Εξερευνά την αξία του μεμονωμένου γράμματος, επιχειρεί μια δυναμική ανανέωση της αντίληψης του Ιζού ότι το γράμμα είναι απεριόριστα πρόσφορο για κάθε λογής συνδυασμούς, αρκεί να το φορτίσεις και πάλι με αρχέγονες σημασίες, με μνήμες χαμένες στα βάση του ασυνείδητου, με εικόνες αντλημένες από το παλλόμενο σύμπαν των ονείρων.

 

Κατασκευάζοντας ένα νέο αλφάβητο, εισηγείται μια νέα προσέγγιση της γλώσσας, καθώς κάθε ένα από τα 26 γράμματα, που ο καλλιτέχνης έχει ζωγραφίσει με μολύβι, συντίθεται από ετερόκλητα υλικά, από συναντήσεις απροσδόκητων στοιχείων που παραπέμπουν τόσο στον Κόμη του Λωτρεαμόν όταν όριζε το όμορφο ως την απρόοπτη συνάντηση μιας ομπρέλας και μιας ραπτομηχανής πάνω σε ένα τραπέζι ανατομίας, όσο και στις παραδοξολογικές κατασκευές του Έσερ.

 

Ο Κούτσικος αποδομεί και εν συνεχεία αναδομεί κάθε γράμμα μετατρέποντάς το σε ένα πεδίο από όπου εξακτινώνονται ιστορίες και αφηγήσεις, προσφέροντας μάλιστα στον θεατή πολλαπλές αναγνώσεις αυτών των ιστοριών και αφηγήσεων. Το γράμμα γίνεται έτσι μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, ψυχεδελικό έπος, υπερμοντέρνο μεταντανταϊστικό ποίημα.

 

Τα γράμματα του Κούτσικου παράγουν ήχους μες στο μυαλό του θεατή, ωθώντας τον να προβεί στους δικούς του συνειρμικούς συνδυασμούς, να συνθέσει ο ίδιος ένα έργο ηλεκτρονικής μουσικής, διαφορετικό με κάθε θέαση, διαφορετικό από αυτό άλλων θεατών.

 

Από μιαν άποψη, η εικαστική ενότητα LETTERDOM γίνεται μια ποιητική σύνοψη της ιστορίας της τέχνης από τον Μεσαίωνα έως τις μέρες μας, ένα είδος μουσείου που στεγάζει τις δυναμικές σχέσεις του υπαρκτού με το ανύπαρκτο, της γειωμένης πραγματικότητας με την αχαλίνωτη φαντασία.