Βρισκόμαστε στημένοι έξω από το Cine Αθηναία. Άνθρωποι ντυμένοι σε όλες τις αποχρώσεις του ροζ και του γαλάζιου περιμένουν υπομονετικά στην ουρά για να βγάλουν εισιτήριο. Η Αθηναία είναι ένας από τους θερινούς κινηματογράφους της πόλης όπου προβάλλεται η «Barbie» της Γκρέτα Γκέργουιγκ με πρωταγωνιστές τη Μάργκοτ Ρόμπι στον ομώνυμο ρόλο και τον Ράιαν Γκόσλινγκ ως Κεν.
Η ταινία έχει προκαλέσει παγκόσμια φρενίτιδα. Το hype εδώ, βέβαια, είναι τόσο μεγάλο που οι περισσότεροι θεατές έχουν έρθει να την παρακολουθήσουν φορώντας ροζ, κόκκινα, ματζέντα, hot pink, dusty pink, βιολετί, γαλάζια και τιρκουάζ outfits.
Μπαίνουμε στην τρίτη εβδομάδα προβολής της ταινίας και το Barbiecore ζει και βασιλεύει. Κάποιοι από αυτούς που στέκονται έξω από το σινεμά κρατούν και παιχνίδια, κούκλες, νεροπίστολα, για να βγάλουν φωτογραφίες μπροστά στις αφίσες, να κάνουν πλάκα με τους φίλους τους και για να ζήσουν αυτή την πρωτόγνωρη εμπειρία. «Μαζικότητα»: ίσως αυτό μπορεί να κάνει η ποπ κουλτούρα για να απαλύνει ένα βαρύ, για πολλούς, καλοκαίρι.
Η «Barbie» μαζεύει πολύ διαφορετικούς ανθρώπους, από εικοσάρηδες που τρελαίνονται γιατί με αυτό το παιχνίδι μεγάλωσαν, μέχρι πιο ενήλικο κόσμο που όπου τη βρουν να προβάλλεται πάνε να τη δουν, ηλικιωμένους, ακόμα και haters που έρχονται απλώς για να «κράξουν».
Γύρω μας βρίσκονται άνθρωποι όλων των ηλικιών, από 12 μέχρι 112, που έχουν έρθει για να δουν τη θρυλική κούκλα. Ζητήσαμε από ανθρώπους της τρίτης ηλικίας να μας μιλήσουν για την ταινία – αρκέστηκαν να μας πουν ότι ήρθαν απλά και μόνο για να δουν την «Barbie», τίποτα παραπάνω.
Η αλήθεια είναι πως ο κόσμος επέστρεψε στα σινεμά για να δει τη δημοφιλή κούκλα, ένα θηριώδες blockbuster που σπάει ρεκόρ εισπράξεων. Η ταινία γράφει ιστορία στο ελληνικό box office, αφού μέχρι την Κυριακή 27 Ιουλίου είχε κόψει συνολικά 207.000 εισιτήρια.
Η Πέγκυ Ρίγγα, ιδιοκτήτρια των θερινών σινεμά Ριβιέρα, Βοξ και Αθηναία, μας εξηγεί πώς εξελίσσεται η φρενίτιδα του κοινού: «Η "Barbie" ξεκίνησε να προβάλλεται στη Ριβιέρα από την προηγούμενη εβδομάδα και είναι κάθε μέρα sold out, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε μέρα παρακολουθούν την ταινία 300 άτομα. Τη δεύτερη εβδομάδα ξεκίνησε και στην Αθηναία και πάει και εκεί πολύ καλά. Το φανταστικό με την ταινία είναι ότι θέλουν όλοι να τη δουν, το κοινό είναι ξετρελαμένο.
Η "Barbie" μαζεύει πολύ διαφορετικούς ανθρώπους, από εικοσάρηδες που τρελαίνονται γιατί με αυτό το παιχνίδι μεγάλωσαν, μέχρι πιο ενήλικο κόσμο, που όπου τη βρουν να προβάλλεται πάνε να τη δουν, ηλικιωμένους, ακόμα και haters που έρχονται απλώς για να "κράξουν". Σκέψου ότι εγώ προγραμμάτισα να παίζεται η ταινία και την επόμενη εβδομάδα και προσέθεσα και βραδινές προβολές, μια και μέχρι τώρα είχαμε μόνο απογευματινές.
Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. Την πρώτη εβδομάδα η ταινία προβαλλόταν σε 109 αίθουσες, τη δεύτερη ανέβηκε στις 136 και, αντί να πέσει λίγο, παρατηρήθηκε αύξηση 5% στις πωλήσεις των εισιτήριων». Η «Barbie» είναι πραγματικό φαινόμενο, όλοι κινούμαστε στον ροζ αστερισμό της».
Έκπτωτη πια, στην πρώτη της περιπέτεια η θρυλική κούκλα κατάφερε να βάλει τους πάντες στις σκοτεινές αίθουσες, δίνοντας μια ανάσα στα σινεμά έπειτα από τη «σφαλιάρα» του Covid. Για πολλούς από τους παρευρισκόμενους είναι η δεύτερη ή η τρίτη φορά που την παρακολουθούν και δηλώνουν πως το κακό με αυτή την ταινία είναι ότι κάποια στιγμή απλώς τελειώνει. Τελικά, μήπως η «Barbie» έφυγε από την Barbieland και ήρθε στα σινεμά για να τα σώσει;
Εβίνα Βαβαδάκη
Είμαι η Εβίνα, 27 ετών, και ασχολούμαι με τη διαφήμιση. Η Barbie για μένα είναι μία από τις πιο δυνατές παιδικές αναμνήσεις. Σκέψου ότι δεν μπορώ να θυμηθώ να παίζω με άλλο παιχνίδι πιο έντονα. Αυτή είναι η δεύτερη φορά που βλέπω την ταινία. Την πρώτη φορά δεν μπορούσα να την αξιολογήσω αντικειμενικά, δεδομένης της αγωνίας, του ενθουσιασμού και την ανυπομονησίας να δω μία ακόμα ταινία «Barbie».
Αυτό που λάτρεψα ήταν ότι τα μηνύματα είναι προσαρμοσμένα στην Barbie πραγματικότητα, με όμορφες αναφορές στην πραγματική ζωή και στην αναλογία που μπορεί να δημιουργηθεί μεταξύ real και Barbie life. Αυτό που μου έλειψε από την ταινία είναι η παραμυθένια αίσθηση που έχω χτίσει εγώ όλα αυτά τα χρόνια για τη θρυλική αυτή κούκλα.
@evinavav
Βασιλική Κοκκινοπούλου
Ονομάζομαι Βασιλική, εργάζομαι στον χώρο της διαφήμισης και είμαι 24 χρόνων. Από μικρή θυμάμαι να περιμένω πώς και πώς να έρθει κάποιος και να μου φέρει δώρο μια κούκλα Barbie!
Αυτό που με ενθουσίασε πιο πολύ είναι το πόσες διαφορετικές μορφές μπορεί να έχει ο ίδιος χαρακτήρας. Την ταινία την είδα για δεύτερη φορά. Θεωρώ ότι ήταν πολύ φαν, μου έφτιαξε τη διάθεση με τη μουσική, τα υπέροχα outfits και το τόσο Barbie pink χρώμα! Ωστόσο, ένιωσα ότι τα φεμινιστικά μηνύματα που προσπάθησε να περάσει ήταν λίγο υπερβολικά και άνισα, κυρίως όσον αφορά τον τρόπο που παρουσιάζονται οι Ken ως άνδρες σε συνδυασμό με την παρουσίαση των γυναικών Μπάρμπι. Δεν μου άρεσε που ό,τι προσπάθησε να περάσει η ταινία παρουσιαζόταν μέσα σε ένα πλαίσιο και μια πλοκή που δεν έβγαζε κάποιο βαθύ ή ουσιαστικό νόημα.
@vas.kokkin
Λευτέρης Τρίγκας
Είμαι ο Λευτέρης Τρίγκας και είμαι δημοσιογράφος. Η Barbie για μένα είναι κολλητή των παιδικών μου χρόνων. Η ταινία μου άρεσε, πλάκα είχε. Εγώ δεν είχα κούκλες, η αδελφή μου όμως είχε πολλές. Αυτή η ταινία είναι ό,τι πρέπει για θερινό. Μου άρεσαν πολύ η μουσική, το χιούμορ και η ανθρώπινη προσέγγισή της. Φυσικά, με μάγεψε η φωνή της Έλεν Μίρεν. Δεν μπορώ να πω ότι κάτι με χάλασε, στο κάτω κάτω της γραφής η Barbie δεν είναι και η Σιμόν ντε Μποβουάρ.
@Lefteris_trigkas
Minke Havelaar
Ονομάζομαι Minke, είμαι από την Ολλανδία και είμαι μητέρα, καλλιτέχνις και λέκτορας στο πανεπιστήμιο. Σήμερα έβαψα τα μαλλιά μου ροζ στις άκρες ειδικά για την ταινία. Για μένα η Barbie είναι μια παιδική ανάμνηση, ένα σύμβολο τόσο της χειραφέτησης όσο και της καταπίεσης. Πάντα μου άρεσε, μέχρι που κατάλαβα ότι, αν ήταν άνθρωπος, δεν θα είχε περίοδο, γιατί είναι πολύ αδύνατη.
Ως παιδί είχα εμμονή με αυτή την κούκλα, κυρίως από τα 6 έως τα 10 περίπου. Είχα μια μικρή συλλογή που απαρτιζόταν από έξι κούκλες, συμπεριλαμβανομένων ενός Skipper, ενός Ken και μιας παράξενης Barbie στης οποίας το εφηβαίο ζωγράφιζα τρίχες.
Την είδα την ταινία και μου άρεσε για την καφρίλα της, την καλλιτεχνική της διεύθυνση και τα αστεία της. Αυτό που δεν μου άρεσε είναι ότι προφανώς στόχος της είναι να βγάλει πολλά λεφτά παρά να προσφέρει ένα εποικοδομητικό κοινωνικό σχόλιο.
@minkehavelaar
Ελένη Μ.
Ονομάζομαι Ελένη και είμαι καθηγήτρια Αγγλικών. Η Barbie είναι ένα από τα αγαπημένα παιχνίδια των περισσότερων κοριτσιών. Η ταινία μού άρεσε για τα χρώματα, τη φωτογραφία, τη μουσική, την αισθητική, τα vibes και το συμβολικό τέλος. Βρήκα ενδιαφέρουσα την αντιστροφή των ρόλων και το πώς είναι να σε βλέπουν όχι γι’ αυτό που είσαι αλλά σε συνδυασμό με κάποιον άλλο.
Ο λόγος της Gloria (America Ferrera) ήταν καταπληκτικός, ταυτίστηκα με αυτά που έλεγε. Νομίζω ότι ακόμα και σήμερα η κοινωνία μας έτσι θέλει τις γυναίκες, όπως τις περιγράφει, ιδανικές και εξωπραγματικές. Δυστυχώς, εξακολουθεί να είναι πατριαρχική και σεξιστική, μόνο επιφανειακά έχουν αλλάξει κάποια πράγματα. Σε μένα και τις φίλες μου έδωσε τροφή για σκέψη και συζήτηση μετά. Νομίζω ότι αυτό είναι αρκετό.
Dorian
Λέγομαι Dorian και είμαι επαγγελματίας χορευτής, αλλά παράλληλα ασχολούμαι με τη δημιουργία περιεχομένου, τα special effects και τα video στο TikΤok. Για μένα η Barbie ήταν πάντα μια ανάμνηση, καθώς, λίγο-πολύ, την έβλεπες από τα καταστήματα μέχρι και την τηλεόραση. Ήταν ένα μέρος της καθημερινότητάς σου, την έβλεπες παντού. Όταν ήμουν μικρός την παρακολουθούσα, αλλά δεν ασχολιόμουν ιδιαιτέρως. Είχε η αδελφή μου όσες χρειαζόταν ένα μικρό κορίτσι εκείνη την εποχή, κοντά στα '90s. Αυτή είναι η δεύτερη φορά που βλέπω την ταινία.
Το αποκορύφωμά της είναι ότι θίγει κοινωνικά στερεότυπα και δείχνει την πιο στερεοτυπική κούκλα που έχει υπάρξει όλα αυτά τα χρόνια να λέει ότι δεν είναι τέλεια, και ότι δεν χρειάζεται κιόλας. Αυτό που δεν μου άρεσε είναι ότι κάποια στιγμή τελείωσε.
@doriannangel
Στέλλα Στεργίου
Είμαι η Στέλλα και ασχολούμαι με την εικονογράφηση και τα κόμικ. Η Barbie για μένα είναι ο ήχος που έκανε όταν προσπαθούσα της ισιώσω τις πατούσες και όταν της λύγιζα τα γόνατα. Θυμάμαι να παίζω με τις κούκλες που μου είχε αφήσει η μεγάλη μου αδελφή, αν και αναπόφευκτα πέρασα στη φάση «εγώ δεν είμαι σαν τα άλλα κορίτσια» και σταμάτησα. Είδα την ταινία μαζί με τις φιλενάδες μου και κάναμε colour coordinate τα σύνολά μας για την ταινία.
Αυτή η ταινία ήταν πάρα πολύ αστεία και χαζογελούσα με όλα τα καλαμπούρια. Παρόλο που ήταν απανωτά, ήταν όλα πετυχημένα. Η σκηνή που με κέρδισε όμως περισσότερο απ' όλες ήταν η Barbie καουμπόισσα (με το φανταστικό φούξια σύνολο) με την ηλικιωμένη κυρία στη στάση του λεωφορείου. Γενικά, πέρασα πολύ καλά, δεν μπορώ να πω ότι μου κλότσησε κάτι. Ίσως να ήθελα λίγο παραπάνω χρόνο με τη μαμά και την κόρη, γιατί ένιωσα η ιστορία τους ολοκληρώθηκε κάπως βιαστικά.
@star.chaser.stella
Νικόλας Γερογιάννης
Το όνομά μου είναι Νικόλας, σπούδασα marketing, μόλις απολύθηκα από τον στρατό και ψάχνω ποιο θα είναι το επόμενο βήμα στη ζωή μου. Η Barbie είναι μια iconic κούκλα που έχει εμπνεύσει και κρατήσει παρέα σε τόσες γενιές. Όποιος είναι φαν της μόδας και των θετικών μηνυμάτων, είναι φαν της.
Η Barbie είναι μια ευχάριστη παιδική ανάμνηση, έχω παίξει μικρότερος με τις φίλες στο νήπιο, αν και, ως αγοράκι, προτιμούσα τα Pokémon. Την ταινία την είδα και μου άρεσαν οι ερμηνείες, το χιούμορ και η κατάλυση των στερεοτύπων σχετικά με τα φύλα.
@nick_ges_
Σινεφάκι
Η σχέση μου με την Barbie μοιάζει με εκείνες τις καρμικές σχέσεις που μας έχουν τύχει στη ζωή μας. Ως παιδί τη λάτρευα, περνούσα τη μέρα μου μαζί της, ανυπομονούσα να παίξω μαζί της. Μεγαλώνοντας απομακρυνθήκαμε γιατί κάτι άλλαξε, έπρεπε να περάσουμε λίγο χρόνο χωριστά και ίσως, αν ήταν γραφτό, θα ξανασυναντιόμασταν. Μέχρι που τον Οκτώβριο του 2019, σε ένα μεγάλο ταξίδι που έκανα στην Ιταλία, περπατούσαμε με τη φίλη μου την Μπιάνκα στο Τραστέβερε, τρώγοντας παγωτό, και τσακωνόμασταν για το αν η Μπάρμπι πρέπει να ιδωθεί μέσα από ένα φεμινιστικό πρίσμα ή όχι.
Εγώ θεωρούσα ότι ο τρόπος που βλέπουμε την Μπάρμπι είναι που την αρνητικοποιεί και όχι η ίδια, εκείνη μου μιλούσε για τα άπιαστα beauty standards που είχε θέσει για όλες μας. Τότε καμία από τις δυο μας δεν ήξερε πως τέσσερα χρόνια μετά θα έβγαινε μια ταινία που θα μας έφερνε κοντά με τις γυναίκες όλης της Γης και θα μας συμφιλίωνε με το ροζ μέσα μας. Φτάσαμε στην Πιάτσα Ναβόνα. Δεν είχαμε καταλήξει πουθενά. Αλλά έτσι είναι οι καρμικές σχέσεις, δεν ξέρεις πότε και αν θα καταλήξουν κάπου.
@Cinefaki
Νίκος Αγαπητός & Εβελίνα Παπασταματίου
ΜΕ ΛΕΝΕ ΝΙΚΟ και εργάζομαι σε ένα second hand luxury store στο Κολωνάκι. Παράλληλα, όποτε έχω χρόνο, δουλεύω και ως βοηθός ενδυματολόγου σε διαφορα πρότζεκτ. Για μένα η Barbie είναι η παιδική μου ηλικία, τα χρόνια της αθωότητας, του παιχνιδιού και της φαντασίας.
Δεν είχα ποτέ δική μου κούκλα, έπαιζα με της αδελφής μου. Αυτό που με ενθουσίασε στην ταινία είναι η παραγωγή, τα σκηνικά, τα κοστούμια, ήταν από τις καλύτερες δουλειές που έχω δει.
Ως πλοκή δεν με άγγιξε τόσο, ήταν όμορφη, είχε χιούμορ, ωστόσο θεωρώ ότι άγγιξε άλλες ηλικίες περισσότερο.
@nicko_vs
ME ΛΕΝΕ ΕΒΕΛΙΝΑ. Είμαι υπεύθυνη παραγωγής και χονδρικής σε μια ελληνική εταιρεία με γυναικεία ρούχα και πρόσφατα άρχισα να ασχολούμαι με το κομμάτι της παραγωγής ταινιών και διαφημιστικών. Ήμουν ανέκαθεν ένα στερεοτυπικό κορίτσι, με αγάπη για τα ρούχα και οτιδήποτε ροζ. Η Barbie ήταν ένας τρόπος να εκφράζω αυτό το κομμάτι του εαυτού μου και να ονειρεύομαι τη ζωή ως ενήλικη. Πλέον έχω μια νοσταλγική αγάπη γι' αυτήν.
Ήμουν πάντα fan της κλασικής μοναδικής Barbie με την οποία μεγάλωσα. Όμως, μετά το rebranding της τελευταίας δεκαετίας, το inclusivity (διαφορετικοί σωματότυποι, διαφορετικά χρώματα στο δέρμα και στα μαλλιά, διάφορα στυλ και αναπηρίες) και την ευκαιρία που έδωσε σε κάθε παιδί να δει τον εαυτό του στην κούκλα του, την έχω αγαπήσει ακόμα περισσότερο.
Το αγαπημένο μου κομμάτι της ταινίας ήταν η σκηνογραφία, στην οποία νομίζω πως αξίζει Όσκαρ, και η απενοχοποίηση της αγάπης για την Barbie και του ροζ, που ήρθε μαζί με την ταινία και το τρομερά επιτυχημένο promo της.
@ebelinapap
Μαρία Σταυροπούλου & Νικόλας Μπραούλιας
Μ.: Με λένε Μαρία και είμαι φιλόλογος.
Ν.: Εμένα Νικόλα και είμαι content writer σε blog εταιρείας social media marketing. Παράλληλα, ασχολούμαι με περιεχόμενο για social media και video editing.
Μ.: Η Barbie για μένα είναι κυρίως ανάμνηση των παιδικών χρόνων, καθώς, ως μοναχοπαίδι, έπαιζα πολλές ώρες και δημιουργούσα ιστορίες.
Ν.: Παρεξηγημένη προσωπικότητα και αδιάκοπα εξελισσόμενη σε μια καλύτερη εκδοχή της. Σίγουρα, αυτό που μου αρέσει περισσότερο στην Barbie είναι το αισθητικό κομμάτι γενικότερα και ειδικότερα το Barbiecore trend, στον βυθό του οποίου κατοικώ τα τελευταία χρόνια.
Μ.: Μου άρεσε το χιούμορ της ταινίας αλλά και τα μηνύματα που περνούσε. Επίσης, απόλαυσα τη σκηνοθεσία που προσέγγιζε την Barbie σαν να έπαιζε ένα παιδί μαζί της.
Ν.: Λάτρεψα όλο το κομμάτι της παραγωγής, τις στυλιστικές επιλογές αλλά και το στήσιμο του σετ, τις ερμηνείες και το έξυπνο χιούμορ. Επίσης, εκτίμησα το πόσο «στο πιάτο» δίνονταν οι εξελίξεις, καθώς θεωρώ ότι θα αποτελέσει πολύ καλή επιρροή για μικρά παιδιά που θα καταναλώσουν εύκολα το μήνυμα.
Μ: Δεν βρήκα κάτι αρνητικό.
Ν: Δεν μου άρεσε καθόλου το γεγονός ότι στο τέλος βλέπουμε την Barbie με τελείως διαφορετικό στυλ, ναι, το ροζ Βirkenstock δεν με κάλυψε. Θα προτιμούσα πολύ περισσότερο να δούμε το συγκεκριμένο pink aesthetic, που συχνά ταυτίζεται με το στερεότυπο της κενής, dumb blonde φιγούρας, να εκπροσωπείται από έναν χαρακτήρα με βάθος, ανησυχίες και ανάγκη για προσωπική εξέλιξη, όπως η Μπάρμπι στο τέλος της ταινίας. Η Ελ Γουντς δεν σας έμαθε τίποτα;
@mariastavropoulou, @justnickin
