Με εκτενές δημοσίευμά του, το Smithsonian Magazine, περιγράφει πως γυρίστηκαν οι σκηνές του «Wonder Woman 1984» στις αίθουσες των διάσημων μουσείων των ΗΠΑ, διαλύει μύθους και κοιτάει κατάματα την ιστορία τους.
Σε μία από τις πρώτες σκηνές της ταινίας «Wonder Woman 1984» η πρωταγωνίστρια εμφανίζεται σκυμμένη πάνω από το πάτωμα του Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας. Είναι η σκηνή όπου η πολεμίστρια, που κρύβεται πίσω από την αψεγάδιαστη Νταϊάνα Πρινς, μαζεύει τα χαρτιά που έπεσαν από την μάλλον αδέξια γεωλόγο, Μπάρμπαρα Μινέρβα. Οι δύο γυναίκες, στην ταινία, εκπροσωπούν εργαζόμενους υψηλά στην ιεραρχία του Smithsonian για την εποχή εκείνη. Πόσο όμως μοιάζουν οι δουλειές τους και η ζωή τους με το εργασιακό περιβάλλον του Smithsonian πριν από σαράντα χρόνια; «Όπως ίσως κάποιος υποψιάζεται, όχι τόσο πολύ», γράφει το περιοδικό.
Η ταινία γυρίστηκε όχι σε μία, όπως μπορεί να συμπεράνει ο θεατής, αλλά τρεις διαφορετικές τοποθεσίες στις εγκαταστάσεις της Ουάσιγκτον και το περιοδικό αποκάλυψε πώς τα συνεργεία πραγματοποίησαν τα γυρίσματα, εξέτασε πώς ήταν για μία γυναίκα να δουλεύει εκεί κατά τη δεκαετία του '80.
Προσοχή, ακολουθούν μερικά μικρά σπόιλερ.
Στο μπλοκμπάστερ, που κυκλοφόρησε ανήμερα των Χριστουγέννων, έχουν περάσει σχεδόν επτά δεκαετίες από τότε που η Wonder Woman, την οποία ενσαρκώνει η Gal Gadot, πολέμησε τον θεό Άρη και τον αυτοκρατορικό στρατό της Γερμανίας κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι 1984 και πλέον ζει σε ένα συγκρότημα διαμερισμάτων με θέα τον ποταμό Πότομακ, ενώ τα πρωινά εργάζεται στο Smithsonian ως ανθρωπολόγος και αρχαιολόγος. Η Μινέρβα, την οποία υποδύεται η Kristen Wiig είναι με πολλούς τρόπους το αντίθετο από τη συμπρωταγωνίστριά της. Όταν ζητείται από τη Μινέρβα να επιθεωρήσει ένα κομμάτι κιτρίνης με μυστικιστικές ιδιότητες ακολουθεί χάος που απειλεί τον ανθρώπινο πολιτισμό.
Η σκηνοθέτις Patty Jenkins, η οποία συνυπογράφει και το σενάριο, επισκεπτόταν την Ουάσιγκτον καθώς έζησε στην περιοχή. Όπως είχε δηλώσει, θυμόταν τα μουσεία του Smithsonian ως «μεγάλα και απίστευτα». Στις αρχές του 2017, η ομάδα πίσω από την ταινία προσέγγισε το Smithsonian για το γύρισμα σκηνών της ταινίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που θα γινόταν κάτι τέτοιο, σκηνές από τα «Captain America: The Winter Soldier» και «Transformers: Revenge of the Fallen», έχουν γυριστεί εκεί. Μετά την εξέταση του σεναρίου από τον οργανισμό, ξεκίνησε ο λεπτομερής προγραμματισμός.
Στην ταινία οι θεατές βλέπουν πλάνα από το Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και την έκθεση για τη Διαστημική Κούρσα στο Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος, όπου οι πύραυλοι και ο εξοπλισμός των αστροναυτών εκπλήσσουν τον πιλότο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου Στιβ Τρέβορ, ο οποίος επιστρέφει στη ζωή χάρη στον σπάνιο κρύσταλλο. Το περιοδικό σημειώνει πως παρότι μερικά σημαντικά έργα του μουσείου εμφανίζονται στην ταινία, όπως ένα γλυπτό του Λιχτενστάιν και ό Χένρι, ο ταριχευμένος αφρικανικός ελέφαντας έντεκα τόνων που βρίσκεται στη ροτόντα του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, κανένα από τα εκθέματά του δεν χρησιμοποιήθηκε ως σκηνικό αντικείμενο.
Παράλληλα εξετάστηκαν τα μέρη που αντικείμενα του σήμερα κρύφτηκαν, ενώ η παραγωγή φρόντισε να εκτυπώσει πινακίδες όπως αυτές της εποχής, ενώ τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν με το μουσείο ανοιχτό, αλλά όχι στις ώρες που επισκέπτες ήταν παρόντες. Τα περισσότερα γυρίσματα έγιναν από τις 07:00 έως τις 10:00, που άνοιγε το μουσείο, με τα συνεργία να εμφανίζονται από τις 06:00. Το γύρισμα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας έγινε μέσα σε μία ημέρα, ενώ προστέθηκε ένας ψεύτικος τοίχος ώστε να κρυφτεί η σύγχρονη τεχνολογία ελέγχου της εισόδου από τη ρεσεψιόν.
Πέρα από τον χώρο, οι εργαζόμενοι
Παρότι οι αλλαγές στους χώρους του μουσείου ήταν σχετικά μικρής κλίμακας η εικόνα σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους φαίνεται να απέχει από την πραγματικότητα της δεκαετίας του '80. Στο «Wonder Woman 1984» οι συνεργάτες της Μινέρβα, στο επιστημονικό τμήμα, έχουν διαφορετικές φυλετικές καταγωγές και στα πλάνα διακρίνονται τουλάχιστον τρεις έγχρωμες γυναίκες. Η γυναίκα που προσέλαβε τη Μινέρβα είναι επίσης Αφροαμερικανίδα.
Στην πραγματικότητα ωστόσο μόνο λίγες γυναίκες δούλευαν στο επιστημονικό κομμάτι του μουσείου την εποχή εκείνη. Υπολογίζεται ότι, οι μέσου επιπέδου θέσεις εργασίας, για τις οποίες απαιτούταν πτυχίο πανεπιστημίου, καλύπτονταν μόλις κατά το 1/3 από γυναίκες. Το ποσοστό έπεφτε σε 5% σε ανώτερες θέσεις. Παρότι το 1980 συγκροτήθηκε μία επιτροπή για την ενίσχυση του diversity, οι γυναίκες από τις μειονότητες βρίσκονταν στις κατώτερα αμειβόμενες θέσεις.
Ο ρόλος της Μπάρμπαρα Μινέρβα
Σύμφωνα με όσα γράφει το Smithsonian Magazine και ο τρόπος με τον οποίο εργάζεται η Μπάρμπαρα Μινέρβα απέχει από την πραγματικότητα. Αρχικά ένας μεταλλειολόγος δεν θα αποδεχόταν ποτέ αντικείμενα που η προέλευσή τους δεν μπορεί να επαληθευθεί, όπως ο μυστηριώδης κρύσταλλος. Παρότι, όπως φαίνεται στην ταινία, οι επιμελητές κάνουν ξεναγήσεις στους δωρητές και κατά καιρούς παρακολουθούν γκαλά σχετικά με τις εκθέσεις, ο δανεισμός ενός εκθέματος είναι κάτι το απαγορευτικό.
Τέλος, προς απογοήτευση των φανατικών της ταινίας, το Smithsonian δεν έχει μαγικούς κρυστάλλους που πραγματοποιούν ευχές, όπως αυτός του «Wonder Woman 1984». Ωστόσο μία σειρά από μύθους και ιστορίες αιώνων συνδέονται με πολύτιμους λίθους που βρίσκονται στη συλλογή του μουσείου. Οι φήμες για κατάρα συνοδεύουν το Hope Diamond από το 1900 καθώς η τελευταία ιδιοκτήτριά του, Evalyn Walsh McLean, έχασε τον εννιάχρονο υιό της, η κόρη της έλαβε υπερβολική δόση φαρμάκων και ο σύζυγός της πέθανε νοσηλευόμενος σε ψυχιατρικό νοσοκομείο.
Με πληροφορίες από Smithsonian
