[Από τον Θανάση Χαραμή]
Το 2011 φωτογραφίζει τις κλεμμένες ελληνικές αρχαιότητες στο Βρετανικό Μουσείο και το 2012 λανσάρει την διαδικτυακή καμπάνια του για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα " I AM GREEK AND I WANT TO GO HOME ".
Το 2013 ως concept artist δημιουργεί την διαδικτυακή καμπάνια για την τουριστική προώθηση της Ελλάδας με τίτλο "Meet the world in Greece".
Είναι σχεδόν απίθανο να είσαι χρήστης των social media και να μην έχεις κάνει like, share ή έστω πέσει πάνω σε φωτογραφία του. Ο Άρης Καλογερόπουλος κατάφερε από τη Γερμανία όπου ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια, να γίνει ο πιο viral φωτογράφος της Ελλάδας έχοντας με δύο ευφάνταστα πρότζεκτ μονοπωλήσει το internet.
Ακόμη πιο ενδιαφέρον με την υπόθεση του είναι πως ενώ τα timeline όλων μας βομβαρδίζονταν με τη δουλειά του, ο ίδιος υπήρξε τόσο διακριτικός που σχεδόν έγινε θρύλος.
Σχεδόν ένα χρόνο μετά το "Meet the world in Greece" και με δύο νέα πρότζεκτ να είναι σε διαδικασία προετοιμασίας, ο μουσικός παραγωγός, συνθέτης και φωτογράφος Άρης Καλογερόπουλος μας συστήνεται, ξεφυλλίζει τα άλμπουμ του και εξηγεί την γεμάτη πάθος, σχέση του με την Ελλάδα.
Πως γεννήθηκαν τα δυο πολύ επιτυχημένα κόνσεπτ. Τι είχες στο μυαλό σου και τι σε ώθησε να επικοινωνήσεις αρχικά το θέμα των γλυπτών και μετά την ομορφιά της Ελλάδας;
Και τα δυο όπως είναι σαφές έχουν κοινό παρονομαστή την Ελλάδα. Σε δεύτερη φάση αυτό που με ωθεί πάντα να δημιουργώ κάτι και με εμπνέει είναι η διαρκής ανάγκη μου για κοινωνική προσφορά και concepts που εμπεριέχουν ξεκάθαρα και στοχευμένα μηνύματα.
Το πρώτο concept που αφορά στην επιστροφή των γλυπτών (και όχι μαρμάρων) του Παρθενώνα προέκυψε όταν είχα την τύχη και την ατυχία να αντιμετωπίσω εμπειρικά πλέον και όχι μέσα από την πληροφορία, το γιγαντιαίο μέγεθος του πολιτιστικού εγκλήματος που συντηρείται στο Λονδίνο από τις εκάστοτε Βρετανικές κυβερνήσεις.
Ήταν επόμενο για ένα άνθρωπο με το δικό μου χαρακτήρα που μετατρέπει την συγκίνηση και την ανάγκη του για μετάδοση μηνυμάτων να το κάνω. Ως φωτογράφος μπορούσα, ως μουσικός και concept artist μπορούσα και απλά το έκανα. Αντί να εξηγώ με λόγια και ατελέσφορες συζητήσεις κάτι που πρέπει να αποτελέσει εμπειρία και όχι πληροφορία, το έκανα εικόνα και μετέδωσα αυτό που φώναζε μέσα μου. Έτσι και το μότο I AM GREEK AND I WANT TO GO HOME.
Το δεύτερο concept αφορούσε ξεκάθαρα την διάδοση της άγνωστης πλευράς της χώρας μας. Όλα αυτά που δηλαδή δεν είχαν επικοινωνηθεί ποτέ από επίσημες και ανεπίσημες τουριστικές καμπάνιες ενώ το υλικό για να πραγματοποιηθεί ήταν ΕΚΕΙ και περίμενε βασανιστικά ανεκμετάλλευτο.
Έτσι συγκέντρωσα όσο περισσότερες φωτογραφίες από το διαδίκτυο υπήρχαν και μπορούσαν να λειτουργήσουν στη συγκεκριμένη ιδέα και τις ένωσα κάνοντας την προσπάθεια να βγει επιτέλους προς τα έξω η τεράστια ποικιλία εμπειριών και τοπίων που μπορεί να χαρεί κανείς στην Ελλάδα.
Πώς και γιατί πιστεύεις πως και τα δύο ερασιτεχνικά ως προς την επικοινωνία κόνσεπτ γνώρισαν τόσο μεγάλη απήχηση;
Θα σου πω γιατί. Πρώτον δεν έγιναν με σκοπό το κέρδος και αυτό ήταν και στις δυο περιπτώσεις απολύτως εμφανές. Ο μόνος που θα μπορούσε να έχει κέρδος ήταν όλοι εμείς και η ίδια μας η χώρα.
Ξέρεις κάτι; Και μόνο που σκέφτομαι καμιά φορά ο,τι το Meet the World in Greece μπορεί να έχει γίνει αφορμή για να έρθουν 10 οικογένειες ή ζευγάρια στην Ελλάδα, να γνωρίσουν μέρη που δεν είχαν ιδέα πως υπήρχαν σε μια τόσο μικρή, αλλά υπέροχη γη και να αφήσουν χρήματα στην οικονομία μας, με κάνει και ανατριχιάζω γιατί το "κατάφερα" χωρίς να πέσει ούτε ένα ευρώ!
Όπως και στην πρώτη μου κίνηση, η ιδέα και μόνο του ο,τι το θέμα ξαναπήρε έκταση μετά από 30 χρόνια στασιμότητας και έφτασε να συζητείται με slides των φωτογραφιών μου σε debate στο Tέξας είναι υπεραρκετό μιας και δεν σπαταλήθηκαν για αυτό παραπάνω από 75 ευρώ και αρκετές ώρες προσωπικής δουλειάς.
Ένα δεύτερο θέμα που έπαιξε ρόλο στην μετάδοση και αποδοχή τους ήταν η προσωπική επικοινωνία που είχα με όλο τον κόσμο που ρωτούσε και ενδιαφερόταν για τα θέματα αυτά. Δεν νομίζω ούτε στο θέμα μιας κίνησης για την επιστροφή των γλυπτών μα ούτε και σε τουριστική καμπάνια να έχει μπορέσει κανείς να μιλήσει με τον δημιουργό τους, να ανταλλάξει απόψεις και να προτείνει τις ιδέες του!
Social Media Rocks ! Τέλος.
Μέχρι να το καταλάβουν αυτό εκεί "πάνω" θα τα έχουμε καταφέρει όλα από εκεί μέσα και δεν θα χρειάζεται να τους πληρώνουμε τζάμπα. Δεν κάνουν και τίποτα στο κάτω κάτω με όλο τον πακτωλό χρημάτων που τους παρέχεται από τους φόρους που πληρώνουμε.
Ήσουν μόνος σου σε όλο αυτό; Τεχνικά φαντάζει αδύνατο και επίσης μοιάζει σαν μια πολύ χρονοβόρα ομαδική δουλειά επαγγελματιών.
Σε σχέση με τους χρόνους της εργασίας πίσω από όλα αυτά έχω να πω μόνο ένα. Όταν ξεκινάω κάτι το τελειώνω. Έτσι όταν η ιδέα σκάει, γίνεται πράξη κατευθείαν. Η κάμερα ανοιγοκλείνει, τα όργανα παίζουν και το mouse παίρνει φωτιά! Πολύς κόσμος πιστεύει ακόμα και σήμερα πως δουλεύουν από πίσω 10 άνθρωποι, όμως λησμονούν τι σημαίνει αγάπη για το αντικείμενο σου και μεράκι.
Και ξαφνικά γίνεται το μπαμ! Πως ένιωσες; Υπερήφανος; Αμήχανος; Ποιοι σε πλησίασαν; Υπήρξε καμία κρατική προσέγγιση; Θα ήθελες να υπάρξει;
Λοιπόν, δεν ένιωσα υπερήφανος. Δέος ένιωσα! Δέος και υποχρέωση να συνεχίσω να το κάνω αυτό γιατί απλώς αποδίδει! Τόσο απλά. Δεν ψωνίζομαι από την αποδοχή. Ψωνίζομαι μόνο με αυτά που αγαπώ. Με τη δουλειά μου ως μουσικός και ως φωτογράφος. Με τα concepts και με τη δημιουργία!
Δεν με πλησίασε κανείς. Πέρα από χιλιάδες χρήστες των social media από την επίσημη πολιτεία δεν με πλησίασε ούτε με "ενόχλησε" κανείς μα κανείς! Και δεν περίμενα να το κάνουν. Θα ήμουν αφελής να το περιμένω όταν ξέρω τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν στα πάντα.
Δεν ξέρω εάν θα ήθελα να έρθουν σε επαφή για να συνεργαστούν μαζί μου, διότι εάν γινόταν αυτό πολύ φοβάμαι πως θα κατέστρεφαν κάθε έννοια της δουλειάς μου μόνο και μόνο λόγω ασχετοσύνης.
Άσε λοιπόν. Καλύτερα...
Ποιο ήταν το πιο συγκινητικό μήνυμα που έλαβες; Το πιο ενθαρρυντικό;
Το πιο συγκινητικό μήνυμα που πήρα ήταν από μια σημαντική καλλιτέχνη που μου είπε εμπιστευτικά πως η ζωή της απέκτησε ξανά νόημα λόγω της κίνησης μου με τα γλυπτά. Ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση και βρήκε πάλι κάποιο νόημα για να συνεχίσει.
Τι να πεις εκεί; Υπέροχη και πολύ δυνατή στιγμή! Υπήρχαν και κάποια άλλα σχόλια που ήταν πολύ ενθουσιώδη και μου ζητούσαν να γίνω υπουργός πολιτισμού και τουρισμού και τέτοια. Έλεγα από μέσα μου... "χέσε θέατρο μεγάλε". Τώρα έκανες strike!
Είναι αρκετά εντυπωσιακό πως ενώ όλοι αναδημοσίευαν τις φωτογραφίες, δεν υπήρχε σχεδόν πουθενά μια συνέντευξη ή στοιχεία για σένα; Πώς και γιατί συνέβη αυτό;
Όταν κάνεις κάτι για το κοινό κάλο δεν πλασάρεις το όνομα σου δεξιά κι αριστερά. Εάν το κάνεις αυτό σημαίνει αυτόματα πως ο απώτερος στόχος και σκοπός σου είναι άλλος από αυτόν που φαίνεται και αφορά μόνο στην προσωπική σου επαγγελματική - οικονομική εξέλιξη. Το όνομα μου λοιπόν δεν έπαιζε φάτσα κάρτα. Σκοπός ήταν το μήνυμα και όχι η προβολή των ικανοτήτων μου.
Χαρακτηριστικό είναι πως ακόμα και σήμερα, 2 χρόνια μετά την πρώτη μου κίνηση γνωστοί και άγνωστοι μου στέλνουν με μηνύματα τις δικές μου δημιουργίες λέγοντας μου " Πωωωω κοίτα! Είναι φοβερό! Δεν ξέρω εάν το έχεις πάρει χαμπάρι !"
Παρ' όλα ταύτα και μετρημένες συνεντεύξεις έχω δώσει και σε κανάλια και σε περιοδικά και παρουσιάστηκαν όλα επαρκώς. Το Focus έκανε τετρασέλιδο για την κίνηση με τα γλυπτά και έφτασα να μιλάω για την τουριστική καμπάνια σε μεγάλο ραδιοφωνικό σταθμό της Αυστραλίας. Δεν είμαι αχάριστος.
Άλλες δυνατές αναμνήσεις από ταξίδια και τις υπόλοιπες φωτογραφικές σου ιστορίες;
Σε φωτογραφικό αλλά και ανθρώπινο επίπεδο μια από τις σπουδαιότερες εμπειρίες μου ήταν το ταξίδι μου στην Αιθιοπία πριν 5 χρόνια. Άλλαξε τη ζωή μου όχι γιατί είδα αυτά που (ψευδώς) μεταδίδουν οι τηλεοράσεις, αλλά γιατί βίωσα τι σημαίνει να ζεις με τα απολύτως απαραίτητα και να είσαι αληθινός και ευτυχισμένος.
Τα τοπία και οι άνθρωποι γίνονταν ένα. Έμεινα σχεδόν ένα μήνα και πραγματικά ήταν πολύ λίγο. Θέλω να ξαναπάω σύντομα να κάνω ένα ακόμα πιο πλούσιο φωτογραφικό αφιέρωμα.
Πες μου για τη ζωή σου στη Γερμανία...Αισθάνεσαι μετανάστης; Η Ελλάδα σου λείπει και αν ναι, θα επέστρεφες;
Το έχω ξαναπεί αλλά θα το ξαναπώ διότι με εκφράζει απόλυτα. Δεν ανήκω σε αυτούς που μετανάστευσαν. Ανήκω σε αυτούς που δεν μπορούν να γυρίσουν.
Μου λείπουν απίστευτα πολλά και είναι και περίεργο διότι εδώ ζω σε έναν παράδεισο. Όμως μου λείπουν μυρωδιές, φίλοι, οικογένεια, συνήθειες, βόλτες και η γενικότερη επικοινωνία με ανθρώπους που εκτιμώ.
Όσο όμως η Ελλάδα δείχνει να μη χρειάζεται ανθρώπους σαν κι εμένα στο δυναμικό της, εγώ δεν θα της το χαλάσω και θα παραμένω έξω. Και όχι... δεν έχει να κάνει με το οικονομικό, αλλά με το ηθικό σκέλος της κατάστασης αυτής. Εδώ όταν κάνω κάτι για την Ελλάδα νιώθω πατριώτης. Εκεί, συγγνώμη... αλλά νιώθω κάτι άλλο.
Σχέδια...;Η επόμενη καμπάνια που ετοιμάζεται να βομβαρδίσει το ίντερνετ;
Ετοιμάζω τη δεύτερη φάση και των δύο projects αλλά και 2 καινούριες προσπάθειες για τις οποίες δεν μπορώ να επεκταθώ λεπτομερώς. Μπορώ να πω μόνο πως η μια έχει να κάνει με την Αθήνα και η άλλη με τους Παραολυμπιακούς και γενικώς με τα A.M.E.A από μια εντελώς διαφορετική σκοπιά που δεν περιέχει ίχνος μιζέριας.
Ας κλείσουμε με τα αγαπημένα σου από την Ελλάδα και την Αθήνα όπου γεννήθηκες...
Οι Κυριακές μου στην Πάρνηθα, το καφεδάκι με τον φίλο μου τον Κυριάκο στο studio του στην Πολιτεία και οι αποδράσεις στη γλυκιά μου Ερμιόνη στην Πελοπόννησο.
σχόλια