Το Μάρτιο του 1896, ο Μαρσέλ Προυστ έγραψε επιστολή απευθυνόμενος στην πρώτη του αγάπη και κρυφό του πάθος, τον γνωστό συνθέτη Ρεϊνάλντο Αν.
Οι δύο άντρες αποτέλεσαν φάρο πολιτισμού για τη γενιά τους, όμως η σχέση τους, αν και γνωστή στον στενό κύκλο τους, παρέμεινε κρυφή από το κοινό καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Στην χειρόγραφη επιστολή του, σε κακογραμμένο και συχνά δυσανάγνωστο γραφικό χαρακτήρα, ο 24χρονος τότε Προυστ γράφει: «Θέλω να είσαι εδώ συνέχεια, αλλά ως μεταμφιεσμένος θεός, τον οποίο κανένας θνητός δεν θα μπορούσε να αναγνωρίσει».
Αυτήν την εβδομάδα, αρκετές από τις επιστολές μεταξύ του Προυστ και του Αν, που δεν έχουν ξαναδεί το φως της δημοσιότητας, πρόκειται να βγουν σε δημοπρασία στο Παρίσι, ως μέρος μίας συλλογής 70 λογοτεχνικών χειρογράφων, βιβλίων και επιστολών που ρίχνουν φως στη ζωή ενός από τους πιο διάσημους συγγραφείς της Γαλλίας.
Μέχρι σήμερα, η συλλογή βρισκόταν στα χέρια των απογόνων του Προυστ. Ενόψει της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby's στο Παρίσι την Πέμπτη, τα χειρόγραφα έρχονται στη δημοσιότητα για πρώτη φορά.
Η ερωτική επιστολή προς τον Αν, γράφτηκε όταν ο Προυστ επρόκειτο να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο, «Les plaisirs et les jours» (Pleasures and Days), μία συλλογή από τα πρώτα του ποιήματα και την πεζογραφία του. Η έκδοση περιελάμβανε τέσσερις συνθέσεις πιάνου από τον ήδη καθιερωμένο Αν.
Άλλα σημαντικά κομμάτια της δημοπρασίας περιλαμβάνουν τα ακατέργαστα προσχέδια μερικών από τα μεγαλύτερα έργα του Προυστ, συμπεριλαμβανομένων αποσπασμάτων από το επτάτομο «Αναζητώντας το χαμένο χρόνο» (In Search of Lost Time), υποσημειώσεις του συγγραφέα στις οποίες περιγράφει τις διαφωνίες του με τον Βρετανό κριτικό τέχνης Τζον Ράσκιν και μία συλλογή από 138 επιστολές από τον εκδότη του Προυστ, Γκαστόν Γκαλιμάρ, που χρονολογούνται από το 1912 έως το 1922, όταν ο συγγραφέας πέθανε.
Σε μία από τις επιστολές, ο Γκαλιμάρ δείχνει μία ασυνήθιστη αφοσίωση στον κορυφαίο συγγραφέα του.
«Έχω μία ζηλότυπη αγάπη για τη δουλειά σου, όπως και για σένα: οπότε πες μου ξεκάθαρα τι θέλεις και θα καταβάλω κάθε προσπάθεια να μην σε απογοητεύσω ποτέ», γράφει ο εκδότης.
Ο αναπληρωτής διευθυντής του οίκου Sotheby's στο Παρίσι, Μπενουά Πούτμαν, ανέφερε ότι η αλληλογραφία του Γκαλιμάρ, της οποίας η αξία αποτιμάται περίπου στα 150.000 ευρώ, αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της δημοπρασίας.
«Εδώ έχουμε 10 χρόνια αλληλογραφίας μεταξύ του Γκαλιμάρ, ο οποίος ήταν από τους πιο σημαντικούς εκδότες της Γαλλίας εκείνη την εποχή και του Προυστ, του μεγαλύτερου Γάλλου συγγραφέα», αναφέρει.
Η συλλογή ανήκει στην Μαρί–Κλοντ Μαντ, κόρη της μοναδικής ανιψιάς του συγγραφέα, Σούζι, η οποία έβλεπε τον θείο της ως «έναν μάγο», σύμφωνα με συγγενείς οι οποίοι αναφέρουν ότι η λατρεία ήταν αμοιβαία.
Μετά το θάνατο του Προυστ, η περιουσία του πέρασε στον νεότερο αδερφό του, Ρόμπερτ και μετά στην κόρη του Σούζυ, μία καλλιεργημένη γυναίκα που προσπάθησε να διαιωνίσει τη μνήμη του, ενθαρρύνοντας την έκδοση της δουλειάς του και της αλληλογραφίας του, αν και συχνά απέκρυπτε οτιδήποτε αναφερόταν στην ομοφυλοφιλία του.
Τη δεκαετία του 1960 πούλησε μέρος της συλλογής στην Γαλλική Εθνική Βιβλιοθήκη. Η υπόλοιπη μοιράστηκε ανάμεσα στα τρία της παιδιά, όταν πέθανε το 1986.
Ο Προυστ γνώρισε τον Αν το 1894, στο σπίτι της ζωγράφου Μαντλέν Λεμέρ. Ο συγγραφέας, ο οποίος δεν αναγνώρισε ποτέ δημόσια την ομοφυλοφιλία του και ο βενεζουελανικής καταγωγής Ρεϊνάλντο Αν, μοιράζονταν την κοινή αγάπη τους για την ζωγραφική, την λογοτεχνία και την μουσική τού Γάλλου συνθέτη Φωρέ. Στο ημιτελές αυτοβιογραφικό μυθιστόρημά του, Ζαν Σαντέιγ, μεταθανάτια δημοσιευμένο, ο Προυστ απαθανατίζει τον Αν.
Στα αντικείμενα της δημοπρασίας περιλαμβάνεται επίσης ένα σκίτσο του Αν από τον Προυστ και εννέα επιστολές από τον Αν προς τον συγγραφέα, τις οποίες ο Πουτμαν περιέγραψε ως «εξαιρετικά σπάνιες».
Σε μία από τις χειρόγραφες επιστολές ανάμεσα στους δύο άντρες, ο Προυστ συμβουλεύει τον φίλο του, κάποιες φορές αναφερόμενος σε αυτόν ως «μικρέ μου Ρεϊνάλντο», να είναι διακριτικός. «Κάψε το γράμμα αμέσως», καταλήγει υπογράφοντας με ένα απλό «Μαρσέλ».
Ο Αν με τη σειρά του αποκαλούσε τον Προυστ «Marcelch» και υπέγραφε «Στέλνω τρυφερά και όμορφα πράγματα στον καλό μου Marcelch».
Σε μία επιστολή προς τον Προυστ με ημερομηνία 1898, μετά το τέλος της σχέσης τους, ο Αν κατηγορεί τον φίλο του ότι δεν του γράφει πιο συχνά. «Τα πάντα στη ζωή είναι ένα θέμα παρεξήγησης. Ίσως νομίζεις ότι μπορώ να κάνω χωρίς τα νέα σου, αυτό είναι ένα δείγμα ότι μπορείς εύκολα να ζήσεις χωρίς να δικά μου», αναφέρει.
«Όμως δεν θα τα παρατήσω ποτέ, όσο έχω αυτήν τη μεγάλη αγάπη για σένα... παρακαλώ σημείωσε, πάνω απ 'όλα, ότι δεν υπάρχει σκιά κατηγορίας σε όλα αυτά. Το να σε αγαπώ τόσο τρυφερά όπως εγώ, είσαι το μοναδικό άτομο που δεν μπορώ να κατηγορήσω ότι μου έγραψε τόσο λίγα γιατί γνωρίζω όλους τους λόγους που σε εμποδίζουν από το να μου γράφεις πιο συχνά».
Ο Πούτμαν ανέφερε ότι η δημοπρασία της συλλογής του Προυστ αποτελεί μία συναισθηματική στιγμή για αυτόν.
«Η ιστορία πίσω από αυτή τη συλλογή είναι πολύ συγκινητική γιατί έρχεται κατευθείαν από την οικογένεια του συγγραφέα. Με αυτές τις επιστολές και τα χειρόγραφα ερχόμαστε πολύ κοντά στις ιδιωτικές στιγμές του συγγραφέα και της οικογένειάς του» ανέφερε.
Με πληροφορίες από The Guardian
