"Η απαγωγή του Mordechai Vanunu από την κυβέρνηση του Ισραήλ, η φαρσοκωμωδία της δίκης, η φυλακισή του για 15 χρόνια, καθώς και η άγρια και σαδιστική τιμωρία που αναγκάστηκε να υποστεί είναι από τα χειρότερα εγκλήματα που έχουν διαπράξει κράτη που ισχυρίζονται πως αναγνωρίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές αρχές. Η ανοχή που δείχνουν απέναντι σ' αυτά τα εγκλήματα οι σπόνσορες και οι σύμμαχοι του Ισραήλ είναι μια συνεχής ντροπή, για την οποία θα πρέπει να κληθούν να λογοδοτήσουν στους πολίτες τους.
Ο Vanunu αξίζει έναν τεράστιο σεβασμό για το θάρρος και την ακεραιότητά του. Αποκάλυψε στον κόσμο αυτά που ήθελε να μάθει και που γνώριζε ήδη, αν όχι με λεπτομέρειες, τουλάχιστον σε βασικές γραμμές : ότι με τη Δυτική συνενοχή, το Ισραήλ είναι ή μόνη χώρα στην περιοχή που απέκτησε μία σημαντική πυρηνική δύναμη. Η φύση και η σοβαρότητα της απειλής από τα προγράμματα αυτά υπογραμμίστηκε από τον στρατηγό Lee Butler, Διοικητή του Στρατηγικού Αρχηγείου των ΗΠΑ στις αρχές της δεκαετίας του '90, επί κυβερνήσεων Bush και Clinton. "Είναι άκρως επικίνδυνο », είχε προειδοποιήσει, «που μέσα στο καζάνι με τα μίση που ονομάζουμε Μέση Ανατολή, υπάρχει ένα έθνος που οπλίζεται μόνο του και φαίνεται να έχει αποθέματα πυρηνικών όπλων που ίσως φτάνουν τις εκατοντάδες, πράγμα που θα οδηγήσει άλλα έθνη να το μιμηθούν. Με λίγη φαντασία μπορούμε να υπολογίσουμε τις πιθανές συνέπειες και να αντιληφθούμε πως το "καζάνι με τα μίση" είναι έτοιμο να εκραγεί για άλλη μια φορά." Για να πάψει το φρικτό μαρτύριο στο οποίο υποβάλλεται ο Mordechai Vanunu και να ξαναβρεί την ελευθερία του, χρειάζεται σίγουρα η επέμβαση της Αμερικής και των συμμάχων της. Είναι εξίσου σίγουρο πως επιβάλλεται και η κινητοποίση του κόσμου για να λήξει, χωρίς άλλη αναβολή, αυτό το θλιβερό επεισόδιο, έτσι ώστε στο όνομα της ειρήνης και της δικαιοσύνης να μπορέσουμε να υποδεχτούμε τον Vanunu, να τον τιμήσουμε για την προσφορά του στην υπόθεση που υπηρέτησε τόσο καλά, και να κοιτάξουμε προς τα εμπρός με νέο σθένος, ακολουθώντας το παράδειγμά του." ('Εκκληση που απηύθυνε ο Noam Chomsky το καλοκαίρι του 2001 για την απελευθέρωση του Mordechai Vanunu).
Η διάσημη φωτογραφία του Mordechai Vanunu που, ενώ οδηγείται στο δικαστήριο, βρίσκει τρόπο να δείξει μέσα από το παράθυρο το μήνυμα στο χέρι του για να πληροφορήσει τους δημοσιογράφους για την απαγωγή του. Συγκεκριμένα, έγραφε : "Vanunu M was hijacked in Rome. ITL. 30.9.86, 21:00. Came to Rome by fly BA504."
Όταν απολύθηκε από το πυρηνικό εργοστάσιο της Dimona, λόγω της συμμετοχής του σε εκδηλώσεις για την ειρήνη και τη συμπαράσταση με τον αραβικό πληθυσμό, ο Mordechai Vanunu είχε ήδη αποφασίσει να αποκαλύψει το μεγάλο μυστικό που κρυβόταν στις μυστικές εγκαταστάσεις του. Για την ανιδιοτελή αυτή πράξη του -δεν ζήτησε ανταμοιβή για τη δημοσιοποίηση των πληροφοριών του- τιμωρήθηκε από τις ισραηλινές αρχές με 18 χρόνια φυλάκισης, εκ των οποίων οι 11 σε απόλυτη απομόνωση, και συνεχίζει να βρίσκεται μετά την αποφυλακισή του σε κατ' οίκον περιορισμό. Του έγινε πρόταση δύο φορές να θέσει υποψηφιότητα για το Νόμπελ Ειρήνης, αλλά απάντησε αρνητικά :
"Ζητώ από την Επιτροπή να διαγράψει το ονομά μου από τις λίστες των υποψηφίων. Δεν μπορώ να είμαι ανάμεσα στους βραβευμένους δίπλα στον Shimon Peres, τον Πρόεδρο του Ισραήλ. Είναι ο άνθρωπος που ξεκίνησε την ισραηλινή πυρηνική πολιτική. Ο Peres είναι αυτός που εγκατέστησε και ανέπτυξε το πρόγραμμα των πυρηνικών εξοπλισμών στην Dimona. O Peres διέταξε την απαγωγή μου στη Ρώμη της Ιταλίας στις 30 Σεπτεμβρίου του 1986, τη μυστική μου δίκη και καταδίκη ως κατάσκοπο και προδότη σε 18 χρόνια απομόνωσης στις φυλακές του Ισραήλ. Μέχρι τώρα αντιτίθεται στην ελευθερία μου, παρ' όλο που εξέτισα το σύνολο της 18χρονης ποινής μου. Για όλους αυτούς τους λόγους, δεν επιθυμώ να είμαι υποψήφιος και δεν θα δεχτώ την υποψηφιότητα. Λέω όχι στην υποψηφιότητα όσο θα μου στερείται η ελευθερία μου, όσο θα αναγκάζομαι να παραμένω στο Ισραήλ. ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΟΥ". (Μάρτιος 2009).
Το πρωτοσέλιδο της Sunday Times με το διεθνές "scoop".
Συνέντευξη του Mordechai Vanunu σε ιταλικό κανάλι (στα αγγλικά).
'Εξω από τη φυλακή, η βρετανίδα ηθοποιός Susannah York ζητάει να συναντήσει το Mordechai Vanunu, αλλά οι αρχές της το απαγορεύουν.
Αεροφωτογραφία που δείχνει την τοποθεσία του μυστικού ισραηλινού εργοστασίου παραγωγής πυρηνικών κεφαλών κοντά στην πόλη Dimona.
Η θέση της Dimona (με σλάβικους χαρακτήρες).
Ο χώρος του πυρηνικού εργοστασίου της Dimona από αεροφωτογραφία που τράβηξε ο αμερικανικός κατασκοπευτικός δορυφόρος Corona το 1971. Η πρόσβαση στο χώρο ελέγχεται τόσο πολύ που φημολογείται πως στα τέλη της δεκαετίας του '60 ένα Airforce Mirage της ισραηλινής αεροπορίας καταρρίφθηκε επειδή πέρασε πολύ κοντά πάνω από το χώρο.
Οι μυστικές πυρηνικές εγκαταστάσεις της Dimona.
'Οπως αποκαλύπτει η απόρρητη αυτή έκθεση αμερικανών ειδικών που επισκέφτηκαν το πυρηνικό εργοστάσιο της Dimona, η αμερικανική κυβέρνηση ήξερε τουλάχιστον από το 1961 την ύπαρξη ένος πυρηνικού στρατιωτικού προγράμματος στο Ισραήλ.
Προς το τέλος του 1985, ο Mordechai Vanunu αρχίζει να φωτογραφίζει τις απόλυτα μυστικές εγκαταστάσεις του εργοστασίου παραγωγής πυρηνικών όπλων της Dimona. Τις 60 περίπου φωτογραφίες που συγκέντρωσε, θα τις στείλει στο Λονδίνο στην εφημερίδα Sunday Times που επιβεβαιώνει με τη βοήθεια ειδικών επιστημόνων την αυθεντικοτητά τους και προτίθεται να τις δημοσιεύσει. Η εφημερίδα προειδοποίησε τον Mordechai Vanunu να μην εξέλθει από τη βρετανική επικράτεια, όπου θα δίσταζε η Mossad να τον πλησιάσει, αλλά δεν εισακούστηκε. 'Εχοντας χάσει την επαφή μαζί του μετά την απαγωγή του, αποφάσισε στις 5 Οκτωβρίου του 1986 να δημοσιεύσει την είδηση και να προσκομίσει τις αποδείξεις για την ύπαρξη του πυρηνικού οπλοστασίου του Ισραήλ, προκαλώντας ένα σεισμό στις διεθνείς σχέσεις.
Καφές στην Dimona.
Ο Giora Weiss-Tzahor ήταν αρχηγός της "Kidon", της ειδικής μονάδας της Mossad που ήταν επιφορτισμένη με τις δολοφονικές επιχειρήσεις. Αυτός σχεδίασε και συντόνισε την απαγωγή του Mordechai Vanunu. Σκοτώθηκε τον Ιούλιο του 2012, σε ηλικία 70 ετών, σε ατύχημα με το ποδήλατό του. Σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα Yedioth Ahronoth, παρασύρθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο.
Η Cheryl Ben Tov, ή Cheryl Hanin, ή Cindy, ήταν αυτή που αποπλάνησε και παρέσυρε τον Mordechai Vanunu στη Ρώμη, όπου τον απήγαγε η Mossad. H Cheryl Ben Tov είναι αμερικανίδα υπήκοος εβραικής καταγωγής, ζει σήμερα στη Φλόριδα με τον συζυγό της και τα δυό παιδιά της, και ασχολείται με μεσητικά. Δεν διαψεύδει το ρόλο της στην υπόθεση της απαγωγής. Ο Vanunu, όμως, συνεχίζει να πιστεύει πως δεν ήταν στρατολογημένη από τη Mossad, το πολύ, λέει, να ήταν στο FBI ή στη CIA.
Μία εκτέλεση -του Mahmoud al-Mabhouh- και ένα φιάσκο. Πολυπληθή ομάδα ισραηλινών πρακτόρων ακολούθησε τα ίχνη του αρχηγού της Hamas στο Dubai και τον εντόπισε στο ξενοδοχείο Al-Bustan Rotana του όπου διέμενε. Ο Mahmoud al-Mabhouh δολοφονήθηκε στο δωματιό του. Αφού του έκαναν μία ένεση σουκινυλοχολίνης για να παραλύσει, στη συνέχεια τον έπνιξαν με ένα μαξιλάρι. Τα αίτια του θανάτου του φάνηκαν στην αρχή φυσιολογικά, αλλά η αστυνομία του Dubai έφτασε πολύ γρήγορα στους δράστες, αποκαλύπτοντας τη σύνθεση και την προέλευση της ομάδας.
Οι πέντε γυναίκες που έστειλε η Mossad στο Dubai. Τα μέλη της ομάδας χρησιμοποίησαν πλαστά ευρωπαικά διαβατήρια υπαρκτών ωστόσο πολιτών, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις στην Ευρωπαική Κοινότητα.
Οι διαδρομές και οι προορισμοί των πρακτόρων της Mossad που συμμετείχαν στην επιχείρηση κατά του Mahmoud Abdel Rauf al-Mabhouh.
Νεαρές γυναίκες που φέρονται να έχουν στρατολογηθεί από τη Mossad ως "ανατομικές βόμβες", σύμφωνα με τις αποκαλύψεις που έκαναν οι πρώην πρακτόρισσες Joanna Gawlik, Melissa Carlson, Jocelyn Baini, Nabila Flika, Asmaa Boubari. Αρχικά, είχαν δημοσιευτεί οι φωτογραφίες όπως και οι λεπτομέρειες για τη δράση τους στο αγγλικό σάιτ doubtcome.com, που φαίνεται όμως να μην υφίσταται πλέον. Μεγάλο μέρος, αν όχι όλο, του υλικού αυτού αναδημοσιεύτηκε στο μπλογκ Veritas.
Nuclear Secrets- Spies, Lies and the Superbomb (2007), "docudrama" του BBC. Το τέταρτο επεισόδιο ήταν αφιερωμένο στον Mordechai Vanunu : Vanunu and the Bomb.
Vanunu and the Bomb.
I Am Your Spy
by Mordechai Vanunu
I am the clerk, the technician, the mechanic, the driver.
They said, Do this, do that, don't look left or right,
don't read the text. Don't look at the whole machine. You
are only responsible for this one bolt. For this one rubber-stamp.
This is your only concern. Don't bother with what is above you.
Don't try to think for us. Go on, drive. Keep going. On, on.
So they thought, the big ones, the smart ones, the futurologists.
There is nothing to fear. Not to worry.
Everything's ticking just fine.
Our little clerk is a diligent worker. He's a simple mechanic.
He's a little man.
Little men's ears don't hear, their eyes don't see.
We have heads, they don't.
Answer them, said he to himself, said the little man,
the man with a head of his own. Who is in charge? Who knows
where this train is going?
Where is their head? I too have a head.
Why do I see the whole engine,
Why do I see the precipice--
is there a driver on this train?
The clerk driver technician mechanic looked up.
He stepped back and saw -- what a monster.
Can't believe it. Rubbed his eyes and -- yes,
it's there all right. I'm all right. I do see
the monster. I'm part of the system.
I signed this form. Only now I am reading the rest of it.
This bolt is part of a bomb. This bolt is me. How
did I fail to see, and how do the others go on
fitting bolts. Who else knows?
Who has seen? Who has heard? -- The emperor really is naked.
I see him. Why me? It's not for me. It's too big.
Rise and cry out. Rise and tell the people. You can.
I, the bolt, the technician, mechanic? -- Yes, you.
You are the secret agent of the people. You are the eyes of the nation.
Agent-spy, tell us what you've seen. Tell us what the insiders, the clever ones, have hidden from us.
Without you, there is only the precipice. Only catastrophe.
I have no choice. I'm a little man, a citizen, one of the people,
but I'll do what I have to. I've heard the voice of my conscience
and there's nowhere to hide.
The world is small, small for Big Brother.
I'm on your mission. I'm doing my duty. Take it from me.
Come and see for yourselves. Lighten my burden. Stop the train.
Get off the train. The next stop -- nuclear disaster. The next book,
the next machine. No. There is no such thing.
-1987, Ashkelon Prison
σχόλια