Με τις Χρυσές Σφαίρες ξεκίνησε το γαϊτανάκι που κορυφώνεται τη βραδιά των Όσκαρ. Περισσότερο, ίσως, από τα κινηματογραφικά στούντιο και τους σταρ, αυτήν τη σεζόν καρδιοχτυπά ο αφρός της μόδας. Η βιομηχανία βιώνει μια ιστορική κατρακύλα που δεν μαζεύεται από πουθενά. Οι τιμές των πολυτελών αγαθών αγγίζουν ταβάνια που κανείς δεν φανταζόταν, οι πωλήσεις βρίσκονται σε σοβαρή πτώση, τα κονδύλια στο μάρκετινγκ εμφανίζονται ψαλιδισμένα και οι αλλαγές στα δημιουργικά πόστα εξελίσσονται σε επιδημία. Το υποτονικό κόκκινο χαλί στις Σφαίρες πρόδωσε την κρίση. Την τόλμη που χαρακτήριζε τέτοιου είδους εμφανίσεις τις εποχές της ευφορίας διαδέχθηκε μια επιστροφή σε ασφαλείς επιλογές, με την τάση «βουτιά στα αρχεία» –κατά προτίμηση niche και μακρινά– να δίνει τον νέο τόνο.
Η Αριάνα Γκράντε εμφανίστηκε με ένα couture αχνοκίτρινο βραδινό με ολοκέντητο μπούστο του Hybert de Givenchy (1966), αγορασμένο από τη θρυλική vintage μπουτίκ Lily et Cie, και η Ελ Φάνινγκ με μια τουαλέτα υψηλής ραπτικής του Pierre Balmain (1953) από κρεμ σιφόν με λεοπάρ μπούστο (ένα vintage κομμάτι του ίδιου σχεδιαστή είχε επιλέξει και πέρσι). Η Κέιτ Μπλάνσετ τίμησε τη φήμη της, ανακυκλώνοντας και αυτήν τη φορά μια παλιότερη επίσημη εμφάνισή της, ένα ολόχρυσο Louis Vuitton που είχε φορέσει ξανά πέρσι στις Κάννες. Η Ζεντάγια (φρεσκοαρραβωνιασμένη, σύμφωνα με τις φήμες, με τον Τομ Χόλαντ), κι αυτή με custom Louis Vuitton, εκπροσώπησε την αγαπημένη τα τελευταία χρόνια στα red carpet looks οld Hollywood τάση με μια στράπλες τουαλέτα χορού σε βαθύ πορτοκαλί, όπως και η Έμα Στόουν, που με το κατακόκκινο λιτό της φόρεμα, τονισμένο στη μέση από έναν ασύμμετρο τεράστιο φιόγκο, έμοιαζε με διασταύρωση Μία Φάροου και Όντρεϊ Χέπμπορν. Τουλάχιστον οι άντρες πρωτοτύπησαν, λανσάροντας γραφιστικά μοτίβα (Έντι Ρεντμέιν), χρώμα (Άντριου Σκοτ) και ανατρεπτικό tailoring (Τιμοτέ Σαλαμέ με ένα παρθενικό look Χάιντερ Άκερμαν για τον Tom Ford).
Ίσως η αληθινή έκπληξη σε αυτή την εξαιρετική Εβδομάδα Μόδας στο Παρίσι να προέλθει από τον Kέβιν Ζερμανιέ, τον 33χρονο που σχεδίασε τα κοστούμια για την τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισού, συστήνοντας πανηγυρικά το «statement dressing», μια μόδα που συνδυάζει τη χειροτεχνία με την καινοτομία, τις παλιές τεχνικές με ανακυκλωμένα υλικά και ασυνήθιστα στοιχεία.
• Κάθε Γενάρη, το Παρίσι ζει το όνειρο της υψηλής ραπτικής με στόμφο και εκζήτηση, όπως ταιριάζει στην υψηλότερη μορφή μοδιστρικής τέχνης. Φέτος, ο χορός θα ανοίξει στις 27 Ιανουαρίου με την επίδειξη του οίκου Schiaparelli, όπου ένας σχεδιαστής-αουτσάιντερ από το Τέξας, ο Ντανιέλ Ρόζεμπερι, αποδεικνύει τη μια συλλογή μετά την άλλη πώς ένας οίκος «μικρός» μπορεί να ονειρευτεί μεγαλόπνοα και να βρεθεί ανάμεσα στα κορυφαία brands που διαμορφώνουν τη μόδα διεθνώς. Δυο μέρες αργότερα, στις 29, ο Αλεσάντρο Μικέλε θα παρουσιάσει την πρώτη του couture συλλογή για τον οίκο Valentino, με φίλους και πολέμιους της ιδιότροπης αντίληψής του για τη μόδα να κρατούν, για διαφορετικούς λόγους, την ανάσα τους. Ίσως η αληθινή έκπληξη σε αυτή την εξαιρετική εβδομάδα να προέλθει, όμως, από τον Ελβετό Kέβιν Ζερμανιέ, τον 33χρονο που σχεδίασε όλα τα κοστούμια για την τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού (120 στο σύνολο, ανάμεσά τους και τη στολή του «Χρυσού Ταξιδιώτη» Arthur Cadre), συστήνοντας πανηγυρικά το «statement dressing», μια μόδα που συνδυάζει τη χειροτεχνία με την καινοτομία, τις παλιές τεχνικές (βελονάκι, κέντημα, πλέξιμο κ.λπ.) με ανακυκλωμένα υλικά και ασυνήθιστα στοιχεία που παραπέμπουν σε sci-fi και videogames. Ο Ζερμανιέ, ίσως ο μόνος δημιουργός μόδας που έχει καταφέρει μια σύζευξη πολυτέλειας και βιωσιμότητας, συμμετέχει από το 2018 στην Παρισινή Εβδομάδα Μόδας, θα δείξει, όμως, για πρώτη φορά couture ως προσκεκλημένος της LVMH!
Fashion Week Haute Couture, 27-30 Ιανουαρίου 2025
• Στους παγωμένους χειμώνες του ανισόρροπου οικολογικά πλανήτη μας, το snowgear κερδίζει έδαφος στη μόδα, ωθώντας σε συνεργασίες παραδοσιακά outerwear brands με hip νεανικές φίρμες. Η αδιαφιλονίκητη βασίλισσα των βουνών, Moncler, συναντήθηκε με το στυλ των αμερικανικών Ivy League κολεγίων της Palm Angels σε μια limited συλλογή εμπνευσμένη από αγώνες αυτοκινήτων. Σπορ κομμάτια που νοσταλγούν τις glam εμφανίσεις στις αλπικές πίστες των '70s, με αγαπημένη λεπτομέρεια τα κεντημένα γραφιστικά σήματα-κονκάρδες, φτιάχνονται από τεχνολογικά υλικά του μέλλοντος και γίνονται συλλεκτικά παρά τις δύσκολες τιμές τους. Στην ίδια λογική, η Canada Goose, ένα brand ταυτισμένο με τον σκληρό καναδέζικο χειμώνα, εμπιστεύτηκε τη φήμη της στον νέο της καλλιτεχνικό διευθυντή Χάιντερ Άκερμαν που, γοητευμένος από την απαλή δύναμη του βουνού, σχεδίασε τη σειρά Snow Goose. Φωτεινά χρώματα και προκλητικές σιλουέτες χαρακτηρίζουν τη συλλογή του Γερμανού couturier (που πρόσφατα ανέλαβε και την καλλιτεχνική διεύθυνση στον οίκο Tom Ford), ο οποίος ψηλαφεί μέσα από την κληρονομιά της Canada Goose μια νέα, αυθεντική σύνδεση με τη φύση, με τον Βέλγο σταρ φωτογράφο Γουίλι Βαντερπέρ να την καταγράφει και τον Ίθαν Χοκ, ηθοποιό και συγγραφέα, να την επικοινωνεί, δίπλα στην Αυστραλέζα Τζούλια Νόμπις. Απέναντι στην κλασάτη αρκτική «στολή» του Άκερμαν, άλλος ένας πυλώνας τεχνογνωσίας στην outdoors ένδυση, η North Face, συναντά τις σέξι γλυπτικές φιγούρες της μάρκας Skims, aka Κιμ Καρντάσιαν, σε μια συνεργασία που σε αυτή την περίπτωση γεφυρώνει ένα προκλητικό στυλ μεταξύ των υψηλών επιδόσεων στα χιόνια πάνω στις πίστες και των ποτών μετά το σκι.
• Το «Archive: 1999-2023» είναι το πρώτο βιβλίο της Sofia Coppola, ένα λεύκωμα με υλικό από το προσωπικό της αρχείο που καλύπτει το σύνολο της ξεχωριστής της καριέρας. Παρασκηνιακές φωτογραφίες και αναμνηστικά, κολάζ με αναφορές και επιρροές των ταινιών της, σενάρια με χειρόγραφα σχόλια και αδημοσίευτα τεκμήρια σκιτσάρουν γοητευτικά το χρονικό της δημιουργίας των οκτώ ταινιών της. Μια διαδρομή από τις «Αυτόχειρες παρθένους» (1999) διαμέσου του «Χαμένοι στη μετάφραση» (2003) και του «Μαρία Αντουανέτα» (2006) ως το «Beguiled» και την «Πρισίλα» ξεδιπλώνεται σε μια καλλιτεχνική έκδοση, επιμελημένη, φυσικά, από την ίδια την Coppola, με τρόπο που αποκαλύπτει τις μεθόδους, τις εμμονές και τη σχέση με τους συνεργάτες της. Κι ενώ ο αναγνώστης αισθάνεται να κρυφοκοιτάει τις μύχιες σκέψεις και σημειώσεις από το αρχείο της, μια χορταστική συνέντευξη στη θρυλική δημοσιογράφο Λιν Χίρσμπεργκ –editor-at-large του περιοδικού W, πρώην συνεργάτιδας στο περιοδικό των «New York Times», στο «Rolling Stone» και το «Vanity Fair», υποψήφια για Emmy για τη σειρά βίντεο «Screen Tests»– συμπληρώνει απολαυστικά την αφήγηση. Υπήρξαν, φυσικά, εκδόσεις στο παρελθόν για το έργο της σκηνοθέτιδας: «Sofia Coppola: Forever young», «Sofia Coppola: The politics of visual pleasure», «The cinema of Sofia Coppola: Fashion, culture, celebrity, set pictures», ακόμα και τo σπάνιο «Virgin Suicides Photobook». Τα περισσότερα απ' αυτά, όμως, κυκλοφόρησαν μόνο στην Ιαπωνία και, αν βρείτε κανένα σήμερα online, οι τιμές τους είναι αστρονομικές. To πρόσφατο «Archive» διανέμεται (με προ-παραγελία) μέσω του site Mack Books από τον εκδοτικό οίκο Important Flowers που μόλις λάνσαρε η Coppola. Μην μπείτε καν στον κόπο να αναζητήσετε το ημερολόγιο «The important flowers planner» του 2025-2026, έχει από καιρό εξαντληθεί παντού. Η χρονιά, πάντως, φαίνεται να ανήκει στη Sofia, αφού τον Ιούλιο θα επιμεληθεί καλλιτεχνικά τον πρώτο Ανοιξιάτικο Χορό στο Μουσείο Διακοσμητικών Τεχνών στο Παρίσι!
• Ο πρώτος μήνας του χρόνου ξεκινά με μια γερή δόση από τέχνη σε Λονδίνο και Παρίσι. Το «Face», ένα εμβληματικό περιοδικό για τη μόδα και τη σύγχρονη κουλτούρα στην προ-Internet εποχή (από το 1989 ως το 2004, πριν επανακυκλοφορήσει το 2019), οφείλει τη διεθνή του φήμη του σε μια εικονογραφία που ανέκαθεν βρισκόταν μπροστά από την εποχή της. Περίπου διακόσιες από τις πιο χαρακτηριστικές φωτογραφίες μόδας, εξώφυλλα και πορτρέτα που τα περισσότερα δεν είχαν βγει ποτέ από τις σελίδες της έκδοσης αποτελούν το περιεχόμενο της έκθεσης «The Face magazine: Culture shift» στο National Portrait Gallery του Λονδίνου. Ένα πάνθεο από μουσικούς και μοντέλα με τη ματιά φωτογράφων που ταυτίστηκαν με τα '90s και την punk σκηνή (ανάμεσά τους η Corinne Day, o Stéphane Sednaoui και η Sheila Rock) συνθέτει το στίγμα ενός περιοδικού που υπήρξε προπομπός στο στυλ και στα πολιτιστικά κινήματα, προασπίζοντας ό,τι νέο και διαφορετικό, σε ανοιχτή σύγκρουση με τη mainstream νοοτροπία. Η θέαση αυτών των εικόνων εκτός πλαισίου περιοδικού, πέρα από την αισθητική της αξία, υπόσχεται να ζωντανέψει την πιο δημιουργική εποχή της σύγχρονης μόδας.
The Face Magazine Culture Shift, The National Portrait Gallery, Λονδίνο, 20 Φεβρουαρίου - 18 Μαΐου 2025
Μια εντελώς διαφορετική ιστορία, βασισμένη στην παράδοση και την αισθαντικότητα, αφηγείται η έκθεση «Από την καρδιά στο χέρι: Dolce&Gabbana» που ανοίγει αυτή την Παρασκευή στο Grand Palais. Οι ίδιοι οι Ιταλοί σχεδιαστές την περιγράφουν ως μια ερωτική επιστολή προς την ιταλική κουλτούρα, τη σταθερή τους έμπνευση όλα αυτά τα χρόνια που ονειρεύονται και δημιουργούν Fatto a Mano (handmade) περίτεχνα couture κομμάτια. Ρούχα και κοσμήματα από τις συλλογές Alta Moda αναδύονται σαν ονειροφαντασίες στους χώρους του Palais με φόντο θεματικά ντεκόρ που ξεδιπλώνουν τις εμμονές των σχεδιαστών –τοπογραφίες πόλεων, μπαλέτο, όπερα, αρχιτεκτονική– που τους ανέδειξαν σε σύμβολα του ιταλικού στυλ. Σε μια σύλληψη της ιστορικού μόδας Florence Mueller, η έκθεση αποθεώνει την ιδιότυπη δημιουργική διαδικασία των Dolce&Gabbana που συνδέει την καλλιτεχνική κληρονομιά της Ιταλίας, τις χειροποίητες τεχνικές, το φολκλόρ, την όπερα και, φυσικά, την αγάπη τους για την ντόλτσε βίτα.
Du Cœur à la Main: Dolce&Gabbana, Grand Palais, Παρίσι, 10 Ιανουαρίου - 31 Μαρτίου 2025
Μένοντας στο Παρίσι και στην υψηλή ραπτική, μια νέα έκθεση στο Λούβρο φέρνει στο προσκήνιο 65 couture δημιουργίες και 30 αξεσουάρ, όλα διαφορετικών σχεδιαστών και συλλογών, από τη δεκαετία του 1960 μέχρι σήμερα. Το άβατο της ακαδημαϊκής τέχνης ενδίδει για πρώτη φορά στην ιστορία του στη γοητεία της εφήμερης τέχνης της μόδας, αφού ως τώρα είχε φιλοξενήσει μόνο επιδείξεις μεγάλων οίκων στο πλαίσιο της Εβδομάδας Μόδας. H ιδέα της Louvre Couture ανήκει στον Ολιβιέ Γκαμπέ, διευθυντή του τμήματος «Καλλιτεχνικών Αντικειμένων» του μουσείου, και στη σκηνογράφο Ναταλί Κρινιέρ (την ίδια που υπέγραψε το στήσιμο μαγικών εκθέσεων των Iris Van Herpen και Elsa Schiaparelli στο Μουσείο Διακοσμητικών Τεχνών). Στα 9.000 τ.μ. συα οποία εκτείνεται, η έκθεση θα επιχειρήσει να απαντήσει στο ερώτημα πώς τα κλασικά αριστουργήματα του Λούβρου από τα χρόνια του Βυζαντίου, τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση ως τη Δεύτερη Γαλλική Αυτοκρατορία έχουν θρέψει τη φαντασία των σχεδιαστών, σε ένα μοτίβο που συνδέει μέσα στον χρόνο την ιστορία της μόδας, τις τέχνες και την αισθητική.
Louvre Couture. Objets d'art, objets de mode, Μουσείο Λούβρου, Παρίσι, 24 Ιανουαρίου - 21 Ιουλίου 2025
