Πατρίτσια Απέργη: «Η φαντασία στους δρόμους»

Πατρίτσια Απέργη: «Η φαντασία στους δρόμους» Facebook Twitter
0
Μίλησέ μου καταρχάς για την παράσταση που ανεβαίνει την επόμενη εβδομάδα στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.

Το Era poVera είναι ένα έργο πόλης. Εμπνέεται από το αστικό τοπίο, τους νόμους και τους κανόνες του κι αναζητεί καινούργιους τρόπους κυκλοφορίας μέσα σε αυτό. Θέλει να καταδείξει τις εν δυνάμει ζυμώσεις που μπορούν να προκύψουν από κινήσεις, δράσεις κι αντιδράσεις των κατώτερων κοινωνικά στρωμάτων σε σχέση με την παρουσία και την ταυτότητά τους σε μια σύγχρονη πόλη. Αναφέρεται, έτσι, στους δυνητικούς τρόπους κίνησης κι έκφρασης μη ευνοημένων κοινωνικών ομάδων, προκειμένου να ορίσουν τον χώρο και το πλαίσιο μέσα από το οποίο θα προσδιορίζονται.

Θελήσαμε, ως ομάδα, να ερευνήσουμε τους δρόμους και τους τρόπους της αστικής συνθήκης, όπως παρουσιάζεται τώρα και στη μεταβολή της σε κάτι άλλο, καθώς και το πιθανό «πάντρεμα» του σύγχρονου χορού, με τον οποίο ασχολούμαστε, με τα διάφορα είδη χορού ή σωματικής έκφρασης που έχουν προκύψει από φτωχότερα κοινωνικά στρώματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Τι σημαίνει «Era poVera» σύμφωνα με το δικό σας σκεπτικό;

Ο τίτλος του έργου Era poVera (δηλαδή, φτωχή εποχή, αληθινή εποχή) είναι διττός κι εμπεριέχει την έννοια της φτώχιας αλλά και της αλήθειας. Η φτώχια σε καμία περίπτωση, είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά, δεν θα μπορούσε να έχει θετική χροιά. Η αναζήτηση της αλήθειας, είτε συνειδητοποιούμε την πραγματικότητα είτε έχουμε την ανάγκη να επιστρέψουμε στις βασικές αξίες της ζωής με αυτογνωσία και αυτοκριτική, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια φωτεινότερη περίοδο, κοινωνικά και πολιτικά. Επί πολλά χρόνια στην Ελλάδα, ειδικότερα στην αποκαλούμενη «εποχή του εκσυγχρονισμού», ζούσαμε σε μια φενάκη. Σήμερα ξέρουμε πια καλά πως όλο το σύστημα ήταν σαθρό κι ανεδαφικό. Μας δίνεται, έτσι, η δυνατότητα να επαναπροσδιορίσουμε ανάγκες κι επιθυμίες και να τις διεκδικήσουμε προσωπικά, κοινωνικά και πολιτικά.


Φτωχή εποχή σημαίνει και φτωχή τέχνη; Ποιά είναι η γνώμη σου;

Αν τη φτώχια την ορίζουμε σε σχέση με τους θεσμούς στήριξης της τέχνης, τότε θεωρώ ότι η αναγωγή είναι ρεαλιστική. Στην Ελλάδα, ένδεια θεσμική υπάρχει από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Από καμία κυβέρνηση δεν κατατέθηκε ποτέ κάποιο πρόγραμμα με όραμα και συνέχεια σε σχέση με τον πολιτισμό ή την παιδεία. Άρα, η τέχνη σε αυτό το επίπεδο ήταν ά-πορη πολύ πριν πτωχεύσουν όλοι οι υπόλοιποι τομείς.
Αν, πάλι, τη φτώχια την ορίσουμε σε σχέση με τη δημιουργικότητα και τη σύνθεση, τότε, σε κρίσιμες εποχές όπως η σημερινή, το δημιουργικό κομμάτι υποχρεωτικά τροφοδοτείται από τα κοινωνικά δρώμενα, αφού εντείνεται η ανάγκη για έκφραση και δράση. Ίσως ακούγεται κλισέ, ισχύει όμως ότι σε τέτοιες περιόδους η τέχνη αποκτά δυνατότερη φωνή.

Κατά πόσο η αλήθεια της τέχνης (αλλά και η αλήθεια του καθενός) μπορεί να διατηρήσει την αυτοτέλεια και τη καθαρότητά της μέσα σε πιεστικές συνθήκες, σαν αυτές που βιώνουμε;

Αυτό που βιώνουμε είναι τόσο δυνατό και σκληρό που στοχεύει κατευθείαν στον πυρήνα της οντότητάς μας. Αυτός ο πυρήνας αντιδρά με τα πιο αρχετυπικά συστατικά του και προσπαθεί να προβάλλει και να διατηρήσει την αλήθεια του, άλλοτε συνειδητά και άλλοτε ασυνείδητα, περισσότερο από κάθε άλλη εποχή.

Έχουμε ξεπεράσει το στάδιο του αρχικού σοκ. Βρισκόμαστε καιρό πια μέσα στη δίνη. Τι σε προβληματίζει περισσότερο στην παρούσα πολιτικοκοινωνική κατάσταση;

To αμετανόητο των πολιτικών, ο κατακερματισμός κάθε κινήματος αντίστασης και το διαρκές πένθος που δεν μετασχηματίζεται σε κάτι άλλο.

Μπορεί, λες, η τέχνη να θεραπεύσει κάποια από τα συμπτώματα αυτής της κατάστασης;

Αν πεινάω, σαφώς και δεν θα με νοιάξει πρωτίστως το να κάνω τέχνη. Από την άλλη, η τέχνη είναι ικανή να μετουσιώσει διαφορετικά την αντίδραση. Να δυναμώσει την ένταση της φωνής. Δεν αντικαθιστά την κοινωνική δράση, μπορεί όμως να τη συμπληρώσει, να τη μετασχηματίσει, να την ενισχύσει.


Πώς θα μπορούσαμε, κατά τη γνώμη σου, να αντιπαρατεθούμε στο κατεστημένο;

Με τους ίδιους τρόπους που σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας αντιστέκονταν οι απλοί άνθρωποι: δημιουργία, αγώνας, αλληλεγγύη. Το σύνθημα το Μάη του ’68 ήταν «η φαντασία στην εξουσία». Σήμερα θα μπορούσε να είναι: «η φαντασία στους δρόμους».

Οι καλλιτέχνες, οι χορευτές για να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα, πώς βιώνουν την κρίση;

Στην πλειονότητα του κόσμου στην Ελλάδα η κρίση έφερε αλλαγές. Στους ανθρώπους που ασχολούνται με τον χορό δεν συνέβη καμία αλλαγή. Τώρα δεν έχουμε τίποτα. Αλλά και πριν δεν είχαμε. Δεν υπήρχε υποστήριξη από θεσμούς, δομές, σωστή εκπαίδευση, προώθηση του «προϊόντος» στο εξωτερικό. Σκεφτείτε ότι και στην εποχή πριν από την κρίση το συνολικό ποσό της επιχορήγησης για τον χορό στην Ελλάδα ήταν 500.000 ευρώ. Μία ομάδα δεν μπορεί να κάνει παραγωγή με 10.000 ευρώ, ούτε βέβαια να στηρίξει μια περιοδεία. Όμως, παρά τις δυσκολίες, για κάποιον παράδοξο λόγο υπάρχουν πολλές αξιόλογες ομάδες χορού. Ισχύει, επίσης, ακόμα ένα παράδοξο σχετικά με αυτές τις ομάδες: πρώτα αναγνωρίζονται έξω και μετά εδώ.

Έχεις εμπειρία και από τα ελληνικά πράγματα αλλά και από το εξωτερικό. Ποια θεωρείς πως είναι η βασικότερη διαφορά μας σε ό,τι αφορά το έμψυχο υλικό;

Στην Ελλάδα, παρά την έλλειψη παιδείας και κρατικής στήριξης, το επίπεδο του χορού δεν είναι καθόλου χαμηλό. Δεν είναι τυχαίο πως πολλές ξένες διάσημες ομάδες έχουν σχεδόν πάντα στο δυναμικό τους έναν Έλληνα χορευτή. Ούτε και πως όσες ομάδες έχουν καταφέρει από μόνες τους να ταξιδέψουν και να δείξουν τη δουλειά τους στο εξωτερικό απέσπασαν βραβεία και διακρίσεις. Διότι μπορεί να μην υπάρχει παιδεία και στήριξη, αλλά φαίνεται ότι η ανάγκη και το πείσμα (για όσους, βέβαια, αντέξουν…) σε δυναμώνουν.

Έχει παρουσιαστεί ευκαιρία να μείνεις στο εξωτερικό και την απέρριψες;

Πράγματι. Αγαπάς την Ελλάδα; Απόδειξη!

Τι σε δελεάζει στην ελληνική πραγματικότητα;

Το γεγονός ότι όλα γίνονται με ακραίο και υπερβολικό τρόπο. Ό,τι γίνεται σε αυτήν τη χώρα είναι τόσο απόλυτο, που είναι σχεδόν αφοπλιστικό. Απόλυτα μας κλέβουν, απόλυτα αγαπάμε, απόλυτα αντιδρούμε.

Χορεύονται τελικά οι ψευδαισθήσεις; Και τι γίνεται όταν μας προσπεράσουν;

Μ’ αρέσει να πιστεύω ότι χορεύονται τα πάντα. Ακόμη και οι ειδήσεις. Άρα, ακόμη και εάν μας προσπεράσουν, ακολουθούμε με χορό.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μόνη πλέον λύση η δημιουργία ενός διεθνικού ομοσπονδιακού κράτους Ισραηλινών και Παλαιστινίων»

Διεθνή / «Μόνη πλέον λύση η δημιουργία ενός διεθνικού ομοσπονδιακού κράτους Ισραηλινών και Παλαιστινίων»

Από τις πιο έγκυρες πηγές αναφορικά με τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Πέτρος Παπακωνσταντίνου σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στην ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Δεν χρειάζεται να έχει ένας αστυνομικός προοδευτικές ιδέες, προέχει να είναι επαγγελματίας»

Οπτική Γωνία / «Δεν χρειάζεται να έχει ένας αστυνομικός προοδευτικές ιδέες, προέχει να είναι επαγγελματίας»

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Ανδρέας Τάκης, μιλά για την αστυνομική βία και αυθαιρεσία με αφορμή την έκδοση της έρευνας που συνέπεσε με τη δημοσιοποίηση της υπόθεσης του Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ, ο οποίος βρέθηκε νεκρός στο τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νάνσυ Παπαθανασίου: Μια πρωτοπόρος της ψυχικής υγείας των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων στην Ελλάδα

Lgbtqi+ / Νάνσυ Παπαθανασίου: Μια πρωτοπόρος της ψυχικής υγείας των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων στην Ελλάδα

Η κλινική ψυχολόγος και συνιδρύτρια του Orlando LGBT+ σε μια συγκινητική, διαφωτιστική και ενδυναμωτική συζήτηση για την πορεία που έχει διανύσει η εγχώρια ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, αλλά και η ίδια, προς την ορατότητα και για όσα ακόμα πρέπει να γίνουν για την ισότητα και την αποδοχή άμεσα, εδώ και τώρα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρέντης Μπελέρης: «Έχω έναν λόγο παραπάνω να σέβομαι τις ελευθερίες κάθε πολίτη»

Συνέντευξη / Φρέντης Μπελέρης: «Έχω έναν λόγο παραπάνω να σέβομαι τις ελευθερίες κάθε πολίτη»

Ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας εξηγεί πώς πήρε το όνομά του, ποιο είναι το πρόβλημα με τις περιουσίες των Χειμαρριωτών, τι θα κάνει αν πάει στην Ευρωβουλή και δηλώνει πως θα υπερασπιζόταν με χαρά τα δικαιώματα oποιασδήποτε άλλης μειονότητας.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Κύρα Κάπη: «O Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει προσποιηθεί ποτέ κάτι που δεν είναι»

Συνέντευξη / Κύρα Κάπη: H γυναίκα πίσω από το TikTok του πρωθυπουργού

Με αφορμή τη βράβευση της στα «Ermis Awards», η διευθύντρια Επικοινωνίας του πρωθυπουργού μιλά δημόσια για πρώτη φορά και περιγράφει το πώς διαμορφώνει τη δημόσια εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη ενώ απαντά για τα λάθη, την κριτική και τις δύσκολες στιγμές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δημήτρης Παπαϊωάννου

Συνέντευξη / Δημήτρης Παπαϊωάννου: «Αυτή θα είναι η τελευταία μου φορά στη σκηνή»

Λίγο πριν εμφανιστεί ξανά στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών με το ΙΝΚ, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου κάνει μια αναδρομή σε ολόκληρη την καριέρα του σε μια κουβέντα έξω απ’ τα δόντια με τον Δημήτρη Παπανικολάου, καθηγητή Νεοελληνικών και Πολιτισμικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, για το περιοδικό «Dust», την οποία αναδημοσιεύει σε αποκλειστικότητα η LiFO.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
Χρήστος Μαρκογιαννάκης: «Στη Γαλλία είμαι δημιουργικά ελεύθερος, στην Ελλάδα όχι»

Βιβλίο / Χρήστος Μαρκογιαννάκης: «Στη Γαλλία είμαι δημιουργικά ελεύθερος, στην Ελλάδα όχι»

Τα νουάρ μυθιστορήματά του είναι από τα πιο αγαπημένα του γαλλικού αναγνωστικού κοινού: Ο βραβευμένος συγγραφέας και σύγχρονος μετρ του είδους σε μια συζήτηση για το «τέλειο έγκλημα» στη ζωή και στη λογοτεχνία.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Πέτρος Αϊβάζης: «Χρειάζεται αλληλεγγύη ανάμεσα στου ΛΟΑΤΚΙ+ που γερνούν, δεν βγαίνει αλλιώς»

LGBTQI+ / Πέτρος Αϊβάζης: «Χρειάζεται αλληλεγγύη ανάμεσα στους ΛΟΑΤΚΙ+ που γερνούν, δεν βγαίνει αλλιώς»

Από τη σεξεργασία και τα drag shows στην Αμερική ως την τηλεόραση, το σινεμά και τον ΛΟΑΤΚΙ+ εθελοντισμό στην Αθήνα, η «Ελληνίδα Divine» είναι ένας γλυκύτατος άνθρωπος με γεμάτη ζωή και νοιάξιμο για τους άλλους seniors της κοινότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αργύρης Παυλίδης: Η φωνή των παιδικών μας χρόνων

Οθόνες / Αργύρης Παυλίδης: Η φωνή των παιδικών μας χρόνων

Ηθοποιός, σκηνοθέτης, παρουσιαστής παιδικών εκπομπών όπως οι θρυλικοί «Κόκκινοι Γίγαντες, Άσπροι Νάνοι», πρωτοπόρος της μεταγλώττισης και η φωνή αγαπημένων μας ηρώων σε σειρές και ταινίες κινουμένων σχεδίων. O Αργύρης Παυλίδης σε μια εκ βαθέων συνέντευξη στη LiFO.
ΜΑΝΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ
ΕΠΕΞ Η Daglara και το θρίλερ του «έθνους»: τρόμος, έρως και βουκολικό σικ

Συνεντεύξεις / Η Daglara στο Φεστιβάλ Αθηνών: Τρόμος, έρως και βουκολικό σικ

Performer, σχεδιάστρια ρούχων, πωλήτρια, φιλότεχνη, ντίβα, τέρας λαγνείας, η Daglara και η τέχνη της διαχέονται με λίκνισμα και γρύλισμα σε ένα σωρό πίστες της καθημερινότητας και της απόδρασης.
ΑΛΕΞΙΝΟΣ ΠΥΡΑΥΛΟΣ
Ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μουσική / Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας στον δημοσιογράφο και ραδιοφωνικό παραγωγό Μιχάλη Γελασάκη το 2009, όπου μιλάει για τον τελευταίο της δίσκο, τα «αδικημένα» τραγούδια της, τους νέους, τους φραγκοφονιάδες της γενιάς της και αφηγείται την ιστορία του τραγουδιού το «Μπαρ το ναυάγιο», που δεν ήταν μπαρ! Δημοσιεύεται στo Lifo.gr για πρώτη φορά, έξι χρόνια μετά τον θάνατό της.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Γιώργος Καστανάς: «Ε, ναι! Είμαι Έλληνας κι ας με πίκρανε ο νόμος»

Συνέντευξη / Γιώργος Καστανάς: «Ε, ναι! Είμαι Έλληνας κι ας με πίκρανε ο νόμος»

Ο νεαρός που έγινε viral στο TikTok όταν πήρε στα χέρια του την ελληνική ταυτότητα μετά από 5 χρόνια αναμονής, μιλά αποκλειστικά στη LIFO για όλη του τη ζωή στην Ελλάδα του ρατσισμού, αλλά και της άφατης καλοσύνης.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Διονύσης Τεμπονέρας: «Να μην δούμε ξανά το χάρτη όλο μπλε»

Βασιλική Σιούτη / Το πολιτικό άστρο του Διονύση Τεμπονέρα μόλις αναδύθηκε ― Μια συζήτηση

Ο Διονύσης Τεμπονέρας παρέμενε σχεδόν άγνωστος την εποχή της εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ και αναδείχθηκε μόλις πρόσφατα, στην πτώση, όταν κλήθηκε να βοηθήσει με κεντρικό ρόλο την τελευταία στιγμή. Κατά κοινή ομολογία τα πήγε καλά, αλλά το αποτέλεσμα είχε κριθεί προ πολλού. Δεν είναι ο αγαπημένος της ελίτ ούτε των κομματικών μηχανισμών, όμως πολλοί πιστεύουν ότι το πολιτικό του άστρο μόλις αναδύθηκε, κι ας αρνήθηκε να είναι υποψήφιος για την ηγεσία του κόμματος.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ