Προτείνει στον επισκέπτη μια κατάφαση στα φαινόμενα που δεν είναι με τον παραδοσιακό τρόπο του υπάρχειν. Το σημείο δεν είναι. Οι άρρητοι αριθμοί, ο κύκλος, το άπειρο δεν είναι. Ο σταυρός δεν είναι. Η προσευχή, η κατάρα, η προφητεία δεν είναι. Η ψευδαίσθηση, ο χώρος, το όνειρο, ο χρόνος, η αποκάλυψη, ο λόγος, η αγάπη δεν είναι. Μα με κάποιον άλλο τρόπο είναι.

 

Όπως αναλύει η Ιστορικός Τέχνης Μαρία Σφενδουράκη: «Αντλώντας από γραπτά μνημεία η Μεθυμάκη κινείται στο χώρο της σύγχρονης τέχνης δημιουργώντας μια σειρά εικαστικών έργων φιλοσοφικής πνοής σε μορφή βιβλίου.

 

Επενδύοντας στην αισθητική της εικόνας και του κειμένου η καλλιτέχνις μορφοποιεί στα έργα αυτά, έναν βιβλικό, μυστηριακό κόσμο μεταφυσικών προεκτάσεων. Η έκθεση, δημιουργήθηκε ως ένα, συνολικό έργο τέχνης με δομή εγκατάστασης που φιλοδοξεί, όπως διαφαίνεται από τον τίτλο της, να εγείρει στο θεατή της, ερωτήματα περί του «είναι». Σ΄ αυτήν η Μεθυμάκη θεματοποιεί την ίδια τη μέθοδο εργασίας της, την Προσθετική και τη διευρύνει περνώντας από το μεμονωμένο έργο στην εγκατάσταση.

 

Βάσει της μεθόδου κανένα υλικό δεν αφαιρείται, καμία ενέργεια δεν αναιρείται. Κάθε νέο έργο δημιουργείται επί του προγενέστερου ενσωματώνοντας το ίχνος του, κάθε έκθεση προοικονομείται από την πρότερη την οποία και εμπεριέχει». Θέτει διακριτικά το ερώτημα: Τί είναι το Είναι, όχι όμως για να απαντηθεί κυριολεκτικά αλλά για να δώσει αφορμή στην καλλιτεχνική δημιουργία να το προσεγγίσει με τα δικά της μέσα και στους επισκέπτες την δυνατότητα να συντάξουν μια προσωπική κοσμολογία διερωτώμενοι.