Πρόκειται για μία εγκατάσταση αποτελούμενη από ηχητικά γλυπτά, επιτοίχια έργα και βίντεο. Μοτίβα που διατρέχουν όλο το ερευνητικό, βιωματικό έργο του καλλιτέχνη συναρμόζονται για να ενεργοποιήσουν νέους συσχετισμούς. Συνθέτουν μία επιτελεστική τοπιογραφία (tableau vivant) από ήχους, υλικότητες, παρελθόντα συμβάντα, εντυπώσεις και αρχειακό υλικό.

 

Η εγκατάσταση δημιουργεί μία ένταση ανάμεσα στο χώρο της γκαλερί - στην αστική γεωμετρία ενός διαμερίσματος - και ενός τοπίου που παραπέμπει στην φύση και σε μία παρελθούσα αγροτική-ψυχαγωγική παραγωγή. Όπως στα έργα που παρουσίασε στην 58η Μπιενάλε της Βενετίας (Ελληνικό Περίπτερο, 2019) και στην documenta 14 (2017), o Χαραλάμπους αντλεί υλικό από την ιδιαίτερη πατρίδα του, το Ξηρόμερο Ακαρνανίας προβάλλοντας την περιφερειακότητα ως εξέχον συστατικό μίας καλλιτεχνικής «στρατηγικής». Με ανθρωπολογική-εθνογραφική και πειραματική ματιά διερευνά και μεταγράφει μοτίβα του δημοτικού-λαϊκού πολιτισμού και την επιβιωτική τους επίδραση στο παρόν.

 

Η έκθεση συνοδεύεται από την έκδοση “AMVRAKIA.MIA” από τις εκδόσεις Καστανιώτη και την CITRONNE Gallery. Κείμενα καταλόγου: Τατιάνα Σπινάρη - Πολλάλη, Πάνος Χαραλάμπους, Μαρίνα Φωκίδη, Θωμάς Συμεωνίδης, Πάνος Πανόπουλος.