Τα 10 αγαπημένα μου βιβλία: Ηλίας Μαγκλίνης

Τα 10 αγαπημένα μου βιβλία: Ηλίας Μαγκλίνης Facebook Twitter
Επεξεργασία: Ατελιέ/ LIFO
0

Έχω πολλές φορές συντάξει διάφορες λίστες με βιβλία, μουσικές, ταινίες, τραγούδια, όλες για τη δική μου, αυστηρά προσωπική ευχαρίστηση. Κάθε τόσο, όμως, βλέπω ότι τις αλλάζω, ανάλογα με τη φάση της ζωής μου, με τις εσωτερικές μου μετατοπίσεις. Οι δεκάδες λίστες που συνθέτω ποτέ δεν με καλύπτουν απόλυτα και νομίζω ότι αυτό ισχύει για όλους μας, λίγο-πολύ. Είναι τόσο πολλά τα βιβλία που σε έχουν καθορίσει και τόσο μικρή η ζωή μας τελικώς. Μια ζωή δεν φτάνει. Μια ζωή δεν αρκεί για τίποτα. Είναι, όμως, το μόνο που έχουμε και είναι πολύτιμο, ανεκτίμητο για την ακρίβεια. Θα αρκεστώ σε δέκα τίτλους, λοιπόν, με βαριά καρδιά, διότι αφήνω τόσα άλλα αγαπημένα κείμενα απ' έξω. Ξέρω πως κάποια δεν είναι βιβλία που καθόρισαν την ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ωστόσο είπαμε να αφιερωθούμε σε εκείνα που καθόρισαν τον καθένα από εμάς ατομικά. Ιδού, λοιπόν.

1.

Ιούλιος Βερν, «Είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα».

Κανονικά, θα έπρεπε ισότιμα να προσθέσω και το «Από τη Γη στη Σελήνη», την ίδια στιγμή όμως θέλω να προσθέσω και τον «Πύργο των Καρπαθίων», το «Ταξίδι στο κέντρο της Γης» και τόσες άλλες από τις περιπέτειες ενός συγγραφέα που τον διάβαζα, νομίζοντας πως είναι «παιδικός». Με μια έννοια, είναι: για την παιδική ψυχή, τα πάντα είναι μια περιπέτεια. Θέλω να διατηρήσω αυτό το πνεύμα ζωντανό μέσα μου ως το τέλος.

2.

Γιάννης Μπεράτης, «Το πλατύ ποτάμι».

Περίεργος συγγραφέας ο Μπεράτης, παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον τα ημερολόγια εργασίας του, η βάσανος της γραφής που για εκείνον κράτησε μια ζωή, χωρίς μάλιστα να ολοκληρώσει όσα ονειρευόταν. Άφησε, όμως, αυτό το ξεχωριστό βιβλίο που διαδραματίζεται στο αλβανικό μέτωπο από τις αρχές του 1941 έως την κατάρρευση. Το κείμενο έχει μιαν αλλόκοτη αποστασιοποίηση. Θυμάμαι την έκπληξή μου όταν το προσέγγισα στα είκοσι οκτώ μου, όταν για πρώτη φορά βρέθηκα να διαβάζω για εκείνες τις εποχές δίχως ίχνος μελοδραματικού ηρωισμού και κάλπικου εθνοπατριωτισμού. Το βιβλίο είχε για μένα τέτοια δύναμη, που με παρακίνησε να αναζητήσω οτιδήποτε άλλο έγραψε ο Μπεράτης.

3.

Τζόζεφ Κόνραντ, «Η καρδιά του σκότους».

Όπως με τον Βερν, θα έπρεπε και εδώ να προσθέσω κι ένα σωρό άλλες συναρπαστικές αφηγήσεις του Πολωνού που έγραψε σε έξοχα αγγλικά. Με καθόρισε η νουβέλα αυτή για πολλούς λόγους. Με συνάρπασε με έναν τρόπο που έως σήμερα παραμένει ανεξιχνίαστος μέσα μου. Η αφήγηση, η καταβύθιση στα εσωτερικά σκοτάδια της ανθρώπινης φύσης. Το ταξίδι, το άγνωστο. Η φρίκη, που λέει και ο Κουρτζ. Είναι και το γεγονός της γέννησής μου και των πρώτων χρόνων της ζωής μου στο πρώην βελγικό Κονγκό που έπαιξαν τον ρόλο τους. Πέραν αυτού, όμως, απλώς ο Κόνραντ δεν παίζεται.

4.

Δημήτρης Χατζής, «Το διπλό βιβλίο».

Δεν θα ξεχάσω τη συγκίνηση που αισθάνθηκα διαβάζοντας αυτό το εκπληκτικό πεζό. Είναι από εκείνα τα κείμενα στα οποία ακόμα επιστρέφω, ειδικά τα κεφάλαια «Η τελευταία αρκούδα της Πίνδου» και η «Αναστασία των Μολάων», είτε για παρηγοριά είτε για να γεμίσω μπαταρίες, να κουρδίσω τη δική μου φωνή. Δεν ήταν η σκληρή μοίρα του Έλληνα μετανάστη που με τράβηξε αλλά μια πεζογραφία βαθύτατα ελληνική και την ίδια στιγμή ανοιχτή στον κόσμο. Κατόρθωμα!

5.

Γκρέιαμ Γκριν, «Ο ήσυχος Αμερικανός».

Αγαπημένος συγγραφέας που ανακάλυψα κάπως όψιμα. Η επιλογή είναι ενδεικτική και εδώ, θα μπορούσα να έχω κάποιο άλλο από τα έξοχα μυθιστορήματά του. Το συγκεκριμένο, όμως, θέτει τόσο ανάγλυφα το ζήτημα του ηθικού διλήμματος των ηρώων του, των αντιφάσεών τους, της ηθικής τους αμφισημίας και αμφιθυμίας. Έπειτα, είναι η γραφή του, η ατμόσφαιρά του, ένας κόσμος ολόκληρος.

6.

Θανάσης Βαλτινός, «Η κάθοδος των εννέα».

Αγαπώ σχεδόν οτιδήποτε έχει γράψει ο Βαλτινός. Είναι σημείο αναφοράς, σχεδόν κάθε του βιβλίο. Έρχομαι και επανέρχομαι στα πεζά του, στα διηγήματά του επίσης. Έχει κάτι ιδιότυπα, μαγικά συγκινητικό η στακάτη, παρατακτική του, ελλειπτική αφήγηση. Δάσκαλος!

7.

Έρνεστ Χέμινγουεϊ, «Στην εποχή μας».

Είχα τη χαρά και την τιμή να μεταφράσω στα ελληνικά (για τις εκδόσεις Καστανιώτη) αυτό το νεανικό βιβλίο διηγημάτων του «Χεμ», που είναι και από τα καλύτερά του. Γενικά, έχω μιαν αδυναμία στον Χέμινγουεϊ της μικρής φόρμας απ' ό,τι σε εκείνον τον πιο γνωστών του μυθιστορημάτων. Νομίζω πως τα πολλά λόγια περιττεύουν εδώ. Η ξερή ποιητική του πρόζα μπορεί να αφομοιωθεί, αλλά απλώς δεν επαναλαμβάνεται.

8.

Άρθουρ Κλαρκ, «Οι επικυρίαρχοι».

Ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας που διάβασα ποτέ και που έχω ξαναδιαβάσει δύο ή τρεις φορές. Δεν είναι οι εξωγήινοι που συναρπάζουν αλλά ο στοχασμός ενός χαρισματικού αφηγητή, το συμπαντικό του όραμα, η διαρκής αναζήτησή του πάνω στο θέμα της διεύρυνσης της ανθρώπινης συνείδησης και υπόστασης, θέμα που θα εξερευνήσει περαιτέρω στο «2001». Μου άνοιξε κόσμους και στον Κλαρκ οφείλω την κατοπινή μου ανακάλυψη του Φίλιπ Ντικ.

9.

David Remnick, «Reporting».

Πριν από λίγα χρόνια διάβασα την ξεχωριστή αυτή συλλογή μοναδικών ρεπορτάζ, από μονογραφίες των Ροθ, Ντελίλο και Σολζενίτσιν, μέχρι την προεκλογική καμπάνια του Αλ Γκορ, τη Ρωσία του Γέλτσιν και το Ισραήλ. Ο Ρέμνικ είναι, βέβαια, ο διευθυντής του «New Yorker». Τα κείμενά του εδώ συνιστούν άτυπα μαθήματα γραφής, μυθοπλαστικής ή άλλης, έρευνας και παράθεσης υλικού, αφήγησης εν τέλει. Επίσης, η αναγνωστική απόλαυση είναι εγγυημένη.

 

10.

Φίλιπ Ροθ, «Αμερικανική τριλογία».

«Κλέβω» εδώ λίγο, περιλαμβάνοντας όχι ένα αλλά τρία βιβλία («Αμερικανικό Ειδύλλιο», «Παντρεύτηκα έναν κομμουνιστή», «Το ανθρώπινο στίγμα») που αποτελούν μιαν άτυπη τριλογία με τον παραπάνω τίτλο. Τι να πω εδώ; Θα μπορούσα να συμπεριλάβω όλο τον Ροθ. Απλώς, στα συγκεκριμένα τρία μυθιστορήματα ο συνδυασμός ατομικής και υπαρξιακής περιπέτειας με την Ιστορία και την πολιτική διαφορετικών εποχών είναι, με μια λέξη, αριστοτεχνικός.

Ο Ηλίας Μαγκλίνης εργάζεται στην εφημερίδα Καθημερινή και το τελευταιο του βιβλίο Πρωινή Γαλήνη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

bernhard schlink

Πίσω ράφι / «Φανταζόσουν ότι θα έβγαινες στη σύνταξη ως τρομοκράτης;»

Το μυθιστόρημα «Το Σαββατοκύριακο» του Μπέρνχαρντ Σλινκ εξετάζει τις ηθικές και ιδεολογικές συνέπειες της πολιτικής βίας και της τρομοκρατίας, αναδεικνύοντας τις αμφιλεγόμενες αντιπαραθέσεις γύρω από το παρελθόν και το παρόν.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Φοίβος Οικονομίδης

Βιβλίο / Φοίβος Οικονομίδης: «Είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να σπάσουμε σε χίλια κομμάτια»

Με αφορμή το νέο του βιβλίο «Γιακαράντες», ο Φοίβος Οικονομίδης, ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς συγγραφείς της νεότερης γενιάς, μιλά για τη διάσπαση προσοχής, την αυτοβελτίωση, τα κοινωνικά δίκτυα, το βύθισμα στα ναρκωτικά και τα άγχη της γενιάς του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Σερζ Τισερόν «Οικογενειακά μυστικά»

Το Πίσω Ράφι / «Το να κρατάμε ένα μυστικό είναι ό,τι πιο πολύτιμο και επικίνδυνο έχουμε»

Μελετώντας τις σκοτεινές γωνιές των οικογενειακών μυστικών, ο ψυχίατρος και ψυχαναλυτής Σερζ Τισερόν αποκαλύπτει τη δύναμη και τον κίνδυνο που κρύβουν καθώς μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Το ηθικό ζήτημα με τις μεταθανάτιες εκδόσεις με αφορμή το ημερολόγιο της Τζόαν Ντίντιον

Βιβλίο / Μεταθανάτιες εκδόσεις και ηθικά διλήμματα: Η Τζόαν Ντίντιον στο επίκεντρο

Σύντομα θα κυκλοφορήσει ένα βιβλίο με τις προσφάτως ανακαλυφθείσες «ψυχιατρικές» σημειώσεις της αείμνηστης συγγραφέως, προκαλώντας ερωτήματα σχετικά με τη δεοντολογία της μεταθανάτιας δημοσίευσης έργων ενός συγγραφέα χωρίς την επίσημη έγκρισή του.
THE LIFO TEAM
Στα «Μαθήματα Ζωγραφικής» του Τσαρούχη αποκαλύπτεται όλος ο ελληνικός κόσμος

Ηχητικά Άρθρα / Γιάννης Τσαρούχης: «Η ζωγραφική μου θρέφεται από τη μοναξιά και τη σιωπή»

Στα εκπληκτικά «Μαθήματα Ζωγραφικής» του Γιάννη Τσαρούχη αποκαλύπτεται όλος ο ελληνικός κόσμος, από τις μινωικές τοιχογραφίες έως τα λαϊκά δημιουργήματα του Θεόφιλου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
George Le Nonce: «Εκτός από τα φέικ νιουζ, υπάρχει η φέικ λογοτεχνία και η φέικ ποίηση»

Ποίηση / George Le Nonce: «Εκτός από τα fake news, υπάρχει η fake λογοτεχνία και ποίηση»

Με αφορμή την έκδοση του τέταρτου ποιητικού του βιβλίου, με τίτλο «Μαντείο», ο Εξαρχειώτης ποιητής μιλά για την πορεία του, την ποίηση –queer και μη–, και για την εποχή του Web 2.0, αποφεύγοντας την boomer-ίστικη νοοτροπία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Χατζιδάκις, Ιωάννου, Χιόνης, Βακαλόπουλος, Κοντός: 5 βιβλία τους κυκλοφορούν ξανά

Βιβλίο / Χατζιδάκις, Ιωάννου, Χιόνης, Βακαλόπουλος, Κοντός: 5 βιβλία τους κυκλοφορούν ξανά

Μια σειρά από επανεκδόσεις αλλά και νέες εκδόσεις, που αφορούν ποιητές και λογοτέχνες που έχουν φύγει από τη ζωή μάς θυμίζουν γιατί επιστρέφουμε σε αυτούς, διαπιστώνοντας ότι παραμένουν, εν πολλοίς, αναντικατάστατοι.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η νέα μετάφραση των «Μεταμορφώσεων» είναι ένας άθλος και εκδοτικό γεγονός.

Βιβλίο / Οβίδιος: Η νέα μετάφραση των «Μεταμορφώσεων» είναι ένας άθλος και εκδοτικό γεγονός

Ο κορυφαίος μελετητής του ρωμαϊκού κόσμου Θεόδωρος Δ. Παπαγγελής ολοκλήρωσε την απόδοση στα ελληνικά των 12.000 στίχων του έργου του Οβίδιου, εκφράζοντας ταυτόχρονα τον άκρως μοντέρνο χαρακτήρα του ποιητή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Τροχιές»: Η Samantha Harvey κέρδισε πανάξια το Booker

Βιβλίο / «Τροχιές»: Η Samantha Harvey κέρδισε πανάξια το Booker

Με θέμα την καθημερινότητα έξι αστροναυτών σε έναν διεθνή διαστημικό σταθμό, το μυθιστόρημα που κέρδισε το Booker 2024 μόλις μεταφράστηκε στα ελληνικά, είναι ένα ποίημα για τον πλανήτη Γη και μας καλεί να τον εκτιμήσουμε ξανά.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
2000 χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του, ένα βιβλίο για τους Ρωμαίους αυτοκράτορες γίνεται μπεστ-σέλερ

Βιβλίο / Ο Σουητώνιος του 69 μ.Χ. γίνεται ξανά μπεστ-σέλερ

Οι «Βίοι των Καισάρων», το εξόχως κουτσομπολίστικο βιβλίο που είχε γράψει ο Σουητώνιος για τον βίο και την πολιτεία της πρώτης σειράς των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, κυκλοφόρησε σε νέα μετάφραση και μπήκε στη λίστα με τα ευπώλητα των Sunday Times.
THE LIFO TEAM
«Αν δεν μας αρέσουν οι ηγέτες που ψηφίζουμε, ας κατηγορήσουμε τον εαυτό μας»

Βιβλίο / «Αν δεν μας αρέσουν οι ηγέτες που ψηφίζουμε, ας κατηγορήσουμε τον εαυτό μας»

Ο «ροκ σταρ ιστορικός των ημερών», ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και βραβευμένος συγγραφέας Peter Frankopan, μιλά στη LIFO για τους κινδύνους που απειλούν την Ευρώπη, τη Γάζα και την άνοδο της ακροδεξιάς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Daily / Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Μια εικοσαετία μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου, κυκλοφορεί ξανά σε αναθεωρημένη μορφή, η ενθουσιώδης, στοχαστική, λυρική μελέτη του έργου του σπουδαίου όσο και «πολωτικού» Έλληνα τραγουδοποιού από τον Δημήτρη Καράμπελα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ο Γιάννης και η φασολιά

Guest Editors / Ο Γιάννης και η φασολιά

Τέλη ’70, Αθήνα. Ένας νεαρός βουτάει στην ποίηση στη βιβλιοθήκη της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης. Οι στίχοι του Γιάννη Κοντού τον αγγίζουν. Χρόνια μετά, ως συγγραφέας πια, δημιουργεί μια λογοτεχνική σχέση που κρατά δεκαετίες, ανάμεσα σε εκδοτικούς οίκους, ταβέρνες και πρωινά τηλεφωνήματα.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ