Σε συνέχεια από χθες, μερικές ακόμα ιστορίες ονομάτων που έχουν σχέση με το φαγητό. Σας προτείνω θερμότατα να ακούσετε όλα τα τραγούδια, θα με θυμηθείτε!
Α taste of honey
Οι A taste of Honey τραγουδάνε το Sukiyaki στα αγγλικά το 1979 και κάνουν τεράστια επιτυχία.
Πολλά χρόνια πριν από τη μελένια γεύση όμως το είχε κάνει επιτυχία ο γιαπωνέζος Kyu Sakamoto, και όταν λέμε πιο πριν εννοούμε το 1963. Ο άτυχος Sakamoto πέθανε σε αεροπορικό δυστύχημα το 1985.
Το καλύτερο είναι ότι sukiyaki είναι ένα παραδοσιακό γιαπωνέζικο πιάτο, το οποίο αποτελείται από κρέας (συνήθως βοδινό, κομμένο σε πολύ λεπτές φέτες) το οποίο βράζει σιγά σιγά πάνω στο τραπέζι μαζί με λαχανικά. Η διαδικασία γίνεται μέσα σε ένα ρηχό σιδερένιο σκεύος και το υγρό στο οποίο βράζουν τα υλικά αποτελείται από σάλτσα σόγιας, ζάχαρη και mirin (κάτι σαν σάκε, με λιγότερο αλκοόλ). Συνήθως, κάθε μπουκιά πριν φαγωθεί, βυθίζεται σε ωμά, χτυπημένα αβγά.
Μία από τις ιστορίες αυτού του πιάτου είναι η εξής: κάποτε, ένας άρχοντας μετά το κυνήγι πήγε στην καλύβα ενός χωρικού και τον διέταξε να του μαγειρέψει το θήραμα. Ο χωρικός, ο οποίος δεν είχε κατάλληλα σκεύη για την περίπτωση, καθάρισε το φτυάρι του (Suki) και έψησε εκεί το κρέας (yaki).
Apple Pie Motherhood Band
Λίγη ψυχεδέλεια από τη Βοστώνη και μετά από τη Νέα Υόρκη:
Οι Apple Pie Motherhood Band αρχικά λεγόταν Sacred Mushroom αλλά ο νέος τους μάνατζερ αποφάσισε ότι αυτό το όνομα ήταν πολύ κραυγαλέα σχετιζόμενο με τα ναρκωτικά και πρότεινε το καινούριο, το οποίο προέκυψε από το τραγούδι τους Long Live Apple Pie.
Το τραγούδι ίσως να μιλάει για τους παρίες, τους άστεγους και τους ναρκομανείς, οι οποίοι είναι «the children of the open sky». Η γυναίκα που αναφέρεται ίσως είναι η ίδια η Αμερική και η πρόσκλησή της (come inside any of my open doors) είναι μία τραγική ειρωνία, αφού οι άνθρωποι στους οποίους μιλάει δεν θα γίνουν ποτέ μέλος της κοινωνίας προκειμένου να γευτούν τη «μηλόπιτα», η οποία είναι το σύμβολο της καθώς πρέπει Αμερικής. Αλλά μπορεί και να υπάρχει τελείως άλλη ερμηνεία. Μιλάμε για ψυχεδέλεια άλλωστε.
Close Lobsters
Οι Close Lobsters έβγαλαν αυτό το κομμάτι το 1987 και έχουν πολλούς (εντάξει όχι πολλούς) οπαδούς που τους θεωρούν ισάξιους με τους Stone Roses. Ήταν μία μπάντα από την Σκωτία των οποίων τα μέλη δε μπορούσα να αποφασίσουν μεταξύ του “The Close” και “The Lobsters”.
My Friend the Chocolate Cake
Πρόκειται για μπάντα από την Αυστραλία, η οποία υπάρχει ακόμα. Η μουσική τους είναι κάπως folk/pop/rock που αν είναι του γούστου σας, θα σας αρέσουν σίγουρα. Όσο για το όνομα: ήταν τόσο επείγον να βρούνε ένα, που διάλεξαν τον τίτλο ενός τραγουδιού ενός άλλου συγκροτήματος που ήταν στην εταιρία στην οποία επρόκειτο να υπογράψουν. Τελικά τους άρεσε, γιατί σε ποιον δεν αρέσει το κέικ σοκολάτας;
Ξέρετε κι εσείς μπάντες με φαγώσιμα στο όνομά τους; Πείτε μας στα σχόλια!
σχόλια