Εμπνευσμένος από τη φράση «The gentle healers make stinking wounds", στην οποία ο καλλιτέχνης αποδίδει μια μοναδική σημασία, η έκθεση εξετάζει το πώς η απαλότητα και η λεπτότητα—συχνά συνδεδεμένες με την επούλωση—μπορεί μερικές φορές να καλύπτουν βαθύτερο, «αθεράπευτο» πόνο. Μέσα από τα γλυπτικά έργα, ο καλλιτέχνης διαπραγματεύεται την ένταση μεταξύ φαινομενικής ηρεμίας και κρυμμένης αναταραχής, προσκαλώντας τους θεατές να αντιμετωπίσουν τις πληγές που κρύβονται κάτω από την επιφάνεια.

 

Εμπνευσμένη από τις φιλοσοφικές απόψεις του Μάρτιν Χάιντεγκερ, η έκθεση στοχάζεται τη φύση του τραύματος ως μια διαταραχή της ύπαρξης. Η εξερεύνηση του Χάιντεγκερ για την ανθρώπινη ύπαρξη και την εμπειρία του «Being-in-the-world» λειτουργεί ως υπόβαθρο για την κατανόηση του πώς το τραύμα παραμένει, όχι ως ορατή πληγή, αλλά ως μια συνεχιζόμενη αναστάτωση μέσα στην αίσθηση του εαυτού μας. Τα έργα του καλλιτέχνη αντηχούν αυτόν τον υπαρξιακό αγώνα, χρησιμοποιώντας την ευθραυστότητα και την ανθεκτικότητα του πηλού και άλλων υλικών για να συμβολίσουν τις κρυμμένες ρωγμές στον εσωτερικό μας κόσμο. Η έκθεση υποδηλώνει ότι ακόμη και το πιο απαλό άγγιγμα μπορεί να αφήσει τα βαθύτερα σημάδια, προκαλώντας τους θεατές να αναλογιστούν τις ανεπούλωτες πληγές που καθρεφτίζονται στη σιωπή.