Δεν ήταν καλή εβδομάδα, γενικά, και από μουσικής άποψης ήταν βαρετή κι αδιάφορη. Είχε όμως MGMT, την επιστροφή της SOPHIE και του Jonti και δύο ελληνικές παραγωγές που έχουν ενδιαφέρον.
MGMT - Little Dark Age
Έχουν περάσει δέκα χρόνια από το ντεμπούτο τους Oracle Spectacular και μάλλον έχουν παραμεγαλώσει, γιατί γίνονται όλο και πιο σκοτεινοί. Στο πρώτο single από το νέο άλμπουμ τους Little Dark Age ακούγονται σαν Cure και φλερτάρουν με το gothic, και, περιέργως, τους πάει πολύ αυτή η αλλαγή. Δεν είναι εντυπωσιακή επιστροφή, αλλά είναι αξιοπρεπής.
Dednewb - ✿ UR A LOSER ✿
Η Νιόβη σε παραγωγή του FlokosH και στίχους σαν απόσπασμα από σελίδα ημερολογίου: «i know why u dont like my pictures much / i know i am your secret crush / i know u think of my sweet touch / the way i flip my hair and such / and i know you're afraid so much / one day i could your head just bash / and i never tell u when i go to bed / u havent replied to what i said / now my lazy lil hearts really feelin blue / whats goin on tween me and u / u know what bitch i see thru u...».
Υπάρχει και τέτοιες ελληνικές παραγωγές, ευτυχώς!
Morrissey - Spent the Day in Bed
Το βίντεο του νέου του single. Αν είσαι φαν είναι καλό, δοκίμασε, αλλιώς προσπέρνα.
Shamir - Straight Boy
Ο Shamir ξεκίνησε με χορευτικά κομμάτια και άλλο φαινόταν ότι θα γίνει, αλλά ξαφνικά την είδε lo-fi και άλλαξε ήχο. Μετά το Ratchet πέρασε και μεγάλα λούκια προσωπικά. Το νέο του κομμάτι από το άλμπουμ Revelation που έρχεται πριν το τέλος της χρονιάς έχει τίτλο Straight Boy και στίχους προβοκατόρικους: «Won’t someone tell me why / I always seem to let these straight boys run my life» τραγουδάει στην αρχή και είναι εντελώς ροκ, άλλη φάση από τον παλιό εαυτό του.
Dizzee Rascal - Bop N Keep It Dippin
Το βίντεο είναι ολόκληρη ταινία με έναν τύπο που έκλεψε τα λεφτά του μαφιόζου Ράσκαλ και αλλάζει συνέχεια πρόσωπα για να μην τον εντοπίσει. Είναι σαν ταινία του Γκάι Ρίτσι με ολίγη από Wes Anderson.
GAIKA - BATTALION (feat. Miss Red)
Το νέο του κομμάτι από ένα EP στην Warp που έρχεται σηματοδοτώντας την εξέλιξή του και μια εμφάνιση στο Plissken που περιμένω πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο στο φεστιβάλ.
SOPHIE — It's Okay To Cry
Η Σόφι δεν υπήρχε ποτέ, ήταν το εικονικό δημιούργημα ενός Αμερικάνου παραγωγού που έπαιζε με τη χροια της φωνής του πάνω σε ηλεκτρονικούς ήχους, δημιουργώντας κάτι που ονόμαζε hyperkinetic. Αυτό που έκανε στο πρώτο άλμπουμ του Product πριν από δύο χρόνια ήταν εντελώς πρωτότυπο και σύγχρονο, κι ας μην ήταν πρωτοφανές. Η Sophie είναι πλέον υπαρκτή, είναι το όνομα που υπογράφει ο παραγωγός (χρησιμοποιεί πια το θηλυκό γένος για να αυτοχαρακτηριστεί) και το νέο κομμάτι του είναι αγνώριστο: έχει αφήσει πίσω την pitch-αρισμένη φωνή και τον ήχο που θύμιζε ηλεκτρονικό παιχνίδι ή καρτούν και τραγουδάει με κανονική φωνή ένα ποπ κομμάτι που είναι πολύ καλύτερο από αυτό που φαίνεται στην πρώτη ακρόαση...
Jonti - Staring Window
Όμορφο τραγούδι από τον Αυστραλό Jonti. Από το άλμπουμ του Tokorats. Ωραία επιστροφή.
Primal Scream - Higher Than the Sun
Το θυμήθηκα σήμερα. Το Screamadelica είναι ίσως το πιο αγαπημένο μου άλμπουμ της flower pop των ’90s κι αυτό το τραγούδι είναι ολόκληρη εμπειρία, σαν πρωινό μετά από μια βραδιά ξεφαντώματος εκείνη την εποχή. Αν υπάρχουν 4-5 τραγούδια που δεν βαριέμαι ποτέ ν’ ακούω, το Higher Than The Sun είναι σίγουρα ένα από αυτά.
Keengboy feat. Kareem Kalokoh – Inferno
Το τραγούδι (της διαφήμισης) που ακούγεται παντού είναι ελληνική παραγωγή. Και ακούγεται και ο Kareem.
σχόλια