινυλίου. 

Στους Spinball παίζουν σήμερα οι Νίκος Καρατζίδης φωνή, Παναγιώτης Τσεβρένης κιθάρες, Γιάννης Βρεττάκος μπάσο, Κωνσταντίνος Μαυραντζάς πλήκτρα και Παντελής Χανδρής ντραμς (σ’ ένα track ακούγεται στο μπάσο ο Βαγγέλης Οικονόμου) με τον ήχο τους να κινείται προς το σύγχρονο κιθαριστικό ροκ (τα πλήκτρα θέλω να πω δεν καθορίζουν τον ήχο του γκρουπ), αλλά και με κάποια… επικά στοιχεία να βγαίνουν προς τα έξω, που θα μπορούσα να τα χαρακτηρίσω με κάποιαν υπερβολή(;) –πώς να το πω;– ακόμη και progressive. Και για να γίνω ακόμη πιο συγκεκριμένος…

Τα κιθαριστικά riffs και συχνότερα ο τρόπος διαχείρισης των φωνητικών δίνουν μιαν αίσθηση που με παραπέμπει στους Who. Μου αρέσει αυτός ο ήχος, που δεν είναι prog ακριβώς, αλλά που διατηρεί αυτή τη μυρωδιά από τα μεγάλα γκρουπ της εποχής. 

Κομμάτια, ας πούμε, όπως το “Shadows” και το “I feel free” επιβεβαιώνουν εντός μου αυτή την διαδρομή – την διαδρομή εννοώ που ξεκινά εκεί κάπου στα τέλη του ’60, φθάνοντας σιγά-σιγά έως στις μέρες μας (στο stoner και τα υπόλοιπά του). 

Το ατού των Spinball, πέρα από τα παιξίματα που είναι πολύ πρώτα, είναι οι συνθέσεις, που ακούγονται στ’ αυτιά μου επεξεργασμένες και ψαγμένες – δηλαδή ολοκληρωμένες. Το γκρουπ έχει συναίσθηση (και γνώση) της ροκ ιστορίας (έχει ακούσματα εννοώ) και αυτήν ακριβώς τη συναίσθηση την διαπιστώνεις σε κάθε κομμάτι τους. Με άλλα λόγια δεν υπάρχει track, που ν’ ακούγεται αδιάφορο ή ξεκομμένο από τα υπόλοιπα. Όλα έχουν μιαν ενότητα, ένα στόχο, ένα σκοπό, με το προτελευταίο δραματικό “Absence” (που είναι instro) να σε απογειώνει και με το έσχατο “Time to go” να σε επαναφέρει άρδην σε σημερινές καταστάσεις (“Wake up my son/ someone has said/ your time has come/ please don’t be late. Wake up young man/ drive me away/ it’s time to run/ you cannot stay”). 

Θα το πούμε ξανά. Παλιά, στα χρόνια του ’80 και του ’90 για παράδειγμα, έκανες κρα για να βρεις συγκροτήματα με τόσο χωνεμένες και ευρύτατες αναφορές, που να έχουν ήχο δικό τους, να παίζουν άψογα τα όργανά τους, έχοντας και τις σωστές παραγωγές. Σήμερα σκάνε συχνότατα μπάντες από παντού (ελληνικές εννοώ), που στέκονται πολύ ψηλά. 

Τα παιδιά μαθαίνουν να παίζουν μουσική από τα σχολειά τους, ακούν τα πάντα (ή εν πάση περιπτώσει ό,τι περισσότερο μπορούν, καθότι υπάρχει ευκολία), έχουν ταλέντο και με το πέρασμα του χρόνου ξέρουν να φτιάξουν δίσκους που να στέκουν – και να στέκουν γερά. Βελτιώσεις πάντα μπορεί να γίνουν – και γίνονται. Αλλά όταν το επίπεδο είναι ήδη πολύ ψηλό, οι βελτιώσεις θα το κάνουν απλώς ψηλότερο. Και τούτο συμβαίνει και με τους Spinball. 

www.b-otherside.gr

LOW NOISE

Low Noise [Dia de Los Muertos/ B-otherSide] 

Καινούρια ελληνικά συγκροτήματα: Γουρούνια Στο Διάστημα, Remain in Light, The Moon in June, Spinball, Low Noise Facebook Twitter
Τελευταία βουτιά στο παρελθόν είναι αυτή που επιχείρησαν οι εταιρείες Dia de Los Muertos και B-otherSide, οι οποίες φέρνουν στο φως ηχογραφήσεις των Low Noise από το 1987...

Ανέκδοτες ηχογραφήσεις από την ιστορία του ελληνικού ροκ βγαίνουν… και πάντα θα βγαίνουν στην επιφάνεια. Κάτι που αφορά, βεβαίως, σε όλες τις δεκαετίες. Υπάρχει πολύ ηχογραφημένο υλικό (και είναι λογικό αυτό), οπότε πάντα θα έχουμε τον τρόπο ν’ ακούμε εγγραφές που δεν κυκλοφόρησαν στον καιρό τους – εγγραφές οι οποίες θα προσθέτουν κάθε φορά και από κάτι σε μιαν ιστορία, που δεν θα σταματήσει ποτέ να ανανεώνεται. Τελευταία βουτιά στο παρελθόν είναι αυτή που επιχείρησαν οι εταιρείες Dia de Los Muertos και B-otherSide, οι οποίες φέρνουν στο φως ηχογραφήσεις των Low Noise από το 1987. Το άλμπουμ τυπώθηκε σε 200 συνολικώς αντίτυπα και σε δύο διαφορετικού χρώματος βινύλια. Για πάμε όμως και στα πιο μέσα… 

Δεν ξέρω πόσοι θυμούνται τους Low Noise από τα eighties. Προσωπικά τους θυμάμαι και από τα live και από τα fanzines της εποχής (το Rollin Under για παράδειγμα), αλλά και από… ηχογραφήσεις. Ναι, οι Low Noise ακούγονταν στην κασέτα “Straight to Hellas”, που είχε κυκλοφορήσει από την Lazy Dog στις αρχές του ’89, διασκευάζοντας σκληρά και με έπαρση το “Love me two times” των Doors. Έκτοτε τους έχασα, αλλά να τώρα… τους ξαναβρίσκω μπροστά μου, και μάλιστα μέσα από τις στροφές ενός βινυλίου! Τίποτα, τελικά, δεν πάει χαμένο… 

Από το Rollin Under #17 (Ιανουάριος-Φεβρουάριος ’89) αντιγράφω: 

«Γκρουπ, που έχοντας σαν βασικό πυρήνα τον Ιάκωβο Μανή, πέρασε από πάρα πολλές ανακατατάξεις και αλλαγές μελών. Εκτός από τον Ι. Μανή κιθάρα, φωνή (πρώην Cpt Neφos) στο σχήμα παίζουν και οι Στάθης Καλυβιώτης μπάσο (πρώην Ανυπόφορος) και Βασίλης Κασκαμπάς τύμπανα (πρώην Yeah). Όπως λένε και οι ίδιοι είναι μάλλον υβρίδιο των επιρροών τους παρά ένα γκρουπ αναβίωσης ή αναμετάδοσης συγκεκριμένων ρευμάτων, ενώ βασική τους επιδίωξη είναι να αναπτύξουν ένα προσωπικό ύφος μέσα από τις βασικές τους επιρροές, που είναι ο ήχος της δεκαετίας του ’60, το new wave, η νεοψυχεδέλεια και η ηλεκτρική μπαλάντα. Έχουν κάνει αρκετές εμφανίσεις (ανάμεσά τους και μια σαπόρτ στους Angst)».

Στις… εμφανίσεις ας σημειωθεί και μια τηλεοπτική παρουσία τους στην εκπομπή της ΕΤ1 «Μουσική Τομή (Rock στην Ελλάδα/ η άλλη άποψη)» το 1987 σε σκηνοθεσία Γιάννη Κασπίρη, εκεί όπου οι Low Noise λένε live το “Tonight” (lead track στο πρόσφατο άλμπουμ τους). 

Εκείνη λοιπόν την εποχή (1987) μέλη του συγκροτήματος ήταν οι Ιάκωβος Μανής φωνή, κιθάρα, Βάιος Ζηνωτούλης μπάσο και Γιάννης Τρυφερούλης ντραμς, με τον Γιώργο Δημητριάδη ν’ ακούγεται ως lead τραγουδιστής σε τρία tracks. Ο Γιώργος Δημητριάδης είναι ο γνωστός Γιώργος Δημητριάδης από τους Μικρούς Ήρωες και τους Απροσάρμοστους, ενώ τους Ζηνωτούλη και Τρυφερούλη τους έχω κατά νου, τα πιο πρόσφατα χρόνια, με τους Dr.Atomik.

Τι παίζουν οι Low Noise; Λένε πως ξεκίνησαν σαν νιουγουεβάδες (δεν τους θυμάμαι σ’ αυτή τη φάση τους), όμως εδώ στο LP-συμπαραγωγή είναι γκαραζέρηδες. Ακολούθησαν και αυτοί θέλω να πω την πορεία των Villa 21, που μέσα σε λίγα χρόνια είχαν αλλάξει εντελώς τον ήχο τους. Λογικό-ξελογικό έτσι συνέβη. 

Στο πρώτο μισό των eighties κουμάντο στις επιρροές –χοντρικώς– έκαναν τα βρετανικά new-wave, dark και τα λοιπά συγκροτήματα (αφήνω το punk κατά μέρος), ενώ στο δεύτερο μισό τη σκυτάλη είχαν πάρει τα αμερικάνικα της «ερήμου», της «αναβίωσης», όπως και τα αυστραλέζικα ανάλογα (και τα σουηδικά από κοντά κ.ο.κ.). Εντάξει, υπήρχαν και κάποια γκρουπ που ήταν από την αρχή αμερικανόθρεφτα, όπως οι Last Drive για παράδειγμα, ή άλλα που συνέχισαν στο νιουγουεβάδικο στυλ, όπως οι South of No North. 

Αυτή η μεταβολή, πάντως, που ήταν 180 μοιρών σε όσους συνέβη, αφορά και στους Low Noise. Το γκρουπ παίζει ωραία, δυνατά και καθαρά, και κομμάτια όπως το “Tonight”, το πιο... λυσεργικό “Night escape”, το γρήγορο και βαρύ “Burn”, το αυθάδες “Out of the door” ή και το “Lonely driver” θα μπορούσε άνετα να συναγωνίζονταν –όπως και το έπρατταν– τα καλύτερα των Last Drive της ίδιας εποχής ή των Melting Ashes. 

Το άλμπουμ αυτό πέραν του γεγονότος ότι είναι «μια χαρά» και στέκει και σήμερα με την πρέπουσα ροκ άνεση, έρχεται να συμπληρώσει ένα χαμένο κομμάτι τού παζλ του ελληνικού garage-punk του ’80 και απ’ αυτήν την άποψη είναι διπλά καλοδεχούμενο. 

Info:
Όλα οι κυκλοφορίες διανέμονται από την B-otherSide Records
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

elton john

Μουσική / Το ντοκιμαντέρ που αποκάλυπτε τον πραγματικό Έλτον Τζον

Ένα νέο ντοκιμαντέρ στο Disney+ ακολουθεί τον διάσημο μουσικό στην πρόσφατη περιοδεία του και κάνει μια αναδρομή στην 55χρονη καριέρα του. Πριν από τρεις δεκαετίες όμως, μια άλλη ταινία τον έδειχνε σε όλο το αφιλτράριστο μεγαλείο του.
THE LIFO TEAM
Κοντσέρτο του Αρανχουέθ: Ποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος από αυτό το κοντσέρτο;

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Ποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος από το Κοντσέρτο του Αρανχουέθ;

Σχεδόν έναν αιώνα μετά τη δημιουργία του το «Κοντσέρτο του Αρανχουέθ» του Χοακίν Ροντρίγκο παραμένει η μουσική στην οποία όλοι με κάποιο τρόπο παραδινόμαστε. Η Ματούλα Κουστένη αποκρυπτογραφεί τη μελαγχολία, τη σπαρακτική μελωδία, τη δύναμη της κιθάρας και τη μοναδική του ενέργεια.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Μας αφορά σήμερα η Lady Gaga;

The Review / Μας αφορά σήμερα η Lady Gaga;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο δημοσιογράφος Γιάννης Τσιούλης aka Cartoon Dandy συζητούν για την πορεία και τα τελευταία βήματα στη μουσική και κινηματογραφική βιομηχανία μιας από τις μεγαλύτερες ποπ σταρ της τελευταίας 15ετίας και για το πόσο relevant είναι σήμερα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
10 χρόνια μετά, ακόμη μας στοιχειώνει το «Ταπεινοί Και Πεινασμένοι»

Μουσική / Το «Ταπεινοί Και Πεινασμένοι» του ΛΕΞ ακόμη μας στοιχειώνει

Πέρασαν 10 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού δίσκου του «Τ.Κ.Π.», που δεν ήταν απλώς ένα σημείο τομής για την εγχώρια ραπ σκηνή. Ήταν κάτι που σε άρπαζε και σε προσγείωνε με το ζόρι στην καθημερινότητα.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Η Bipolia δεν φοβάται να παίζει μουσική στον δρόμο

Μουσική / Η Bipolia δεν φοβάται να παίζει μουσική στον δρόμο

«Είναι σίγουρα πιο χαλαρά στην Κυψέλη, πιο γειτονιά σε σχέση με την Ερμού»: Η νεαρή μουσικός φέρνει αναζωογονητική αύρα στα ελληνικά ροκ και ποπ δεδομένα με το ντεμπούτο άλμπουμ της και τις εμφανίσεις της στους δρόμους της Αθήνας.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού ‘666’, του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Μουσική / «Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού «666», του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Οι εξωφρενικές ιδέες του Νταλί, τα λάγνα φωνητικά της Ειρήνης Παπά και οι διαμάχες του Βαγγέλη Παπαθανασίου με τη δισκογραφική εταιρεία ήταν μόνο μερικά από τα επεισόδια της δημιουργίας ενός μνημειώδους άλμπουμ που επανακυκλοφορεί αυτές τις μέρες σε deluxe έκδοση.
THE LIFO TEAM
«Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Μουσική / «Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Aφήνοντας πίσω της την προηγούμενη ζωή της ως νοσοκόμα, μετά από παρότρυνση των ασθενών της να κυνηγήσει τα όνειρά της, η παραγωγός και καλλιτέχνιδα Kelly Lee Owens μιλά για την τελευταία της δουλειά, τις σημαντικές συνεργασίες της και τη μουσική που διαμορφώνει συνειδήσεις και επηρεάζει συναισθήματα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η σπουδαία επανεκκίνηση της Καμεράτα ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών

Μουσική / Η συγκινητική επανεκκίνηση της Καμεράτας

Τέσσερα χρόνια, δύο νομοθετικές παρεμβάσεις, τρεις υπουργικές αποφάσεις και μία εκκαθάριση χρειάστηκαν ώστε να μπορέσει η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής να κάνει restart και να επανέλθει ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Μουσική / Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Η υποψηφιότητα ενός ξεχασμένου και μάλλον αδιάφορου κομματιού του Τζον Λένον για το βραβείο του δίσκου της χρονιάς φαίνεται να συμπυκνώνει όλη την σύγχυση και την έλλειψη σοβαρότητας που διακρίνει τον κουρασμένο μηχανισμό κύρους των Grammy.
THE LIFO TEAM
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Γεννήθηκε Σαν Σήμερα / Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Δημοσιογράφος, στιχουργός. Θα ήταν ευχαριστημένος αν, απ’ όλα τα τραγούδια του, έμενε στην ιστορία το τετράστιχο: «Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει, σαν αμάξι γέρικο, στην ανηφοριά».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ