ΕΙΔΑΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ να ψωνίζει σε ένα ανεξάρτητο βιβλιοπωλείο και να καλεί το κοινό να στηρίξει τα ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία, το ίδιο είδαμε να κάνει ο Πρόεδρος Μακρόν αλλά και ο δικός μας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας αλλά και σε τελευταία του τηλεοπτική εμφάνιση έκανε ξεκάθαρη την πρόθεσή του να συνεχίσει να στηρίζει τα μικρά και ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία, δηλώνοντας ότι το μήνυμα που στέλνει με αυτή την κίνηση είναι η ανάγκη να κάνουμε λίγο περισσότερο το διάβασμα μια αγαπημένη συνήθεια.
Τα ΜΜΕ έκαναν κι αυτά με τη σειρά τους ό,τι μπορούσαν. Σε όλη την καριέρα μου δεν θυμάμαι εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοράσεις ή ραδιόφωνα να στηρίζουν με τόσο ζήλο έναν κλάδο, χωρίς μάλιστα αυτός ο κλάδος να τους φέρνει μεγάλα διαφημιστικά έσοδα ‒ σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα και καθόλου έσοδα.
Και ο κόσμος το πήρε το μήνυμα. Άκουσε, κατάλαβε, ανταποκρίθηκε και γέμισε τα μαγαζιά μας. Έτσι, ακόμη και πολύ μικρά βιβλιοπωλεία, χωρίς εντυπωσιακά e-shops ή σούπερ μηχανισμούς διανομής, κατάφεραν να κρατήσουν ένα μέρος του τζίρου τους ή ακόμη και να τον αυξήσουν σε σχέση με την περσινή, προ πανδημίας, χρονιά, πετυχαίνοντας να σταθούν στα πόδια τους για λίγο καιρό ακόμα. Μετά όμως τι;
Σε όλη την καριέρα μου δεν θυμάμαι εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοράσεις ή ραδιόφωνα να στηρίζουν με τόσο ζήλο έναν κλάδο, χωρίς μάλιστα αυτός ο κλάδος να τους φέρνει μεγάλα διαφημιστικά έσοδα ‒ σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα και καθόλου έσοδα.
Ως πότε, εμείς, οι άνθρωποι του βιβλίου, εκδότες, βιβλιοπώλες, διανομείς, θα αναζητούμε πάντα τη μαγική λύση από τον ουρανό και την κρατική βοήθεια για να μας συντηρεί, η οποία μάλιστα ποτέ δεν είναι αρκετή; Ως πότε θα «κλαιγόμαστε» εμείς οι μικροί και ανεξάρτητοι για το μεγάλο κακό που μας βρήκε από τις αλυσίδες ή τα ηλεκτρονικά καταστήματα, χωρίς να κάνουμε τίποτε απολύτως οι ίδιοι για να πάει ένα βήμα μπροστά η αγορά του βιβλίου και να ξεκολλήσει η αναγνωσιμότητα από τα μονοψήφια σημερινά της νούμερα; Ως πότε θα ομφαλοσκοπούμε ή θα ρίχνουμε το φταίξιμο πάντα στους τρίτους;
Βλέπω με λύπη μου χώρες με μικρότερη ανάπτυξη από τη δική μας ‒και αναφέρομαι στην προ κρίσης περίοδο‒, όπως η Βουλγαρία ή η Σερβία, να προοδεύουν και να υιοθετούν σύγχρονες και ζηλευτές πολιτικές για το βιβλίο. Βλέπω μοντέρνες καμπάνιες μάρκετινγκ που απευθύνονται στο ευρύ κοινό και στόχο έχουν την αύξηση της φιλαναγνωσίας.
Βλέπω τις ενώσεις των παραγόντων του βιβλίου, εκδοτών βιβλιοπωλών, μεταφραστών, συγγραφέων, επιμελητών και άλλων να είναι ενωμένες και συμπαγείς και να συνεργάζονται αρμονικά σε κοινές δράσεις. Ποια ήταν η τελευταία φορά που θυμάστε εσείς μια καμπάνια για το βιβλίο σε κάποιο μέσο; Προσωπικά, η τελευταία που θυμάμαι ήταν πριν από πολλά χρόνια, η εξαιρετική καμπάνια μιας αλυσίδας βιβλιοπωλείων, δηλαδή ιδιωτική προσπάθεια.
Μήπως θυμάστε αν είδατε κάτι μέσα στην πανδημία; Κάτι απλό, ένα «Μείνε σπίτι, διάβασε περισσότερο», βρε παιδί μου; Τίποτα. Μόνο μεμονωμένοι εκδότες ή μεγάλα βιβλιοπωλεία έκαναν κάτι, οι οποίοι μάλιστα δεν είχαν και καμία ηθική αναστολή να διαφημίζουν τα ηλεκτρονικά τους καταστήματα, τη δωρεάν διανομή και τις μεγάλες εκπτώσεις τους, «κανιβαλίζοντας» την αγορά και εις βάρος όλων των βιβλιοπωλείων, μικρών και μεγάλων.
Ξέρω ότι γίνομαι πάλι δυσάρεστη και γραφική και ότι η επιλογή μου να γράφω αυτά τα πράγματα θα έχει επιπτώσεις στην επιχείρησή μου, αλλά αυτή είναι η τελευταία μας ευκαιρία.
Τώρα που τα μάτια όλων είναι στραμμένα επάνω μας, είναι η τελευταία ευκαιρία όλων να συνεργαστούμε, να εκσυγχρονιστούμε και να επιστρέψουμε στους πελάτες μας την αγάπη και τη στήριξή τους, προσφέροντάς τους ακόμη καλύτερες υπηρεσίες, καλύτερες τιμές, καλύτερη και ταχύτερη διανομή!
Όπως λέει σωστά και το τζινγκλάκι γνωστής εταιρείας τηλεπικοινωνιών, «Ιt's now or never!».
σχόλια