Η καλλιτέχνης δημιουργεί στα έργα της την δική της μοναδική Neverland με τους παραμυθένιους τόπους, τα ονειρικά τοπία και τα ξεχωριστά πλάσματα που ξεπηδούν στους καμβάδες της συνθέτοντας έναν ουτοπικό κόσμο. Τα έργα της Αλεξάνδρας Ισακίδη θα τα χαρακτήριζε κανείς ως αλληγορικά με συμβολισμούς που μας ταξιδεύουν στην παιδική μας ηλικία, εκεί που βρίσκονται οι φόβοι μας, οι αναμνήσεις μας αλλά και τα όνειρα μας, εκεί που ο καθένας από εμάς επιστρέφει για να νιώσει ασφάλεια και να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό του. Με λίγα λόγια οι εικόνες που κατασκευάζει η καλλιτέχνης είναι κάτι παραπάνω από μια περιπέτεια στη Χώρα του Ποτέ/Neverland, στην πραγματικότητα είναι ένα ταξίδι στα βάθη της ψυχής μας ώστε να συνομιλήσουμε με το παιδί μέσα μας και να ισορροπήσουμε με τον ενήλικο εαυτό μας.

 

Η επιμελήτρια της έκθεσης Ίριδα Κρητικού αναφέρει μεταξύ άλλων για την έκθεση: «Η Χώρα του Ποτέ, το κορυφαίο αυτό λογοτεχνικό δημιούργημα του J. M. Barrie το 1911, είναι ένα φανταστικό νησί. Ένα μακρινό, αιρούμενο στη σφαίρα της φαντασίας μέρος, όπου ζουν ο Peter Pan, η Tinker Bell, ο Captain Hook, τα Χαμένα Αγόρια και πολλά ακόμη φανταστικά όντα και μυθικά πλάσματα, αρκετά από τα οποία θυμίζουν κανονικούς ανθρώπους. Καθώς ο πιο γνωστός από τους κατοίκους της Χώρας του Ποτέ αρνείται να μεγαλώσει, ο όρος Neverland χρησιμοποιείται συχνά ως μεταφορά για την αιώνια παιδική ηλικία και την παιδικότητα, για την επιθυμία της αθανασίας και την ανάγκη της φυγής.

 

Με αξεπέραστη σχεδιαστική δεξιότητα, με βύθιση σε ονειρικό διάφανο χρώμα και με απόλυτη ελευθερία στην αφήγηση, η Αλεξάνδρα Ισακίδη συναρμολογεί και προτείνει τη δική της εξαίσια Χώρα του Ποτέ, εγκαλώντας μας να εισχωρήσουμε εντός της.

 

Επικαλούμενη ετερόκλητα φυσικά και κατασκευασμένα στοιχεία και θέτοντάς τα σε δεινή συνομιλία με τις κοριτσίστικες φιγούρες, τα υπερμεγέθη φυτά, τα βουνά, τις λίμνες και τα καλπάζοντα άλογα που μοιάζουν να εξέρχονται από ένα άγνωστο κινηματογραφικό σύμπαν, συναρμολογεί έναν προσωπικό γεωγραφικό άτλαντα και εξερευνεί αθέατα ψυχικά τοπία δίχως όρια και αενάως μεταβαλλόμενες συντεταγμένες. Αναμετρούμενη με μεγάλες κλίμακες και συνθέτοντας με μαεστρία τους μυστικούς αυτούς κήπους του σύμπαντος, η Αλεξάνδρα Ισακίδη κατασκευάζει συναρπαστικούς υβριδικούς κόσμους όπου οι ετερόκλητες αρχετυπικές εικόνες χρησιμοποιούνται ως τρόπος διείσδυσης πίσω από ένα νοητό παραπέτασμα. Πίσω του, στιλπνή και αιώνια, παλλόμενη ανάμεσα στην αφηγηματική ουτοπία και τα αυτοβιογραφικά σπαράγματα της παιδικής ηλικίας μα και ολόκληρου του βίου της ζωγράφου, περιμένει η Χώρα του Ποτέ.»

 

Σύντομο Βιογραφικό

 

Η Αλεξάνδρα Ισακίδη γεννήθηκε στη Γερμανία το 1973. Το 1992 εισήχθη στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) της Αθήνας ενώ παράλληλα την ίδια χρονιά κατέλαβε την πρώτη θέση στις εισαγωγικές εξετάσεις της Σχολής Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης. Φοίτησε στο Α’ εργαστήριο ζωγραφικής με δάσκαλο το Δημήτρη Μυταρά από το 1992 έως το 1998,  όπου στο δεύτερο και τρίτο έτος διακρίθηκε με τιμητική υποτροφία ενώ αποφοίτησε με άριστα. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα χαρακτικής για τρία χρόνια  στο Α’ εργαστήριο χαρακτικής του Ιωάννη Παπαδάκη. Το 1997 τιμήθηκε με έπαινο από το Ίδρυμα Ιωάννη Σπυρόπουλου.  Δίδαξε ζωγραφική  για 4 χρόνια στο κέντρο γραμμάτων και τεχνών «Άποψη» κοντά στο ζωγράφο Γιώργο Ρόρρη. Έχει παρουσιάσει τα έργα της σε 6 ατομικές εκθέσεις και σε  πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει εικονογραφήσει παραμύθια και μουσικούς  καταλόγους. Έργα της ανήκουν σε σημαντικές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.