Ελάχιστοι φωτογράφοι έχουν έργο τόσο βαθύ, ειλικρινές και ασυμβίβαστο όσο η Nan Goldin. Έγινε γνωστή γιατί κατέγραψε την αγάπη, τον έρωτα, τη σεξουαλικότητα, την ομορφιά, την αίγλη και την παρακμή, τον πόνο και τον θάνατο παρουσιάζοντας τη ζωή της και τους ανθρώπους της. Η οπτική της γλώσσα και ο τρόπος που προσέγγισε την λεγόμενη «κοινωνική προσωπογραφία» όχι μόνο απέρριψε τα συμβατικά όρια του μέσου της φωτογραφίας αλλά δημιούργησε και κάτι μοναδικό: ένα καθρέφτη του εαυτού της, αλλά και του κόσμου.
Το Ballad of Sexual Dependency- η σειρά ορόσημο της φωτογράφου-είναι η βαθιά προσωπική της αφήγηση, ένα οπτικό προσωπικό ημερολόγιο, το χρονικό της πάλης για την οικειότητα και την κατανόηση ανάμεσα στους φίλους, την οικογένεια και τους εραστές της. Η σειρά που περιλαμβάνει φωτογραφίες που τραβήχτηκαν μεταξύ του 1979 και του 1986 παρουσιάζεται σε μία καθηλωτική, μεγάλης κλίμακας έκθεση στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη μέχρι και τις 12 Φεβρουαρίου.
σχόλια