Μετά ήρθε το Βέλγιο

Ανταπόκριση από το Μόναχο. Αννα ονομάζομαι Ιωάννα και επιστρέφω στην Ελλάδα μόνιμα τον Αυγουστο. Εκλεισα ένα χρόνο στην Βαυαρία που λες και δεν θα άλλαζα αυτή την εμπειρία με τίποτα αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να μείνω μέρα παραπάνω. Το εισιτήριο μου για τις 23 είναι άνευ επιστροφής. Μόλις διάβασα την αναρτησή σου, είναι Σάββατο, έχει ασυνήθιστα καλό καιρό αλλά δεν έχω κουράγιο η διαθεση να πάω πουθενά.Εχω περάσει πολλά Σαββατοκυριακα σε κοντινες πόλεις η σε ευρωπαικές πρωτευουσσες όποτε έβρισκα φτηνά εισιτήρια. Δουλεύω 40 ώρες τη βδομάδα σε νηπιαγωγείο, και ανα δυο εβδομάδες και παραπάνω με υποχρεωτικές υπερωρίες. Δυστυχώς αυτό που παρατηρώ είναι οτι αν δεν ξεκουραστώ πραγματικά δεν την βγάζω τη βδομάδα. Αρα τις περισσοτερες φορές θα βγα απλα λιγο το Σαββατο η τη Κυριακή, μαζι με το ετερώνυμο εδώ πλήθος, βλέπε παγκοσμιοποιηση, για κάποια αδιαφορη εξοδο. Ταυλανδέζικο, κινέζικο, βαυαρικες μπυραριες, πάρκα, μουσεία και φεστιβάλ. Εχω πάντα μία αίσθηση κενού η ανικανοποιητου πάντως μετά, δεν έχω καταλάβει όμως γιατί ακόμα. Οταν διάβασα την παρομοίωση με τις χελώνες γέλασα πολύ. Αννα που λες εγώ επιστρέφω. Επιστρέφω γιατί ο ένας μήνας διακοπές το χρόνο στην Ελλάδα που δικαιούμαι να κάνω, αυτή η ένεση στο μπράτσο λυπάμαι αλλά δε θα με κρατήσει για να την βγάλω άλλο ενα χειμώνα εδώ. Ο εστεμμένος φιλέλλην Λουδοβίκος Α της Βαυαρίας είχε πει λίγες ημέρες πριν την ενθρόνισή του «Καλύτερα πολίτης της Ελλάδας παρά κληρονόμος του θρόνου», Και το είχε πει όταν η Ελλάδα ήταν ένα μικρό φτωχό νεοσύστατο κράτος λίγο μετά την απελευθέρωση της από τπυς Τούρκους. Η Ελλάδα ξέρεις Αννα είναι πολλά περισσότερα απο το λογιστικό χρέος της. Είναι οι βαριές πέτρες που λέει ο Σεφέρης, είναι ο δυόσμος, η λουίζα και ο βασιλικός που λέει ο Ελύτης, είναι οι λευκές Κυκλάδες, η θάλασσα, η Επίδαυρος και η Αθήνα που ποτέ δεν κοιμάται. Και πρόσθεσε κι εσύ ότι άλλο θέλεις. Δεν ανταλάσσονται αυτά με μέρες που διαδέχονται η μια την άλλη ίδια και απαράλλαχτα. Επιστρέφω και ας με στείλουν όπου να ναι αναπληρώτρια πάλι και ας μη με καλέσουν και καθόλου, θα την βρω την άκρη μου, έξακολουθούμε να έχουμε το καλύτερο οικόπεδο οι Ελληνες και ας είναι η χειρότερη διοίκηση. Τι τελικά αξίζει και έχει νόημα τελικά και τι γεμίζει τη ψυχή μας, αυτό έχει νόημα να αναρωτηθούμε τελικά νομίζω. Αννα κλείνω με ένα ποιημα που ανακάλυψα τυχαία, είναι του Νικου Λυγερού, το διαβασα, μου άρεσε και στο στέλνω, καλη τύχη σε ότι και αν αποφασισεις σου εύχομαι. Λαέ της θάλασσαςΠιάσε με τα χέρια σου το απέραντο γαλάζιοπριν σου το κλέψουνμε την άδεια σουδιότι αυτό είναιτο δικό σου μέλλονσε αυτό γεννήθηκεςκαι τώρα που είσαιελεύθερος αν και πληγωμένοςπρέπει να σταθείςόρθιος στην ακτήδίχως να περιμένειςτίποτα από τους άλλουςδιότι η μοίρα σουείναι να προσφέρειςόχι να ζητιανεύειςγι' αυτό είσαι παράδειγμασ' εκείνους που ανήκουνστην Ανθρωπότητα.

Ε οκ νομίζω αν δεν έχεις πάρει κάποιες βασικές αποφάσεις δεν μεταναστεύεις πουθενά. Εμένα μου πήρε ένα χρόνο πριν φύγω για να πειστώ πως θα φύγω και το ξέρω πως δεν είναι εύκολο. Αλλά και οι Βρυξέλλες, για μας που χουμε την τύχη να ζούμε σε αυτή την πόλη, έχουν τα πάντα και όλους τους πολιτισμούς του κόσμου. Μην μας παίρνει έτσι από κάτω γιατί δεν θα την βγάλουμε!

Δεν ξέρω αν υπερβάλλεις. Αλλά αν κλαις και δεν βρίσκεις νόημα καλή μου, άρχισε να σκέφτεσαι πως μπορείς να γυρίσεις και τι θα κάνεις στην Ελλάδα. Ακόμη και αν δεν γυρίσεις τελικά θα έχεις βρει νόημα στην ανούσια - εσύ το είπες - καθημερινότητα σου. :P

Εντάξει γίνεστε υπερβολικοί νομίζω όλοι σας. Αυτά που γράφει η Άννα λίγο πολύ όλοι τα έχουμε περάσει, γιατί καλές οι πλατείες οι συναυλίες και όλα τα καλά, αλλά εάν δεν είσαι στη χώρα σου (είτε είναι η Ελλάδα, είτε η Ζιμπάμπουε) μια πικρία πάντα την έχεις.Είναι η ίδια πικρία που νιώθω και εγώ, είναι το γαμώτο, του να μην μπορείς να ζήσεις στη χώρα σου. Και μην πείτε οτί εάν δεν σ'αρέσει εκεί που είσαι γύρνα πίσω. Δεν το δέχομαι αυτό. Ναι θα προχωρήσεις τη ζωή σου εκεί που είσαι, αλλά και το να παραδέχεσαι οτί στη τελική δεν σ'αρέσει η Ευρώπη δεν είναι και έγκλημα. Ναι κύριος γουστάρουμε τα καλά της Ελλάδας και τα καλά της Β. Ευρώπης. Που είμαστε λάθος; Στο οτί θέλουμε το καλύτερο; Αλλά εν κατακλείδι, την ζωή σου την φτιάχνεις εσύ όπως θες όπου και εάν είσαι, απλά χρειάζεται υπομονη.

Δεν ξέρω τι βαριέμαι περισσότερο να διαβάζω και να ακούω: τη Δάφνη Μπόκοτα να μιλάει για τη eurovision ή εκπομπή στη βελγική τηλεόραση, στα φλαμανδικά, για τη θαλασσοθεραπεία. Μόλις βρήκα την απάντηση: αφόρητα μίζερα και ανόητα "άρθρα" σαν αυτό!

Όχι άλλοι κλαψομούνηδες Έλληνες του εξωτερικού! Σας βαρεθήκαμε εσάς και τη γκρίνια σας. Αν δε σας αρέσει πάρτε το αεροπλάνο και πίσω στο Γαλάτσι, στο Καρλόβασι, στους Γαργαλιάνους και όπου άλλου θέλετε. Κανείς δε σας κρατάει. Ελεύθεροι άνθρωποι είστε, διαβατήριο έχετε. Εκτός του ότι μας κουράζετε με τη γκρίνια σας, δίνετε κακή φήμη και στη λέξη "Greek".

Ναι ρε Αννουλα, πραγματικα ατομα σαν και εσενα μας κουραζουν παρα πολυ καποιους απο εμας οπως ηδη σχολιαστηκε. Δεν μπορω να λυπηθω για το δραμα που περνας στην place Lux(...) και ειμαι σιγουρος οτι τις προτασεις που ηδη σου κανανε καποιοι πιο καλοκαρδοι απο εμενα σχολιαστες ουτε τις ξερεις ουτε σε ενδιαφερουν. Εχω βαρεθει να βλεπω ατομα σαν και εσενα (κυριως στα οργανα της ΕΕ) που γουσταρουν να περνουν την μισθαρα τους και να γκρινιαζουν για το Βελγιο. Και το χειροτερο, συνηθως οταν οι ανευροι και νεκροζωντανοι συναδελφοι τους μιλανε υποτιμητικα για την Ελλαδα κανουν μόκο και απλα υπερθεματιζουν οτι για ολα φταινει οι Ελληνες και παντως οχι οι ιδιοι που απλα θελανε μια δουλεια και ξενιτευτικανε στο Βελγιο.Τα λεφτα κουκλιτσα μου δεν ειναι το παν στην ζωη. Παραιτησου λοιπον -γιατι στανταρτ σε καποια υπηρεσια της ΕΕ θα δουλευεις, αν ησουν στον ιδιωτικο τομεα ή ως χορευτρια στην Anna Teresa δεν θα προλαβαινες καν να 'μελαγχολησεις' - και ασε να παρει την θεση σου καποιος που εκτιμα τα μουσεια,την Jeu de Balle,την Rue de Flandre και τις απειρες συναυλιες και παραστασεις και τις δυνατοτητες να μαθεις νεες ξενες γλωσσες και να βοηθησεις με το πλεονασμα σου τους φιλους σου που σαπιζουν στην Ελλαδα.

όλα αυτά τα προβλήματα θα τελειώσουν όταν κάποιος ταρακουνήσει τις πολιτικές τεχνητά ακριβών τιμών της aegean.

Μπορείς να ξυπνήσεις την Κυριακή και να πας μια βόλτα στη place du Jeu de Balle. Να ψαξεις αναμεσα στις αντικες και τα παλια που πουλάνε οι Μαροκινοί. έχει θησαυρούς. Να ακούσεις live jazz στο καφέ στη γωνία και να φας την καλυτερη κρεμμυδοσουπα ever!Να φυγεις απο τη Lux και να γυρισεις λιγο τη Bourse.Εκεί ΔΕΝ φοράνε γραβάτες. Και παίζουνε τέλεια μουσική...Να δεις λίγο το agenda.be. Εντάξει, μπορεί να μη θες να πας στην όπερα (με 10 ευρώ) αλλά το Botanique έχει καθημερινά σχεδόν συναυλίες...Να χαζέψεις στη Flagey δοκιμάζοντας μπύρες... Και μετα στο σινεμά δίπλα που παίζει αφιερώματα...Κάνε μια βόλτα στα μουσεία... Το Βέλγιο είναι γεμάτο...Πήγαινε για φαγητό ένα μεσημέρι στο Μουσείο Μουσικών Οργάνων... Δες και τις πτήσεις... Με 20ευρώ γυρνάς την Ευρώπη...Δεν είναι κι άσχημα...

Ειλικρινά τώρα, εσείς δεν έχετε νιώσει ποτέ έτσι οσο καιρο μένετε εκεί? Είμαι μόλις 2 χρόνια στη γειτονική Ολλανδία, και παρόλο που δεν έχω κανένα παράπονο απο τους ανθρώπους εδώ, όλα (μα όλα) όσα περιγράφει η Αννα τα έχω νιώσει κι εγώ περιοδικά. Γιατί οκ, εργατικοί μετανάστες δεν είμαστε, δεν δουλεύουμε και στα χωράφια, αλλά κατά πόσο είναι επιλογή μας όλο αυτό? Αλλα ακόμα κι αν είναι, έρχεται χωρίς κόστος? σαφώς κι όχι. Αυτό κατάλαβα τουλάχιστον εγώ απο όσα μας είπε η Αννα.. προσπαθείς να αποκτήσεις ένα επίπεδο ζωής ίδιο με αυτό που έμαθες στη χώρα σου..αλλά πάντα θα σου λείπουν οι ομορφιές της- και τα στραβά της καμιά φορα!Πάντα ένα κομμάτι σου είναι πίσω. Στους ανθρώπους που άφησες, στις στιγμές που χάνεις μαζί τους, στον ήλιο που δε βλέπεις. Το να λέγεται κι αυτή η πλευρά δεν είναι κακό. Πόσοι ηρθανε τον τελευταίο καιρο, ακολουθώντας τα βήματα πολλών, και έφυγαν νύχτα?? Γιατί η ζωή στας Ευρώπας δεν σημαίνει μόνο παχυλούς μισθούς και 3ήμερα ταξιδάκια δεξιά κι αριστερά. Και για εμένα, μπράβο στην Αννα και στην κάθε Αννα, που για τον δικό της λόγο, δεν κάνει την "χάρη" σε κανενα, και το παλεύει εκει, σφιγγοντας τα δόντια σε κάθε συννεφιασμενη μέρα.

Υπάρχουν δυο ειδών Έλληνες στο Βέλγιο, αυτοί που κλαίγονται γιατί το Βέλγιο δεν είναι (κ ούτε θα γίνει) Ελλάδα, κ αυτοί που κατανοούν ότι δεν είναι παράδεισος άλλα προσπαθούν να βελτιώνουν την ζωή τους. Θα πω μόνο δύο πράγματα που κατέληξα μετά απο αρκετά χρόνια Βρυξέλλες:- Στο Βέλγιο ποτέ δεν ένιωσα ανεπιθύμητος- Η ποιότητα του κόσμου που γνωρίζεις εδώ είναι ανάλογη με την δική σου. Αν είσαι βαρετός θα γνωρίζεις βαρετούς ανθρώπους κ θα περνάς άσχημα. Αν είσαι κολλημένος κ κλαψιάρης δεν μπορείς να περιμένεις τίποτα από κανέναν τόπο γιατί κανείς δε θα σε αντέχει.Συγγνώμη για την αντίδραση αλλά είναι ακριβώς τέτοια άτομα σαν την Άννα που με έχουν κουράσει περισσότερο κ από τον (πραγματικά) μουντό καιρό του Βελγίου.Υ.Γ. Άννα, κάνε σε όλους μας μια χάρη κ γύρνα στην Ελλάδα

Μήπως όπως λέει και ο Tos Cook δεν κάνεις κάτι που να σε ευχαριστεί γιατί δεν το θέλεις πραγματικά; μήπως αν αποκτήσεις μια πραγματική ζωή εκεί η επιστροφή στην Ελλάδα θα μοιάζει να απομακρύνεται όλο και περισσότερο κ το φοβάσαι; Μήπως δεν θέλεις να γίνεις ευτυχισμένη εκεί για να μην παραδεχτείς ότι τελικά πήγες για να μείνεις; Το λέω γιατί το έχω δει και με φίλους μου, όταν κατάφεραν να αποδεχτούν ότι δεν πήγαν στο εξωτερικό για λίγο αλλά για να ζήσουν εκεί πραγματικά, τότε μόνο έφτιαξαν μια ζωή εκεί. Όσο νιώθεις σαν να είσαι σε ζώνη transit δεν πρόκειται να νιώσεις καλά.Επιπλέον μη συγκρίνεις την πραγματική εικόνα που έχεις για το Βέλγιο με την φανταστική που έχεις για την Ελλάδα! Γιατί αν έχω καταλάβει καλά την Ελλάδα την ξέρεις από φοιτητική ζωή και διακοπές, δηλαδή καμία σχέση!

Άννα,Ξέρω από κρύο, γκρι και ατονία, από Β.Ευρώπη. Καταλαβαίνω ότι μπορεί να υπάρχουν στιγμές που σε παίρνει από κάτω, αλλά η σύγκριση με την Ελλάδα δεν έχει νόημα. Ρώτα τους φίλους σου που έχουν τον ήλιο και τη θάλασσα αλλά μαζί και την αγωνία και το φόβο για το μέλλον. Η δουλειά που μισείς σου παρέχει την ασφάλεια που πάρα πολλοί στην Ελλάδα δεν έχουν. Αν δεν κάνεις κάτι άλλο που να σε ευχαριστεί είναι ή γιατί δεν το θέλεις πραγματικά ή γιατί δεν μπορείς (πια) λόγω των επιλογών σου. Φυσικά και δεν είναι όπως στην αρχή που ήταν όλα καινούργια και άρα ενδιαφέροντα. Απαλλάξου από την (εκ του ασφαλούς) κατάθλιψη και προσπάθησε να γνωρίσεις κόσμο, να κάνεις πράγματα. Έχεις δει όλα τα μουσεία στις Βρυξέλλες; Ιδανικά για γκρι, κρύες μέρες.

Άννα,από το κείμενό σου φαίνεται σα να διαμαρτύρεσαι σε τουριστικό οδηγό ή κάποιο ταξιδιωτικό γραφείο. Γιατι έφυγες από την Ελλάδα; Γιατί ήρθες στο Βέλγιο; Σου φάνηκε απότομη η αλλαγή από τα ανέμελα χρόνια και τις κοπάνες για καφέ στη Μελενίκου στο κρύο και στην ενήλικη ζωή; Γιατί δε παραιτείσαι από τη δουλειά σου και να γυρίσεις πίσω ή σε όποια άλλη χώρα θα σε δεχτεί όπως το Βέλγιο; Δεν ήταν επιλογή σου να έρθεις στο Βέλγιο; Δεν πέρασες από κάποια συνέντευξη οπου δήλωσες “highly motivated & capable of working within a team”;Τα πράγματα δεν είναι πουθενά άσπρο/μαύρο. Παντού υπάρχουν τα θετικά και τα αρνητικά. Για εμάς που γεννηθήκαμε στην Ελλάδα ίσως στο Βέλγιο τα αρνητικά να φαίνονται περισσότερα. Κάθε μέρα στη ζωη σου κάνεις επιλογές, είτε αυτές είναι Place Brugmann είτε St Gery είτε πλατεία Αριστοτέλους. Αν ψάχνεις την Ελλάδα στο Βέλγιο, βάλε NOVA. Αν ψάχνεις το Βέλγιο στο Βέλγιο, ασε το facebook και βγες έξω να γνωρίσεις κόσμο, να γνωρίσεις Βέλγους. Και οι Βρυξέλλες δεν έχουν μόνο Βέλγους..Και μια τελευταία ερώτηση: Τρένο στο Βέλγιο ή λεωφορείο στην Αθήνα;Καλές διακοπές και καλή επιστροφή Α.