Δύο γείτονες, η Στέγη και το Πάντειο Πανεπιστήμιο συνεργάζονται για δεύτερη φορά σε έναν κύκλο συναυλιών σύγχρονης μουσικής. Στόχος τους, η παρουσίαση της εκλεκτικής συγγένειας ανάμεσα στον ήχο του «τώρα» και το παρελθόν.
Τα δύο Ιδρύματα μηδενίζουν τη μεταξύ τους χωροταξική απόσταση και μοιράζονται το κοινό ενδιαφέρον τους για τον πολιτισμό, με επίκεντρο τη σύγχρονη μουσική, η οποία γίνεται για δεύτερη συνεχή καλλιτεχνική περίοδο η γέφυρα που ενώνει τη Στέγη και το Πάντειο Πανεπιστήμιο με μια σειρά τριών συναυλιών. Οι φοιτητές της κατεύθυνσης «Πολιτισμός και Πολιτιστική Διαχείριση» του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου, υποστηριζόμενοι από την τεχνογνωσία και το δίκτυο επικοινωνίας της Στέγης, αναλαμβάνουν την προώθηση των συναυλιών σε στενή συνεργασία με τους μουσικούς, ενώ το πρόγραμμα τελεί υπό την εποπτεία και των δύο Ιδρυμάτων. Νέοι και ανερχόμενοι -ως επί το πλείστον- ερμηνευτές παρουσιάζουν έργα που συνδέονται μέσα από ένα κοινό μουσικό περιβάλλον ή έργα που δημιουργούν μία (ακόμη) γέφυρα πάνω από τους αιώνες που τα χωρίζουν.
Ένας ιδιαίτερος φόρος τιμής αποδίδεται στον György Kurtág με αφορμή τα ενενηκοστά του γενέθλια (γενν. 1926). Το έργο του Ούγγρου συνθέτη χαρακτηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από το διάλογο που ανοίγει με όλες τις εποχές της μουσικής φιλολογίας. Μερικοί από τους σημαντικότερους «συνομιλητές» του είναι οι György Ligeti, Anton Webern, και J. S. Bach, έργα των οποίων θα ακουστούν μαζί με τα δικά του. Άλλες εκλεκτικές συγγένειες του φετινού προγράμματος είναι αυτές του Νίκου Σκαλκώτα με τον σύγχρονό του Erwin Schulhoff, των Hans Werner Henze και Rodney Sharman με τον Richard Wagner, καθώς και η πολύ ιδιαίτερη σύζευξη λογοτεχνίας και μουσικής, μεσαιωνικής και σύγχρονης, στη συναυλία με τίτλο Laborinthus.
Πρόγραμμα τρίτης συναυλίας (Τετ.15/2):
Laborinthus
Irene Coticchio: απαγγελία & φωνητικός αυτοσχεδιασμός
Περικλής Λιακάκης: σύνθεση & live electronics
Δημήτρης Κούντουρας: φλάουτα με ράμφος, τραβέρσο & σύλληψη
Έργα: Guillaume de Machaut, Riyohei Hirose, Περικλής Λιακάκης
Κείμενα: Jorge Luis Borges, Edoardo Sanguineti
σχόλια