Αν κάποιος κερδίζει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, είναι οι εταιρείες δημοσκοπήσεων. Οι σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης είναι το όπιο της σύγχρονης δημοσιογραφίας. Έχεις μια έρευνα, έχεις και θέμα. Έχεις μια άποψη της κοινής γνώμης, έχεις εξώφυλλο. Έχεις μια δημοσκόπηση, έχεις ένα βραδινό talk show. Η περιοδικότητα με την οποία αποφαίνεται η κοινή γνώμη για κάτι είναι μηνιαία. Τον τελευταίο καιρό διαλέγει το ΠΑΣΟΚ για κυβέρνηση και τον Γιώργο Παπανδρέου για καταλληλότερο πρωθυπουργό. Κάνει κάτι κόνξες για το μνημόνιο, είναι εναντίον του δημόσιου τομέα, υπέρ των κοινωνικών αντιδράσεων, τρέμοντας πάντα την κοινωνική σύγκρουση και φυσικά είναι απογοητευμένη από το πολιτικό σύστημα. Θα μπορούσα να σας παραθέσω στοιχεία και νούμερα, αλλά σας παραπέμπω στη σελίδα της Public Issue στο διαδίκτυο για να δείτε όλα τα πολιτικά βαρόμετρα που δημοσιεύει στην «Καθημερινή» και στον ΣΚΑΪ κάθε μήνα. Αν έχετε όρεξη, ψάξτε τα ευρήματα του τελευταίου χρόνου και θα δείτε πως είναι περίπου τα ίδια. Αν πλήττετε θανάσιμα, θα ανακαλύψετε πως το στοιχείο «απογοήτευση για το πολιτικό σύστημα» το συναντάμε διαρκώς και σε όλες τις μετρήσεις τα τελευταία τρία χρόνια. Δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά έχει το μοναδικό γνώρισμα να καταγράφεται μόνο στις έρευνες κοινής γνώμης και όχι στη συμμετοχή του κοινού στη δημοκρατία. Στις εκλογές, δηλαδή. Το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα το αποδεικνύει περίτρανα: λίγο πάνω από 77% πήραν τα δύο μεγάλα κόμματα και το σύστημα φάνηκε κάθε άλλο παρά κλυδωνισμένο.
Στις εκλογές που μας έρχονται η (άλλη) μεγάλη απόδειξη πως ο λαός έχει γυρίσει την πλάτη στα δύο μεγάλα κόμματα είναι ο ανεξάρτητος υποψήφιος στην περιφέρεια Αττικής Γιάννης Δημαράς. Ο πρώην μπασκετμπολίστας και δημοσιογράφος και νυν πολιτικός είναι το φαβορί να περάσει στον δεύτερο γύρο μαζί με τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Σγουρό και εκεί να τον τσακίσει. Η πολιτική του κ. Δημαρά για τη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή ακόμα. Η δημοφιλία του οφείλεται κυρίως στο ότι στην ψηφοφορία στη Βουλή για το μνημόνιο ψήφισε «παρών» και γι' αυτόν το λόγο ακριβώς απομακρύνθηκε και από την κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος. Αυτό από μόνο του τον κάνει ήρωα για τα λαϊκά στρώματα και του ανοίγει το δρόμο για την περιφέρεια (ελπίζουμε να γνωρίζει αυτός ποιες θα είναι οι αρμοδιότητές του, γιατί σίγουρα η κοινή γνώμη δεν ξέρει). Βέβαια, από μόνος του ο αντιμνημονιακός σταυρός του μαρτυρίου δεν σημαίνει κάτι, γιατί ο υποψήφιος της ΝΔ (συμπτωματικά και αυτός μπασκετμπολίστας) Βασίλης Κικίλιας εναντίον του μνημονίου είναι, αλλά δημοσκοπικά πάει άπατος. Ο συμπολιτευόμενος Τύπος ανησυχεί πως η ενδεχόμενη νίκη Δημαρά θα οδηγήσεις τον τόπο σε αναρχία και οι Τούρκοι θα μπουν να μας καταλάβουν, ο αντιπολιτευόμενος σιγοντάρει κι εμείς (η καταραμένη κοινή γνώμη) ξέρουμε πως όποιος και να βγει θ' ασχοληθούμε μαζί του δύο Κυριακές και μετά θα τον αφήσουμε στο περιφερειακό του μέγαρο ν' αναζητά τις εξουσίες του. Και τους νέους συμμάχους του...
Υπάρχει και η Αριστερά. Λογικά, αν κάποιος έπρεπε να βγει κερδισμένος τα τελευταία χρόνια (και ειδικά αυτόν που τελειώνει), θα έπρεπε να είναι αυτή. Αντίθετα, το μνημόνιο, πριν την αγορά, διέλυσε την Αριστερά. Η εικόνα στην ίδια εκλογική περιφέρεια αντικατοπτρίζει τα πάντα: Παφίλης, Μητρόπουλος, Αλαβάνος, Ψαριανός είναι οι σταρ που κατεβαίνουν και ζητούν την ψήφο μας. Οι «Ντάλτον» μπορεί να πιάσουν όλοι μαζί ένα 20%, το οποίο, έτσι κατακερματισμένο που θα φανεί, θα μοιάζει με 0. Μια Αριστερά που δεν τόλμησε, που δεν συνεργάστηκε, που δεν προσαρμόστηκε, που δεν άλλαξε και που συνεχίζει να πιστεύει πως όλοι είναι ηλίθιοι εκτός από αυτή. Μια Αριστερά που σκότωσε στην Ελλάδα βασικά χαρακτηριστικά της όπως η μαζικότητα και η (κάποια) εναλλακτική πολιτική πρόταση.
Όλα αυτά γράφονται τη στιγμή που η κοινή γνώμη της Γαλλίας έχει παραλύσει τη χώρα της συνεχίζοντας μαζικές διαδηλώσεις, όπου συμμετέχουν όλοι για δεύτερη συνεχή εβδομάδα. Και εκεί δεν έχουν τρόικα, δεν έχουν μνημόνιο, δεν έχουν περικοπές, δεν έχουν Άραβες και Κινέζους «γύπες» πάνω από το κεφάλι τους. Τη στιγμή που ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς καλεί όλη τη Γηραιά Ήπειρο που καταρρέει να βγει στον δρόμο. Εμείς δεν έχουμε πρόβλημα. Έχουμε τον Γιάννη Δημαρά και μια κοινή γνώμη που εξαντλεί τον έλεγχό της στην εξουσία απαντώντας στα γκάλοπ. Αν είναι έτσι, να μείνουμε όλοι σπίτι. 'Ολο και κάποιος δημοσκόπος θα μας καλέσει.
σχόλια