Έρευνα του πανεπιστημίου της Τουλούζ δείχνει οτι οι καλλιτέχνες εκείνης της εποχής χρησιμοποιούσαν τεχνικές animation στις ζωγραφιές τους.
Πριν από 30.000 χρόνια οι παλαιολιθικοί καλλιτέχνες χρησιμοποίησαν τεχνικές animation στις ζωγραφιές τους. Ζωγράφιζαν δηλαδή διαδοχικές εικόνες ωστε να αποδώσουν την κίνηση.
Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει τόσο ο αρχαιολόγος Marc Azéma του Πανεπιστημίου της Toulouse–Le Mirail της Γαλλίας όσο και ο Γάλλος καλλιτέχνης Florent Rivère.
Ο Azéma, πέρασε τα τελευταία 20 χρόνια ερευνώντας τις τεχνικές κίνησης στις τοιχογραφίες της προϊστορικής εποχής και απομόνωσε 53 φιγούρες από 12 γαλλικά σπήλαια, οι οποίες τοποθετούσαν δύο ή περισσότερες εικόνες προκειμένου να απεικονίσουν το τρέξιμο ή τον καλπασμό, την κίνηση του κεφαλιού και της ουράς.
Οπως είπε, «το σπήλαιο Lascaux έχει τον μεγαλύτερο αριθμό περιπτώσεων κίνησης με την συνεχή τοποθέτηση διαδοχικών εικόνων. Περίπου 20 ζώα, κυρίως άλογα έχουν το κεφάλι, τα πόδια ή την ουρά ζωγραφισμένα πολλαπλές φορές.Όταν βλέπουμε τις τοιχογραφίες αναβοσβήνοντας ταυτόχρονα ένα φακό, το εφέ της κίνησης φτάνει στην κορύφωσή του. Η εκ προθέσεως απόδοση της κίνησης ενισχύεται από την ύπαρξη κομμένων σχημάτων σε μορφή δίσκων που πιθανότατα χρησιμοποιήθηκαν ως θαυματρόπια (σ.σ. το θαυματρόπιο θεωρείται ο πρόγονος της κινηματογραφικής κάμερας).
