Η Ιταλίδα μετζοσοπράνο Ρομίνα Μπάσσο, ο Μάρκελλος Χρυσικόπουλος και οι Latinitas Nostra ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μία συναυλία με τίτλο Lamento.
Οι βίαιοι θάνατοι βασιλιάδων και ευγενών τον 17ο αιώνα εμπνέουν λογοτέχνες, ζωγράφους και συνθέτες. Όταν τα γεγονότα είναι τραγικά, η καντάτα παίρνει τη μορφή Θρήνου (lamentο). Ο θρήνος τεσσάρων γυναικών γίνεται αφορμή για αντίστοιχους συνθέτες του ιταλικού μπαρόκ να γράψουν άριες συγκινησιακά φορτισμένες –συχνά δεξιοτεχνικές–, που συνδυάζουν το λυρικό με το δραματικό στοιχείο, αλλά και παρτιτούρες θρηνο-παρωδίας που έρχονται να αντισταθμίσουν την οδύνη του θανάτου με τη σάτιρα. Θα ακουστούν ο Θρήνος της Μαρίας Στιούαρτ (Lamento di Maria Stuarda), που γράφτηκε από τον Τζάκομο Καρίσσιμι (περ. 1605-1674) και αναφέρεται στο επικείμενο τέλος της τραγικής βασίλισσας της Σκοτίας, ο Θρήνος της Βασίλισσας της Σουηδίας (Lamento della Regina di Svezia) για τον θάνατο του Βασιλιά Γουστάβου-Αδόλφου που συνέθεσε ο Λουίτζι Ρόσσι (περ. 1597-1653) και το ερωτικό απόσπασμα Δάκρυά μου (Lagrime mie) από τη Συλλογή «Απολαύσεις της Ευτέρπης» της βενετής τραγουδίστριας Μπάρμπαρας Στρότσι (1619-1677), που υπήρξε μία από τις σπανιότατες περιπτώσεις γυναικών-συνθετών του 17ου αιώνα. Ο επίλογος ανήκει στην κωμικοτραγική Θρηνοπαρωδία (Lamento parodia) του ευρηματικού ναπολιτάνου συνθέτη Φραντσέσκο Προβεντσάλε (1624-1704).
σχόλια