ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

H Pilotless Press προσγειώνεται τη Δευτέρα στο six d.o.g.s.

 H Pilotless Press προσγειώνεται τη Δευτέρα στο six d.o.g.s. Facebook Twitter
0

 H Pilotless Press προσγειώνεται τη Δευτέρα στο six d.o.g.s. Facebook Twitter
 

Η Pilotless Press με το πιασάρικο όνομα είναι μία από τις ελάχιστες εκδοτικές προσπάθειες στην Ελλάδα που εκδίδει ως επί το πλείστον έργα Ελλήνων συγγραφέων που έχουν γραφτεί στα αγγλικά. Οι δύο εκδόσεις της ως τώρα έχουν βγει σε αριθμημένα, limited αντίτυπα, ενώ την ερχόμενη Δευτέρα παρουσιάζουν στο bar του six d.o.g.s. τη νέα τους έκδοση, το διήγημα Postlude του Haldon Lockly. Εν όψει αυτού του ιβέντ, που θα συνοδεύεται από μουσική και "αναταράξεις", όπως μας προειδοποιούν, μας μίλησαν δύο από τα δημιουργικά μυαλά πίσω από το εγχείρημα, η Φύλλις Νικολάου και ο Παναγιώτης Γαβριήλογλου.

 H Pilotless Press προσγειώνεται τη Δευτέρα στο six d.o.g.s. Facebook Twitter

Πόσα άτομα απασχολούνται στην ομάδα σας;

[ΦΝ] Η Pilotless Press αποτελείται από τρία άτομα: τον Παύλο Ζερβό, τον Παναγιώτη Γαβριήλογλου και εμένα. Καθένας είναι υπεύθυνος για ένα (ή περισσότερα) από τα ακόλουθα κομμάτια: design, επιλογή-επιμέλεια κειμένων και προώθηση αντίστοιχα - αν και σε γενικές γραμμές, οι περισσότερες αποφάσεις είναι κοινές.

 

[ΠΓ] Εγώ είμαι ο συγκυβερνήτης και θέλω διακαώς να γίνω κυβερνήτης στη θέση του κυβερνήτη. Η Φύλλις είναι η πλοηγός, χωρίς αυτή δεν θα πηγαίναμε πουθενά - δεν θα είχαμε ξεκινήσει καν. Ο Παύλος είναι ο μηχανικός μας. Χωρίς αυτόν δεν θα είχαμε αεροπλάνο.

Με ποια κριτήρια αποφασίζετε ποια συγγραφικά έργα θα προχωρήσετε σε έκδοση;

[ΠΓ] Ένα κείμενο για να φτάσει στο τυπογραφείο θα πρέπει να τηρεί κάποιες προϋποθέσεις τις οποίες έχουμε θέσει εμείς αυθαίρετα, το "πεφωτισμένο πλήρωμα αυτού του αεροσκάφους": Πρώτον, θα πρέπει να μας αρέσει η γλώσσα. Δεύτερον, θα πρέπει να είναι πεζό και λογοτεχνία. Προς το παρόν δεν μας ενδιαφέρει η ποίηση, τα απομνημονεύματα, τα φωτογραφικά λευκώματα, τα παιδικά βιβλία, τα βιβλία μαγειρικής και οι μέθοδοι εκμάθησης σιάτσου μεταμφιεσμένες σε λογοτεχνία. Δεν τρέφουμε καμία προσωπική και ανεξάντλητη έχθρα για αυτά τα βιβλία, απλά πιστεύουμε σε μια εσωτερική συνοχή που έχουμε στο κεφάλι μας από την αρχή. Τρίτον, θα πρέπει οι διαστάσεις του να είναι τέτοιες που να χωράνε σε μία τσέπη αλεξιπτωτιστή (δηλαδή κάπου ανάμεσα στις 7.000 και τις 12.000 λέξεις) αν και τώρα τελευταία έχουμε αρχίσει να αναθεωρούμε. Νιώθουμε την ανάγκη να εκδώσουμε κάτι μεγαλύτερο. Τρίτον, θα πρέπει το κείμενο να φλερτάρει ή τουλάχιστον να ρίχνει κανένα βλέμμα προς τον μοντερνισμό και τον μεταμοντερνισμό (αν και κανείς δεν φαίνεται να συμφωνεί στις διαφορές και τις ομοιότητές τους, μπορεί και να είναι το ίδιο πράγμα). Αν και πάλι αυτό το τελευταίο δεν είναι απαράβατος όρος, αφού μπορεί να παρακαμφθεί από την πρώτη προϋπόθεση. Αλλά παρακαλούμε, μη μας στέλνετε ιστορικά ρομάντσα με ανατολίτικη φιλοσοφία.

 H Pilotless Press προσγειώνεται τη Δευτέρα στο six d.o.g.s. Facebook Twitter

Ως τώρα, και οι τρεις εκδόσεις σας αλλά και η πρώτη ανατύπωση είναι αυστηρά limited, 300-500 αντίτυπα. Τι είναι αυτό που τις κάνει τόσο ξεχωριστές, πέρα από το περιεχόμενο του εκάστοτε βιβλίου, ώστε να αξίζουν τον "ελιτίστικο" limited χαρακτήρα;

[ΦΝ] Δεν θα λέγαμε ότι είναι ελιτίστικος o χαρακτήρας των βιβλίων μας. Αντίθετα, οι εκδόσεις μας είναι limited για δύο λόγους: Ο πρώτος έχει να κάνει με το μέγεθος του κοινού που αυτές αφορούν (το οποίο ήταν και παραμένει μικρό). Ο δεύτερος σχετίζεται με την χειροποίητη πλευρά των εκδόσεων μας (το γαζί, η συσκευασία, το σφράγισμα, κ.λπ.) η οποία, εκ των πραγμάτων, περιορίζει τον αριθμό των αντιτύπων.

[ΠΓ] Με βάση τις πωλήσεις λογοτεχνικών βιβλίων από μεγάλους εκδοτικούς οίκους, τα 300-500 αντίτυπα δεν είναι ελιτίστικο νούμερο, αλλά μάλλον αισιόδοξο, ακόμα και για λογοτεχνία γραμμένη στην ελληνική γλώσσα που απευθύνεται στο ελληνόφωνο κοινό.

Οι δύο από τους τρεις συγγραφείς με τους οποίους έχετε συνεργαστεί είναι Έλληνες. Τι ωθεί έναν Έλληνα να σκεφτεί, να εκφραστεί και να γράψει σε μια γλώσσα διαφορετική από τη μητρική του;

[ΦΝ] Σε γενικές γραμμές, πιστεύουμε ότι η επιλογή της γλώσσας έκφρασης και γραφής έχει να κάνει αρκετά με τα λογοτεχνικά ερεθίσματα που έχει ο καθένας. Για παράδειγμα, εμείς διαβάζουμε πολλή σύγχρονη βρετανική και αμερικανική λογοτεχνία. Για εμάς, λοιπόν, το αγγλικό κείμενο φαίνεται οικείο κι αποτελεί (σχεδόν) φυσική επιλογή.

[ΠΓ] Κανείς δεν ξέρει τι σκατά είχαν στο κεφάλι τους. Μάλλον είναι μειωμένης αντίληψης.

 H Pilotless Press προσγειώνεται τη Δευτέρα στο six d.o.g.s. Facebook Twitter

 H Pilotless Press προσγειώνεται τη Δευτέρα στο six d.o.g.s. Facebook Twitter
 

Πιστεύετε ότι η νέα γενιά Ελλήνων συγγραφέων μπορεί να ξεπεράσει τον σκόπελο της γλώσσας και των μεταφράσεων και να δημιουργήσει αξιόλογα αγγλόφωνα έργα που να έχουν απήχηση στο εξωτερικό;

[ΠΓ] Εδώ πρέπει να διαχωρίσουμε τη δημιουργία από την προώθηση. Προφανώς και πιστεύουμε στους συγγραφείς των οποίων τη δουλειά εκδίδουμε, και νομίζουμε ότι το επίπεδό τους άνετα θα στεκόταν σε ένα βιβλιοπωλείο των Ηνωμένων Πολιτειών ή της Βρετανίας, αλλά από την άλλη θεωρώ, τουλάχιστον εγώ, σχεδόν απροσπέλαστες τις προκαταλήψεις του αγγλόφωνου κοινού για τους μη φυσικούς ομιλητές της γλώσσας τους. Είναι αρκετοί οι μη αγγλόφωνοι συγγραφείς (αυτοί δηλαδή που δεν την είχαν για μητρική γλώσσα) που έχουν γράψει στα Αγγλικά, αλλά λίγοι και εξαιρετικοί τελικά αυτοί που θυμόμαστε: ο Ναμπόκοφ και ο Κόνραντ είναι δύο από αυτούς.

Πού απευθύνονται οι εκδόσεις της Pilotless;

[ΠΓ] Σε όποιον διαβάζει στα αγγλικά και του αρέσουν οι ασπρόμαυρες ταινίες.

 H Pilotless Press προσγειώνεται τη Δευτέρα στο six d.o.g.s. Facebook Twitter

Πώς σας ήρθε η ιδέα να συντάξετε αυτό που διαβάζουμε στο site σας ως «το μανιφέστο της Pilotless»; Ποια η θέση σας για τα e-books που όλο και μεγαλύτερη μερίδα του αναγνωστικού κοινού πλέον προτιμά;

[ΦΝ] Δεν εναντιωνόμαστε βαθιά στην ιδέα του ψηφιακού, απλά προτιμάμε να επιμένουμε αναλογικά. Μπορεί να έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν είμαστε έτοιμοι να αποχωριστούμε τα βιβλία ακόμα ως φυσικά αντικείμενα, την αίσθηση του χαρτιού, τη μυρωδιά. Βρίσκω τελείως διαφορετική και την υφή της σχέσης που αποκτά κανείς με ένα e-book σε αντίθεση με ένα φυσικό βιβλίο. Προσωπικά, δε μπορώ να σκεφτώ τον εαυτό μου να ανατρέχει στο tablet ή τον υπολογιστή μου κάθε φορά που θέλω να ξαναδιαβάσω ή να θυμηθώ κάποιο απόσπασμα από ένα αγαπημένο βιβλίο. Ειλικρινά, μου φαίνεται περίεργο.

[ΠΓ] Το μανιφέστο ονομάζεται The Air-to-Air Manifesto και όπως σε κάθε μανιφέστο, όσα χρειάζεται να ξέρει κάποιος για αυτό βρίσκονται ανάμεσα στην πρώτη και την τελευταία λέξη του. Αναφορικά με το διάβασμα, είναι σαν το σεξ. Όσο περισσότερο κάνει κανείς τόσο το καλύτερο, και όσοι το κάνουν μέσα σε αεροπλάνο είναι και πολύ ωραίοι. Επιπροσθέτως, το τι κάνει κάποιος στο κρεβάτι του (ή στο διάβασμά του) είναι δικό του θέμα. Κι εμένα μου φαίνεται ανωμαλία το e-book, αλλά αν συμπεριλαμβάνει συναινούντες ενήλικες και γίνεται σε ελεγχόμενο και ασφαλές περιβάλλον, ποιος είμαι εγώ που θα τα κρίνω;

Αλήθεια, γιατί Pilotless, αναταράξεις και τα σχετικά; Σας ελκύει η ιδέα του χύμα, του απρόοπτου;

[ΦΝ] Δεν μας ελκύει τόσο η ιδέα του χύμα και του απρόοπτου. Πιο πολύ, θα έλεγα, μας συγκινεί η ιδέα της ρευστότητας και της φυσικής πορείας που ακολουθούν τα πράγματα. Για παράδειγμα, οι αναταράξεις, η μνήμη -ακόμα και ο γραπτός λόγος- είναι παροδικά. Όσο για το όνομα Pilotless, μάλλον πιο πολύ έχει να κάνει με το γεγονός ότι όταν ξεκινήσαμε την πρώτη μας έκδοση, δεν είχαμε καμία πορεία εξαρχής "χαραγμένη" και με την πεποίθηση ότι και οι τρεις μας θέλαμε να έχουμε ισότιμο (αν και διαφορετικό) ρόλο στο όλο εγχείρημα.

[ΠΓ] Ακριβώς. Επίσης, αν πιάσετε στα χέρια μας έστω και μια από τις εκδόσεις μας θα δείτε ότι δεν υπάρχει τίποτε "χύμα" ή "απρόοπτο" πάνω τους. Κάθε τι είναι σχεδιασμένο με μεγάλη λεπτομέρεια. Από την άλλη, υπάρχει κάτι έντιμο στο να φοράς αλεξίπτωτο και παρόλα αυτά να μην πηδάς από ένα φλεγόμενο αεροπλάνο. Στην τελική, δεν ξέρεις που θα συντριβεί. Μπορεί και να είναι ωραία εκεί.

 H Pilotless Press προσγειώνεται τη Δευτέρα στο six d.o.g.s. Facebook Twitter

Τι ακριβώς θα περιλαμβάνει το ιβέντ της Δευτέρας στο six d.o.g.s.; Μουσικά ποιο είναι το soundtrack που αντιπροσωπεύει την Pilotless;

[ΦΝ] Τη Δευτέρα θα παρουσιάσουμε την τρίτη μας κυκλοφορία, το Postlude του Haldon Lockly. Πρόκειται για ένα μεταμοντέρνο διήγημα το οποίο είμαστε πολύ περήφανοι που καταφέραμε να εξασφαλίσουμε και να εκδώσουμε. Η πτήση (όπως μας αρέσει να αποκαλούμε τα ιβέντ) θα συνοδεύεται από μικρή παρουσίαση της νέας μας έκδοσης και μουσική από τα κορίτσια του Cine Qua Pop (Poplie), τη Βίκυ και την Ευαγγελία. Επίσης, το event θα έχει και το δικό του signature ποτό, το cocktail Ambos Mundos by Marios Iliopoulos (Βacardi Legacy), το οποίο μάλιστα θα προσφέρεται δωρεάν κατά τη διάρκεια της παρουσίασης. Όσο για το μουσικό soundtrack της Pilotless; Με τον Παύλο ακούγαμε συνέχεια το Myth των Beach House την περίοδο που δουλεύαμε την πρώτη μας έκδοση.

[ΠΓ] Godspeed You! Black Emperor, Burial, Ulver, Clayton Alpha, Deadfile, Russian Circles, Ben Frost, Biosphere, Meshuggah. Αλλά σίγουρα ξεχνάω δύο με τρεις χιλιάδες μπάντες.

Τι έπεται;

[ΦΝ] Τhe night is dark and full of terrors. Η επόμενη έκδοσή μας θα είναι αρκετά διαφορετική σε μέγεθος και έκταση από όσες έχουμε παρουσιάσει έως τώρα και, ως εκ τούτου, θα αποτελέσει για εμάς μία νέα πρόκληση.

[ΠΓ] Για να παραφράσω τη μεγαλύτερη μπάντα των τελευταίων 20 χρόνων: "The plane's on fire and there's no pilot at the wheel." Κανείς δεν ξέρει. Πάντως, αν ήμουνα στη θέση σας, δεν θα πίστευα τίποτε από τα παραπάνω. Οτιδήποτε ξεκινά από κάτι άλλο και καταλήγει σε λέξεις είναι ύποπτο. Κυρίως μην πιστεύετε την Φύλλις. Είναι μάλλον μειωμένης αντίληψης.

 

[ΦΝ] (αναλογίζεται: Νομίζω ότι ο Πάνος με αγαπάει.)

 H Pilotless Press προσγειώνεται τη Δευτέρα στο six d.o.g.s. Facebook Twitter
 

 H Pilotless Press προσγειώνεται τη Δευτέρα στο six d.o.g.s. Facebook Twitter

 

Info

Η Pilotless Press παρουσιάζει: 

"Postlude" του Haldon Lockly

Δευτέρα 3/11, 21:00, six d.o.g.s (Αβραμιώτου 6-8, 210 3210510)

http://www.pilotlesspress.com/

 

0

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Άλαν Χόλινγκερστ: «Η γραμμή της ομορφιάς»

Το πίσω ράφι / Η γραμμή της ομορφιάς: Η κορυφαία «γκέι λογοτεχνία» του Άλαν Χόλινγκχερστ

Ο Χόλινγκχερστ τοποθέτησε το βραβευμένο με Booker μυθιστόρημά του στα θατσερικά '80s και κατάφερε μια ολοζώντανη και μαεστρική ανασύσταση μιας αδίστακτης δεκαετίας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Βιβλίο / Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM
Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Βιβλίο / Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Σε όλα τα έργα του πρωταγωνιστούν οι γυναίκες και μια υπόγεια Αθήνα, ενώ ο ίδιος δεν κρίνει τους ήρωές του παρά το αφήνει σε εμάς: Μια κουβέντα με τον χαμηλόφωνο συγγραφέα του «Άχρηστου Δημήτρη» και της «Πλατείας Κλαυθμώνος».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που δεν βλέπεις σχεδόν κανέναν να διαβάζει ένα βιβλίο στο μετρό»   

Βιβλίο / Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που σχεδόν κανείς δεν διαβάζει βιβλίο στο μετρό»   

Η πολυβραβευμένη μεταφράστρια μιλά για την προσωπική της διαδρομή στον χώρο της λογοτεχνίας, για το στοίχημα της καλής μετάφρασης και εξηγεί τι σημαίνει να δουλεύεις πάνω σε κορυφαία έργα του Φλομπέρ, του Καμί, του Μαρκήσιου ντε Σαντ και της Ανί Ερνό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ